Vademecum... - 2. Biznesmen za biurkiem - Peggy Post (gdzie czytać książki online za darmo .TXT) 📖
- Autor: Peggy Post
Czytasz książkę online - «Vademecum... - 2. Biznesmen za biurkiem - Peggy Post (gdzie czytać książki online za darmo .TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Peggy Post
nakrycie oficjalne
Prawidłowe nakrycie stołu nie kryje w sobie żadnych tajemnic – szczególnie nieformalne, które wymaga mniejszej liczby sztućców. Podstawowa zasada: sztućce układa się w kolejności użytkowania, od zewnątrz ku talerzowi. Druga zasada, choć z pewnymi wyjątkami: widelce leżą po lewej stronie talerza, noże i łyżki po prawej.
Typowe nakrycie stołu na nieoficjalną, trzydaniową kolację zawiera następujące sztućce i naczynia:
DWA WIDELCE. Jeden duży (widelec obiadowy) do dania głównego i mały do sałatki lub przystawki. Jeżeli sałatkę podaje się jako pierwsze danie, mały widelec leży po lewej stronie widelca obiadowego; jeśli sałatka jest podawana po daniu głównym, wtedy mniejszy widelec (do sałatek) leży po prawej stronie widelca obiadowego.
TALERZ OBIADOWY. Czasami nie ma talerzy obiadowych na stole, kiedy goście siadają. Kelner przynosi je dopiero wtedy, gdy jedzenie jest gotowe; w ten sposób potrawy pozostają ciepłe, gdy goście są obsługiwani.
JEDEN NÓŻ. Nóż obiadowy leży po prawej stronie talerza, ostrzem do wewnątrz; może to być nóż do steków, jeżeli daniem głównym jest mięso lub kurczak. Może być także używany, w razie potrzeby, do każdego pierwszego dania.
ŁYŻKI. Łyżki leżą po prawej stronie noża; łyżka do zupy (używana jako pierwsza) najdalej po prawej stronie, a łyżeczka do deseru (używana jako ostatnia) po jego lewej stronie.
KIELISZKI. Kieliszek do wody i jeden kieliszek do wina (lub dwa, jeśli podaje się dwa gatunki wina) stoją nad talerzem obiadowym, po prawej stronie. Jeżeli wino nie jest częścią posiłku, kieliszek może być używany do wody lub mrożonej herbaty.
SERWETKA. Złożona serwetka leży na środku nakrycia lub po lewej stronie widelca. Inne naczynia lub sztućce są dowolne, w zależności od menu czy sposobu podawania.
TALERZ DO SAŁATEK. Stoi po lewej stronie widelców. Jeżeli sałatka jest podawana z posiłkiem, a nie przed lub po, może zostać podana bezpośrednio na talerzu obiadowym, lecz tylko wtedy, gdy danie główne nie zawiera sosu.
TALERZ DO PIECZYWA Z NOŻEM DO MASŁA. Talerz do pieczywa stoi nad widelcami, a nóż leży w poprzek talerza.
ŁYŻECZKA DO DESERU I WIDELCZYK DESEROWY. Mogą leżeć poziomo nad talerzem obiadowym (łyżeczka na górze, trzonkiem w prawo; widelczyk poniżej, rękojeścią w lewo) lub obok talerza. Jeżeli są obok talerza, widelczyk znajduje się po lewej stronie, najbliżej talerza; łyżeczka po prawej stronie talerza, po lewej stronie łyżki do zupy.
FILIŻANKA DO KAWY I SPODEK. Jeśli pije się kawę podczas posiłku, filiżanka i spodek stoją nad nożem i łyżkami i są skierowane lekko w prawo. Jeżeli kawę podaje się po obiedzie, filiżanki i spodki przynosi się do stołu.
nakrycie nieoficjalne
Podczas przyjęcia mogą być używane nie tylko kieliszki do wody i wina, lecz także do koktajli, likieru lub ponczu, przynoszone w miarę potrzeby. Poznanie różnic między nimi może okazać się przydatne w przyszłości. Oto wskazówki:
KIELISZEK DO WODY. Kieliszek w kształcie kielicha na nóżce nadaje się do oficjalnych lunchów i kolacji. Przeciętna pojemność to 300 ml (10 uncji) lub więcej.
