Vademecum dobrych obyczajów w biznesie - 3. Biznesmen w drodze - Peggy Post (gdzie można czytać książki txt) 📖
- Autor: Peggy Post
Czytasz książkę online - «Vademecum dobrych obyczajów w biznesie - 3. Biznesmen w drodze - Peggy Post (gdzie można czytać książki txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Peggy Post
ZNACZENIE NAZWISK I TYTUŁÓW
Jeżeli chodzi o nazwiska, nie pomyl nawiązywania kontaktów osobistych z poufałością; pamiętaj, że dla Amerykanina zagraniczne nazwiska i formy zwracania się stwarzają wiele okazji do popełniania błędów i zażenowania. Wcześniejsze zasięgnięcie informacji na ten temat może się przydać, jednak nadal musisz przywiązywać szczególną uwagę do nazwisk w trakcie prezentacji – tym bardziej, iż na przykład w krajach hiszpańskojęzycznych ludzie noszą nazwiska obojga rodziców.
Zawsze zwracaj się do ludzi, używając odpowiednich tytułów. „Señor” i „Madame” są proste, lecz inne mogą wprawiać w zakłopotanie – jeżeli na przykład jesteś w Anglii, nie nazywaj automatycznie dentysty „doktorem”; choć to dziwne, odpowiednim tytułem jest „Pan” lub „Pani”. Inżynier w Stanach Zjednoczonych jest znany po prostu jako „Pan” lub „Pani”, ale w Ameryce Południowej, Europie i Azji tytułuj go „Inżynierem”.
W większości krajów, poza Stanami Zjednoczonymi, minie dużo czasu zanim przejdziesz na ty z gospodarzem i innymi osobami, z którymi spotykasz się służbowo – być może nigdy. Pozwól zagranicznym kolegom zaproponować przejście na ty, sam nie występuj z taką inicjatywą.
SZACUNEK DLA WIEKU
Okaż szacunek biznesmenom, którzy są starsi od ciebie – nawet tym na niższych stanowiskach. Bądź pełen poważania, przytrzymaj drzwi, pozwól pierwszym usiąść. Okaż podobny szacunek każdemu, kto zajmuje wyższe stanowisko niż ty. Jeżeli okaże się, że jesteś najmłodszy, ubieraj się i postępuj w najbardziej dojrzały sposób, na jaki potrafisz się zdobyć, demonstrując swoje doświadczenie w biznesie i przedsiębiorczość.
POSZANOWANIE ETYKI PRACY
Nie bądź zaskoczony, jeżeli nie spotkasz wielu pracoholików za granicą. W różnych krajach rodzina i życie prywatne, a nie praca, są najważniejszą częścią świata biznesmenów. Nawet jeśli uważasz, że mógłbyś sfinalizować umowę, gdybyście z twoim gospodarzem popracowali jeszcze kilka godzin, oprzyj się pokusie i nie proponuj takiej możliwości; całkiem prawdopodobne, że twoja propozycja zostałaby odrzucona, a do ciebie żywiono by urazę. Nigdy nie interpretuj odmiennej postawy zagranicznych współpracowników jako lenistwa czy obojętności. Mogą być tak samo poważni i skrupulatni w pracy, lecz inaczej podchodzą do kwestii czasu niż Amerykanie; ogólnie rzecz biorąc, przerwanie rozmów na jeden dzień to jeszcze nie powód, by czuć się winnym.
Tygodnie pracy i godziny urzędowania są różne na całym świecie. We Włoszech, Grecji i niektórych krajach Ameryki Łacińskiej powszechną praktyką są dwugodzinne lub dłuższe przerwy po południu i praca do 19.00 albo późniejszej pory. Sklepy i biura mogą być także zamknięte w sobotnie popołudnia. W Chinach tydzień roboczy trwa od poniedziałku do soboty, tak jak w Japonii i innych niemuzułmańskich krajach w Azji. W Izraelu tydzień roboczy trwa od soboty do piątku, a sklepy i biura zostają zamknięte w piątek około południa. Kraje muzułmańskie przestrzegają piątku jako swojego święta; nie robi się wtedy żadnych interesów, czasami również przez pół czwartku. Nie oznacza to jednak, że niektóre osoby nie pracują poza oficjalnymi godzinami urzędowania.
