Zbiór wierszy Marii Konopnickiej z roku 1900, który obejmuje utwory poetki o zróżnicowanym charakterze: poezje okolicznościowe, pieśni, liryki filozoficzne. Motywy przyrodnicze pojawiają się cyklicznie w twórczości Konopnickiej i uwidaczniają subtelną wrażliwość autorki, którą oddaje w wierszach lekkich, zgrabnych rytmicznie i niejednokrotnie ukazujących się w całej pełni dopiero w wokalnej interpretacji. W innych utworach mamy do czynienia z nutą mistycyzmu, charakterystyczną dla

Zbiorek czterech wierszy Marii Konopnickiej, przeznaczonych dla dzieci i młodzieży, urzekających swoją zgrabną rytmiką, a przede wszystkim wiodącym motywem zachwycającej przyrody. Podstawowym walorem tych krótkich utworów jest umiejętnie wyrażona prawdziwie dziecięca w charakterze wrażliwość autorki, która jako pierwsza w swojej twórczości pokazała, że literatura dla dzieci może być artystyczna. To nie są proste, powierzchowne rymowanki, lecz istotnie szlachetne utwory. Mistrzowski klimat

Literacki testament siedemnastowiecznego poety, sarmackiego historyka i moralisty, wzorowany na psalmach biblijnych, będący rozliczeniem Wespazjana Kochowskiego z własnym życiem, które przypadło na wyjątkowo burzliwy okres w dziejach. Autor podejmuje uniwersalne tematy dotyczące relacji między Bogiem a człowiekiem, ale też daje wyraz barokowej, kontrreformacyjnej religijności, nieznoszącej żadnych „szyzmatyków”, a także formułuje owoczesną politykę historyczną. Wyraża przekonanie, że

Treny Jana Kochanowskiego zostały pierwszy raz wydane w 1580 roku. Składają się z 19 wierszy i są w całości poświęcone zmarłej córce poety, Urszuli. Kochanowski pisząc Treny sięgnął do epoki antyku, ale znacząco wyszedł poza ich tradycyjny schemat, tworząc z nich swoje najbardziej osobiste dzieło. Wiersze te są swoistym pomnikiem dla zmarłej córki, wyrażają ból i rozpacz po utracie dziecka. Kochanowski w swoich utworach przestawił swoją córkę jako niezwykle utalentowaną mimo, że w chwili