UNIWERSALNY KIELISZEK DO WINA. Kieliszek o prostych ściankach, pojemności od 180 do 270 ml (od 6 do 9 uncji); może być używany do białego i czerwonego wina. Napełnia się go do trzech czwartych wysokości lub poniżej.
KIELISZEK DO CZERWONEGO WINA. Klasyczna czasza o kształcie tulipana. Choć łączna pojemność wynosi od 240 do 300 ml (od 8 do 10 uncji), napełnia się go do połowy wysokości lub poniżej.
KIELISZEK DO BIAŁEGO WINA. Od kieliszka do czerwonego wina różnią go proste ścianki i mniejsza pojemność – od 150 do 240 ml (od 5 do 8 uncji). Napełnia się go do trzech czwartych wysokości.
KIELISZEK DO SHERRY. Tradycyjny kształt to wąskie V, pojemność 60 do 90 ml (od 2 do 3 uncji). Napełnia się go do wysokości pół cala od góry (trochę ponad 1 cm).
KIELISZEK DO SZAMPANA. W kształcie szerokiego V, pojemność od 120 do 180 ml (od 4 do 6 uncji). Napełnia się go do około 2 cm (¾ cala) od góry.
SZKLANKA DO KOKTAJLU. Używana do ginu z tonikiem i podobnych koktajli podawanych z lodem; pojemność kieliszka o prostych ściankach wynosi od 300 do 360 ml (od 10 do 12 uncji).
SZKLANKA OLD-FASHIONED. Może być używana do koktajli z lodem. Standardowa pojemność to 240 ml (8 uncji), lecz widuje się także wyższe szklanki.
SZKLANKA DO WHISKY. Używana do picia czystej whisky; najczęstsza pojemność to 45 ml (1½ uncji), choć niektóre szklanki mają 90 ml (3 uncje).
KIELISZEK DO LIKIERU. Inna nazwa to kieliszek typu cordial (kordiał to inna nazwa likieru); mały kieliszek o pojemności od 30 do 60 ml (od 1 do 2 uncji).
KIELISZEK DO KONIAKU/BRANDY. Kształt kieliszka to krótka nóżka i okrągła czasza, by zatrzymać aromat. Pojemność nawet do 600 ml (do 20 uncji), lecz do kieliszka wlewa się około 60 ml (2 uncje). Brandy można podawać również w kieliszkach do likieru.
FILIŻANKA DO PONCZU. Całkowita pojemność – od 120 do 150 ml (od 4 do 5 uncji). Napełnia się do ²⁄∕³ wysokości.
kieliszek do czerwonego wina, kieliszek do białego wina, kieliszek do szampana
Winietki stosuje się przy oficjalnych okazjach. Gdy zobaczysz winietki na stole, nie zmieniaj ich położenia po to, by mieć „lepsze” miejsce lub by siedzieć obok przyjaciela. W rzeczywistości istnieje standardowy protokół dotyczący tego, gdzie kto siedzi. Tak jak w sytuacji przedstawiania, „znaczenie” odgrywa rolę, nie płeć. Zgodnie z tradycją, gość honorowy (niekoniecznie osoba, na której cześć wydaje się przyjęcie, lecz osoba wysoka rangą) zawsze siedzi po prawej stronie gospodarza, podczas gdy osoby stojące niżej w hierarchii służbowej siedzą progresywnie dalej przy stole.
Jeżeli taka aranżacja wydaje się niedemokratyczna, pamiętaj, że najwyższe kierownictwo i zagraniczni goście często przestrzegają protokołu i tego samego wymagają od innych. Zazwyczaj fakt, że jedne miejsca przy stole są lepsze niż inne, rzadko bywa oczywisty dla obserwatorów.
