Książka ta jest świadectwem potężniejącego w drugiej połowie lat 30. XX wieku buntu robotników przeciw wyzyskowi i niemal feudalnym stosunkom w zakładach pracy. Jest to powieść-reportaż, z dynamiczną akcją, z portretami działaczy związkowych, agentów policji, urzędników i fabrykantów. Są liczne postaci kobiet i wstrząsający wątek traktowanej zwyczajowo przemocy seksualnej w zakładzie pracy. Widzimy sztywność ról społecznych, nici powiązań i wzajemnej usłużności w obrębie klas wyższych, a więc

Czarne kwiaty dla wszystkich to pierwszy tom poetycki Pawła Kozioła, wydany przez Staromiejski Dom Kultury w 2003 r. Zebrane tu teksty ujawniają głęboko uwewnętrznioną recepcję tradycji barokowej, z jej tropami (jak konstelacje wpatrzonych w siebie lustrzanych odbić), estetyką (jak choćby tytułowe czarne kwiaty) i nieuchronną melancholią. Jednocześnie, konstruując własny styl ekspresji, autor wierszy czerpie twórczo z tego, co wypracował warsztat awangardystów, przez co w zdumionym czytelniku

Jobsjada to historia o życiu Hieronima Jobsa. Poznajemy ją od najmłodszych lat głównego bohatera. Przed jego narodzinami, jego matce przyśniło się, że urodziła róg. Zdaniem sąsiadki to pewny znak, że urodzi chłopca. Gdy dziecko przychodzi na świat, rodzice słyszą kolejne proroctwo — kształt twarzy noworodka wskazuje na to, że będzie on księdzem. Rodzice Hieronima biorą sobie tę wróżbę do serca. Chłopiec od najmłodszych lat posyłany jest na nauki. Nie jest wybitnym uczniem, ale rodzice decydują

Czem chata bogata, tem rada to zbiór wierszy Wincentego Korotyńskiego, wydany w 1857 roku w Wilnie. Poeta, dziennikarz, tłumacz, redaktor Słownika Języka Polskiego wydawanego w Wilnie, członek komisji Archeologicznej i Komitetu Statystycznego, redaktor 10-tomowego wydania Poezji Kondratowicza. Korotyński w swoich utworach wykorzystuje motywy ludowe, porusza tematykę biedy i wykluczenia.

Zjadacze kartofli — tomik Juliana Kornhausera z 1978 roku. Zawiera on krótkie, skondensowane wiersze, często pisane w pierwszej osobie liczby pojedynczej, od czasu do czasu w trybie rozkazującym. Gramatyka dobrze oddaje tu podział między sferą prywatną a publiczną. Poeta zdecydowanie jest po stronie tej pierwszej.

Niniejszy tom wierszy Juliana Kornhausera powstał z myślą o córce poety, jak wskazuje podtytuł zbioru: Tyle rzeczy niezwykłych. Wiersze dla Agatki. Jest zatem adresowany przede wszystkim do najmłodszych czytelników. Niecodzienne widzenie spraw codziennych: miasta nocą, potoku w górach czy zwykłej szklanki — to coś, co wspólne jest dzieciom i poetom. Dobrze, że kiedy jedne dzieci dorastają, przychodzą inne dzieci. Dzięki temu poeci nie są samotni w swych zaczarowanych zamkach ze słów.