Pentesilea - Heinrich von Kleist (wypożyczalnia książek .txt) 📖
Wojna trojańska. Grecy otaczają Troję zgodnie z rozkazami swojego dowódcy. Oblężenie przerywa jednak zagrożenie ze strony Amazonek.
Plemieniem walecznych kobiet dowodzi Pentesilea, bezwzględna wojowniczka. Motyw walki między Amazonkami a Grekami uzupełniony jest oczywiście w namiętności i zdrady, a główne role odgrywają tutaj dowódczyni, jej przyjaciółka oraz Achilles.
Autor dramatu, Heinrich von Kleist, rozmija się z przekazem Homera o wojnie trojańskiej i pewne wydarzenia modyfikuje.
Heinrich von Kleist to niemiecki dramaturg, pisarz, poeta, publicysta. Lata jego twórczości przypadają na przełom XVII i XVIII wieku. Był on francuskim wojskowym, studiował nauki ścisłe i filozofię, ale zasłynął jako autor licznych dramatów oraz nowel psychologicznych. Pentesilea to dzieło z 1811 roku.
- Autor: Heinrich von Kleist
- Epoka: Romantyzm
- Rodzaj: Dramat
Czytasz książkę online - «Pentesilea - Heinrich von Kleist (wypożyczalnia książek .txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Heinrich von Kleist
11. Ilion — Troja. [przypis edytorski]
12. niemi — dziś popr.: nimi. [przypis edytorski]
13. Hellespont — Cieśnina Dardanelska. [przypis edytorski]
14. Hades (mit. gr.) — władca podziemnego świata zmarłych i bogactw ukrytych w ziemi; budzący strach, ale sprawiedliwy bóg, brat Zeusa i Posejdona. [przypis edytorski]
15. rad (daw.) — chętny. [przypis edytorski]
16. Zeus (mit. gr.) — najważniejszy bóg gr. panteonu, syn Kronosa i Rei. [przypis edytorski]
17. Argiwi — mieszkańcy miasta Argos, z którego pochodził Agamemnon; tu ogólnie: Grecy. [przypis edytorski]
18. Dardanowie — Trojanie. [przypis edytorski]
19. igry (daw.) — zabawa. [przypis edytorski]
20. Egińczyk — mieszkaniec gr. wyspy Eginy; tu: Achilles. [przypis edytorski]
21. czyli — czy z partykułą pytajną -li. [przypis edytorski]
22. srom (daw.) — wstyd, hańba. [przypis edytorski]
23. Styks (mit. gr.) — rzeka w krainie umarłych. [przypis edytorski]
24. Furie (mit. rzym.) — boginie zemsty, ich gr. odpowiednikiem są Erynie. [przypis edytorski]
25. puklerz — rodzaj okrągłej tarczy. [przypis edytorski]
26. Ares (mit. gr.) — bóg wojny. [przypis edytorski]
27. srokacz — koń o cętkowanej sierści. [przypis edytorski]
28. Agamemnon (mit. gr.) — syn Atreusa, króla Myken, wódz greckiej wyprawy przeciw Troi, brat Menelaosa, którego żona, Helena, została porwana przez Trojan, co dało początek wojnie. [przypis edytorski]
29. Sfinks (mit. gr.) — potwór z twarzą kobiety, ciałem lwa, skrzydłami orła i ogonem węża, który zatrzymywał podróżnych zdążających do Teb, zadając im podchwytliwie sformułowane pytanie, a gdy nie umieli na nie odpowiedzieć, zabijał ich. Edyp odgadł zagadkę potwora i w ten sposób pokonał Sfinksa. Zagadka brzmiała: co to za zwierzę, które rano chodzi na czterech nogach, w południe na dwóch, a wieczorem na trzech? Właściwa odpowiedź to: człowiek, który jako dziecko raczkuje, jako dorosły używa tylko kończyn dolnych, a na starość wspomaga się laską. [przypis edytorski]
30. Laertiada — syn Leartesa, tj. Odyseusz. [przypis edytorski]
