Vademecum dobrych obyczajów w biznesie - 1.Wizerunek biznesmena - Peggy Post (elektroniczna biblioteka txt) 📖
- Autor: Peggy Post
Czytasz książkę online - «Vademecum dobrych obyczajów w biznesie - 1.Wizerunek biznesmena - Peggy Post (elektroniczna biblioteka txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Peggy Post
JAK ODMAWIAĆ
Jeżeli nie ulega wątpliwości, że kolega z pracy interesuje się tobą, a ty nim nie, spróbuj odmówić w uprzejmy sposób: „Przepraszam Dan/Donna, ale nie możemy chodzić ze sobą”, dodając: „Mam chłopaka/dziewczynę” (jeżeli to prawda) lub „Nie chciałbym zmieniać naszej przyjaźni w coś innego”. Jeśli ta osoba nalega, powiedz szczerze: „Dan/Donna, jesteśmy tylko przyjaciółmi. Czy możesz przestać zapraszać mnie na randki?”. Jeżeli nie zawstydzi jej to na tyle, by się wycofała, poinformuj przełożonego lub dział kadr.
FLIRT
Odpowiedź na zainteresowanie jest całkowicie dopuszczalna, dopóki nie koliduje z pracą lub nie łamie przepisów w firmie. Rozmowa przy automacie z chłodzoną wodą czy w drodze na zebranie, może stanowić doskonały początek. A jeżeli nie jesteś zainteresowany? Wówczas zdobądź się na maksymalną szczerość, starając się nikogo nie urazić.
DOCHOWAJ TAJEMNICY
Jeżeli twoja firma nie ma polityki odnośnie umawiania się z kolegami z pracy, uszanuj zaufanie, jakim cię darzy, udowadniając, że twoja codzienne obowiązki są najważniejsze; wcale nie masz większego prawa niż inni, by czulić się przy automacie z napojami. Przejawem złego gustu jest – nie wspominając o braku profesjonalizmu – narażanie współpracowników na demonstrację twoich uczuć.
Jeśli twoje biuro nie pozwala pracownikom różnego szczebla romansować ze sobą, rozważ następujące opcje. Możesz kontynuować romans w sekrecie, ryzykując, że ktoś odkryje prawdę i wszystkim o nim opowie; możesz poprosić o przeniesienie do innego działu; możesz zakończyć związek; możesz także poszukać nowej pracy.
Nawet jeżeli biurowy romans jest dozwolony, istnieją pary, które wolą zachować dyskrecję. Jeśli czułbyś się nieswojo, informując współpracowników o swoim związku, pamiętaj, że nie masz obowiązku tego robić. Zwyczajne: „Przepraszam, ale życie osobiste to moja prywatna sprawa” stanowi wystarczającą odpowiedź dla kogoś, kto jest wścibski, chociaż niektóre pary wolą wszystkiemu zaprzeczyć.
ROMANS MIĘDZY MENEDŻEREM A PRACOWNIKIEM
Nieważne, jak profesjonalnie zachowujesz się w ciągu dnia pracy, związek między dwojgiem ludzi o nierównej pozycji będzie rodził podejrzenie o nieuczciwe traktowanie lub wątpliwe motywy, szczególnie, jeżeli jedna osoba nadzoruje lub ocenia działania drugiej. Dochodzi do tego kwestia władzy, lepszego traktowania i manipulowania, które przeważnie nie odgrywają żadnej roli w romansie równorzędnych pracowników.
Jeśli związek jest poważny, jedno z was (zazwyczaj partner o niższym statusie) powinien wziąć pod uwagę prośbę o przeniesienie. Jeżeli taki krok wydaje się pochopny, zastanów się nad alternatywnym rozwiązaniem. Gdyby związek miał być kontynuowany przez dłuższy czas, partner niższy rangą nigdy nie mógłby otrzymać awansu bez ryzyka, iż ludzie podniosą larum w tej sprawie. Z drugiej zaś strony, jeśli związek miałby skończyć się źle, w grę mogłoby wchodzić posądzenie o molestowanie lub nadużycie władzy, stanowiące traumatyczne przeżycie dla obu stron.
