Vademecum dobrych obyczajów w biznesie - 1.Wizerunek biznesmena - Peggy Post (elektroniczna biblioteka txt) 📖
- Autor: Peggy Post
Czytasz książkę online - «Vademecum dobrych obyczajów w biznesie - 1.Wizerunek biznesmena - Peggy Post (elektroniczna biblioteka txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Peggy Post
Aby krytyka stanowiła dobrą lekcję i przynosiła korzyści, trzeba będzie uodpornić się na nią. Naucz się słuchać tego, co faktycznie mówi szef, bez doszukiwania się drugiego dna. Nie reaguj, dopóki w pełni nie rozważysz jego słów. Walcz z odruchem, aby przejść do defensywy; instynkt obronny w obliczu uzasadnionej krytyki jest równie skuteczny jak dziecięcy instynkt ssania kciuka. Policz do dziesięciu lub wyrecytuj w pamięci choćby preambułę do konstytucji, zanim przejdziesz do kontrofensywy. Wyostrzenie żartu też może pomóc; nie odbieraj ulubionego dowcipu szefa o „niewydarzonym kierowniku niższego szczebla” jako negatywnej wypowiedzi skierowanej pod twoim adresem.
Nie jest łatwo nauczyć się cenić krytykę, ale jeżeli uda ci się to, twój intelekt wygra z emocjami. W rzeczywistości, pozytywne odebranie słów krytyki – zrozumienie, że są one szansą nauki i poprawy – jest cechą charakteryzującą dobrych lub doskonałych szefów, która bez wątpienia pomogła im piąć się po szczeblach kariery.
REAKCJA NA KRYTYKĘ
Jeżeli szef jest życzliwy lub chcesz z nim omówić bardziej szczegółowo słowa krytyki, zorganizuj prywatne spotkanie, najlepiej wtedy, gdy przełożony jest spokojny. Nie staraj się dążyć do konfrontacji. Nawet jeśli krytyka była całkowicie nieuzasadniona, sformułuj odpowiedź w kategoriach tego, co możesz zrobić, by naprawić sytuację: „Gdy krytykował pan wczoraj projekt Alpha, wiem, że zapomniał pan, iż przy nim nie pracowałem, ale dostatecznie często podkreślał pan, że krótkie terminy szkodzą wszystkim. Następnym razem błąd może popełnić moja grupa, więc chciałbym poznać pańskie koncepcje, jak poradzić sobie z tym problemem”. Nie tylko sprostowałeś pomyłkę szefa, lecz jeszcze usprawiedliwiłeś się i sprawiłeś, iż dyskusja stała się bardziej owocna.
Każda uzasadniona krytyka może cię czegoś nauczyć, nawet skierowana do innych. Wcześniej czy później, możesz jednak trafić na szefa, który jest po prostu podły i grubiański. W tej sytuacji masz ograniczony wybór – możesz zostać i godzić się z jego zachowaniem albo odejść. Jeżeli zostaniesz w pracy, będziesz musiał się nieźle starać, by nie zostać ofiarą przełożonego. Bądź samokrytyczny i nie bierz sobie jego uwag do serca. Krytyka ze strony szefa, który cię znieważa, nie jest ani uzasadniona, ani w dobrej wierze.
Bezwzględny szef to ktoś inny niż dyrektor o trudnym charakterze. Jest wymagający i każe ci pracować ponad siły. Z kolei żądania trudnego szefa bardziej szkodzą niż pomagają twoim działaniom. Może on być maniakiem kontroli, przypisywać sobie czyjeś zasługi lub zrzucać odpowiedzialność na inne osoby. Bywa grubiański. W zasadzie nie chce mścić się na tobie i na ogół nie zdaje sobie sprawy z tego, jak jego postępowanie wpływa na pracowników.