31. łowiec — dziś popr.: łowca. [przypis edytorski]
32. Larysejczyk — tu: Odyseusz. [przypis edytorski]
33. Pergam — tu trojański akropol (ufortyfikowane wzgórze wewnątrz miasta). [przypis edytorski]
34. jąć (daw.) — zacząć. [przypis edytorski]
35. kwadryga (daw.) — rydwan zaprzężony w czwórkę koni ustawionych w jednym rzędzie. [przypis edytorski]
36. Automedon (mit. gr.) — woźnica Achillesa. [przypis edytorski]
37. obieża (daw.) — sieć używana przy polowaniu, pułapka. [przypis edytorski]
38. imać (daw.) — chwytać. [przypis edytorski]
39. królowę — dziś popr. forma B.lp: królową. [przypis edytorski]
40. koncerz — broń biała, rodzaj długiego miecza. [przypis edytorski]
41. bachmat (daw.) — rumak. [przypis edytorski]
42. Megera (mit. gr.) — jedna z Erynii, bogiń zemsty. [przypis edytorski]
43. wartki — szybki. [przypis edytorski]
44. numidyjskie strzały — Numidowie, plemię z Afryki Północnej, byli znani jako doskonali łucznicy. [przypis edytorski]
45. szczupak — tu: skok. [przypis edytorski]
46. Kronida (mit. gr.) — przydomek Zeusa (syn Kronosa). [przypis edytorski]
47. Skamander — rzeka opływająca Troję; takie samo imię nosił także bóg tej rzeki. [przypis edytorski]
48. Pelida — przydomek Achillesa (syn Peleusa). [przypis edytorski]
49. kupić się (daw.) — gromadzić się. [przypis edytorski]
50. rejterada — ucieczka, odwrót. [przypis edytorski]
51. Atrydzi — synowie Atreusa, Agamemnon i Menelaos. [przypis edytorski]
52. Cerber (mit. gr.) — trzygłowy pies pilnujący Hadesu; tu przen.: nieprzejednany strażnik. [przypis edytorski]
53. stępak — silny, lecz powolny koń. [przypis edytorski]
54. cytara — instrument strunowy szarpany. [przypis edytorski]
55. Temiscyra — stolica państwa Amazonek. [przypis edytorski]
56. chram (daw.) — świątynia. [przypis edytorski]
57. Diana (mit. rzym.) — dziewicza bogini łowów, odpowiednik gr. Artemidy. [przypis edytorski]
58. zgoła — całkiem. [przypis edytorski]
59. Pallada (mit. gr.) — przydomek Ateny, bogini mądrości i sprawiedliwej wojny. [przypis edytorski]
60. rad (daw.) — zadowolony. [przypis edytorski]
61. wiktoria — zwycięstwo. [przypis edytorski]
62. ciura — sługa w obozie wojskowym. [przypis edytorski]
63. zakała — osoba przynosząca wstyd. [przypis edytorski]
64. Nereidy (mit. gr.) — nimfy morskie, córki Nereusa; najsłynniejszą z nereid była Tetyda, matka Achillesa. [ [przypis edytorski]
65. pono (daw.) — podobno. [przypis edytorski]
66. strzały — dziś popr. forma N.lm: strzałami. [przypis edytorski]
67. chuć — pożądanie. [przypis edytorski]
68. Pola Elizejskie (mit. gr.) — miejsce pośmiertnego przebywania zmarłych bohaterów. [przypis edytorski]
69. kędy (daw.) — gdzie. [przypis edytorski]
70. Hymetos — pasmo górskie na wschód od Aten. [przypis edytorski]
71. tarń — tarnina, kolczasty krzak. [przypis edytorski]
72. Gorgona (mit. gr.) — potwór, którego spojrzenie zmieniało przeciwników w kamień. [przypis edytorski]
73. mars — tu: odwaga (od imienia Marsa, rzymskiego boga wojny). [przypis edytorski]
74. mamli — mam z partykułą pytajną -li. [przypis edytorski]
