Panienka z okienka - Deotyma (darmowa biblioteka internetowa TXT) đź“–
KrĂłtki opis ksiÄ…ĹĽki:
Jest pierwsza połowa siedemnastego wieku, do Gdańska przybywaporucznik marynarki królewskiej, Kazimierz Korycki. W okniejednej z kamienic dostrzega śliczną dziewczynę.
Dowiaduje się,że dom należy do mistrza Schulza, bogatego rzemieślnika handlującego wyrobami z bursztynu, co daje pretekst do wstąpieniado środka pod pozorem zakupów i dowiedzenia się czegoś więcejo tajemniczej pannie.
Romans przygodowy z klasycznymi elementami powieści gatunkupłaszcza i szpady: rodzinna zagadka, miłość, zazdrość, intryga,ucieczka i pościg, szczęśliwe zbiegi okoliczności i nieoczekiwanezwroty akcji. Fabuła rozgrywa się na plastycznie odmalowanymhistorycznym i obyczajowym tle epoki, z bogatymi w szczegółyopisami strojów, budynków, wnętrz i przedmiotów.
Przeczytaj ksiÄ…ĹĽkÄ™
Podziel siÄ™ ksiÄ…ĹĽkÄ…:
Czytasz książkę online - «Panienka z okienka - Deotyma (darmowa biblioteka internetowa TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Deotyma
dziĹ› popr.: srebrzysty. [przypis edytorski]
838. kilkobarwny — dziś częściej: kilkubarwny. [przypis edytorski]
839. przeszpilony — przekłuty, przebity. [przypis edytorski]
840. kir — czarna tkanina, symbol żałoby. [przypis edytorski]
841. półbławacie — materiał częściowo bławatny; bławat: daw. cenna tkanina jedwabna. [przypis edytorski]
842. bomzyn, bombaz a. bombazyn (daw.) — dziś: bombazyna, tkanina jedwabna lub wełniana o skośnym splocie. [przypis edytorski]
843. przystrój (daw.) — coś, co przystraja; ozdoba. [przypis edytorski]
844. krasa (daw.) — jaskrawa czerwień. [przypis edytorski]
845. ciągniony (przestarz.) — ciągnięty. [przypis edytorski]
846. pers (daw., z fr. perse) — cienka kolorowa tkanina w kwiaty, podobna do batystu. [przypis edytorski]
847. dla choroby — dziś: z powodu choroby. [przypis edytorski]
848. figurować sobie (daw.) — wyobrażać sobie. [przypis edytorski]
849. chorzeć (daw.) — chorować. [przypis edytorski]
850. bolenie na wnętrzu — dziś: ból we wnętrzu. [przypis edytorski]
851. zadekretować (daw., z łac.) — rozstrzygnąć, orzec. [przypis edytorski]
852. cerewizja (daw.) — napój z palonego ziarna, wody, chmielu i cykorii, rodzaj niskoprocentowego piwa. [przypis edytorski]
853. androny — bzdury, głupstwa; najczęściej w wyrażeniu: pleść androny. [przypis edytorski]
854. sukursować (daw.) — przychodzić w sukurs, wspierać, pomagać. [przypis edytorski]
855. niepodle (daw.) — nie byle jak, dobrze. [przypis edytorski]
856. Olimp — najwyższy masyw górski w Grecji; w mit. gr. siedziba najważniejszych bogów. [przypis edytorski]
857. tyzanna, właśc. tyzana (daw., z fr.) — ziółka, leczniczy napar z suszonych roślin. [przypis edytorski]
858. doma (daw.) — w domu. [przypis edytorski]
859. beciki (daw.) — poduszeczki, miękka pościel; zdrobn. lm od bet: miękka poduszka z pierza a. pierzyna. [przypis edytorski]
860. usługować (daw.) — dziś: usługiwać. [przypis edytorski]
861. benewolnie — dobrowolnie (makaronizm, z łac. bene: dobrze, ułatwiony brzmieniem łac. voluntas: wola). [przypis edytorski]
862. sakryficjum (łac. sacrificium) — poświęcenie, ofiara. [przypis edytorski]
863. egzekwować (z łac.: exsequi) — realizować, wykonywać. [przypis edytorski]
