Panienka z okienka - Deotyma (darmowa biblioteka internetowa TXT) đź“–
KrĂłtki opis ksiÄ…ĹĽki:
Jest pierwsza połowa siedemnastego wieku, do Gdańska przybywaporucznik marynarki królewskiej, Kazimierz Korycki. W okniejednej z kamienic dostrzega śliczną dziewczynę.
Dowiaduje się,że dom należy do mistrza Schulza, bogatego rzemieślnika handlującego wyrobami z bursztynu, co daje pretekst do wstąpieniado środka pod pozorem zakupów i dowiedzenia się czegoś więcejo tajemniczej pannie.
Romans przygodowy z klasycznymi elementami powieści gatunkupłaszcza i szpady: rodzinna zagadka, miłość, zazdrość, intryga,ucieczka i pościg, szczęśliwe zbiegi okoliczności i nieoczekiwanezwroty akcji. Fabuła rozgrywa się na plastycznie odmalowanymhistorycznym i obyczajowym tle epoki, z bogatymi w szczegółyopisami strojów, budynków, wnętrz i przedmiotów.
Przeczytaj ksiÄ…ĹĽkÄ™
Podziel siÄ™ ksiÄ…ĹĽkÄ…:
Czytasz książkę online - «Panienka z okienka - Deotyma (darmowa biblioteka internetowa TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Deotyma
[przypis edytorski]
1408. roza — róża. [przypis edytorski]
1409. cygnusowy (z łac. cygnus: łabędź) — łabędzi. [przypis edytorski]
1410. ekscelentny (z łac.) — wyborny, znakomity, doskonały. [przypis edytorski]
1411. Mädchen (niem.) — dziewczyna. [przypis edytorski]
1412. odkosz (daw.) — odprawa dawana przez kobietę mężczyźnie starającemu się o jej rękę; dać odkosza: odmówić swojej ręki, dziś popr.: dać kosza. [przypis edytorski]
1413. mór — zaraza. [przypis edytorski]
1414. doślipić (gw.) — wypatrzyć. [przypis edytorski]
1415. chliw, chliwek (gw.) — chlew, chlewik. [przypis edytorski]
1416. Juz mię się wsyćko tera nie dazy (gw.) — już mi się wszystko teraz nie darzy; darzyć się: szczęścić się, układać się po czyjejś myśli. [przypis edytorski]
1417. figura — tu: obraz, wzór. [przypis edytorski]
1418. kułak — pięść; tu: cios pięścią. [przypis edytorski]
1419. płazowanie — zadawanie ciosów płazem, tzn. płaską (tępą) stroną szabli lub innej broni siecznej. [przypis edytorski]
1420. ksyw (gw.) — daw. krzyw, tu: winny. [przypis edytorski]
1421. zabijta (gw.) — zabijcie. [przypis edytorski]
1422. obwieśta (gw.) — powieście. [przypis edytorski]
1423. wzdy (gw.) — wżdy (daw.): zawsze, nadal; przecież, tu: przynajmniej. [przypis edytorski]
1424. przypuścić — tu: dopuścić. [przypis edytorski]
1425. przysiadły — tu: przysadzisty, niski i niewysmukły. [przypis edytorski]
1426. blankowany — mający blanki: zwieńczenie muru obronnego, za którym mogą się kryć obrońcy. [przypis edytorski]
1427. sygnaturka — najmniejszy dzwon kościelny. [przypis edytorski]
1428. wieśniactwo (daw.) — wieśniacy jako zbiorowość; chłopstwo. [przypis edytorski]
1429. wykrawanka — czapka z czworograniastym dnem, obszyta tzw. barankiem, noszona daw. w Wielkopolsce i na Kujawach. [przypis edytorski]
1430. dziewka (daw., gw.) — dziewczyna, panna; także: córka. [przypis edytorski]
1431. odpust — tu: lokalna uroczystość kościelna połączona z urządzanym z tej okazji kiermaszem, festynem itp. [przypis edytorski]
1432. gody (daw.) — wesele; święto. [przypis edytorski]
1433. rotmistrz (hist. wojsk.) — w XVII w. dowódca chorągwi, podstawowego oddziału jazdy, liczącego wówczas 50–200 żołnierzy. [przypis edytorski]
