Vademecum... - 2. Biznesmen za biurkiem - Peggy Post (gdzie czytać książki online za darmo .TXT) 📖
- Autor: Peggy Post
Czytasz książkę online - «Vademecum... - 2. Biznesmen za biurkiem - Peggy Post (gdzie czytać książki online za darmo .TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Peggy Post
Nieważne, jak wyszukane może być nakrycie stołu, pamiętaj, że sposób w jaki traktujesz osoby wokół siebie – nie wspominając już o twym dowcipie i gustownym stroju – zostanie zapamiętany znacznie dłużej niż wybór nieodpowiedniego widelca. Maniery przy stole to ważny problem, ale nigdy nie powinieneś się nimi przejmować tak bardzo, aby niepokój wziął górę nad dobrym samopoczuciem i swobodą zachowania (patrz także: „Zachowanie przy stole i kierowanie posiłkiem”, s. 175).
Na wielu dużych przyjęciach należy spodziewać się wznoszenia toastów winem lub szampanem na cześć honorowego gościa lub gospodarza. Każdy, kto chce wznieść toast, powinien najpierw przygotować się lub chociaż powtórzyć w pamięci to, co zamierza powiedzieć, by nie szukać później odpowiednich słów. O ile twój toast nie jest głównym toastem wieczoru, mów krótko i na temat. Główny toast to mała przemowa; osoba wznosząca taki toast powinna go wcześniej napisać i zrobić próbę. Rzucenie okiem na notatki jest dopuszczalne, lecz staraj się improwizować na tyle, na ile jest to możliwe.
Punkty protokołu wznoszenia toastów:
Pierwszą osobą wznoszącą toast jest gospodarz, który wstaje i podnosi kieliszek, by zwrócić na siebie uwagę gości; stukanie nożem w kieliszek to ostateczność.
Podczas oficjalnych okazji, wznoszący toast wstaje i pozostali goście również; osoba, na cześć której wznosi się toast – siedzi.
Goście odpowiadają, upijając łyk z kieliszka, lecz nigdy nie opróżniają go do dna. Osoba, która nie pije alkoholu, również powinna się przyłączyć, wznosząc toast napojem bezalkoholowym lub wodą.
Osoba, na cześć której wznosi się toast, nie pije.
Po toaście, osoba, na cześć której wznosi się go, wstaje, pochyla głowę i dziękuje. Może również podnieść kieliszek, by wznieść toast za gospodarza, szefa lub osobę, którą chciałaby w ten sposób uhonorować.
Na prywatnych lub niewielkich i nieoficjalnych kolacjach, wznoszący toast i osoba, na cześć której wznosi się go, mogą siedzieć.
CZY PISAĆ LIST Z PODZIĘKOWANIAMI?
Można napisać, choć nie zawsze trzeba (patrz także: „Dziękuję!” s. 152; „List z podziękowaniami”, s. 196). Jeżeli otrzymałeś zaproszenie przez telefon, podziękowanie w ten sam sposób następnego dnia będzie odpowiednie. Jeśli otrzymałeś je e-mailem, wtedy odpowiednie są internetowe podziękowania. Gdy zaproszenie miało formę pisemną, należy wysłać list z podziękowaniami. W każdym z tych przypadków, tobie jako gościowi zawsze wypada napisać do gospodarza krótki list z wyrazami wdzięczności.
Jeżeli ty jesteś gospodarzem i zaprosiłeś przyszłego lub ważnego klienta na lunch, także możesz napisać do niego krótki list, dziękując za poświęcony ci czas.
Pamiętaj, list z podziękowaniami nie jest obowiązkiem – to szansa. W biznesie, jeśli uważany jesteś za uprzejmą, kontaktową osobę, zyskujesz nad konkurencją przewagę, zarówno osobistą, jak i na szczeblu korporacyjnym. List z podziękowaniami to szybki, łatwy i niedrogi sposób, by to osiągnąć.