864. fantazja — tu: chęć, ochota, zamiar. [przypis edytorski]
865. konwikcja (daw., z łac.) — wykazanie, udowodnienie komuś winy; pewność, przekonanie co do czegoś. [przypis edytorski]
866. konkierant — prawdopodobnie zniekszt.: konkurent. [przypis edytorski]
867. burgemeister (daw. niem.) — burmistrz, najwyższy urzędnik miejski. [przypis edytorski]
868. świecisty (daw.) — pełen światła, świecący, błyszczący, połyskujący; tu: błyskotliwy. [przypis edytorski]
869. sarabanda — szybki taniec hiszp., zakazany pod koniec XVI w. w Hiszpanii jako wyuzdany, w XVII w. przeniknął do Włoch oraz do Francji, gdzie stał się powolnym, ceremonialnym tańcem dworskim. [przypis edytorski]
870. taniec hiszpański, wprowadzony do Paryża przez tancerkę Zarabandę — zarabanda to hiszpańska nazwa sarabandy, odnotowana po raz pierwszy w 1539; pochodzenie tego słowa jest nieznane. [przypis edytorski]
871. menuet — dworski taniec francuski z figurami, wprowadzony w połowie XVII w. na dwór Ludwika XVI, nadal modny w w. XVIII. [przypis edytorski]
872. feralność — niepomyślny los, nieszczęście, pech. [przypis edytorski]
873. uczonych — tu: wyuczonych. [przypis edytorski]
874. folga (daw.) — ulga, odpoczynek; pobłażanie; czynić sobie folgę: folgować sobie, pozwalać sobie na coś. [przypis edytorski]
875. konserwować (daw., z łac.) — przechowywać w niezmienionym, nienaruszonym stanie. [przypis edytorski]
876. wydawa się (daw.) — wydaje się. [przypis edytorski]
877. rozkazanie (daw.) — rozkaz. [przypis edytorski]
878. krynica (daw., poet.) — źródło. [przypis edytorski]
879. glanc (daw., z niem. Glanz) — blask. [przypis edytorski]
880. naonczas (daw.) — wówczas, wtedy. [przypis edytorski]
881. binda (daw.) — wstęga, szarfa, opaska; ten bożek, co sam na oczach nosi bindę... — Amor, rzym. bóg będący uosobieniem miłości, bywa przedstawiany z przepaską na oczach, dla zobrazowania, że miłość jest ślepa. [przypis edytorski]
882. coda (muz.) — końcowa część utworu, zwykle o szybszym w stosunku do całości tempie. [przypis edytorski]
883. remedium (łac.) — lekarstwo. [przypis edytorski]
884. posiadłość — tu: posiadanie. [przypis edytorski]
885. mekkański balsam — pochodzący z Mekki, miasta na Płw. Arabskim. [przypis edytorski]
886. opatrować (daw.) — dziś popr.: opatrywać. [przypis edytorski]
887. rywalizator — dziś popr.: rywal. [przypis edytorski]
888. rekuzować (daw., z łac.) — odmawiać, szczególnie odrzucać propozycję małżeństwa. [przypis edytorski]
889. pochlebion będzie (daw.) — będzie mu pochlebiać. [przypis edytorski]
890. kabała — tu: wróżba z kart. [przypis edytorski]
891. zażyć z mańki — tu: wywieść w pole, zaskoczyć; wyrażenie wzięte z języka wojskowego. Zażyć z mańki (tj. z lewej ręki) oznaczało niespodziewane uderzenie przeciwnika w walce na białą broń z lewej strony, po szybkim przerzuceniu broni z ręki do ręki. [przypis edytorski]
892. rewoltować się (rzad.) — buntować się. [przypis edytorski]
893. prezentować się (z łac.) — tu: pokazać się, wystąpić. [przypis edytorski]
894. petycja (łac. petitio) — daw. ogólnie: prośba. [przypis edytorski]
895. na siostrzyczkę mało my dbali — dziś popr.: o siostrzyczkę mało dbaliśmy. [przypis edytorski]