OMAWIANIE PROBLEMU
Dobrym rozwiązaniem będzie rozmowa z szefem o trudnym charakterze podczas spotkania, które nie będzie miało charakteru konfrontacji. Możesz wystąpić w towarzystwie kilku przedstawicieli biura, aby pokazać, iż problem ma szerszy zasięg. Przedstaw zarzuty w klarowny sposób i uświadom przełożonemu, jak problem ten wpływa na ogólną wydajność pracy i morale pracowników. Staraj się nie obwiniać, zaproponuj pomoc i miej gotowe rozwiązania. Pamiętaj, że instynkt obronny może być pierwszą reakcją kierownika, a zmiany będą następować wolniej, niż byś tego chciał. Jeżeli twoi zwierzchnicy przejawiają wolę zmiany swojego zachowania, bądź gotów współpracować z nimi w tej kwestii.
DZIAŁANIE Z POMINIĘCIEM SZEFA
Jeżeli chcesz pominąć szefa, informuj go o swoich działaniach, o ile jest to możliwe. Jeśli twoja firma ma doświadczony personel w dziale kadr, może on pomóc ci w wyborze strategii, która pozwoli osiągnąć pożądane rezultaty w strukturze i kulturze przedsiębiorstwa. Pamiętaj, że twoim celem jest pozytywna zmiana każdego, łącznie z twoim trudnym szefem, a nie, mówiąc żartem, krwawa rewolucja.
GRUBIAŃSCY SZEFOWIE
Grubiańscy szefowie nie są ani bezwzględni, ani trudni; są podli i nieprzewidywalni. Wybierają ofiary bez widocznych czy logicznych powodów. Nękają pracowników torturami fizycznymi i emocjonalnymi, wpływając na ich stan zdrowia. Grubiańscy przełożeni z rozmysłem krzywdzą otaczających ich ludzi.
Zanim osobiście stawisz czoło takiemu kierownikowi, rozsądnie będzie ocenić najpierw jego rolę w firmie. Pamiętaj, osoby opryskliwe i nieuprzejme w miejscu pracy nie tylko trzykrotnie częściej zostają szefami, ale jeszcze kierownictwo uważa ich za cennych pracowników.
Dla osób, które mają grubiańskich szefów, jedynym pomyślnym rozwiązaniem może być ucieczka. Jednak przeniesienie lub poszukiwanie nowej pracy nie zawsze jest możliwe lub pożądane. Zwykła skarga i pojednanie rzadko sprawdzają się w przypadku grubiańskiego dyrektora; mało pomocne są też rozmowy od serca; a jeżeli szef uzna cię za wroga, mogą nawet przynieść efekt przeciwny do zamierzonego.
Pracownicy mogą walczyć z grubianinem jako grupa. Jeśli w twojej firmie są związki zawodowe, zgłoś się do nich. Dokumentacja i jedność to potężna broń, ale musisz zdawać sobie sprawę z faktu, że nawet ona może nie rozwiązać problemu. Najlepszą obroną, kiedy nie możesz odejść z pracy, jest traktowanie szefa jako zwyrodnialca i uświadomienie sobie, że to nie ty jesteś przyczyną problemu.
Przełożony będzie miał ogromny wpływ na twoją przyszłość. Może pomóc ci zrealizować najbliższe cele i wpływać na długoterminowe. Gdy omawiasz z nim kwestie, które rzutują na twoją karierę, pamiętaj, że jego podstawowym zmartwieniem nie jest czyjaś przyszłość czy sytuacja osobista, lecz to, co dzieje się tu i teraz. I na tym powinieneś skupić się, dyskutując o karierze z przełożonym.
PROŚBA O AWANS LUB PODWYŻKĘ
Jeżeli jakiekolwiek zebranie musi być przeprowadzone profesjonalnie, jest to dyskusja o wynagrodzeniach lub awansach.
WIĘCEJ PIENIĘDZY OZNACZA WIĘKSZĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ. Gdy ubiegasz się o awans, bądź przygotowany, by powiedzieć szefowi, co możesz zaoferować. Ustal, czego wymaga nowe stanowisko i jak zamierzasz sobie poradzić.
