Vademecum dobrych obyczajów w biznesie - 3. Biznesmen w drodze - Peggy Post (gdzie można czytać książki txt) 📖
- Autor: Peggy Post
Czytasz książkę online - «Vademecum dobrych obyczajów w biznesie - 3. Biznesmen w drodze - Peggy Post (gdzie można czytać książki txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Peggy Post
Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie spotkania służbowe i towarzyskie powinny zostać zaplanowane przynajmniej z dwutygodniowym wyprzedzeniem. W krajach północnych punktualność to podstawa; spotkania zaczynają się punktualnie, szybko przechodzi się do sedna i ściśle przestrzega wcześniej przygotowanej agendy. W krajach południowych, takich jak Hiszpania i Grecja, ty musisz przyjść punktualnie, a gospodarz nie. Spotkania zaczynają się z opóźnieniem, a przerwy nie dziwią i nie warto próbować przyspieszać osiągnięcia rezultatów. W tych rejonach cierpliwość i uprzejmość to klucze do pomyślnie zakończonych negocjacji służbowych.
W Europie Wschodniej, z jej stosunkowo słabo rozwiniętą infrastrukturą, dużą rolę odgrywa logistyka. Planuj spotkania z dużym wyprzedzeniem; mogą minąć miesiące, zanim otrzymasz wizę i sfinalizujesz przygotowania do podróży. Gdy przyjedziesz, będziesz musiał uczestniczyć w wielu spotkaniach, zanim zakończysz działania biznesowe. Odnosi się to głównie do Rosji, gdzie nadzwyczajna ostrożność przy podejmowaniu decyzji jest normą, a nadmierną gotowość do kompromisu uważa się za przejaw słabości.
PRZYJMOWANIE GOŚCI
W Europie Północnej podejmowanie gości biznesowych koncentruje się na lunchu lub kolacji w restauracji, na której można kontynuować, lub nie, dyskusję na tematy biznesowe. W Niemczech, na przykład, dopuszcza się rozmowę o interesach przed lub po posiłku, lecz nigdy w trakcie jedzenia. Biznesmeni z Holandii i Skandynawii nie mają problemów z łączeniem posiłku i interesów, a jedyne, o co proszą Francuzi, to abyś poświęcił potrawom taką samą uwagę. W Wielkiej Brytanii nie rozmawia się na tematy biznesowe po godzinach pracy, a w Portugalii dyskusja o czymkolwiek mającym związek z interesami podczas wystawnej kolacji w ogóle nie wchodzi w grę.
Wieczorny posiłek odgrywa jeszcze większą rolę w działalności biznesowej w krajach Europy Południowej i Wschodniej. We Włoszech kolacje w restauracji są ważną częścią prowadzenia interesów i nigdy nie powinno się odrzucać zaproszenia (a ponieważ do hojności przywiązuje się duże znaczenie, nie dziw się, jeżeli twój gospodarz nalega na zapłacenie rachunku). Przyjmij każde zaproszenie także i w Grecji, tam gościnność to tradycja, a zaproszenie do domu gospodarza jest częstym zjawiskiem (rzadki zaszczyt w większości krajów europejskich). Przygotuj się jednak na długi wieczór. W Hiszpanii, mimo że tradycyjna, popołudniowa sjesta ustąpiła miejsca krótszej, południowej przerwie, nadal rozpoczyna się kolację o 22.00 i kończy dobrze po północy.
W Europie Wschodniej długie, sute kolacje, z dużą ilością wódki lub innego alkoholu, wypijanego podczas niekończących się toastów, są zasadą. W większości krajów wystarczy jeden łyk alkoholu po toaście, nie trzeba wypijać całego kieliszka.
WYGLĄDAJ JAK NAJLEPIEJ
Konserwatywny ubiór służbowy dominuje w całej Europie, chociaż zmienia się w zależności od wykonywanego zawodu. Tak jak w Stanach Zjednoczonych bankier inwestycyjny nosi garnitur, a wydawca założy raczej sportową marynarkę i krawat. Marynarki nosi się zazwyczaj w biurach i restauracjach, a kobiety ubierają sukienki, nie spodnie.