75. Artemida (mit. gr.) — dziewicza bogini łuczniczka, opiekunka zwierzyny łownej. Bliźniacza siostra Apollina. Jej strzałom przypisywano nagłą śmierć kobiet. [przypis edytorski]
76. gody (daw.) — wesele, święto. [przypis edytorski]
77. chryzolit — żółtozielony minerał stosowany w jubilerstwie. [przypis edytorski]
78. kir — czarna tkanina, symbol żałoby. [przypis edytorski]
79. snadź (daw.) — widocznie. [przypis edytorski]
80. Eros (mit. gr.) — bóg miłości, przedstawiany jako pulchne dziecko z łukiem i strzałami; jego rzym. odpowiednik to Amor. [przypis edytorski]
81. bogi — dziś popr. forma W.lm: bogowie. [przypis edytorski]
82. jąć (daw.) — zacząć. [przypis edytorski]
83. Hellada (z gr.) — Grecja. [przypis edytorski]
84. czyli — czy z partykułą wzmacniająca -li. [przypis edytorski]
85. Afrodyta (mit. gr.) — bogini miłości, kwiatów, pożądania i płodności. Afrodyta nie miała rodziców, narodziła się z piany morskiej u wybrzeży Cypru. [przypis edytorski]
86. szych — nitka owinięta złotym drucikiem, używana do haftu, przen.: pozorna świetność. [przypis edytorski]
87. blichtr — pozorna świetność. [przypis edytorski]
88. wyciągniona — dziś popr.: wyciągnięta. [przypis edytorski]
89. Farzos — nazwa geograficzna wymyślona przez autora. [przypis edytorski]
90. pałać (daw.) — płonąć. [przypis edytorski]
91. Ida — góra w pobliżu Troi, na której znajdują się źródła rzeki Skamander. [przypis edytorski]
92. Ossa — góra w Tesalii. [przypis edytorski]
93. Giganci — Tytani, synowie Uranosa i Gai. [przypis edytorski]
94. Helios (mit. gr.) — bóg słońca, przedstawiany jako woźnica słonecznego rydwanu. [przypis edytorski]
95. tyrada — długi monolog, patetyczny lub gniewny. [przypis edytorski]
96. Co uczyniłem synowi Priama — Achilles zabił w walce Hektora, syna Priama, po czym wlókł jego zwłoki za rydwanem. [przypis edytorski]
97. krasa (daw.) — piękno. [przypis edytorski]
98. czyli — czy z partykułą pytajną -li. [przypis edytorski]
99. doba (daw.) — czas, moment. [przypis edytorski]
100. Pelida — przydomek Achillesa (syn Peleusa). [przypis edytorski]
101. wierzeje (daw.) — wrota. [przypis edytorski]
102. firmament — w dawnej astronomii sfera gwiazd stałych, pot.: sklepienie niebieskie. [przypis edytorski]
103. Eumenidy (mit. gr.) — dosł. „łaskawe”; przydomek Erynii, bogiń zemsty, mający zabezpieczyć mówiącego przed ich gniewem. [przypis edytorski]
104. judzić (daw.) — namawiać do złego. [przypis edytorski]
105. wraz (daw.) — zaraz, niedługo. [przypis edytorski]
106. tabor — wojskowe środki transportu. [przypis edytorski]
107. wyraj — ciepłe kraje, do których odlatują ptaki, przen.: miejsce wypoczynku. [przypis edytorski]
108. Ares (mit. gr.) — bóg wojny. [przypis edytorski]
109. Orkus (mit. rzym.) — demon śmierci, niekiedy utożsamiany z gr. Hadesem. [przypis edytorski]
110. Hymen (mit. gr.) — bóg zaślubin, przedstawiany z pochodnią. [przypis edytorski]
111. zmóc (daw.) — pokonać. [przypis edytorski]
112. Hory (mit. gr.) — boginie pór roku. [przypis edytorski]
113. największy Priamida — mowa o Hektorze. [przypis edytorski]
114. przytroczyć — przywiązać. [przypis edytorski]