896. konfidencja (daw., z łac.) — poufałość, zażyłość. [przypis edytorski]
897. tandem (łac.) — a więc, nareszcie, na koniec. [przypis edytorski]
898. onor (daw.) — dziś popr.: honor. [przypis edytorski]
899. wybran — wybrany (daw. krótka forma przym.). [przypis edytorski]
900. rezolucja (daw., z łac.) — postanowienie, decyzja. [przypis edytorski]
901. dobić się (czegoś) — pokonując trudności dotrzeć do jakiegoś celu, osiągnąć coś. [przypis edytorski]
902. mores (przestarz.) — posłuszeństwo, rygor. [przypis edytorski]
903. hardać — przymiotnik harda z partykułą wzmacniającą -ci, skróconą do -ć. [przypis edytorski]
904. konsylium (daw., z łac.) — rada, doradzanie; narada w jakiejś ważnej sprawie. [przypis edytorski]
905. lex (łac., r.ż.) — prawo, postanowienie prawne. [przypis edytorski]
906. ekscepcja (daw., z łac.) — wyjątek. [przypis edytorski]
907. razem (daw.) — tu: zarazem, jednocześnie. [przypis edytorski]
908. po palestrancku (daw.) — na sposób prawniczy; palestra (z łac.): grono adwokatów, pełnomocników sądowych. [przypis edytorski]
909. wziąć na rozmysł — dziś: wziąć pod rozwagę, zastanowić się nad czymś. [przypis edytorski]
910. wiolencja (z łac.) — tu: gwałtowność, porywczość. [przypis edytorski]
911. keine (niem.) — żadne. [przypis edytorski]
912. aflikcja (z łac.) — utrapienie, męka. [przypis edytorski]
913. chor — chory (daw. krótka forma przym.). [przypis edytorski]
914. przeszkodny (daw.) — przeszkadzający. [przypis edytorski]
915. siarczysty (daw.) — ognisty, dziarski, krewki. [przypis edytorski]
916. permisja (daw., z łac. permissio) — pozwolenie. [przypis edytorski]
917. niepomału (daw.) — niemało, znacznie; por. konstrukcję: po trochu. [przypis edytorski]
918. był (...) krótkim — dziś: był krótki. [przypis edytorski]
919. frant (daw.) — spryciarz, zwykle obdarzony też poczuciem humoru. [przypis edytorski]
920. sfrasowanie (daw.) — zmartwienie. [przypis edytorski]
921. dopóka — dopóki. [przypis edytorski]
922. czego ma po nim czekać — dziś: czego ma po nim oczekiwać. [przypis edytorski]
923. miraculum (łac., r.n.) — cud. [przypis edytorski]
924. kontrować (z łac.) — sprzeciwiać się. [przypis edytorski]
925. wiktoria (łac. victoria) — zwycięstwo. [przypis edytorski]
926. lustykować a. lusztykować (daw.) — bawić się, hulać; od: lustyk a. lusztyk (daw., z niem. lustig: wesoły) — biesiada, zabawa, hulanka. [przypis edytorski]
927. kolnąć (przestarz.) — ukłuć, dźgnąć. [przypis edytorski]
928. turbować się (daw., z łac.) — martwić się. [przypis edytorski]
929. na ciebie rachuję — dziś: na ciebie liczę. [przypis edytorski]
930. Gute Nacht, Frau (niem.) — Dobranoc, pani. [przypis edytorski]
931. oddaleńszy (daw.) — dziś: bardziej oddalony. [przypis edytorski]
932. wyśrebrzać — dziś popr.: wysrebrzać. [przypis edytorski]
933. rad (daw.) — zadowolony; chętny, przychylny. [przypis edytorski]
934. tandresy (daw., z fr. tendresses) — czułości. [przypis edytorski]
935. koperczaki (daw.) — zaloty; sunąć w koperczaki: zalecać się. [przypis edytorski]
936. rozamorować — rozkochać. [przypis edytorski]
937. szlafmyca (z niem. schlafen: spać, mütze: czapka) — daw. nakrycie głowy zakładane do snu. [przypis edytorski]
