Anafielas - Józef Ignacy Kraszewski (wirtualna biblioteka cyfrowa TXT) 📖
Anafielas to epos autorstwa Józefa Ignacego Kraszewskiego, opowiadający o dziejach Litwy z czasów panowania wielkiego księcia litewskiego Witolda Kiejstutowicza.
Książę Witold jest jej głównym bohaterem, pojawia się również książę Jagiełło, który później doprowadził do powstania unii Litwy i Korony. Anafielas to jedno z dzieł, dzięki którym Kraszewski jest bardzo ceniony przez Litwinów — w swoich utworach ocalił pogańską i wczesnochrześcijąńską historię Litwy. Epos był wydawany w latach 1843–46.
Kraszewski był jednym z najważniejszych — i najpłodniejszych — pisarzy XIX wieku. Wciągu 57 lat swojej działalności napisał 232 powieści, głównie o tematyce historycznej, społecznej i obyczajowej. Zasłynął przede wszystkim jako autor Starej baśni.
- Autor: Józef Ignacy Kraszewski
- Epoka: Pozytywizm
- Rodzaj: Epika
Czytasz książkę online - «Anafielas - Józef Ignacy Kraszewski (wirtualna biblioteka cyfrowa TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Józef Ignacy Kraszewski
712. sąsiady — dziś popr. forma B. lm: sąsiadów. [przypis edytorski]
713. niemieckich Zakon wojowników — Krzyżacy lub kawalerowie mieczowi (templariusze z Rygi). [przypis edytorski]
714. Liwowie — grupa etniczna, zamieszkująca w średniowieczu wybrzeża Bałtyku na terenie dzisiejszej Łotwy, a mówiąca językiem z rodziny ugrofińskich (spokrewnionym z węgierskim, fińskim i estońskim). Na początku XXI w. nieliczny naród liwoński stanowi jedną z mniejszości narodowych Łotwy. Liwóm — dziś popr. pisownia: Liwom. [przypis edytorski]
715. Kuronowie a. Kurowie — bałtycki lud, zamieszkujący Kurlandię (dziś płd.-zach. część Łotwy). Kuronóm — dziś popr. forma C. lm: Kuronom. [przypis edytorski]
716. krésa — kreska; tu: szrama, rysa. [przypis edytorski]
717. kiem (z litew. kaimas) — wieś. [przypis edytorski]
718. Jaćwieże, dziś Jaćwingowie — lud bałtycki, zamieszkujący w średniowieczu tereny między Niemnem a Wielkimi Jeziorami Mazurskimi (dziś terytorium płd.-zach. Litwy i polskiej Suwalszczyzny). [przypis edytorski]
719. Krywicze — plemię wschodniosłowiańskie, zamieszkujące w średniowieczu tereny dzisiejszej Białorusi lub zach. Rosji. [przypis edytorski]
720. zabywać (daw.) — zapominać. [przypis edytorski]
721. Litwinóm — dziś popr. forma C. lm: Litwinom. [przypis edytorski]
722. Pińsk — miasto położone u ujścia rzeki Piny do Prypeci, w płd.-zach. części dzisiejszej Białorusi; od 1241 r. było stolicą diecezji prawosławnej. [przypis edytorski]
723. Mozyr, dziś pol. Mozyrz, brus. Мазыр — miasto położone nad Prypecią, w płd. części dzisiejszej Białorusi. [przypis edytorski]
724. Siewierz — Nowogród Siewierski, miasto nad Desną, w płd.-zach. części dzisiejszej Ukrainy. [przypis edytorski]
725. Czerniechow, właśc. Czernihów, ukr. Чернігів — miasto nad Desną, w płn. części dzisiejszej Ukrainy. Jedno z najdawniejszych miast na Rusi, już w końcu X w. było siedzibą biskupa prawosławnego. [przypis edytorski]
726. grodóm — dziś popr. forma C. lm: grodom. [przypis edytorski]
727. zaborole — palisada. [przypis edytorski]
