Zbiór wierszy Artura Oppmana (1867–1931) z roku 1918, w którym poeta w zgrabnie rymowanych strofach zarysowuje portrety postaci realnych i legendarnych. Or-Ot nie był uznawany przez krytykę literacką za wybitnego poetę; bardziej ceniony był jako autor utworów dla dzieci. Jednak zyskał szerokie grono oddanych mu czytelników, ponieważ jego wiersze uderzają prostotą, szczerością i wiarygodnością przekazu. Odbiorców urzekał sentymentalnym zacięciem, tak widocznym w jego prostej, rytmicznej

Znana baśń Charles'a Perraulta w adaptacji Artura Oppmana. To historia pięknej królewny, której w dniu chrztu zła wróżka przepowiedziała, że gdy dziewczyna skończy szesnaście lat, ukłuje się wrzecionem i zaśnie — będzie mógł ją obudzić dopiero pocałunek księcia. Królewna Zosia była wyczekanym i ukochanym dzieckiem króla, dlatego władca rozkazał usunąć z zamku wszelkie wrzeciona. Pod nieobecność rodziców Zosia jednak ukłuła się wrzecionem należącym do starej niani i cały zamek zapadł w sen. Czy

Zbiór ośmiu bajek Artura Oppmana o charakterze wychowawczym. Bohaterami tych wierszowanych opowieści są dzieci mające różne przywary, złe nawyki lub niesłuchające rodziców. Konsekwencją tych braków są nieprzyjemne lub wręcz tragiczne przygody, które dla odbiorcy mają mieć wydźwięk dydaktyczny. Z dzisiejszej perspektywy opowieści te mogą się wydać zbyt uproszczone i brutalne jako przekaz służący do piętnowania niewłaściwych wzorców, a promowania tych pożądanych. Stanowią jednak doskonałe

Wybór legend związanych z Warszawą spisanych przez Artura Oppmana: Syrena, Kościół Marii Panny, Bazyliszek, Chrystus cudowny u Fary, Zbójcy, Biała Dama i Złota kaczka. Ciekawe świadectwo dawnych wierzeń związanych z Warszawą, historycznymi miejscami i codziennością w mieście. Pisane prozą lub wierszem podania dotyczące obecnej stolicy Polski, zasłyszane przez autora pod koniec XIX wieku wśród najniższych warstw społecznych, które Oppman często odwiedzał. Artur Oppman był jednym z najbardziej

Wierszowany utwór z 1903 roku, przedstawiający historię Majchra Gąski oraz Zofki, córki Gąskowej. Artur Oppman, ps. „Or-Ot” (1867–1931) był wielkim miłośnikiem Warszawy, czemu dawał wyraz w swoich tekstach. Za swoją działalność artystyczną na rzecz Warszawy został nagrodzony w 1928 roku nagrodą literacką. Był bardzo lubiany przez środowisko artystyczne stolicy, którego przedstawicieli chętnie gościł w swoim domu. Istotnym elementem twórczości artysty było również przywiązanie do historii,