Klasyczne opowiadanie grozy — pamiętnik młodego człowieka, który skrupulatnie notuje kolejne niewytłumaczalne zjawiska towarzyszące mu w codziennych czynnościach. Maupassant pisał to opowiadanie trzykrotnie, za każdym razem zmieniając sposób prowadzenia narracji. Pierwsza wersja miała formę listu, druga — relacji lekarza-psychiatry, finalna — pamiętnika. Tytułowa Horla to niewidzialny demon prześladujący bohatera utworu. Mistrzowskie budowanie napięcia i nieoczekiwane zakończenie powodują, że

Zastanawialiście się, skąd się wzięła w polszczyźnie „Ciocia Klocia”? Oto odpowiedź. Wzruszająca opowieść o poświęceniu i nierównościach społecznych. Nagła śmierć powszechnie szanowanej starej panny jest okazją do plotek - także takich z zamierzchłej przeszłości. Maupassant zręcznie opowiada historię życia kobiety, która w jeden romantyczny wieczór dramatycznie zmieniła bieg swojego życia. Guy de Maupassant uznawany jest za jednego z najwybitniejszych pisarzy naturalistycznych. Jego nowele

Hipokryzja i prostytucja w najwyższych sferach. Prosta humoreska o baronowej, która utrzymuje swój wysoki status społeczny dzięki licznym, ale nader dyskretnym kochankom. Choć pomysł na tę humoreskę jest prosty i dość sztampowy, to sam obrazek obyczajowy jest niezmiernie frapujący. Tytułowa baronowa marzy o tym, by wydać swoją jedyną córkę dobrze za mąż. Do tego jednak konieczne są pieniądze — na prowadzenie domu otwartego, na suknie, na cały ten zbytek, którym trzeba się otoczyć, by być

Wydana w 1847 Nędza filozofii stanowi krytykę poglądów ekonomicznych i filozoficznych francuskiego anarchisty Pierre'a Proudhona wyrażonych w książce System sprzeczności ekonomicznych, czyli filozofia nędzy. Rzeczowo, a przy tym uszczypliwie analizując argumenty Proudhona, Marks przedstawia podstawy własnych teorii, które później rozwinął w Kapitale. W niniejszym wydaniu razem z Nędzą filozofii zamieszczono kilka innych tekstów Marksa. Pierwszy z nich to mowa O wolnym handlu, wygłoszona w

Ta „komedia heroiczna w jednym akcie”, osadzona w realiach mitologicznych, przedstawia konfrontację dwóch bogów miłości – Amora i Kupidyna. Pierwszy z nich reprezentuje cnotliwą miłość, drugi natomiast gwałtowne pożądanie. Panowanie Kupidyna nad ludzkimi uczuciami wydaje się zapewnione – do czasu, kiedy olimpijscy bogowie decydują się rozważyć, jaka miłość jest właściwsza dla ludzi. Amor i Kupidyn zmuszeni są konkurować ze sobą, czyniąc wyznania miłosne upersonifikowanej Cnocie.

Ważna i nietypowa książka w kulturze europejskiej. Napisana przez Rzymianina – po grecku. Powstała w II wieku naszej ery, pozostawała bez odzewu aż do X wieku, kiedy zaczęto ją cytować w Bizancjum, w Europie Zachodniej stała się znana dopiero po publikacji łacińskiego tłumaczenia w połowie XVI wieku. Pisana w pogranicznej twierdzy oraz w obozach wojskowych w trakcie kampanii przeciwko barbarzyńcom, niemalże nie zawiera odniesień do wojny i armii. Stworzona przez władcę imperium liczącego

Baśniowa opowieść Subcomendante Marcosa, zapatystowskiego bojownika o prawa rdzennych ludów Meksyku do godnego życia i uznania ich tożsamości, stanowi manifest w obronie różnorodności. Skoro jeden ptak, taki jak papuga, może nosić na sobie wszystkie kolory świata, czemu świat nie miałby pomieścić całego zróżnicowania, które dali mu bogowie? „Rozbawieni bogowie rozrzucali kolory na wszystkie strony, nie patrzyli nawet, gdzie polecą, a niektóre kolory spadły na ludzi i dlatego ludzie mają różne