1434. żywie (daw.) — żyje. [przypis edytorski]
1435. bez uroku — daw. formułka zastrzegająca, mająca zapobiec złemu urokowi, tzn. wykorzystaniu wypowiadanych słów przez siłę magiczną, która mogłaby złośliwie zrealizować coś, o czymś się wspomina. [przypis edytorski]
1436. mówiący (gw.) — mówiąc. [przypis edytorski]
1437. bez pół (gw.) — przez pół, w połowie. [przypis edytorski]
1438. paralusz (daw., gw.) — paraliż. [przypis edytorski]
1439. widzita (gw.) — widzicie. [przypis edytorski]
1440. rękodajny — dworzanin, którego zadaniem było podawać rękę pani czy panu przy wysiadaniu z powozu, wstawaniu itp. [przypis edytorski]
1441. herbowny (daw.) — herbowy. [przypis edytorski]
1442. Nałęcz — pol. herb szlachecki, jeden z najstarszych herbów polskich; jego godłem była biała, związana w okrąg chusta (nałęczka) na czerwonym tle. [przypis edytorski]
1443. buńczuk — drzewce zakończone grotem (a. kulą), ozdobione końskim włosiem; symbol władzy w wojskach tatarskich, kozackich i tureckich. [przypis edytorski]
1444. antenat (z łac.) — przodek. [przypis edytorski]
1445. tarcice — nieheblowane deski powstałe w tartaku przez podłużne rozpiłowanie (przetarcie) okrągłego drewna. [przypis edytorski]
1446. kufya — duża drewniana beczka używana w winiarstwie i piwowarstwie. [przypis edytorski]
1447. wiwatowe moździerze — służące do oddawania wystrzałów na wiwat, nie jako broń palna na polu walki. [przypis edytorski]
1448. amarantowych — czerwony o lekko fioletowym odcieniu. [przypis edytorski]
1449. arabeska — symetryczny, geometryczny ornament ze stylizowanych motywów roślinnych; tradycyjnie wykorzystywany w kulturze arabskiej (stąd nazwa). [przypis edytorski]
1450. kabat (daw.) — kurtka, kaftan. [przypis edytorski]
1451. szarszedron a. sersedrom — daw. lekka tkanina półwełniana o jedwabnej osnowie, wytwarzana w Europie zach. od XVI w. [przypis edytorski]
1452. mendelkowy pas — pas perski z cienkiej przędzy jedwabnej. [przypis edytorski]
1453. równianką (daw.) — wiązanka kwiatów, bukiet. [przypis edytorski]
1454. zakurzon — zakurzony (daw. krótka forma przym.). [przypis edytorski]
1455. na wyskoki (daw.) — na wyścigi, ochoczo. [przypis edytorski]
1456. weneracja (daw., z łac.) — głęboki szacunek, cześć. [przypis edytorski]
1457. nieproszon — nieproszony (daw. krótka forma przym.). [przypis edytorski]
1458. nieochędożon — nieochędożony (daw. krótka forma przym.); taki, który nie jest ochędożony (daw.: zadbany, schludny, czysty). [przypis edytorski]
1459. na umysł (daw.) — naumyślnie, z rozmysłem. [przypis edytorski]
1460. srodze (daw., gw.) — mocno, bardzo. [przypis edytorski]
1461. leda (daw., gw.) — lada. [przypis edytorski]
1462. benedykcja (daw., z łac.) — błogosławieństwo. [przypis edytorski]
1463. tandem (łac.) — a więc, nareszcie, na koniec. [przypis edytorski]
1464. nazować (daw.) — nazywać. [przypis edytorski]
1465. synowę (daw.) — dziś popr. B. lp: synową. [przypis edytorski]
1466. uwiezły — dziś popr.: uwiozły. [przypis edytorski]
1467. rodzice odnalazły — dziś popr.: rodzice odnaleźli (lm m-os.). [przypis edytorski]
1468. cherlak — ktoś cherlawy: słaby, chorowity. [przypis edytorski]
1469. preceptor (z łac.) — nauczyciel. [przypis edytorski]
