Vademecum dobrych obyczajów w biznesie - 3. Biznesmen w drodze - Peggy Post (gdzie można czytać książki txt) 📖
- Autor: Peggy Post
Czytasz książkę online - «Vademecum dobrych obyczajów w biznesie - 3. Biznesmen w drodze - Peggy Post (gdzie można czytać książki txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Peggy Post
Krawaty także mogą stanowić problem. W Anglii, jeżeli nosisz krawat w paski, może okazać się, że jest to krawat absolwenta jednej z angielskich „starych szkół”. W innych krajach pewne kolory są nieodpowiednie, na przykład biały symbolizuje żałobę. Dla bezpieczeństwa noś ciemne, jednolite kolory.
UBIÓR KOBIETY
Bizneswomen powinny wybierać konserwatywne garsonki i sukienki, a także praktyczne buty na obcasach średniej wysokości. W krajach zachodnich spódnice i sukienki powinny mieć długość tuż przed kolano, a w innych państwach poniżej kolana. Nie należy nosić bluzek bez rękawów i topów oraz zbyt głębokich dekoltów. Trzeba również unikać nadmiernej, krzykliwej lub (w miejscach, gdzie może stanowić to problem) religijnej biżuterii i nie można przesadzać z makijażem.
OSTRZEŻENIE. Zgoda na noszenie spodni przez kobiety zmienia się w zależności od kraju.
Czy jesteś gościem, czy gospodarzem, bądź punktualny. Jako gospodarz poczyń przygotowania z wyprzedzeniem. Jeżeli nie potrafisz znaleźć odpowiedniej restauracji, poproś o pomoc hotelowego konsjerża. Gdy zamawiasz kolację lub wino, zapytaj gości o miejscowe specjały. Jeśli zostałeś zaproszony do czyjegoś domu, wyślij kwiaty lub przynieś pudełko dobrych czekoladek.
Podczas posiłku bierz zawsze ten widelec, co gospodyni. Innymi słowy, zawsze obserwuj miejscowego gospodarza lub gościa i idź za ich przykładem. Jeżeli jedziesz do Chin lub Japonii, powinieneś nauczyć się jeść pałeczkami. W krajach Bliskiego Wschodu nigdy nie jedz lewą ręką, którą uważa się za nieczystą. Jeśli podadzą ci nieznane danie, zjedz je, bez względu na to, czy ci smakuje, czy nie – lub nawet jeżeli wiesz, co to jest. Jeden z ekspertów w dziedzinie podróżowania radzi, aby nigdy nie pytać, z jakiego zwierzęcia przygotowano danie – łatwiej przełknąć baranie oko, gdy się o tym nie wie.
TOASTY
Poza krajami muzułmańskimi picie zazwyczaj towarzyszy jedzeniu i wymaga toastów. Pamiętaj, że jeśli jesteś abstynentem, gospodarz musi okazać zrozumienie; toast można równie dobrze wznieść napojem bezalkoholowym. Gdy impreza ma charakter oficjalny, powinieneś przygotować toast z wyprzedzeniem, chyba że jesteś znakomitym mówcą i umiesz improwizować. Niech będzie krótki, uprzejmy i wyraża wdzięczność za gościnę. Gdziekolwiek jesteś, etykieta wymaga, aby gospodarz wzniósł pierwszy toast, a wtedy ty możesz wzorować się na nim. Nie wznoś humorystycznych toastów, gdyż mogą zostać źle zrozumiane lub odebrane jako w złym guście.
OBCOJĘZYCZNE TOASTY
Jeżeli musisz wznieść toast za zagranicznego gospodarza lub za kogoś, kto przyjechał do Stanów Zjednoczonych i mówi w obcym języku, naucz się tradycyjnego toastu z jego kraju, który jest zazwyczaj odpowiednikiem „Na zdrowie!” lub „Zdrowie!”. Oto przykłady międzynarodowych toastów wraz z wymową; duże litery wskazują sylabę(y), które trzeba zaakcentować.
