Darmowe ebooki » Poezja » Bajki wybrane - Ignacy Krasicki (cyfrowa biblioteka TXT) 📖

Czytasz książkę online - «Bajki wybrane - Ignacy Krasicki (cyfrowa biblioteka TXT) 📖».   Wszystkie książki tego autora 👉 Ignacy Krasicki



Ignacy Krasicki Bajki wybrane
 

Fundacja FESTINA LENTE

Mecenasem tego wydania jest:

www.eLib.pl

Bajki wybrane
Czapla, ryby i rak

Czapla stara, jak to bywa,

Trochę ślepa, trochę krzywa,

Gdy już ryb łowić nie mogła,

Na taki się koncept wzmogła.

Rzekła rybom: „Wy nie wiecie,

A tu o was idzie przecie”.

Więc wiedzie

chciały,

Czego się obawiać miały.

„Wczora

Z wieczora

Wysłuchałam, jak rybacy

Rozmawiali: wiele pracy

Łowić wędką lub więcierzem;

Spuśćmy staw, wszystkie zabierzem,

Nie będą mieć otuchy,

Skoro staw będzie suchy.”

Ryby w płacz, a czapla na to:

„Boleję nad waszą stratą,

Lecz można temu zaradzić,

I gdzie indziej was osadzić;

Jest tu drugi staw blisko,

Tam obierzecie siedlisko,

Chociaż pierwszy wysuszą,

Z drugiego was nie ruszą”.

„Więc nas przenieś!” – rzekły ryby:

Wzdrygnęła się czapla niby;

Dała się na koniec użyć,

Zaczęła służyć.

Brała jedną po drugiej w pysk, niby nieść mając,

I tak pomału zjadając.

Zachciało się na koniec skosztować i raki.

Jeden z nich widząc, iż go czapla niesie w krzaki,

Postrzegł zdradę, o zemstę się zaraz pokusił.

Tak dobrze za kark ujął, iż czaplę udusił.

Padła nieżywa:

Tak zdrajcom bywa.

Lew i zwierzęta (1)

Lew, ażeby dał dowód, jak wielce łaskawy,

Przypuszczał konfidentów do swojej zabawy.

Polowali z nim razem, a na znak miłości

On jadł mięso, kompanom ustępował kości.

Gdy się więc dobroć taka rozgłosiła wszędy,

Chcąc im jawnie pokazać większe jeszcze względy,

Ażeby się na jego łasce nie zawiedli,

Pozwolił, by jednego spośród siebie zjedli.

Po pierwszym poszedł drugi i trzeci, i czwarty.

Widząc, że się podpaśli, lew, choć nie obżarty,

Żeby ująć drapieży, a sobie zakału,

Dla kary, dla przykładu, zjadł wszystkich pomału.

Lew i zwierzęta (2)

Gdy się wszystkie zwierzęta u lwa znajdowały,

Był dyskurs: jaki przymiot w zwierzu doskonały.

Słoń roztropność zachwalał, żubr mienił powagę,

Wielbłądy wstrzemięźliwość, lamparty odwagę;

Niedźwiedź moc znamienitą, koń ozdobną postać,

Wilk staranie przemyślne, jak zdobyczy dostać,

Sarna kształtną subtelność, jeleń piękne rogi,

Ryś odzienie wytworne, zając rącze nogi;

Pies wierność, liszka umysł w fortele obfity,

Baran łagodność, osieł żywot pracowity.

Rzekł lew, gdy się go wszyscy o zdanie pytali:

„Według mnie ten najlepszy, co się najmniej chwali”.

Lwica i maciora

Złe to, gdy się podli szczycą.

Zeszła się raz świnia z lwicą,

Więc w dyskursa.

W tych przewlekła,

Z żalem świnia lwicy rzekła:

„Żal mi ciebie, luboś godna,

Luboś zacna, żeś mniej płodna.

Patrz na moją zgraję świnków:

Co tu córek, co tu synków

A wszystikie jednym pomiotem”.

Rzekła lwica: „Wiem ja o tem.

Ródź ty dziesięć, cztery, dwa,

Ja jednego, ale lwa”.