NIGDY, PRZENIGDY NIE PORUSZAJ KWESTII OSOBISTYCH. Szefa nie obchodzi twoja druga hipoteka, ortodoncja dzieci, rachunki za dom opieki teściowej.
MUSISZ WIEDZIEĆ, JAKI JEST POPYT NA TWOJE UMIEJĘTNOŚCI. Poinformuj o ogólnych standardach rynkowych dotyczących osób o twoim zakresie obowiązków. Nie wykorzystuj innych ofert jako groźby lub represyjnej taktyki. Ofertę z innej firmy lub od headhuntera przedstaw ostrożnie, żeby szef zobaczył, jak wygląda sytuacja w porównywalnych firmach. Jeśli mówisz prawdę, twój zwierzchnik nie będzie zły. Gdy dotrze do niego, że możesz znaleźć pracę gdzie indziej, tym lepiej.
ODRZUCANIE OFERT
Co robisz, gdy szef składa ci ofertę, którą musisz odrzucić?
Dobrze ją przemyśl. Rozważ wszystkie za i przeciw. Porozmawiaj z ludźmi, którzy najwięcej dla ciebie znaczą. Jeżeli naprawdę nie możesz wziąć dodatkowych godzin lub pojechać w podróż, odrzuć ofertę. Nie ma znaczenia, jak racjonalne są twoje powody lub jak życzliwy jest szef, odmowa może sprawić, że twoja kariera utknie na jakiś czas w martwym punkcie. Może cię czekać okres odbudowy wizerunku w oczach przełożonego.
Kiedy odchodzisz z pracy na własne życzenie, nie ujawniaj swoich zamiarów zbyt wcześnie lub niewłaściwym osobom. Jeżeli szukasz nowego stanowiska, bądź dyskretny. Nie zostawiaj uaktualnionego życiorysu w biurowej kserokopiarce, ani nie każ sekretarce przepisać podania o pracę. Poproś, aby headhunter dzwonił do ciebie do domu. Nie planuj rozmowy o pracę z ewentualnym nowym pracodawcą podczas lunchu w ulubionym bistro aktualnego szefa. Ludzie lubią plotkować o tym, kto ma odejść z pracy, więc kierownik wkrótce dowie się o twoich planach.
ZWOLNIONO CIĘ Z PRACY
Jeśli zwolniono cię z pracy lub kazano złożyć rezygnację, nie tylko nie powinieneś odchodzić w złości, ale nawet sprawiać takiego wrażenia. Nie pal wszystkich mostów w swojej karierze zawodowej. Za pięć lat od tej chwili, możesz omawiać kontrakt z ewentualnym klientem i odkryć, iż twój dawny szef też zmienił pracę i że to on jest tym klientem. Pamiętaj, iż będziesz potrzebował referencji i osób, które ich udzielą.
GDY SKŁADASZ REZYGNACJĘ
Gdy rezygnujesz z pracy, bądź uprzejmy i pełen wdzięczności podczas spotkania (lub w liście) z szefem. Możesz mieć ochotę, by rozgłaszać na prawo i lewo o każdej złej chwili, którą przeżyłeś i każdym „idiocie”, z którym musiałeś pracować. Nie rób tego jednak. Nigdy nie wiesz, kiedy będziesz potrzebował pomocy szefa, a starzy pracownicy mogą zostać nowymi klientami, jeżeli ich do siebie nie zrazisz. Możesz nawet zechcieć wrócić do dawnej firmy. Postaraj się odejść w taktowny sposób, bez względu na to, co naprawdę czujesz.
