Burza to komedia Shakespeare'a, która powstała w 1611 roku. Jest to jedna z ostatnich sztuk poety. Jest też jedynym utworem, w którym zachowana jest zasada trzech jedności — czasu, miejsca i akcji. Prawowity władca Mediolanu, Prospero, zostaje wypędzony wraz ze swoją córką Mirandą na wyspę przez swojego brata Antonia oraz króla Neapolu, Alonsa. Po kilku latach w wyniku burzy, którą wywołał, używając magii, Prospero, na wyspę trafiają też między innymi Antonio i Alonso. Zaczyna się walka o

Parcele, tom Marcina Sendeckiego z 1998 roku, nawet zaprawionego w bojach z poezją współczesną czytelnika wyprowadza poza bezpieczny i oswojony teren. Właśnie dlatego jest to książka tak ważna. Uświadamia nam, że przygoda, także ta czytelnicza, zaczyna się właśnie tam, gdzie kończy się oznakowana droga. Adam Kaczanowski

Jeden z najbardziej oryginalnych zbiorów opowiadań literatury dwudziestolecia międzywojennego, debiut wydawniczy Brunona Schulza, opublikowany w 1934 w dużej mierze dzięki wsparciu Zofii Nałkowskiej. Narrator opowiadań — Józef — snując oniryczną opowieść cofa się do wspomnień i doświadczeń z czasów dzieciństwa. Opisywana przez niego rzeczywistość rozmywa się, najbardziej prozaiczne wydarzenia nabierają cech surrealistycznych. Widziane z takiej perspektywy miasto jest fantasmagorycznym tworem,

Swoista kontynuacja Sklepów cynamonowych, jednego z najbardziej oryginalnych zbiorów opowiadań literatury dwudziestolecia międzywojennego. Narrator — Józef — rozwija przed czytelnikiem labirynt na wpół fantastycznych wizji dorastania i młodości. Znów codzienność staje się surrealistyczną opowieścią mityczną, a na pozór zwykłe czynności symbolami. Wspaniały, pulsujący znaczeniami język Schulza hipnotyzuje, oczarowuje, stanowi drzwi do onirycznego świata wspomnień. Zdałoby się niemożliwego

Z gwarnego, oszałamiającego życia Warszawy Bruno Schulz ponownieprzenosi się wspomnieniami do krainy młodości, odległego, sennegomiasta na prowincji. Dla małego chłopca rodzinne miasto i jegookolice to cały doświadczany świat: podwórka opanowane przezwybujałe zielska, duszne letnie upały i rodzinne wycieczkiza rogatki miasta. Za miastem otwiera się widok na rozległykrajobraz. Tam, na pograniczu nieznanego, młodzi chłopcy snująmarzenia, by powędrować w daleki świat i zbudować własny

Młodzieńcze sny o wyjeździe za granicę i zamieszkaniu w wymarzonymkraju nie zawsze spełniają się tak gładko, jak tego oczekiwaliśmy. Także narratora opowiadania spotkał los bezdomnego tułacza, życiowegorozbitka, rozczarowanego krajem tak niegdyś utęsknionym. A jednakmarzenia się spełniły, natknął się wreszcie na swoje miejsce.Prowincjonalne miasto, do którego trafia, okazuje się wyśnionymazylem, dostatnią przystanią dla spokojnego życia.

Poetycka, malarska proza ukazuje obraz codziennego życia miastapod koniec zimy. Początek XX wieku to także epoka triumfalnegorozwoju nauki i techniki, fascynacji wynalazkami, mechaniką,elektrycznością. Zaintrygowany nowymi możliwościami ojciecbohatera zaczyna zajmować się doświadczeniami laboratoryjnymi,które doprowadzą go do przeprowadzenia niezwykłego eksperymentu.

Kolejna nostalgiczna wyprawa Schulza w utracony świat młodości. Piętnastoletni narrator spędza ostatnie chwile w letnisku niedalekorodzimego miasta. Bagaże prawie spakowane, niedługo trzeba będzieopuścić pensjonat. Kończą się ostatnie wakacje młodzieńcze, czasyswobody i przygód. Pożegnanie z letniskiem, które odchodzi do krainywspomnień, to pożegnanie ostatniego lata, lata, po którym nie będziejuż podobnych.