Świdryga i Midryga, bohaterowie ballady o tym samym tytule, dwaj wiejscy opoje, którzy tańcowali w pijackim szale po polu. Napotkali tam Południcę (słowiańskiego demona, będącego błąkąjącą się duszą kobiety zmarłej przed ślubem, po nim lub w jego czasie, objawiającego się zwykle jako młoda dziewczyna z rozwianymi włosami), która zapragnęła zatańczyć z nimi. Problem jednak stanowiło oczywiście to, że Południca jest jedna, a chętnych panów do tańca dwóch… Bolesław Leśmian to jeden z

Sindbad mieszka w Bagdadzie wraz ze swoim wujem Tarabukiem. Tarabuk jest poetą, który choć pięknie składa słowa, nie zna gramatyki i ortografii, przez co popełnia mnóstwo błędów. Pewnego dnia Tarabuk zasypia nad morzem, napisawszy wiersz, a wiatr zwiewa jego rękopisy prosto do wody. Na dnie odnajduje je Diabeł Morski, który stwierdza, że wiersze są paskudne, ale kojarzy wuja Tarabuka z Sindbadem, miłym młodzieńcem. Diabeł Morski pisze list do Sindbada, by ten wyruszył w morską podróż, zamiast

Poematy zazdrosne to cykl wierszy wchodzący w skład pierwszego tomu poezji Bolesława Leśmiana, Sad Rozstajny, wydanego w 1912 roku. Bolesław Leśmian tworzył nowatorskie i oryginalne wiersze z charakterystycznymi dla siebie neologizmami — leśmianizmami. Czerpał z twórczości baroku, romantyzmu i Młodej Polski. Unowocześnił balladę, stosował ironię i wskrzesił świat fantastyczny. Choć niedoceniany za życia, obecnie jest jednym z najbardziej cenionych poetów dwudziestolecia międzywojennego. Mimo,