728. kniaziu — dziś popr. forma C. lp: kniaziowi. [przypis edytorski]
729. xiążęcy — dziś popr. pisownia: książęcy. [przypis edytorski]
730. królik — tu: lokalny władca, król małego państewka. [przypis edytorski]
731. pożyć — tu: pokonać. [przypis edytorski]
732. posłańce — dziś popr. forma M. lm: posłańcy. [przypis edytorski]
733. horodyszcze (z rus.) — grodzisko, miejsce warowne; horodyszczów — dziś popr. forma D. lm: horodyszcz. [przypis edytorski]
734. dań (daw.) — danina. [przypis edytorski]
735. stradać (daw.) — stracić. [przypis edytorski]
736. Ruscy — tu: wschodni Słowianie, poddani książąt ruskich (halickich, kijowskich i in.), przodkowie dzisiejszych Ukraińców, Białorusinów i Rosjan. [przypis edytorski]
737. Lew z Włodzimiérza, właśc. Lew Halicki a. Lew Daniłowicz (ok. 1228 – ok. 1301) — książę halicko-włodzimierski, syn Daniela Halickiego. [przypis edytorski]
738. Światosław II Jarosławowicz (1027–1076) — książę czernihowski, od 1073 r. wielki książę Rusi Kijowskiej. [przypis edytorski]
739. Moguły (daw.) — dziś: Mongołowie; tu chodzi najprawdopodobniej o Tatarów. [przypis edytorski]
740. bojar — szlachcic, rycerz. [przypis edytorski]
741. jastrzębióm i krukóm — dziś popr. pisownia: jastrzębiom i krukom. [przypis edytorski]
742. trupy ruskiemi — dziś popr. forma N. lm: ruskimi trupami. [przypis edytorski]
743. spłókać — dziś popr. pisownia: spłukać. [przypis edytorski]
744. Białe Morze (trad. litew.) — tu: Bałtyk. [przypis edytorski]
745. Alexander kniaź, właśc. Aleksander Newski (1220–1263) — książę Nowogrodu Wielkiego i wielki książę Włodzimierza, święty kościoła prawosławnego. Wsławił się zwycięskimi walkami ze Szwedami, niemieckimi kawalerami mieczowymi i Litwinami. Przed śmiercią został mnichem. [przypis edytorski]
746. odwetować (daw.) — odbić (coś komuś), odegrać się (na kimś za coś), zemścić się, odpłacić (komuś za coś). [przypis edytorski]
747. połon (daw., z rus.) — niewola. [przypis edytorski]
748. skot (daw.) — bydło. [przypis edytorski]
749. posły — dziś popr. forma M. lm: posłowie. [przypis edytorski]
750. łyka — pęta, sznury roślinne do krępowania więźniów. [przypis edytorski]
751. bojaróm — dziś popr. forma C. lm: bojarom. [przypis edytorski]
752. błoty czarnemi i ciemnemi bory — dziś popr. forma N. lm: czarnymi błotami i ciemnymi borami. [przypis edytorski]
753. karwilis (z litew.) — miesiąc kwiecień, po litew. karvelis to jedna ze starych nazw kwietnia. [przypis edytorski]
754. sargas (litew.) — strażnik. [przypis edytorski]
755. któren — dziś popr.: który. [przypis edytorski]
756. rozdjąć — rozewrzeć, otworzyć. [przypis edytorski]
757. Budintoj (mit. litew.) — bóstwo czuwania, opieki, straży. [przypis edytorski]
758. Krewejta — główny kapłan pogańskiego obrządku w średniowieczu na Litwie. [przypis edytorski]
759. numa (z litew.) — chata; numów — dziś popr. forma D. lm r.ż.: num. [przypis edytorski]
760. skoro (tu daw.) — szybko, pospiesznie, energicznie. [przypis edytorski]
761. szyty — tu: wyszywany, haftowany. [przypis edytorski]