W wielu krajach ludzie są bardzo punktualni, lecz nie traktuj tego jako afrontu, jeżeli będziesz musiał poczekać pół godziny, zwłaszcza w Ameryce Łacińskiej. Nie zapominaj także, że korki na drogach zdarzają się nie tylko w uprzemysłowionych krajach Zachodu.
Amerykański angielski jest przeładowany zwrotami i dziwacznymi wyrażeniami, więc osoby używające angielskiego jako drugiego języka mogą żadnego z nich nie znać. Ty uważasz, że rozumieją, o czym mówisz, oni mogą słyszeć coś innego. Gafy popełniane w trakcie rozmowy mogą być tematem zabawnych historyjek opowiadanych przy kolacji, lecz jeżeli znajdujesz się sytuacji o charakterze służbowym, mogą mieć poważne konsekwencje. Zrób wszystko, by inni mogli cię zrozumieć i aby twój angielski nie był zbyt skomplikowany.
Mów wyraźnie i nie za szybko, wymawiając starannie słowa.
Nie używaj slangu, regionalizmów, kolokwializmów czy eufemizmów. Jeśli powiesz, że coś jest a slam dunk lub a no-brainer, oczekuj zdziwionego spojrzenia.
Upewnij się, że twój zagraniczny partner rozumie wszystkie biznesowe i prawnicze terminy w ten sam sposób. Prawdopodobnie terminologia z twojej dziedziny jest używana na całym świecie, lecz nie powinieneś wychodzić z takiego założenia.
Jeżeli podajesz liczby w czasie rozmów służbowych, może zaistnieć konieczność ich napisania i przeczytania, ponieważ cyfry mogą być wyrażane słownie na różne sposoby.
Jeśli gospodarz wydaje się zdziwiony lub nie czuje się pewnie w trakcie twojej przemowy, przerwij natychmiast i upewnij się, że cię rozumie.
Dwie wskazówki odnośnie mowy ciała: (1) musisz wiedzieć, co twoje ciało przekazuje innym osobom i (2) naucz się czytać ich mowę ciała. Chociaż wyraz twarzy, postawa i gesty są podstawowymi elementami komunikacji, łatwo je też opacznie zrozumieć. Na przykład w Stanach Zjednoczonych patrzenie na zebraniu bezpośrednio na twarz mówiącego wskazuje, że poświęcasz mu całą uwagę, ale w krajach azjatyckich nawiązywanie kontaktu wzrokowego uważane jest za nieuprzejme. Nawet w Stanach Zjednoczonych zbyt długi kontakt wzrokowy lub gapienie się jest niegrzeczne, a w niektórych krajach może przysporzyć ci nie lada kłopotów.
Gestykulacja jest równie ryzykowna. W niektórych krajach pokazywanie spodu stóp jest obrazą. Sprawdź lepiej lokalne zwyczaje, zanim wskażesz kogoś palcem lub publicznie strzelisz palcami. Jeżeli skiniesz na kogoś zagiętym palcem wskazującym, zostanie to powszechnie uznane za obrazę. Machanie podniesioną ręką na powitanie lub by zwrócić czyjąś uwagę może zostać odebrane jako sygnał „nie”.
Ponadto należy unikać następujących gestów, o ile nie jesteś absolutnie pewien, że mają takie samo znacznie, jak w Stanach Zjednoczonych:
kciuki do góry
znak „OK.” – kółko z kciuka i palca wskazującego (obsceniczny w Japonii i w innych miejscach)
„V” jako zwycięstwo
Gdy spędzisz w jakimś kraju trochę czasu, zaczniesz rozumieć lokalną mowę ciała. Oto kilka rad:
TWOJA PRZESTRZEŃ. Odległość zachowywana między tobą i innymi jest ważna; podchodzenie za blisko lub odchodzenie zbyt daleko może być źle zrozumiane jako niepożądana poufałość albo rezerwa. Amerykanie i Europejczycy czują się dobrze, stojąc 2 lub 3 stopy od siebie. Japończycy i inni Azjaci wymagają większej przestrzeni, lecz reszta świata woli być bliżej niż jesteśmy do tego przyzwyczajeni.