Od Londynu po Moskwę, ciemne garnitury, białe koszule i dobrane do nich krawaty, noszone z wyjściowymi butami (nie mokasynami) stanowią standardowe, oficjalne męskie ubrania służbowe, chociaż mężczyźni na południu Francji latem często zastępują je niebieskim blezerem i spodniami; natomiast wielu Skandynawów może zmienić strój na sportowe marynarki, z krawatami lub bez.
Kobiety podróżujące w interesach po Europie powinny ubierać się elegancko, choć konserwatywnie. W środowisku biznesowym zawsze noś garsonki (z wyjątkiem Grecji, Hiszpanii i Włoch, gdzie modne spodnie i sukienki są dopuszczalne), a biżuterię ogranicz do minimum. Kobiety i mężczyźni powinni ubierać swoje najlepsze kreacje we Włoszech i Francji, tam standardy mody są wyjątkowo wysokie.
Gdy prowadzisz interesy na Bliskim Wschodzie, musisz pamiętać o dwóch sprawach.
Po pierwsze, w tym rejonie świata nie ma nic ważniejszego, niż wzajemne ustępstwa w osobistych relacjach. Ilekroć to możliwe, interesy prowadzi się raczej poprzez znajomości, niż oficjalnymi kanałami. Uprzejmość i gościnność są niezwykle ważne, a wszelkie działania biznesowe opierają się na przyjaźni i osobistym szacunku.
Po drugie, religia jest głównym składnikiem życia na Bliskim Wschodzie. W większości krajów islam jest religią dominująca, a jego wpływy obejmują nawet świeckie państwa, takie jak Turcja, gdzie ludzie piją wino, kobiety ubierają się po europejsku, a rząd nie jest klerykalny. W tradycyjnych społeczeństwach, między innymi w Arabii Saudyjskiej, islam dotyka każdej sfery życia. Tutaj tydzień roboczy trwa od niedzieli do czwartku, a modlitwy odmawia się pięć razy dziennie: o świcie, w południe, po południu, wieczorem i w nocy; wtedy ustają wszelkie działania biznesowe. Psy są nieczyste, alkohol i wieprzowina zabronione, a kobiety saudyjskie (które, zgodnie z prawem, noszą publicznie czadory i zasłony) uważa się za niewidzialne. Podział płci w niektórych krajach arabskich jest tak silny, że zapytanie o zdrowie żony lub córki partnera biznesowego uważa się za naruszenie dobrych manier.
Rygory, jakich powinieneś przestrzegać, zmieniają się w zależności od kraju. W kilku bliskowschodnich krajach, takich jak państwa nad Zatoką Perską – Kuwejt, Katar, Bahrajn, Oman i Zjednoczone Emiraty Arabskie, sektor biznesu całkowicie uległ wpływom Zachodu, a kobiety cieszą się większą swobodą. Nadal jednak ważne jest, by być wyczulonym na protokół: alkohol należy spożywać tylko prywatnie; trzeba unikać posługiwania się lewą ręką (jest symbolicznie nieczysta); kobiety powinny zawsze ubierać się skromnie, co oznacza długie rękawy, spódnice poniżej kolan i szale lub inne nakrycie głowy w odpowiednich sytuacjach. Ta sama rada dotyczy Izraela, w którym ograniczenia koszernej diety i inne żydowskie obyczaje powinny być respektowane.
PROWADZENIE INTERESÓW
Planuj spotkania z wyprzedzeniem, najlepiej z listem polecającym od wspólnego przyjaciela. Wszystkie spotkania są zasadniczo wyznaczane w trzech przerwach między pierwszą i czwartą modlitwą w ciągu dnia. Ponieważ tradycyjna gościnność może powodować opóźnienia, spotkania powinny być planowane z uwzględnieniem raczej pory dnia niż konkretnej godziny. W każdym przypadku przychodź punktualnie, lecz nie oczekuj tego od partnera. Na całym Bliskim Wschodzie ogólnie przyjętą praktyką jest to, że gość czeka. Wyjątkiem jest Turcja, która stosuje się do zachodnich harmonogramów.