Bardziej osobistym sposobem przyjmowania gości jest zaproszenie ich do domu. Chociaż cel przyjęcia służbowego jest głównie towarzyski, to jako gospodarz będziesz chciał wykazać się bardziej niż zazwyczaj. Czy tego chcesz, czy nie, twój współmałżonek lub partner, dom, sposób przyjmowania gości świadczą o tobie. To, jak dobrze radzisz sobie z towarzyskim spotkaniem, jest częścią twojego wizerunku. Jeżeli wykażesz się biegłością, organizując przyjęcie, zadbasz, by przebiegało bez zakłóceń, a sam będziesz pogodny i zrelaksowany, zrobisz korzystne wrażenie na swoich partnerach biznesowych i wyróżnisz się w biurze.
ZAPRASZANIE GOŚCI
Na ile oficjalne powinny być zaproszenia? To zależy od sytuacji. Jeżeli zapraszasz klienta, który przyjechał do miasta na kilka dni, zwykły telefon wystarczy. To samo dotyczy miejscowych kontrahentów – chociaż powinieneś też uwzględnić ich współmałżonków lub partnerów. Zależnie od okoliczności, możesz zaprosić przyjaciół niezwiązanych z biznesem, których obecność zmniejszy prawdopodobieństwo, iż sprawy firmowe zdominują przyjęcie.
Pisemne zaproszenie jest bardziej odpowiednie, gdy zapraszasz szefa (lub inne osoby na wysokich stanowiskach), o ile wasze stosunki w pracy nie są na tyle bliskie, że taka forma powiadomienia wyglądałaby sztucznie. Zaproszenie osób, z którymi pracujesz, stanowi wyzwanie, by nie obrazić tych, co nie zostali zaproszeni. Albo zachowaj w tej sprawie poufność, albo zaproś też tych, którzy nie figurowali poprzednio na liście gości.
Niektórzy dyrektorzy i menedżerowie, którzy podejmują gości regularnie, mają zwyczaj zapraszać oddzielnie każdego członka personelu do domu raz w roku; inni organizują przyjęcia w małych grupach; a jeszcze inni wolą zaprosić cały personel razem. Nie zapominaj o zaproszeniu współmałżonka lub partnera danej osoby.
ROLA WSPÓŁMAŁŻONKA
Nie trzeba wspominać, że gdy biznesmen lub bizneswoman podejmują gości w domu, ich współmałżonkowie lub partnerzy muszą pomóc im zorganizować przyjęcie i sprawić, by goście czuli się dobrze. Ponieważ zaproszeni z pewnością będą rozmawiali na tematy związane z pracą, współmałżonkowie powinni okazać zainteresowanie, słuchać i zadawać pytania. Jednocześnie, mogą śmiało dyskutować o własnych zawodowych lub osobistych sprawach.
Twój współmałżonek nie musi razem z tobą witać przybywających gości. Zamiast tego, przedstaw go, gdy nadarzy się okazja. Jeżeli mieszkasz z kimś, kto nie jest twoim współmałżonkiem, decyzja, czy poinformować gości o sytuacji rodzinnej, należy do ciebie. Wystarczy gdy przedstawisz go pełnym imieniem i nazwiskiem. Powinieneś (albo twój współmałżonek lub partner) oprowadzić przybyłych gości po pokoju, przedstawiając ich tym osobom, których nie znają.
Samotny mężczyzna lub kobieta może poprosić przyjaciela, by wystąpił w charakterze współgospodarza. To ma sens, ponieważ niektórzy goście (partnerzy biznesowi) już się znają, podczas gdy wielu innych (głównie żony, mężowie lub sympatie) nie. Gdy dwóch gospodarzy dzieli się obowiązkami uzupełniania drinków, roznoszenia tac z jedzeniem i prowadzenia rozmów z gośćmi, istnieje mniejsze prawdopodobieństwo, że współmałżonkowie, sympatie i inni zaproszeni będą stali samotnie i czuli się skrępowani.