JĘZYK
TOAST
WYMOWA
Kantoński
Yung sing
JANG-SING
Czeski
Nazdraví
NAzdravii
Holenderski
Proost
PROŁST
Fiński
Kippis
KIP-pis
Francuski
A votre santé
a-wotr-sante
Niemiecki
Prosit PROST,
z gardłowym R
Grecki
sthn ugei£ sas
stin-igia-sas
Hebrajski
L’Chayim
lu-czi-um
Węgierski
Egészségedre
egesze-GE-re
Włoski
Salute
sa-LU-t
Japoński
Kampai
KAM-PAJ
Koreański
Gan bei
kan-BEJ
Malezyjski
Slimat minim
si-la-mat-MII-num
Portugalski Brindare
brin-DA-rej,
pierwsze R lekko wibrujace
Rosyjski
Na zdorovie
na-zd-RO-owie
Skandynawski[a]
Skal
skoul
Hiszpański
Salud
sa-LUD
Tajski
Choc-tee
czok-DI
Turecki
Serefe
se-RE-fe
[a] Duński, szwedzki, norweski
Gdy pijesz podczas nieformalnej okazji, współbiesiadnicy mogą oczekiwać od ciebie krótkiego, jednowyrazowego lub jednozdaniowego toastu – „A votre santé” we Francji lub po prostu „Santé” (zdrowie); w Niemczech „Prosit” oznacza to samo. Amerykanie, nieprzyzwyczajeni do wznoszenia toastów, mogą wypić więcej niż zwykle, dlatego uważaj.
Wszystkie podarki dla twojego gospodarza powinny być gustowne i niezbyt drogie. Ponadto powinny być odpowiednie. To, co przesyłasz lub wręczasz gospodarzowi, który gościł cię któregoś wieczoru w domu, nie jest tym, co powinieneś ofiarować kierownikowi działu, który poświęcił dzień lub dwa asystując podczas twojej prezentacji, przedstawiając cię kolegom i organizując spotkania. Temu pierwszemu możesz przynieść świeże kwiaty lub pudełko czekoladek. Prezent dla drugiego powinien być bardziej trwały – ze Stanów Zjednoczonych lub, jeszcze lepiej, z twojego stanu; możesz go wysłać po powrocie do domu. Im dokładniej poznasz obyczaje kraju twojego gospodarza i jego indywidualne upodobania, tym łatwiej będzie ci wybrać upominek, który wyrazi twoją wdzięczność.
Nastawienie kulturowego obiektywu
Dobre zachowanie w biznesie oznacza w rzeczywistości wykazywanie się stałą troską i zrozumieniem wobec kolegów i partnerów, w celu nawiązania wzajemnych, pełnych poszanowania stosunków – osobistych związków, które umożliwią wspólną, przebiegającą bez zakłóceń pracę. Gdy przyjeżdżasz do innego obszaru kulturowego, znaczenie czynników osobistych nabiera całkiem nowego wymiaru. Jeżeli jesteś gościem, na tobie spoczywa obowiązek szanowania i przestrzegania zwyczajów gospodarza, z których wiele może różnić się od tych, do których jesteś przyzwyczajony. Zrozumienie miejscowych zasad biznesowych jest zasadniczym punktem startowym dla wszystkiego, co masz nadzieję osiągnąć.
Ponieważ zwyczaje zmieniają się w zależności od kraju, najważniejszą rzeczą jest, abyś naśladował otaczających cię ludzi, a w razie potrzeby prosił o wskazówki. Jako rozważny podróżnik możesz ułatwić pewne rzeczy gospodarzowi, dowiadując się wcześniej o podstawowe zwyczaje w miejscu, które zamierzasz odwiedzić. Wiele doskonałych podręczników omawia tradycje i tabu biznesowe na całym świecie; na końcu rozdziału przedstawimy kilka książek, które warto znać. Tymczasem zapoznaj się z pobieżną charakterystyką głównych rejonów świata i dominujących w nich kultur biznesowych.