1470. Żeby ja była wiedziała — daw. forma czasu zaprzeszłego; znaczenie: Żebym ja wiedziała wcześniej (w stosunku do innego przeszłego zdarzenia). [przypis edytorski]
1471. obiedwie (daw.) — dziś popr.: obydwie. [przypis edytorski]
1472. momenta (daw.) — dziś popr. M. lm: momenty; rachować momenta: liczyć chwile, przeliczać czas. [przypis edytorski]
1473. ludzie zabrane — dziś popr.: ludzie zabrani. [przypis edytorski]
1474. poznawają — dziś popr.: poznają. [przypis edytorski]
1475. sprzeczliwy (daw.) — sprzeczny. [przypis edytorski]
1476. forbotka (daw.) — koronka. [przypis edytorski]
1477. votum (łac.) — uroczyste zobowiązanie, ślub. [przypis edytorski]
1478. mdły (daw.) — słaby. [przypis edytorski]
1479. siła (daw.) — dużo, wiele. [przypis edytorski]
1480. galantnie (daw.) — ładnie, porządnie. [przypis edytorski]
1481. poćciwość (daw.) — poczciwość. [przypis edytorski]
1482. przylgłam — dziś popr.: przylgnęłam. [przypis edytorski]
1483. parantela (z łac. parens, parentis: rodzic płci męskiej lub żeńskiej, przodek) — pokrewieństwo, powinowactwo, zwł. ze znanym rodem; wyraz najczęściej używany w lm: parantele. [przypis edytorski]
1484. wydawa się (daw.) — wydaje się. [przypis edytorski]
1485. rekompensować — tu: odwdzięczać się, odpłacać, wynagradzać. [przypis edytorski]
1486. symptomat (daw.) — symptom, oznaka czegoś. [przypis edytorski]
1487. dufać (daw.) — ufać, zwłaszcza nadmiernie; wierzyć. [przypis edytorski]
1488. myśliła (daw.) — dziś popr.: myślała. [przypis edytorski]
1489. preparacja (łac. praeparatio) — przygotowanie. [przypis edytorski]
1490. kryminał (z łac. crimen: zbrodnia, criminalis: zbrodniczy) — czyn występny, przestępstwo, zbrodnia. [przypis edytorski]
1491. kłamam — dziś popr.: kłamię. [przypis edytorski]
1492. wzdrygnienie — dziś popr.: wzdrygnięcie. [przypis edytorski]
1493. przypomnąć — dziś popr.: przypomnieć. [przypis edytorski]
1494. pisanie (daw.) — coś napisanego, pismo, list itp. [przypis edytorski]
1495. dla (...) paniki — dziś: z powodu paniki. [przypis edytorski]
1496. plondruje — dziś popr.: plądruje. [przypis edytorski]
1497. tysięców — dziś popr.: tysięcy. [przypis edytorski]
1498. wolej — dziś popr. D. lp: woli. [przypis edytorski]
1499. ma za rodzice — dziś popr.: ma za rodziców. [przypis edytorski]
1500. ochfiarować (gw.) — ofiarować. [przypis edytorski]
1501. nie mieszkając (daw.) — nie tracąc czasu, nie zwlekając. [przypis edytorski]
1502. salwować (z łac.) — ratować, ocalać, wybawiać. [przypis edytorski]
1503. dalibóg (daw.) — doprawdy, słowo daję; wykrzyknienie podkreślające prawdziwość wypowiedzi. [przypis edytorski]
1504. rewelować (daw., z łac.) — odkryć, objawić. [przypis edytorski]
1505. tyle czasów — dziś: tyle czasu. [przypis edytorski]
1506. casus (łac.) — przypadek, traf; zdarzenie. [przypis edytorski]
1507. owszem — tu: przeciwnie. [przypis edytorski]
1508. łakomiec (daw.) — człowiek łakomy, łakomczuch; chciwiec. [przypis edytorski]
1509. proceder (daw.) — sposób zarobkowania na życie, fach; tu: proceder kupiecki, handel. [przypis edytorski]
1510. cholera (daw., dziś wulg.) — gniew, złość. [przypis edytorski]
1511. niezasłużon — niezasłużony (daw. krótka forma przym.). [przypis edytorski]
1512. szczęśliw — szczęśliwy (daw. krótka forma przym.). [przypis edytorski]
1513. wżdy (daw.) — zawsze, nadal; przecież. [przypis edytorski]