Jeśli nie ma winietek, miej się na baczności, by jako pracownik niższy rangą nie zająć najlepszego miejsca przy stole (plecami do ściany). Spróbuj też usiąść obok nieznajomych, aby się z nimi poznać, zamiast bezpiecznie siedzieć obok przyjaciela. Posiłek służbowy jest okazją do poszerzenia horyzontów i nawiązania nowych kontaktów.
Zaproszenie ludzi do domu na posiłek jest wspaniałym, indywidualnym sposobem podejmowania partnerów biznesowych. Zorganizowanie jednak nawet zwykłej służbowej kolacji wymaga zastanowienia się, jak nakryć stół i jak powinien on wyglądać. Ponieważ priorytetem jest zadowolenie gości, należy wcześniej ustalić zasady ich podejmowania. Kiedy podać sałatkę? Czy podać likier po kolacji? Co zrobić jeżeli masz dwunastu gości, a tylko osiem porządnych porcelanowych nakryć? Wszystkie te czynniki odgrywają ważną rolę podczas nakrywania stołu. Gdy planujesz jakąś aranżację, stosuj się do wytycznych zawartych w tym rozdziale.
OBRUSY I MATY STOŁOWE
O ile oficjalna kolacja wymaga albo obrusu, albo maty stołowej, o tyle podczas nieoficjalnych kolacji obrus to kwestia wyboru. Alternatywą jest nienakryty stół, tylko z matami.
Obrus może być ważnym elementem ogólnego wyglądu, jaki chcesz osiągnąć; można nim także zakryć zadrapania na niezbyt idealnym blacie. Z drugiej strony, drewniana powierzchnia stołu może być bardzo ozdobnym elementem. Błyszczący mahoń pięknego blatu można podkreślić bielą mat i serwetek dopasowanych do miedzianych lub cynowych naczyń. Podniszczone drewno rustykalnego stołu stanowi doskonały kontrast dla terakotowych lub ręcznie malowanych włoskich waz lub półmisków, które można połączyć z serwetkami i matami w naturalnych kolorach ziemi.
PORCELANA I TALERZE
Jeżeli nie wystarczy porcelany i talerzy dla gości, masz następujące wyjścia. Pierwsze rozwiązanie to ustawić drugi, mniejszy stół z garnkami/ceramiką lub codziennymi talerzami albo nawet zastawą pożyczoną od krewnych lub przyjaciół.
Drugie, odpowiednie przy naprawdę zwykłych okazjach, to pomieszać i dopasować naczynia. W końcu to, czy każda sztuka porcelany i zastawy pasuje, ma mniejsze znaczenie niż rozmowa i jakość jedzenia. Zniszczone lub wyszczerbione talerze, filiżanki i spodki nie powinny być używane, ale użycie różnych wzorów i kolorów jest dopuszczalne, o ile pasują do okazji – żadnych plastikowych kieliszków do wina czy sztucznej porcelany. Chodzi o stworzenie harmonijnej całości.
DEKORACJE POŚRODKU STOŁU, ŚWIECE
Zazwyczaj dekorację stanowią kwiaty lub jakaś inna ozdoba umieszczona na środku stołu. Świeże kwiaty to oczywiście najlepszy wybór, choć można też wykorzystać ich imitację z jedwabiu lub szkła. Alternatywą dla kwiatów są misy z owocami (pomyśl o martwej naturze dawnego mistrza) lub dekoracyjnymi warzywami albo zachwycająca, staroświecka lub współczesna ozdoba ze szkła. Cokolwiek wybierzesz, upewnij się, że dekoracja nie będzie zasłaniała gościom widoku.