Uścisk dłoni w zachodnim stylu jest standardem w Turcji i Izraelu, lecz w innych krajach Bliskiego Wschodu możesz oczekiwać serdeczniejszego, bardziej wylewnego powitania, gdy ręce raczej ujmuje się i trzyma, niż potrząsa. Arabowie mogą też obejmować się i całować. Mimo takiej serdeczności, formalność jest zasadą, gdy zwracasz się do kogoś. Zawsze używaj zawodowych tytułów, po których następują nazwiska. Imiona oznaczają znacznie większą poufałość na Bliskim Wschodzie niż na Zachodzie. Wyjątkiem jest Izrael, gdzie dominuje nieoficjalna kultura biznesowa, a ludzie przechodzą na ty prawie natychmiast. W Turcji ludzie mogą zwracać się do siebie, używając tylko tytułów zawodowych, mówiąc po prostu „doktorze”.
Chociaż w całym rejonie mówi się po angielsku, wszystkie wizytówki powinny być w dwóch językach.
Spotkania zaczynają się z zasady od dłuższych pogawędek, których celem jest zawarcie przyjaźni i zdobycie zaufania. Przebiegają one zgodnie z polityką „otwartych drzwi”, która sięga czasów, gdy plemienni przywódcy rządzili ze swoich namiotów. Gdy przystępujesz do załatwiania interesów w krajach arabskich, oczekuj długich rozmów, wielu uczestników, częstych przerw, niezliczonych filiżanek kawy lub herbaty. W Turcji przerw będzie mniej, lecz znacznie więcej długich targów; wiek jest tam szczególnie szanowany, więc najstarsi uczestnicy podejmują ostateczne decyzje.
PODEJMOWANIE GOŚCI
Na Bliskim Wschodzie rolę gospodarza traktuje się nad wyraz poważnie. Arabscy biznesmeni lubią przyjmować gości w domu, a ich gościnność jest przysłowiowa. Nie jedz przed spotkaniem, nie odmawiaj niczego i nie posilaj się lewą ręką. Tureckie posiłki służbowe odbywają się zazwyczaj w restauracjach; dania z są reguły zamawiane po kolei, a zaproszonym gościom nie pozwala się za nic płacić. Izraelici również przewodzą podczas służbowych posiłków, które mogą odbywać się w restauracji, jak i prywatnym domu, oferując potrawy z Zachodu i Bliskiego Wschodu. We wszystkich sytuacjach, jeżeli twój pobyt będzie dostatecznie długi, możesz dostąpić w końcu zaszczytu odwdzięczenia się swojemu gospodarzowi, zapraszając go na posiłek do restauracji.
WYGLĄDAJ JAK NAJLEPIEJ
Dla narodów arabskich skromność jest najważniejsza. W Arabii Saudyjskiej kobiety muszą być ubrane od stóp do głów i mieć zasłoniętą twarz. W mniej rygorystycznych społeczeństwach, takich jak państwa nad Zatoką Perską, kobiety mogą nosić sukienki lub spódnice, ale muszą one mieć długie rękawy i sięgać za kolana. Podczas gdy twój arabski gospodarz może nosić tradycyjny ubiór, przybywający z wizytą goście powinni nosić garnitury i krawaty, chyba że gospodarz zaproponuje im włożenie innego stroju. W Turcji standardem jest konserwatywny ubiór służbowy, na który składają się ciemne garnitury i dobrane krawaty dla mężczyzn oraz długie suknie lub spódnice i buty na obcasach dla kobiet. Licząc się z upałem, naśladuj swojego gospodarza – na przykład w Turcji marynarkę i krawat można zdjąć w upalny dzień, natomiast w Jordanii przyjmuje się moda na noszenie koszuli z długimi rękawami i spodni, ale bez marynarki.
Wyjątkiem od tych zasad jest nieformalna kultura biznesowa w Izraelu, gdzie wielu mężczyzn nosi do pracy spodnie i koszule bez krawata, jednak na pierwszym spotkaniu wystąp w garniturze i krawacie. Taki strój oznacza szacunek dla gospodarza i daje mu możliwość, by zaproponować ci coś bardziej codziennego na następne spotkanie. Dla kobiet odwiedzających Izrael odpowiednie są konserwatywne garsonki lub sukienki; jeżeli odwiedzasz tradycjonalistyczny rejon, pamiętaj, by mieć zakryte łokcie i kolana.