ROMANSE ZE WSPÓŁPRACOWNIKAMI SPOZA FIRMY
Jeżeli współpracujesz ściśle z kimś z innej firmy, znajdziesz się w trudnej sytuacji, jeśli nawiążesz romans z tą osobą. Kiedy związek stanie się poważny, zastanów się nad rezygnacją z pracy w charakterze osoby kontaktowej własnej firmy; w przeciwnym razie mogą pojawić się oskarżenia o preferencyjne traktowanie. Pamiętaj także, że gdy związek nie przetrwa, może być przyczyną napiętych stosunków, a nawet utraty klienta.
Ponieważ molestowanie seksualne jest rozmaicie interpretowane, rząd i sądy zadają sobie trud, by je zdefiniować. Zgodnie z Rozdziałem VII Ustawy o Prawach Obywatelskich z 1964 roku, istnieją dwa rodzaje molestowania seksualnego:
QUID PRO QUO. Oznacza molestowanie na zasadzie „coś za coś”, gdy przełożony (1) oferuje pracę, awans lub podwyżkę w zamian za randkę lub przysługi seksualne albo (2) grozi negatywnymi konsekwencjami, jeżeli jego zaloty nie zostaną przyjęte.
SKARGI NA WROGIE ŚRODOWISKO. Ten wyczerpujący rozdział ustawy odnosi się do sytuacji, które obejmują, choć nie ograniczają się do flirtowania, dotykania, niepożądanych maili, obraźliwych wywieszek, nieodpowiednich komentarzy, sprośnych gestów, wulgarnego języka, podtekstów seksualnych, ponawianych próśb o przysługi seksualne, poniżających pytań i nieodpowiednich komentarzy na temat czyjegoś ubioru lub wyglądu.
Sprawą szczególnej wagi jest, aby pracownicy wiedzieli, że to, co oni uważają za zabawne, innych może obrażać. Na przykład, opowiadanie nieprzyzwoitych dowcipów lub opisywanie minionej nocy kolegom zgromadzonym przy wodotrysku albo przy stole podczas lunchu będzie wydawać się niewinne i naturalne osobie, która o tym mówi, lecz może być okropne i obraźliwe dla innych. Mądry pracownik poważnie zastanowi się nad różnymi progami wrażliwości, nieuniknionymi w każdej grupie ludzi.
REAKCJA NA MOLESTOWANIE
Biorąc pod uwagę elastyczną naturę prawa, ważne jest, aby dowiedzieć się więcej o charakterze omawianego zachowania, zanim zdecydujemy się złożyć skargę. Zgodnie z Komisją ds. Równości Zatrudnienia (EEOC), molestowanie seksualne zostało określone jako: „Nieakceptowane zachowanie o podłożu seksualnym, prośby o przysługi seksualne lub inne, słowne lub fizyczne, działania [...] poddanie się którym lub odrzucenie ich w jawny sposób wpływa na pracę danej osoby, w nieuzasadniony sposób przeszkadza jej w wykonywaniu obowiązków albo tworzy atmosferę zastraszenia, upokorzenia lub wrogości”.
EEOC odnotowuje także, że:
zarówno ofiarą, jak i sprawcą molestowania może być kobieta lub mężczyzna
ofiara może być innej lub tej samej płci co sprawca molestowania
molestowany nie zawsze musi być osobą dręczoną bezpośrednio, może też być człowiekiem, którego dotyka obraźliwe zachowanie sprawcy molestowania
Jeżeli te kryteria są spełnione, musisz zdecydować, jakie działania podjąć.
W zależności od powagi sytuacji i dla twojej wygody, możesz przedyskutować problem bezpośrednio ze sprawcą molestowania. Możliwe, że nastąpiło zwykłe nieporozumienie, które można wyjaśnić podczas szczerej i otwartej dyskusji. Każ tej osobie przestać i wyjaśnij jej bez niedomówień, iż nie godzisz się na jej zaloty czy uwagi. W zależności od reakcji, udziel jej jednego lub dwóch dodatkowych ostrzeżeń, lecz wyraźnie uprzedź, że jeśli nie zmieni zachowania, złożysz na nią skargę.