762. Romnowe, częściej Romowe, litew. Romovė — miejsce kultu pogańskich Bałtów, gdzie pośrodku stał wielki dąb z wyobrażeniami trzech najważniejszych bogów; siedziba Krewe. Takich miejsc było na terenie Prus i Litwy kilka. [przypis edytorski]
763. usty — dziś popr. forma N.: ustami. [przypis edytorski]
764. kapłanu — dziś popr. forma C. lp: kapłanowi. [przypis edytorski]
765. xiążę — dziś popr. pisownia: książę. [przypis edytorski]
766. zaborole — palisada. [przypis edytorski]
767. nareście — dziś popr. pisownia: nareszcie. [przypis edytorski]
768. z kilką sługami — dziś: z kilkoma sługami. [przypis edytorski]
769. xiężyc — dziś popr. pisownia: księżyc. [przypis edytorski]
770. przepłyli — dziś popr. forma: przepłynęli. [przypis edytorski]
771. Bogóm — dziś popr. forma C. lm: Bogom. [przypis edytorski]
772. sigonota — zielarz. [przypis edytorski]
773. zczerniały — dziś popr. pisownia: sczerniały. [przypis edytorski]
774. wykowany (daw.) — wykuty. [przypis edytorski]
775. krasnemi barwy — dziś popr. forma N. lm: krasnymi barwami; krasny (daw.) — czerwony; jaskrawy; piękny. [przypis edytorski]
776. xiążęcy — dziś popr. pisownia: książęcy. [przypis edytorski]
777. sześciorą — sześciorgiem; sześcioma. [przypis edytorski]
778. z piersiami siedmią — z siedmioma piersiami. [przypis edytorski]
779. siedm — dziś: siedem. [przypis edytorski]
780. Auszlawis (mit. litew. Aušlavis) — bóg lekarzy i leczenia. [przypis edytorski]
781. Brekszta (mit. litew.) — bóstwo snu. [przypis autorski]
782. widział Mindows — Sen ten jest przepowiednią dalszych wypadków z panowania Mindowsa. [przypis autorski]
783. Ragana (mit. litew.) — tu: bóstwo drzewa. [przypis edytorski]
784. najgrawać — dziś popr.: naigrawać się (z kogoś a. z czegoś), tj. wyśmiewać (kogoś, coś), wyśmiewać się (z kogoś, z czegoś), szydzić. [przypis edytorski]
785. ćma (tu daw.) — wielka ilość, tłum. [przypis edytorski]
786. ócz — dziś popr. forma D. lm: oczu. [przypis edytorski]
787. Kaukie (mit. litew.) — straszydła nocne. [przypis autorski]
788. Gajła — jędza. [przypis autorski]
789. Poklus (w mit. litew. Pikuolis) — bóg podziemi, bóg zemsty. [przypis edytorski]
790. otrok (daw.) — dziecko, chłopiec. [przypis edytorski]
791. tentent — dziś popr. pisownia: tętent. [przypis edytorski]
792. meszka — tu: niedźwiedź. [przypis edytorski]
793. szerść — dziś popr.: sierść. [przypis edytorski]
794. gałka — tu: kawka. [przypis edytorski]
795. sokoł — dziś popr. pisownia: sokół. [przypis edytorski]
796. łowóm — dziś popr. forma C. lm: łowom. [przypis edytorski]
797. zkąd — dziś popr. pisownia: skąd. [przypis edytorski]
798. łowiec — dziś: łowca, myśliwy. [przypis edytorski]
799. meszka — tu: niedźwiedź. [przypis edytorski]
800. wiatróm — dziś popr. forma C. lm: wiatrom. [przypis edytorski]
801. spójrzeć — dziś popr. pisownia: spojrzeć. [przypis edytorski]
802. męzki — dziś popr. pisownia: męski. [przypis edytorski]
803. Bojan a. Bajan — pieśniarz i wieszcz wzmiankowany w średniowiecznej ruskiej kronice Słowo o wyprawie Igora; tu: wielki poeta, wieszcz. [przypis edytorski]
804. spójrzeć — dziś popr. pisownia: spojrzeć. [przypis edytorski]
805. uciecze — dziś popr. forma: ucieknie. [przypis edytorski]