Świece, jeżeli mają być tylko ozdobą, umieszczane są po obu stronach dekoracji. Jeśli chcesz stworzyć bardziej kameralny nastrój, wykorzystując świece jako jedyne źródło światła, możesz postawić po jednej przed każdym nakryciem, tak żeby goście wyraźnie widzieli jedzenie. O ile biały jest tradycyjnym kolorem świec podczas oficjalnej kolacji, na nieoficjalnych imprezach ich barwa nie odgrywa roli. Po prostu wybierz taki, który najbardziej współgra z porcelaną i obrusem.
Jeżeli przy stole siedzi osiem lub więcej osób, postaw solniczkę i pieprzniczkę albo młynki na obu końcach stołu. Drewniane, cynowe lub elegancko zaprojektowane szklane solniczki lub młynki to tylko jedne z wielu niezliczonych możliwości.
KOMUNIKACJA
Dobry rozmówca
Nieważne jaką dziedziną biznesu zajmujesz się, sposób w jaki mówisz, ma fundamentalne znaczenie dla tego, jak jesteś postrzegany. Ludzi, którzy wypowiadają się niegramatycznie, są obojętnymi słuchaczami lub opowiadają głównie o sobie, odbiera się w niezbyt pozytywny sposób. Czy prowadzisz prezentację na temat obrotów firmy, czy rozmawiasz z przełożonym, umiejętność dotarcia i oddziaływania na słuchacza jest jedną z najcenniejszych zalet, jakie posiadasz.
Z drugiej strony, mizerna przemowa może mieć poważne konsekwencje; 80 procent kierowników ankietowanych ostatnio przez Uniwersytet Midwestern wykazało brak łatwości nawiązywania kontaktów z ludźmi (nie formalnych kompetencji czy ogólnej wydajności) jako główną przeszkodę rozwoju karier pracowników.
Ilekroć mówisz, słuchacz podświadomie rejestruje brzmienie twojego głosu, dykcję, gramatykę, dobór słów. Najczęściej zauważony zostaje jedynie ten element, który odbiega od normy.
NATĘŻENIE. Rozumie się samo przez się, że najbardziej pożądane natężenie głosu plasuje się między głośnym a słabym. Zbyt donośny prawie zawsze denerwuje lub wytrąca z równowagi innych ludzi, podczas gdy zbyt cichy sprawia, że wyglądasz na niepewnego siebie, bezradnego czy nieśmiałego; poza tym trudno cię zrozumieć.
TON. Nie mów monotonnym głosem, który zmniejsza zarówno wagę twego przekazu, jak i zainteresowanie słuchaczy.
TEMPO. Tempo, w jakim mówisz, jest ważne. Szybkich mówców trudno zrozumieć, więc muszą często powtarzać się, a powolni wywołują jedynie zniecierpliwienie słuchaczy.
DYKCJA. Nie połykaj sylab, nie mów niewyraźnie, nie pomijaj ostatnich liter. Pomijanie głosek – „g” w wyrazach kończących się na „ing”, stanowiących najlepszy przykład – powinno pozostawić się na nieoficjalne pogaduszki z przyjaciółmi; gdy rozmawiasz przez telefon lub prowadzisz rozmowę o interesach, wymawiaj całe wyrazy.
AKCENT.
O ile twoja gramatyka i słownictwo są prawidłowe, nie czuj zażenowania z powodu regionalnego, egzotycznego czy obcego akcentu. Akcent jest wadą jedynie wtedy, gdy jest na tyle silny, by utrudnić rozmowę.
GRAMATYKA I SŁOWNICTWO
Pewne zasady gramatyczne zostały w ostatnich latach złagodzone, częściej w mowie niż piśmie. Lecz nie miej złudzeń, iż poprawna gramatyka nie ma już znaczenia – ma i to ogromne. Chociaż postawienie przyimka na końcu zdania nie jest już źle widziane (preferuje się „That’s the store I went to” niż niezgrabne „That’s the store to which I went”), to podstawowe zasady nadal obowiązują.
Podszlifowanie gramatyki nie musi być udręką. Można kupić wiele łatwych do zrozumienia i dobrze
Uwagi (0)