OŚWIADCZENIE O ODEJŚCIU Z PRACY
Czy składasz rezygnację, czy zostałeś zwolniony, powinieneś opracować ze swoim szefem odpowiednie oświadczenie o odejściu z pracy. Ważne, byś uczestniczył w jego układaniu, bez względu na to, czy jest przeznaczone tylko do obiegu wewnątrzbiurowego czy do szerszej dystrybucji, łącznie z publikacją prasową. Przygotowując razem z szefem oświadczenie o odejściu z pracy, będziesz miał pewność, że mówicie o tym samym. Naturalnie, to dobry pomysł, aby oświadczenie zawierało wzmiankę o twoich osiągnięciach. Jeżeli zostałeś zwolniony, nie ma potrzeby, by tłumaczyć dlaczego. Ogólne oświadczenie wystarczy: „Jerry odchodzi z Acme w najbliższy piątek, aby wykorzystać nowe możliwości rozwoju kariery”. Oświadczenie o odejściu osoby przenoszącej się do nowej pracy może być bardziej szczegółowe: „Wszystkim w Acme będzie brakować Rebecki, ale wiemy, że odniesie duży sukces na nowym stanowisku jako dyrektor działu kadr w Manderley Enterprises”.
Kobiety i mężczyźni razem i inne sprawy osobiste
Pojęcie „słabej płci” słusznie zostało wyrzucone do kosza na śmieci w świecie biznesu, w którym kobiety okazały się pod każdym względem tak dobre jak mężczyźni. Musimy uświadomić sobie, że osiągają one obecnie pozycję liderek biznesu w znacznie większym stopniu niż kiedykolwiek. Nie tylko wspięły się na najwyższe szczeble w największych firmach, lecz są także właścicielkami prawie 50 procent małych przedsiębiorstw w Ameryce. Jednak wraz z rozkwitem ich karier w miejscu pracy, pojawił się nowy problem – jak kobiety reagują na mężczyzn, którzy jeszcze nie całkiem przyzwyczaili się do tej zmiany? Czy umarła rycerskość, ofiara równości? (patrz także: „Rycerskość”, s. 98). Co ważniejsze, jak obie płcie radzą sobie z pociągiem seksualnym, który nie ma nic wspólnego z pracą, a jedynie z tym, że jest się człowiekiem.
Naiwnie jest sądzić, że romans, czy to własny, czy kogoś innego, nie będzie miał znaczenia w miejscu pracy. Jeżeli ludzie przebywają w jednym budynku przez większość dnia (a często i w nocy), flirtowanie i różne kontakty są nieuniknione. Statystyki mówią same za siebie – przeciętnie połowa małżeństw po raz pierwszy spotkała się w pracy.
To prawda, iż romanse są odwieczną częścią życia biurowego, podobnie jak fakt, że stosunki między płciami stały się potencjalnym polem minowym. Równolegle ze wzrastającą liczbą kobiet w miejscu pracy, rośnie również świadomość dyskryminacji i molestowania. Dlatego romanse biurowe stały się jeszcze bardziej drażliwą kwestią niż kiedykolwiek wcześniej. Konflikt interesów, odrywanie się od pracy, nieprzyjemne konsekwencje przemijania chwilowej fascynacji są takim samym problemem dla pracowników, jak dla działów kadr.
Biorąc pod uwagę ten delikatny stan rzeczy, jak (czy jesteś kobietą, czy mężczyzną) postępujesz, gdy kolega z pracy wyda ci się bardzo atrakcyjny lub vice versa? Czy flirtowanie jest zakazane? Nie. Czy sposób w jaki flirtujesz ma znaczenie? Tak. Czy fakt, że obiekt twoich uczuć i ty znajdujecie się na innych szczeblach korporacyjnej drabiny ma znaczenie? Tak.
Rozumie się samo przez się, że nie wszystkie stosunki najeżone są niebezpieczeństwami, czy choćby tylko problemami, ale angażowanie się w romantyczne związki w biurze wymaga niemałej rozwagi i ostrożności (patrz także: „Twoje życie osobiste”, s. 96).
ZROBIENIE PIERWSZEGO KROKU
Ktoś nowy w twoim miejscu pracy jest atrakcyjny fizycznie, dobrze się ubiera, wydaje się sympatyczny i jest stanu wolnego – ty również. W większości sytuacji, możesz śmiało po tym, gdy się poznacie, wystąpić z zaproszeniem na kawę lub drinka po pracy, ale jeżeli zaproszenie
Uwagi (0)