Bez względu na wybrany przez ciebie rodzaj kuchni czy sposób serwowania potraw, musisz wcześniej przemyśleć kilka spraw tak oczywistych, jak przestrzeń, którą dysponujesz i preferencje gości. Choć to miły gest, gdy starasz się dogodzić dziwactwom i szczególnym upodobaniom żywieniowym zaproszonych, pamiętaj, że powinieneś zaoferować tak urozmaiconą kuchnię, by wszyscy byli zadowoleni, bez dostosowywania posiłku do potrzeb pojedynczych osób.
DRINKI PRZED KOLACJĄ
Jeżeli podajesz drinki lub koktajle przed kolacją, zaplanuj jej rozpoczęcie na godzinę później niż na zaproszeniu. Jeśli nie masz drinków w planie, powinieneś i tak zaczekać dwadzieścia lub trzydzieści minut, zanim podasz posiłek; da to spóźnialskim czas, by się przywitali.
Nie zapomnij przygotować wody sodowej, soków lub wody mineralnej dla osób niepijących. Gdy oferujesz przekąski, niech będą lekkie, by nie konkurowały z kolacją. Uzupełniaj je jednak w miarę potrzeby.
ZAPROSZENIE NA KOLACJĘ
Zanim zaprosisz gości do stołu, postaw na nim masło i przyprawy, nalej wodę do szklanek, zapal świece, ogrzej talerze w piecyku lub ustaw na gorącej tacy, wstaw wino do chłodziarki albo umieść w pobliżu stołu. Pół godziny przed kolacją odkorkuj czerwone wino, by pooddychało. Jeżeli pierwsze danie jest podawane na zimno lub w pokojowej temperaturze, postaw je na stole, zanim goście usiądą. Kieliszki na długich nóżkach z koktajlem z krewetek lub inne przystawki z owoców morza ustawia się na talerzykach i sprząta przed podaniem dania głównego.
Gdy nadchodzi pora posiłku, powiedz po prostu: „Zapraszam na kolację”. Zaproponuj, by goście zabrali swoje drinki i poprowadź ich do jadalni.
Zaplanuj rozmieszczanie przy stole z wyprzedzeniem, już podczas nakrywania. Ustaw winietki lub wskaż gościom ich miejsca (patrz także: „Gdy podchodzisz do stołu”, s. 179; „Winietki i nakrycia”, s. 204).
Jeżeli goście siedzą przy dwóch stołach, jedyne uprzejme rozwiązanie to, gdy gospodarz usiądzie przy jednym stole, a gospodyni przy drugim. Jeśli jest więcej stołów, poproś bliskiego przyjaciela, by pełnił funkcję współgospodarza przy swoim stoliku i dopilnował, aby podawano wino i uzupełniano zawartość talerzy.
PODAWANIE JEDZENIA
Jako gospodarz możesz nakładać jedzenie na talerze i podawać je gościom albo pozwolić, by obsługiwali się sami, podając sobie wzajemnie półmiski. Jeżeli decydujesz się na pierwszą ewentualność, musisz mieć pod ręką ogrzane talerze, jedzenie i odpowiednie sztućce do serwowania. Gdy wszyscy usiądą, nałóż jedzenie na pierwszy talerz i podaj honorowemu gościowi (o ile takowy jest) ze słowami: „To dla ciebie”, by nie podawał go dalej. Daj drugi talerz gościowi honorowemu z prośbą o przekazanie następnej osobie. Talerz powinien przechodzić od osoby do osoby, dopóki nie dotrze do siedzącej naprzeciw ciebie. Kontynuuj nakładanie jedzenia i podawanie talerzy osobom po twojej prawej stronie, dopóki wszyscy ich nie dostaną. Następnie powtórz tę operację z gośćmi po lewej, tak długo, aż wszyscy nie zostaną obsłużeni. Na końcu przygotuj talerz dla siebie.
Istnieją też inne sposoby obsługiwania gości. Możesz ustawić naczynia na kredensie czy stole bufetowym i pozwolić gościom wziąć jedzenie, zanim usiądą. Inna opcja to wynajęcie kogoś (na przykład kilku studentów), by podali kolację i posprzątali; mogą także roznosić przystawki przed posiłkiem.