UŚCISKI DŁONI. W Ameryce Północnej i Europie uścisk dłoni jest odpowiednią formą powitania. W Azji i na Bliskim Wschodzie, gdzie jest on jeszcze pewną nowością, zwyczajowy uścisk ręki jest delikatniejszy; zbyt serdeczny może zostać uznany za agresywny. W krajach islamskich podanie ręki kobiecie uważane jest za bardzo obraźliwe. Mówi się też, że we Francji nigdy zbyt dużo uścisków dłoni, a kobiety wymieniają je równie swobodnie i często jak mężczyźni.
UKŁONY I POWITANIA. W Japonii i niektórych krajach azjatyckich ukłon jest odpowiednikiem uścisku dłoni. W Japonii, gdzie ranga odgrywa dużą rolę, osoba o niższej pozycji kłania się pierwsza i najniżej. Hindusi i Tajowie, gdy kogoś pozdrawiają, składają ręce na piersi w modlitewnym geście.
DOTYKANIE.
Amerykanie z Ameryki Północnej nie stosują w kontaktach spontanicznego dotykania się, w odróżnieniu od mieszkańców Ameryki Łacińskiej czy Europy Południowej. Jeśli obcokrajowiec dotknie cię palcem, robiąc jakąś uwagę, albo kładzie rękę na twoim ramieniu podczas konwersacji, nie czuj się urażony. Na Bliskim Wschodzie, w południowo-wschodniej Azji czy na wyspach Pacyfiku mężczyzna może nawet spotkać się z sytuacją, w której gospodarz-mężczyzna weźmie go za rękę. Nie odbierz tego opacznie, ale także nie naśladuj podobnego zachowania.
Uprzejmym gestem wobec twoich zagranicznych gospodarzy jest zaznajomienie się z ich językiem – nauczenie się przynajmniej takich słów, jak „proszę”, „dziękuję”, „dzień dobry”, „miłego popołudnia”, „dobranoc”, „cześć”, „do widzenia”. Noś w kieszeni słownik, by sprawdzać słówka i porozumiewać się z ludźmi, którzy mogą nie znać angielskiego – na przykład pracownicy hoteli i restauracji.
Chociaż angielski jest często używany do prowadzenia międzynarodowej działalności biznesowej, może zdarzyć się, że negocjacje będą prowadzone w języku kraju gospodarza. O ile nie mówisz nim płynnie (a często tak bywa), będziesz potrzebował tłumacza.
Słowo „tłumacz” kojarzy się zazwyczaj z fenomenalnymi mężczyznami i kobietami, którzy tłumaczą zdania wypowiadane przez drugą osobę i to w bardzo szybkim tempie. Tłumacze symultaniczni nie są tymi, z których usług korzysta przeciętny biznesmen. Częściej korzysta on z tłumaczy konsekutywnych, zaczynających tłumaczyć, gdy ktoś skończy kilkuzdaniową wypowiedź. Żeby być pewnym, że otrzymujesz to, na co liczysz, korzystaj wyłącznie z profesjonalnych tłumaczy. Aby uniknąć konfliktu interesów, powinien być on zatrudniony przez ciebie, nie przez twojego zagranicznego partnera. Pytaj o rekomendację przyjaciół, którzy prowadzili interesy w tym samym miejscu lub dowiedz się, czy twoja firma może zatrudnić tłumacza dla ciebie.
PRZED SPOTKANIEM
Aby tłumacz mógł zapoznać się ze sposobem twojego mówienia, spędź z nim wcześniej trochę czasu. Ty także będziesz mógł sprawdzić, czy angielski tłumacza jest idiomatyczny. Sprawdź porządek zebrania i upewnij się, że zna on techniczne i biznesowe terminy.