Azja jest najbardziej zróżnicowanym kulturowo rejonem na ziemi. Ilekroć wysiadasz tam z samolotu, możesz natrafić na całkiem nowe obyczaje – łącznie z językiem, manierami, religią i poglądami społecznymi. Przy całej swej odmienności, Azjaci mają jedną wspólną cechę: rygorystyczną, głęboko zakorzenioną uprzejmość, która obejmuje szacunek dla starszych, pokorę osobistą, gotowość do podporządkowania się grupie i skrupulatne unikanie wszelkich kontrowersji i konfrontacji. Nic nie może zakłócać harmonijnego przepływu kontaktów towarzyskich, ponieważ mogłoby sprawić, że ktoś zostanie zawstydzony na oczach innych, a jest to hańba, której Azjaci unikają za wszelką cenę.
Poszanowanie tych ograniczeń i wolne nawiązywanie trwałych kontaktów osobistych to klucz do sukcesu w Azji. Aby zachować twarz i utrzymać harmonię, Azjaci unikają rozpowszechniania kontrowersyjnych faktów lub idei, a rozsądny gość nie postawi swojego gospodarza w kłopotliwym położeniu. Na prośby rzadko odpowiada się „nie”. Zamiast tego, usłyszysz wymijającą odpowiedź: „Być może, lecz jeszcze nie teraz” albo „Bardzo interesujące – zastanowimy się nad tym”. Z tego samego powodu decyzje podejmuje się na zasadzie konsensusu, co wymaga czasu. Ogólnie rzecz biorąc, żadne uzgodnienie nie ma ostatecznego charakteru, dopóki każda kwestia nie zostanie rozwiązana. To nic dziwnego, ponieważ jedną z najważniejszych cnót azjatyckich jest cierpliwość.
PROWADZENIE INTERESÓW
Postaraj się zaplanować wszystkie spotkania w Azji z maksymalnym wyprzedzeniem – dwa miesiące to zalecany okres w niektórych krajach. Gdy prowadzisz interesy w Chinach i umawiasz się na spotkania, współpraca z jedną z uznanych firm zajmujących się public relations może okazać się pomocna (a także Departament Handlu USA). W Chinach istnieje zwyczaj, aby wysłać pismo z twoim oddelegowaniem przed każdym spotkaniem, wraz ze szczegółową agendą. Również Japończycy wolą otrzymać wcześniej agendę, a później trzymać się jej.
Na spotkanie przyjdź punktualnie. W większości krajów azjatyckich przybycie na spotkanie biznesowe z kilkuminutowym nawet opóźnieniem jest uważane za obrazę. Są wyjątki, ale dotyczą one jedynie twojego gospodarza; na przykład w Indonezji ludzie na wysokich stanowiskach spóźniają się celowo, by podkreślić swój status. Hindusi szanują punktualność, lecz sami nie zawsze jej przestrzegają; bądź elastyczny, gdyby nagle zmienił się harmonogram.
Sposoby witania się są różne. W Chinach odpowiedni jest nieznaczny ukłon głową i uścisk dłoni. W Indonezji uścisk dłoni poprzedza lekki ukłon lub skinienie głową, podczas gdy Japończycy wymieniają uścisk dłoni z ludźmi z Zachodu, a sobie kłaniają się. Tradycyjnym pozdrowieniem w Tajlandii jest „wei” – połączone dłonie złożone na klatce piersiowej i głowa pochylona w lekkim ukłonie. Natomiast ludzi Zachodu wita się uściskiem dłoni, tak samo jak w Korei Południowej i na Filipinach. W Indiach uścisk dłoni to standard w stosunku do wszystkich osób. Nie powinieneś jednak dotykać swojego gospodarza zaraz po pierwszym powitaniu.
Wizytówki w dwóch językach mają istotne znaczenie w całej Azji. Po powitaniu wręcz ją stroną w miejscowym języku do góry. W Chinach, Południowej Korei i Japonii podawaj wizytówkę dwoma rękami i w ten sam sposób odbierz ją od gospodarza. Gdy ją otrzymasz, przeczytaj uważnie, zanim włożysz do kieszeni (nie do portfela).
Tytuły zawodowe są bardzo ważne w całej Azji. O ile nie otrzymasz innych wskazówek, zwracaj się do ludzi używając ich tytułów (używaj odpowiednika „Pan”, jeżeli nie mają żadnych) i nazwisk rodowych. W Chinach, Japonii i innych krajach Dalekiego Wschodu nazwisko rodowe zajmuje przeważnie pierwsze miejsce, a nie ostatnie (w przeciwieństwie do Zachodu).
Uwagi (0)