1514. brygant (daw.) — zbójca, bandyta. [przypis edytorski]
1515. Nec Hercules contra plures (łac., przysł.) — ani Herkules (nie sprosta) przeciw wielu. [przypis edytorski]
1516. durch (niem.) — przez, poprzez, na wskroś. [przypis edytorski]
1517. za nieboszczyka był mian — dziś: za nieboszczyka był uznany. [przypis edytorski]
1518. verbum (łac.) — słowo. [przypis edytorski]
1519. tamtę (daw.) — dziś: tamtą. [przypis edytorski]
1520. zasuty (daw.) — zasypany; tu: pokryty, przesłonięty. [przypis edytorski]
1521. czerstwy (daw.) — zdrowy, silny. [przypis edytorski]
1522. janczarzy a. janczarowie (z tur.) — doborowe oddziały piechoty tureckiej. [przypis edytorski]
1523. trianguł (daw.) — trójkąt, tu: instrument muz. w postaci metalowego pręta wygiętego w kształt trójkąta. [przypis edytorski]
1524. melopeja a. melopea (z gr.) — hist.: staroż. gr. melodeklamacja; tu: pieśń. [przypis edytorski]
1525. cugowe konie (daw.) — konie ciągnące poszóstną karetę; cug: zaprzęg składający się z sześciu koni jednej maści, zaprzężonych parami. [przypis edytorski]
1526. skarogniady — o maści konia: ciemny gniady, ciemnobrunatny z czarną grzywą i czarnym ogonem. [przypis edytorski]
1527. forga (daw.) — pióropusz. [przypis edytorski]
1528. Hymen (mit. gr.) — bóg zaślubin i małżeństwa. [przypis edytorski]
1529. lejcowe konie — konie kierowane przez powożącego, idące w lejcach, za którymi podążają pozostałe konie zaprzęgu. [przypis edytorski]
1530. foryś — konny pachołek, pomocnik stangreta. [przypis edytorski]
1531. katanka (z węg.) — kurtka. [przypis edytorski]
1532. nadobny (daw.) — ładny, pełen powabu. [przypis edytorski]
1533. żupan (z czes.) — starop. ubiór noszony przez szlachtę, o kroju długiej sukni zapinanej na guziki, ze stójką i wąskimi rękawami. [przypis edytorski]
1534. deliura a.deliunak — daw. okrycie wierzchnie, często szyte z czerwonego sukna, podbite futrem a. jedwabną podszewką; noszone w XVI–XVII w.; wołoszka, szuba. [przypis edytorski]
1535. soból — ssak drapieżny z rodziny łasicowatych o jedwabistym, gęstym i wysoko cenionym futrze. [przypis edytorski]
1536. opuszka (daw.) — futrzane obszycie brzegów stroju. [przypis edytorski]
1537. kołpak — wysoka czapka bez daszka, z futrzanym otokiem. [przypis edytorski]
1538. damascenka — szabla ze słynnej z twardości i elastyczności stali damasceńskiej, o charakterystycznych wzorach na powierzchni. [przypis edytorski]
1539. lama — tkanina jedwabna przetykana złotymi lub srebrnymi nitkami. [przypis edytorski]
1540. velum (łac.: zasłona) — tu: welon. [przypis edytorski]
1541. łubek — płytka, do której coś jest przymocowane. [przypis edytorski]
1542. mirt — krzew śródziemnomorski o wonnych liściach; symbol miłości i męstwa. [przypis edytorski]
1543. rozmaryn — wiecznie zielony krzew pochodzenia śródziemnomorskiego. [przypis edytorski]
1544. wasąg — wóz gospodarski, dość prymitywny powóz czterokołowy bez resorów, z nadwoziem drabinkowym lub w kształcie wiklinowego kosza, opartym bezpośrednio na osiach. [przypis edytorski]
1545. rzęd — dziś popr.: rząd. [przypis edytorski]
Darmowe książki «Panienka z okienka - Deotyma (darmowa biblioteka internetowa TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie
Dodaj komentarz
Uwagi (0)