O ile to możliwe, przygotuj pomoce wizualne, by wyjaśnić i rozbudować wasze słownictwo. Używaj obu języków na wykresach i diagramach, co później może także służyć jako potwierdzenie tego, co powiedziałeś. Zapoznaj swojego tłumacza z pomocami wizualnymi przed zebraniem.
Poinformuj go, jak ma się ubrać. Jeżeli uważasz, że powinien założyć strój służbowy, powiedz mu o tym. Ubiór tłumacza powinien być powściągliwy i nie rzucający się w oczy; to nie on, lecz ty jesteś w centrum uwagi. Jeśli okazja jest oficjalna, tłumacza kobietę poproś o włożenie wizytowej sukni, a mężczyznę smokingu lub przynajmniej ciemnego garnituru.
NA SPOTKANIU
Tłumacz zazwyczaj siedzi między osobami, które rozmawiają – na przykład między tobą a twoim gospodarzem. Przy bardziej oficjalnych okazjach, takich jak kolacja, tłumacz będzie siedział w niewielkiej odległości za nimi. Chociaż nie oczekuje on, iż będzie jadł z tobą kolację, zadbaj, by zjadł posiłek przed lub po uroczystości.
Gdy porozumiewasz się przez tłumacza, obowiązują takie same zasady jak wtedy, gdy rozmawiasz po angielsku z obcokrajowcem. Mów wolno i wyraźnie, unikaj slangu i regionalizmów i obserwuj gospodarza, czy słucha uważnie. Zawsze zwracaj się do słuchacza, nie do tłumacza.
Buduj krótkie zdania. Powiedz kilka i zrób przerwę na tłumaczenie. Od czasu do czasu pytaj gospodarza, czy rozumie o czym mówisz lub czy ma jakieś pytania. Wyrażaj się w ekspresyjny sposób, bądź skoncentrowany, gdy słuchasz. Uśmiechaj się, ale nie opowiadaj dowcipów; mimo najlepszych wysiłków tłumacza, humor rzadko da się przetłumaczyć.
Nie przeszkadzaj tłumaczowi; natomiast nie wahaj się przerwać, jeżeli czegoś nie rozumiesz. Gdy spotkanie kończy się, poproś tłumacza, by powtórzył wszystko, o czym była mowa i zapytaj, jakie wrażenie zrobiła na nim reakcja twojego partnera w interesach. Zapytaj także o wszelkie niejasności. Na końcu, przygotuj raport po angielsku dotyczący wniosków i ustaleń poczynionych podczas zebrania i wręcz go wszystkim uczestnikom spotkania.
CZY TŁUMACZYĆ KORESPONDENCJĘ?
W większości sytuacji nie ma potrzeby tłumaczenia angielskojęzycznej korespondencji z zagraniczną organizacją. Wielu biznesmenów, którzy nie podjęliby się negocjacji z tobą po angielsku, bez problemów czyta i rozumie twoje pisma i potrafi na nie odpowiedzieć w tym języku. Jeżeli potrzebujesz tłumacza do przekładu pism służbowych, zatrudnij fachowca – kogoś, kto potrafi przekazać, o co ci chodzi, a nie tylko dosłownie przetłumaczyć słowa z jednego języka na drugi.
Jest kwestią sporną, czy stare przysłowie „Nie szata zdobi człowieka” jest jeszcze aktualne, jednak ubrania potrafią wiele powiedzieć o biznesmenie czy bizneswoman. Dopóki nie odwiedzisz kilkakrotnie jakiegoś kraju i nie poznasz obowiązującego tam stylu ubierania się, noś stroje konserwatywne. Dla mężczyzn najlepszy będzie ciemny garnitur i ciemny krawat, a biała koszula sprawdza się w większości krajów. Jeżeli nie przemawia do ciebie wygląd osoby zapiętej na ostatni guzik, pamiętaj, że rezygnujesz z niego na własne ryzyko i ryzyko firmy. Dla kobiet przestrzeganie tradycyjnego sposobu ubierania się ma kluczowe znaczenie, a ciuchy powinny być skromne.
UBIÓR MĘŻCZYZNY
Uwagi (0)