Ameryka Łacińska to konglomerat narodowych i miejscowych zwyczajów, poczynając od zaludnionej aglomeracji miasta Meksyk, po rozrywkowe Rio de Janeiro i ultrakosmopolityczne Buenos Aires. Jednak pewne zwyczaje dotyczące prowadzenia działalności biznesowej obowiązują w całym rejonie. Latynosi uwielbiają ponad wszystko prowadzenie interesów w spokojnym tempie i zanim przejdą do spraw zawodowych, wolą najpierw nawiązać przyjacielskie stosunki. Związki osobiste oznaczają wiele w tej części świata; zanim zrobisz interes z nową osobą, musisz zostać wprowadzony przez osobę trzecią lub instytucję, taką jak bank, firma prawnicza czy consultingowa albo przez wspólnego znajomego z pracy bądź przyjaciela.
PROWADZENIE INTERESÓW
Wszystkie spotkania służbowe powinny być zaplanowane przynajmniej dwa lub trzy tygodnie wcześniej (pojawienie się w firmie lub urzędzie bez umówienia się na spotkanie jest w Ameryce Łacińskiej niedopuszczalne) i potwierdzone zarówno przed wyjazdem, jak i zaraz po przyjeździe do danego kraju. Asystenci zazwyczaj bronią dostępu do kadry kierowniczej, więc traktowanie tych osób z największą uprzejmością jest bardzo ważne przy wyznaczaniu terminów spotkań.
Optymalna pora na spotkania to ranek między 10.00 a 12.30 oraz popołudnie między 15.00 i 17.00. Przeznacz od dwóch do trzech godzin na każdą sesję i nie dziw się, jeżeli poranne spotkanie zamieni się w służbowy lunch, ponieważ posiłki stanowią istotną część działalności biznesowej w Ameryce Łacińskiej.
Wszystkie spotkania zaczynają się zazwyczaj od towarzyskiej konwersacji, której celem jest poznanie ciebie jako człowieka (jedynym wyjątkiem jest Wenezuela, gdzie biznesmeni od razu przechodzą do sedna). Gdy rozpoczną się rozmowy służbowe, toczą się one stosunkowo powoli. Możesz odbyć wiele spotkań i odwiedzić dany kraj wielokrotnie, zanim zakończysz negocjacje. Niezmiernie ważne jest, abyś nigdy nie okazywał zniecierpliwienia lub gniewu ze względu na wolne tempo.
O ile ty musisz przybyć na spotkanie punktualnie, twój gospodarz prawdopodobnie spóźni się około trzydziestu minut (dlatego warto wziąć sobie coś do poczytania). Bądź przygotowany na powitalny, przyjacielski i trochę dłuższy uścisk dłoni. Zaprzyjaźnieni mężczyźni mogą się także objąć (serdeczny uścisk), a kobiety ucałują się lekko w policzki, dotykając ramienia koleżanki. Można wtedy wręczyć wizytówkę, jednak dyskretnie. Twoja wizytówka powinna zawierać informacje po hiszpańsku (lub portugalsku w Brazylii) na jednej stronie i tą stroną do góry powinno się ją podawać, aby gospodarz mógł ją przeczytać.
Gdy zwracasz się do gospodarza, pamiętaj, że większość Latynosów nosi podwójne nazwiska; pierwsze jest po ojcu, drugie po matce. Używaj pierwszego, gdy zwracasz się do kogoś. Na przykład señor Eduardo Perez Montaldo zostanie pozdrowiony jako señor Eduardo Perez. Tytuły takie jak „doktor” i „profesor” są ważne, więc uważaj, by ich nie pominąć, gdy kogoś przedstawiasz lub witasz. Latynosi lubią także stać w bliższej odległości z osobą, z którą rozmawiają, niż jesteś przyzwyczajony, a w trakcie rozmowy mogą dotykać twojego ramienia. Nie odsuwaj się – mogą poczytać to za nieuprzejmość – i zawsze utrzymuj stały kontakt wzrokowy z gospodarzem.