Jeżeli posiłek zawiera dwa lub więcej sosów, albo inne przyprawy, elegancko jest podać je w naczyniu z przegródkami bądź na małej, wygodnej tacy; gwarantuje to, że zostaną podane razem, a goście będą mogli wybierać.
Gdy przychodzi czas na deser, twoje popisowe danie może zostać podane do stołu na oddzielnych talerzykach deserowych lub być serwowane ze stojącej przy tobie salaterki albo foremki. W tym ostatnim przypadku gościom podaje się pełną salaterkę.
W KTÓRĄ STRONĘ PODAWAĆ JEDZENIE
Tradycyjnie jedzenie podaje się w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara – w prawo – między gości. Jednak mogą przeważyć względy praktyczne. Jeżeli ktoś po twojej lewej stronie poprosi cię o coś, można wybrać krótszą drogę i podać tę rzecz od lewej strony.
PODAWANIE WINA
Najprostszy sposób podawania wina to taki, gdy jako gospodarz osobiście je nalewasz. Umieść otwartą butelkę przed sobą na stole, najlepiej na podstawce lub w stojaku, żeby krople nie pobrudziły obrusu. Jeśli stół jest mały, możesz nalewać wino na siedząco. Gdy jest duży, wstań i obejdź go, by nalać trunek wszystkim zaproszonym. Jeżeli masz wielu gości, postaw drugą butelkę na przeciwnym końcu stołu, by twój współmałżonek lub inna osoba mogli nalewać do kieliszków lub je uzupełniać.
SPRZĄTANIE ZE STOŁU
Gdy trzeba sprzątnąć ze stołu, nie ustawiaj naczyń w stertę, zabieraj je po dwa na raz. Solniczki i pieprzniczki, talerze na sałatki i pieczywo, pojemniki z przyprawami i czyste talerze można zabrać na tacy. Ilekroć odnosisz coś do kuchni, możesz oszczędzić czas, przynosząc w drodze powrotnej talerzyki deserowe (z deserem lub bez).
Na większych przyjęciach, możesz wcześniej umówić się z gościem, który jest twoim dobrym przyjacielem, żeby pomógł ci posprzątać. Jeżeli ktoś inny zaoferuje pomoc, nie zgadzaj się: „Bardzo ci dziękuję, ale nie”. Goście powinni być jedynie gośćmi i pozostać przy stole.
KAWA PO KOLACJI
Przygotuj trzy naczynia – dzbanek z zaparzoną kawą, dzbanek kawy bezkofeinowej oraz dzbanek z gorącą wodą i herbatę w torebkach – zarówno ziołową, jak i czarną.
DRINKI PO KOLACJI
Zaproponowanie drinków po kolacji może nadać szczególnie serdeczny ton zakończeniu wieczoru. Jeżeli podajesz kawę, możesz jednocześnie przynieść tacę z likierem, brandy i koniakiem – razem z odpowiednimi kieliszkami. Następnie zapytaj gości, na co mają ochotę.
Bufet ma szereg zalet. Z jednej strony pozwala gospodarzowi na pomieszczenie większej liczby gości niż podczas tradycyjnego posiłku na siedząco. Ponadto goście i gospodarz mają wtedy więcej czasu dla siebie, ponieważ posiłek można przygotować z wyprzedzeniem, a zaproszeni mogą obsługiwać się sami.
Jeżeli decydujesz się na bufet, menu będzie częściowo zależało od tego, czy goście będą siedzieć przy stole, czy trzymać talerzyki na kolanach. W tej ostatniej sytuacji, wybierz jedzenie, które można jeść samym widelcem; unikaj dań, które mają konsystencję zupy.
Bez względu na sposób rozmieszczenia gości, podaj najpierw jedzenie, które należy spożyć od razu po wyjęciu z piekarnika, takie jak chociażby suflety. Poza tym kieruj się zdrowym rozsądkiem, planując menu. Jeżeli chodzi o ziemniaki, pamiętaj, że frytki stają się
Uwagi (0)