Skorzystaj z informatora dla pracowników i postępuj zgodnie z zawartymi w nim instrukcjami odnośnie zwalczania molestowania seksualnego. Powinieneś porozmawiać z przełożonym lub z kimś z działu kadr, aby powiadomili o tym fakcie twojego pracodawcę. Przedstawiciele firmy powinni wesprzeć cię w swym własnym interesie, szczególnie gdy przekonasz ich, że poważnie traktujesz wniesienie skargi.
Jeżeli firma nie potraktuje poważnie twojego zażalenia, rozważ możliwość skontaktowania się z zewnętrzną agencją i/lub adwokatem, który specjalizuje się w prawie pracy, by położyć kres molestowaniu. Jedną z organizacji oferujących pomoc jest Komisja ds. Równości Zatrudnienia (EEOC). W większości stanów w Stanach Zjednoczonych, twoją pierwszą instancją odwoławczą jest agencja państwowa, która zajmuje się skargami na molestowanie seksualne i często jest związana z biurem prokuratora okręgowego. W większości przypadków, w zależności od podłoża skargi, agencja ta przeprowadzi niezależne dochodzenie w tej sprawie.
Bez względu na rodzaj działań, jakie podejmiesz, prowadź rejestr spotkań z molestującą cię osobą i wszelkich kontaktów z firmą, od której oczekujesz pomocy. Może wyglądać to na paranoję, że notujesz każdy rodzaj kontaktu, przechowujesz kopie korespondencji, która może zawierać przykłady molestowania, na przykład e-maile, oraz kopie twych rozmów z działem kadr lub przełożonym, ale jeżeli molestowanie trwa nadal, będziesz potrzebował dokładnych i szczegółowych przykładów tego, co zostało powiedziane lub zrobione, kto mógł być świadkiem, co powiedział twój pracodawca i jak zareagował na skargi. Dobrym pomysłem jest przechowywanie kopii ocen twojej pracy w bezpiecznym miejscu w domu; jeżeli prześladowca spróbuje zdyskredytować twoją pracę, dokumentacja pozytywnych wyników twojej działalności będzie mówić sama za siebie.
Gdy przychodzi do rozmowy o sprawach osobistych, pracownicy mogą stać się swymi najgorszymi wrogami. Nieświadomie wyjawiają prywatne informacje o sobie, stając się żerem dla biurowych plotkarzy. Sposób, w jaki (i w jakim zakresie) rozmawiasz o sprawach osobistych – randkach, małżeństwie, dzieciach, rozwodzie, preferencjach seksualnych, śmierci, finansach – zależy od ciebie. Ponosisz odpowiedzialność za własne postępowanie.
TWOJA RODZINA
To, kim jesteś, silnie wiąże się z twoją rodziną. Niektórzy ludzie będą na prawdę zainteresowani środowiskiem, z którego pochodzisz – tym, że twoja babcia była sufrażystką, ojciec walczył w Wietnamie, a wujek pracował kiedyś dla Elvisa Presleya – wystrzegaj się jednak absorbowania kolegów z pracy problemami rodzinnymi. Ludzi, z którymi pracujesz, może zainteresować fakt, iż ktoś ci bliski jest ciężko chory, ponieważ taka informacja wyjaśni twoje okresowe nieobecności w pracy, ale nie oczekują oni, ani nie pragną, codziennych, najświeższych informacji o artretyzmie dziadka czy ginekologicznych problemach ciotki Tillie. Zachowaj szczególną ostrożność dyskutując o sprawach medycznych, które mogą odbić się na tobie. Jeżeli, na przykład, informacje o ciężkiej chorobie nękającej twoją rodzinę dotrą do pracodawcy, nie zostaniesz zwolniony, ale będziesz postrzegany jako osoba, która potencjalnie także może zachorować. To w przyszłości prawdopodobnie negatywnie wpłynie na twój awans i możliwości zatrudnienia.
TWOJE ŻYCIE EROTYCZNE
Dyskusja o szczegółach twojego życia erotycznego, w szczególności ze współpracownikami, których dobrze nie znasz, może być nieprzyjemna. Ponadto, pracownicy, którzy pozwalają sobie na zbytnią poufałość, mogą zostać oskarżeni o molestowanie seksualne. Nie oczekuj także, iż koledzy z pracy lub przełożeni będą ci doradzać w kwestii romansów i że zachowają mroczne sekrety w tajemnicy.