PODEJMOWANIE GOŚCI
Nawiązanie przyjacielskich stosunków oznacza również bogate życie towarzyskie, a Latynosi uwielbiają podejmować gości zarówno w restauracjach, jak i we własnych domach. Podstawą są lunche służbowe (trwają zwykle od półtorej do dwóch godzin), choć kolacje służbowe są również popularne. Uważaj jednak w większości krajów Ameryki Łacińskiej kolacja zaczyna się późno, czasami o 22.00 lub później.
Jeżeli zostałeś zaproszony na przyjęcie lub kolację do czyjegoś domu, zachowasz się uprzejmie, przychodząc od piętnastu do trzydziestu minut później. W zasadzie nigdy nie powinieneś rozmawiać o interesach przy posiłku lub na przyjęciu, czy to w restauracji, czy w domu prywatnym, o ile twój gospodarz nie zacznie takiej rozmowy.
WYGLĄDAJ JAK NAJLEPIEJ
Kultura biznesowa Ameryki Łacińskiej kładzie szczególny nacisk na to, by dobrze się ubierać i dbać o siebie. Codzienny ubiór służbowy nie cieszy się tam uznaniem. Strój służbowy powinien być skromny, elegancki i nowoczesny. Dla mężczyzn standardem jest ciemny garnitur – szary lub niebieski, wyprasowana biała koszula, lakierki, a przy większych okazjach – smoking.
Kobiety powinny wybrać konserwatywny strój – przede wszystkim sukienki, garsonki lub kostium, ale nigdy krzykliwe lub zbyt wydekoltowane, a także buty na obcasach. Powinny też zrobić makijaż. Biżuterię należy ograniczyć do minimum. Na kolację nadaje się elegancka, tradycyjna sukienka lub spódnica i bluzka, natomiast sukienkę koktajlową lub suknię wieczorową lepiej zachować na bardziej formalne okazje.
Wraz ze zniknięciem żelaznej kurtyny, przyjęciem euro i innymi przedsięwzięciami prowadzącymi do integracji gospodarczej, praktyki biznesowe w Europie i Rosji stają się coraz bardziej standardowe. Nadal jednak widoczne są różnice w sposobie prowadzenia interesów w różnych rejonach starego kontynentu. Opóźnienia i biurokracja prawnicza nadal dominują w nowej, kapitalistycznej Europie Wschodniej, bardziej formalny styl obowiązuje w północnej Europie, natomiast w krajach śródziemnomorskich kontakty osobiste i podejście do działalności biznesowej są dużo swobodniejsze. Należy jednak pamiętać, że na kontynencie przestrzega się terminów świąt i wakacji, co oznacza spore zwolnienie tempa prowadzenia interesów w sierpniu i pod koniec roku.
PROWADZENIE INTERESÓW
Gdy przemieszczasz się z północy Europy na południe, najbardziej oczywiste różnice obyczajowe dotyczą czasu i przestrzeni. Skandynawowie, Niemcy, Brytyjczycy i inne północne nacje przykładają wielką wagę do punktualności, podczas gdy te standardy stają się mniej restrykcyjne na południu. W Hiszpanii lub Portugalii gość może czekać nawet pół godziny, zanim zostanie powitany z największą uprzejmością. Europejczycy z południa są bardziej spontaniczni, więc stoją w odległości około dwóch stóp. Dla mieszkańców Europy Północnej dopuszczalna odległość wynosi około czterech stóp, a każda mniejsza jest uważana za naruszenie prywatności.
Standardowym powitaniem w całej Europie jest uścisk dłoni, zarówno w przypadku mężczyzn, jak i kobiet. Kobieta z reguły podaje rękę jako pierwsza. Większość Europejczyków wymienia uścisk dłoni przed i po każdym spotkaniu, podczas gdy w Wielkiej Brytanii pojedynczy uścisk
Uwagi (0)