115. Tetyda (mit. gr.) — jedna z Nereid (boginek morskich), matka Achillesa. [przypis edytorski]
116. Hefajstos (mit. gr.) — syn Zeusa i Hery, bóg kowali, złotników i ognia. Przedstawiany jako kulawy, gdyż Zeus zrzucił go z Olimpu, gdy Hefajstos wstawił się za Herą. [przypis edytorski]
117. Skona mój łabędź, twe imię śpiewając — sens: twoje imię będzie ostatnią rzeczą, jaka wymówię przed śmiercią. [przypis edytorski]
118. kędy (daw.) — gdzie. [przypis edytorski]
119. stać o coś (daw.) — troszczyć się o coś. [przypis edytorski]
120. pusty (daw.) — beztroski, jałowy. [przypis edytorski]
121. Kronida (mit. gr.) — przydomek Zeusa (syn Kronosa). [przypis edytorski]
122. skroś (daw.) — przez. [przypis edytorski]
123. niewieściem — dziś popr.: niewieścim. [przypis edytorski]
124. miast (daw.) — zamiast. [przypis edytorski]
125. blanki — zwieńczenie muru obronnego, dające osłonę dla obrońców. [przypis edytorski]
126. żywo (daw.) — szybko. [przypis edytorski]
127. przydać (daw.) — dodać, tu: uzupełnić. [przypis edytorski]
128. kurhan — kopiec kryjący grób. [przypis edytorski]
129. jabłko — złote jabłko niezgody, z napisem „dla najpiękniejszej”, o które pokłóciły się Atena, Hera i Afrodyta. [przypis edytorski]
130. Parys (mit. gr.) — syn Priama i Hekabe, królewicz trojański; porwał Helenę, żonę władcy Myken Menelaosa, co było bezpośrednim powodem rozpoczęcia wojny trojańskiej. [przypis edytorski]
131. Atrydzi — synowie Atreusa, Agamemnon i Menelaos. [przypis edytorski]
132. bitwa bryzejska — konflikt o brankę Achillesa, Bryzejdę, którą przywłaszczył sobie Agamemnon. [przypis edytorski]
133. Patrokles (mit. gr.) — wojownik grecki, najlepszy przyjaciel Achillesa, zginął z ręki Hektora podczas ataku na Troję. [przypis edytorski]
134. Skamander — rzeka opływająca Troję; takie samo imię nosił także bóg tej rzeki. [przypis edytorski]
135. szumny (daw.) — pompatyczny. [przypis edytorski]
136. gdy czujna byłam — na jawie. [przypis edytorski]
137. Priamida — syn Priama, tu: Hektor. [przypis edytorski]
138. Priam (mit. gr.) — władca Troi, ojciec Hektora, jej najdzielniejszego obrońcy, i Parysa, który porwaniem Heleny doprowadził do wybuchu wojny trojańskiej. [przypis edytorski]
139. opona (daw.) — zasłona. [przypis edytorski]
140. Elizjum (mit. gr.) — pola elizejskie, miejsce pośmiertnego przebywania zmarłych bohaterów. [przypis edytorski]
141. Prometeusz (mit. gr.) — bohater, który wykradł ogień z nieba i przyniósł go ludziom. Za karę przykutemu na rozkaz Zeusa do skały, sęp szarpał wciąż odrastającą wątrobę. [przypis edytorski]
142. złoty półksiężyc — symbol Diany, dziewiczej bogini łowów. [przypis edytorski]
143. Zeus (mit. gr.) — najważniejszy bóg gr. panteonu, syn Kronosa i Rei. [przypis edytorski]
144. wraz (daw.) — zaraz. [przypis edytorski]
145. skrzepić się (daw.) — wzmocnić się. [przypis edytorski]
146. ciemnie (daw.) — ciemności. [przypis edytorski]
147. chram (daw.) — świątynia. [przypis edytorski]
148. Ananke (mit. gr.) — bogini konieczności, nieuniknionego losu; matka Mojr; przen.: przeznaczenie. [przypis edytorski]
149. ordynek — tu: szyk bojowy. [przypis edytorski]
150.
Uwagi (0)