Rybka mała i szczupak

Widząc w wodzie robaka rybka jedna mała,

Że go połknąć nie mogła, wielce żałowała.

Nadszedł szczupak, robak się przed nim nie osiedział,

Połknął go, a z nim haczyk, o którym nie wiedział.

Gdy rybak na brzeg ciągnął zdobycz okazałą,

Rzekła rybka: „Dobrze to czasem być i małą”

Gęsi

Gęsi, iż Rzym uwolniły,

Wielbione były;

A że się to i w nocy, i krzyczeniem działo,

Ujęte chwałą

Szły na radę i stanęło,

Aby zacząć nowe dzieło:

W krzyczeniu się nie oszczędzić,

Lisy z łasa wypędzić.

Więc wspaniałe a żwawe

Poszły w nocy i wrzawę

W lesie zrobiły,

Lisy zbudziły.

A te, gdy z jam wypadły,

Zgryzły gęsi i zjadły.

Kot i kogut

Kot sprawiedliwy koguta dławił

Za to, iż się czynami zbyt złymi osławił.

A te czyny były takie;

Budził zwierzęta wszelakie,

A budzić się nie godzi,

Sen przerwany zdrowiu szkodzi.

Małżeńskiej wiary koty wielbiciele –

On miał żon wiele;

A co gorzej, nieprzykładnie,

Szkaradnie,

Bez względu na pokrewieństwa

Wchodził w małżeństwa.

Dławiącemu,

Jak mógł, rzekł po swojemu

Dławny:

„Sędzio sławny!

Przykładny kocie!

Wiem ja o twojej żarliwej cnocie

I kiedy się jej dziwię,

Pozwól, niech się też usprawiedliwię:

Mój ród jeśli rozpładzam,

Ludziom przeto dogadzam,

Piejąc budzę do pracy;

I majętni, i żebracy

Dlatego mnie chowają”. –

„Na tobie się nie znają –

Rzekł kot. – A że ja głodny,

Więc ty życia niegodny”.

Kulawy i ślepy

Niósł ślepy kulawego, dobrze im się działo;

Ale że to ślepemu nieznośne się zdało,

Iż musiał zawżdy słuchać, co kulawy prawi,

Wziął kij w rękę: „Ten – rzecze – z szwanku nos wybawi”.

Idą; a wtem kulawy krzyknie: „Umknij w lewo!”

Ślepy wprost i, choć z kijem, uderzył łbem w drzewo.

Idą dalej; kulawy przestrzega od wody –

Ślepy w bród: sakwy zmaczał, nie wyszli bez szkody

Na koniec, przestrzeżony, gdy nie mijał dołu,

I ślepy, i kulawy zginęli pospołu.

I ten winien, co kijem bezpieczeństwo mierzył,

I ten, co bezpieczeństwa głupiemu powierzył.

Młot z kowadłem

Raz zagadło

Młot kowadło

„Czemu w robocie,

Młocie,

Choć się też raz nie znudzisz?

I mnie darmo dokuczasz, i sam próżno się trudzisz?”

„Alboż z ochoty

Pracują młoty? –

Rzekł zagadniony –

Nie ja mam być winiony;

Ten nas nagli, co robi.

A gdy oręż sposobi

W pracy, trzasku, pożarze,

My się mściemy, on karze”.

Pan i pies

Pies szczekał na złodzieja, całą noc się trudził,

Obili go nazajutrz, że pana obudził.

Spał smaczno drugiej nocy, złodzieja nie czekał;

Ten dom skradł; psa obili za to, że nie szczekał.

Bajki wybrane

Spis treści

Okładka Karta tytułowa Mecenas Bajki wybrane Czapla, ryby i rak Lew i zwierzęta (1) Lew i zwierzęta (2) Lwica i maciora Rybka mała i szczupak Gęsi Kot i kogut Kulawy i ślepy Młot z kowadłem Pan i pies Karta redakcyjna

Darmowe książki «Bajki wybrane - Ignacy Krasicki (cyfrowa biblioteka TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!
Dodaj komentarz