TWOJE MAŁŻEŃSTWO I DZIECI
Status małżeński i rodzicielski to zazwyczaj dwie podstawowe informacje o nowym pracowniku, które obiegają biuro. Obrączka, zdjęcia rodziny na twoim biurku, nalepki na samochodzie – to zaproszenia do zadawania pytań. Od ciebie zależy, jak dużo lub jak niewiele zechcesz opowiedzieć o współmałżonku lub dzieciach.
Związki rodzinne pozwalają nawiązać kontakty z innymi pracownikami. Tłumaczą również i polepszają pewne zachowania. Na przykład, jeżeli koledzy wiedzą, że musisz odebrać dzieci z przedszkola lub szkoły, zrozumieją, dlaczego nie możesz uczestniczyć w popołudniowych zebraniach. Ale jeśli przynosisz problemy rodzinne do prac bądź przygotowany na to, iż staniesz się obiektem biurowych plotek, odbiorcą niepożądanych rad oraz że mogą ci grozić poważniejsze konsekwencje.
CZUŁE SŁÓWKA
„Skarbie”, „Kochanie”, „Ślicznotko” – to przykłady czułych słówek, którymi nie powinni posługiwać się ludzie w pracy. Jeżeli nie zostałyby użyte w stosunku do mężczyzny, nie powinny być używane w stosunku do kobiety. Mało prawdopodobne, byś ścisnął ramię Toma, mówiąc: „Dobra robota, skarbie”. Więc nie ściskaj Mary i nie odzywaj się do niej w ten sposób. Ona ma na imię Mary. Używaj go i trzymaj ręce przy sobie.
Nie narzucaj się nikomu ze swoją rodziną. Nie oczekuj, iż koledzy będą tuzinami kupowali ciasteczka od twojej córki lub sponsorowali drużynę piłkarską syna. Kilka zdjęć nie zawadzi, ale nie zamieniaj biura lub boksu w galerię rodzinnych portretów. Nie przyprowadzaj dzieci do pracy, o ile nie jest to dozwolone; ale nawet wtedy musisz mieć pewność, że twoje pociechy będą spokojne i pełne szacunku wobec współpracowników, którzy wykonują swoją pracę.
TWÓJ ROZWÓD
Gdy wchodzisz do pracy, postaraj się zostawić sprawy osobiste za drzwiami. Rozwód jest jednym z najtrudniejszych pod względem emocjonalnym problemów, z którymi przychodzi zmierzyć się człowiekowi, ale jeśli właśnie rozwodzisz się, nie traktuj współpracowników jak terapeutów. Zwróć się po pomoc i wskazówki do przyjaciół, rodziny i fachowców spoza biura.
Powinieneś porozmawiać ze swoim przełożonym, jeżeli rozwód może wpłynąć na twoją pracę, zwłaszcza absorbujące czas spotkania z prawnikami, wystąpienia w sądzie, sprzedaż domu i majątku, opieka nad dziećmi. Jeśli przeżywasz trudny okres w sensie emocjonalnym lub behawioralnym (czasami traktujesz szorstko współpracowników, zapominasz o spotkaniach, nie możesz skoncentrować się na zebraniach) poszukaj porady i, w stosownej chwili, omów ten problem ze swoim przełożonym. Dobry szef może ci pomóc, zwalniając cię na pewien czas z niektórych obowiązków w pracy.
Nie ma potrzeby zagłębiać się w szczegóły rozwodu i nigdy nie obwiniaj, ani nie poniżaj wkrótce byłego współmałżonka przed kolegami czy szefami. Operuj faktami i ogranicz się do aktualnych problemów lub tych, których możesz się ewentualnie spodziewać.
ROZWÓD W TEJ SAMEJ FIRMIE
Jeżeli rozwodzą się pracownicy tej samej firmy, stres może odbić się na wszystkich. Najgorsza sytuacja to taka, w której rozwodząca się para oczekuje od współpracowników, iż opowiedzą się po którejś ze stron, zmieniając w ten sposób sprawę prywatną w ogólny konflikt. Bez względu na trudności, rozwodzące się pary są zobowiązane do utrzymywania swych prywatnych spraw w tajemnicy, z wyjątkiem odpowiedniego powiadomienia przełożonych. Jeśli
Uwagi (0)