938. sierdzić się (daw. gw.) — gniewać się, złościć się. [przypis edytorski]
939. adoracja (z łac.) — tu: uwielbienie. [przypis edytorski]
940. ordynans (daw.) — rozkaz. [przypis edytorski]
941. rekuza (daw., z łac.) — odmowa, odprawa dana mężczyźnie starającemu się o rękę kobiety. [przypis edytorski]
942. rezykować (daw.) — dziś popr.: ryzykować. [przypis edytorski]
943. bez (daw.) — przez. [przypis edytorski]
944. protektor (z łac.) — opiekun, obrońca. [przypis edytorski]
945. despekt (daw.) — ujma, obraza, uchybienie, afront. [przypis edytorski]
946. suplikować (daw., z łac. supplicare: prosić, błagać) — pokornie prosić. [przypis edytorski]
947. sumnienie (daw.) — dziś popr.: sumienie. [przypis edytorski]
948. submisja (daw., z łac.) — poddanie się; uległość, pokora, uniżoność. [przypis edytorski]
949. Judyt (z łac. Iudith) — dziś popr.: Judyta, bohaterka biblijnej Księgi Judyty, ocaliła rodzinne miasto przed Asyryjczykami: udała się do obozu wrogów, żeby uwodzić ich wodza Holofernesa, a kiedy podczas wspólnej uczty upił się i zasnął, zabiła go. [przypis edytorski]
950. socjusz (daw., z łac. socius) — sprzymierzeniec, towarzysz, kompan. [przypis edytorski]
951. kunsztyczek, właśc. kusztyczek, kusztyk (daw.) — zdr. od kusz: naczynie do picia, kubek, kielich. [przypis edytorski]
952. szaraj (daw.) — dziś: seraj, tu w znaczeniu: część rezydencji bogatego muzułmanina, w której mieszkają kobiety; harem. [przypis edytorski]
953. koncept — pomysł. [przypis edytorski]
954. hiperbola — tu: krzywa geometryczna o dwóch szybko oddalających się ramionach. [przypis edytorski]
955. uczony — tu: wyuczony. [przypis edytorski]
956. Wiktoria (łac. Victoria) (mit. rzym.) — bogini uosabiająca zwycięstwo, odpowiednik gr. Nike; przedstawiana jako uskrzydlona młoda kobieta z wieńcem laurowym w ręku. [przypis edytorski]
957. ferować (z łac.) — orzekać, postanawiać; dziś w wyrażeniu: ferować wyrok. [przypis edytorski]
958. kord (daw.) — pierwotnie krótki miecz a. długi nóż, ogólnie: broń sieczna. [przypis edytorski]
959. do się (daw.) — dziś: do siebie. [przypis edytorski]
960. struktura — tu dosł. z łac.: budynek, budowla. [przypis edytorski]
961. kieby (daw., gw.) — jakby, niby, jak. [przypis edytorski]
962. małmazja — ogólne określenie odnoszące się do słodkiego wina; pierwotnie nazwa ciemnych, aromatycznych win produkowanych w okolicach miasta Malvasia na Peloponezie. [przypis edytorski]
963. ratafia — słodka nalewka owocowa na spirytusie. [przypis edytorski]
964. propria manu (łac.) — własną ręką; własnoręcznie. [przypis edytorski]
965. wchodowy (daw.) — dziś: wejściowy. [przypis edytorski]
966. dyszkurować, częściej: dyskursować (daw.) — prowadzić dyskurs, rozprawiać. [przypis edytorski]
967. konkordować (z łac. concordo: zgadzam się, od con: z, wspólnie, cors, cordis: serce) — tu: zgadzać się, być jednej myśli. [przypis edytorski]
968. wczas (daw.) — w porę, wystarczająco wcześnie. [przypis edytorski]
969. matlot — żywy taniec marynarski, naśladujący pracę żeglarzy na statku. [przypis edytorski]
970. fortelnie (daw.) —
Darmowe książki «Panienka z okienka - Deotyma (darmowa biblioteka internetowa TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie
Dodaj komentarz
Uwagi (0)