806. Miedziojna (litew. Medeina) — bogini lasów. [przypis edytorski]
807. męzki — dziś popr. pisownia: męski. [przypis edytorski]
808. wałunda (z litew.) — godzina. [przypis autorski]
809. ku lasu — dziś popr. forma C. lp: ku lasowi. [przypis edytorski]
810. numa (z litew.) — chata; numów — dziś popr. forma D. lm r.ż.: num. [przypis edytorski]
811. sokoł — dziś popr. pisownia: sokół. [przypis edytorski]
812. xiężna — dziś popr. pisownia: księżna. [przypis edytorski]
813. spójrzeć — dziś popr. pisownia: spojrzeć. [przypis edytorski]
814. xiążę — dziś popr. pisownia: książę. [przypis edytorski]
815. usty — dziś popr. forma N.: ustami. [przypis edytorski]
816. zkąd — dziś popr. pisownia: skąd. [przypis edytorski]
817. oczóm — dziś popr. forma C. lm: oczom. [przypis edytorski]
818. xiążę — dziś popr. pisownia: książę. [przypis edytorski]
819. lietaury (z gr. polytauréa) — bębny, kotły. [przypis edytorski]
820. nócić — dziś popr. pisownia: nucić. [przypis edytorski]
821. Poklus (w mit. litew. Pikuolis) — bóg podziemi, bóg zemsty; mary z Poklusa otchłani — duchy zmarłych, dręczone w podziemnym świecie, którym władał Poklus. [przypis edytorski]
822. siedm — dziś: siedem. [przypis edytorski]
823. więzy złotemi — dziś popr. forma N. lm: więzami złotymi (tj. pieniędzmi, zależnością finansową). [przypis edytorski]
824. pożyć — tu: pokonać. [przypis edytorski]
825. sprobować — dziś popr. pisownia: spróbować. [przypis edytorski]
826. zwycięztwo — dziś popr. pisownia: zwycięstwo. [przypis edytorski]
827. synowiec (daw.) — bratanek. [przypis edytorski]
828. xięztwo — dziś popr. pisownia: księstwo. [przypis edytorski]
829. Mindowsu — dziś popr. forma C. od imienia Mindows: Mindowsowi. [przypis edytorski]
830. bojar — szlachcic, rycerz; tu: dworzanin, poseł. [przypis edytorski]
831. mogulski — dziś: mongolski; tu najprawdopodobniej: tatarski. [przypis edytorski]
832. Tatar — dziś popr. forma D. lm: Tatarów. [przypis edytorski]
833. otrok (daw.) — chłopiec; tu: młodzieniec, wojownik. [przypis edytorski]
834. Połock — miasto u ujścia rzeki Połoty do Dźwiny, dziś w płn. części Białorusi. Warownia wspomniana w dokumentach od IX w., w średniowieczu stanowiła stolicę oddzielnego księstwa i silny ośrodek prawosławny. [przypis edytorski]
835. Smoleńsk — miasto nad Dnieprem, w zach. części dzisiejszej Rosji. [przypis edytorski]
836. Drucko, właśc. Druck — dziś wieś Drucak (Друцак) na Białorusi (pomiędzy Mohylewem a Orszą), w średniowieczu warowny gród, siedziba książąt Druckich. [przypis edytorski]
837. Ruś — tu: Rusini, mieszkańcy Rusi. [przypis edytorski]
838. związki — dziś popr. forma N. lm: związkami. [przypis edytorski]
839. tryzna — stypa, obrzędowa uczta na cześć zmarłego. [przypis edytorski]
840. Daniłło, pol. Daniel I Romanowicz Halicki (ukr. Данило Романович) (1201–1264) — władca Rusi Halicko-Wołyńskiej. [przypis edytorski]
841. pomściémy — dziś popr. forma: pomścimy. [przypis edytorski]
842. Inflanty — kraina historyczna na terytorium dzisiejszej Łotwy i Estonii, pozostająca w późnym średniowieczu pod władzą niemieckiego zakonu kawalerów mieczowych, założonego w oparciu o regułę
Uwagi (0)