The Volhynian massacres –were anti-Polish genocidal ethnic cleansings conducted by Ukrainian nationalists. The massacres took place within Poland’s borders as of the outbreak of WWII, and not only in Volhynia, but also in other areas with a mixed Polish-Ukrainian population, especially the Lvov, Tarnopol, and Stanisławów voivodeships (that is, in Eastern Galicia), as well as in some voivodeships bordering on Volhynia (the western part of the Lublin Voivodeship and the northern part of the

Tom, który jest pracą zbiorową napisaną pod kierunkiem Olgi Tumińskiej, Instytut Pamięci Narodowej adresuje do nauczycieli i uczniów szkół ponadgimnazjalnych. Zawiera wstęp historyczny o stosunkach polsko-ukraińskich w latach 1918–1945, scenariusze zajęć o „akcji antypolskiej” OUN-UPA, o ludobójstwie na Kresach Południowo-Wschodnich w relacjach świadków, o „sprawiedliwych” Ukraińcach ratujących Polaków oraz porównaniu zbrodni ludobójstwa w Kambodży, Rwandzie i na Wołyniu oraz Holokaustu.

Nacjonaliści ukraińscy dokonali eksterminacji ludności polskiej zamieszkującej Kresy Wschodnie Rzeczypospolitej, które znalazły się pod okupacją sowiecką i niemiecką. Do pojedynczych napadów oraz rzezi na masową skalę doszło w kilku tysiącach miejscowości. Zginęło tam, według różnych szacunków, ok. 100 tys. osób. Korzystając z zachowanych relacji świadków, w książce odnotowano wydarzenia w 500 miejscowościach (na terenie województw: wołyńskiego, poleskiego, tarnopolskiego, lwowskiego,

Monografia jest drugim, uzupełnionym wydaniem książki Jerzego Eislera pokazującej złożoność i wieloaspektowość Grudnia 1970 roku, sytuację w Polsce w przededniu rewolty, narastanie kryzysu i jego przyczyny. W publikacji wykorzystano dokumenty z archiwów państwowych i prywatnych, najnowszą literaturę przedmiotu, prasę, a także relacje uczestników wydarzeń rozgrywających się na Wybrzeżu w tamtym czasie. Na podstawie tych materiałów autor przedstawił dzień po dniu przebieg dramatycznych chwil –

Tom zawiera m.in.: biogram twórcy pojęcia „ludobójstwo”, Rafała Lemkina; postulat wprowadzenia terminu „ludobójstwo” do polskiego kodeksu karnego oraz zastosowania kategorii genocidium atrox (ludobójstwa szczególnie okrutnego) wobec zbrodni popełnionych przez nacjonalistów ukraińskich na polskiej ludności Kresów Wschodnich; oparte na materiałach śledztw IPN studia prawno-historyczne dotyczące owych zbrodni; rozważania o prawnych aspektach akcji „Wisła” w 1947 r.; analizę przestępstw sowieckich

W kolejnym tomie z serii „Konferencje IPN” opublikowane zostały materiały z sesji naukowej zorganizowanej przez Oddziałowe Biuro Edukacji Publicznej IPN we Wrocławiu w dniach 3–4 maja 2001 r. Obok ośrodka wrocławskiego, w obradach udział wzięli przedstawiciele środowisk historycznych Gdańska, Kielc, Krakowa, Szczecina i Zielonej Góry. Szeroka tematyka prezentowanych referatów objęła wszelkie formy antykomunistycznego zaangażowania młodzieży, począwszy od udziału w „dorosłej” konspiracji,

Prezentowana książka, dzieło kilkunastu historyków IPN, jest próbą spojrzenia na stan wojenny z perspektywy regionalnej, umożliwiającej porównanie jego przebiegu w różnych częściach Polski. Każdy rozdział dotyczy innego regionu i składa się z sześciu części analizujących kolejno: operację wprowadzenia stanu wojennego, funkcjonowanie aparatu władzy, opozycję i opór społeczny, represje karne i inne formy prześladowań, rolę odgrywaną przez Kościół katolicki i inne związki wyznaniowe, nastroje