Faust - Johann Wolfgang von Goethe (czy można czytać książki w internecie za darmo .TXT) 📖
Krótki opis książki:
Faust to dramat niemieckiego poety, polityka, uczonego Johanna Wolfganga von Goethego w dwóch częściach. Powstał w latach 1773–1832, zaś wydany został w całości w 1833 po śmierci autora.
Tytułowy bohater to uczony, który pomimo ogromnej wiedzy coraz bardziej zdaje sobie sprawę z ograniczonych naukowych możliwości człowieka, chce poznać sens istnienia. Diabeł zakłada się z Bogiem, że uda mu się opętać duszę uczonego. Do pracowni Fausta przybywa Mefistofeles proponując, że zostanie przewodnikiem naukowca, w poszukiwaniu sensu życia. W zamian za to Faust odda mu dusze po wypowiedzeniu słów: „trwaj piękna chwilo”. Faust zgadza się na to…
Przeczytaj książkę
Podziel się książką:
- Autor: Johann Wolfgang von Goethe
- Epoka: Romantyzm
- Rodzaj: Dramat
Czytasz książkę online - «Faust - Johann Wolfgang von Goethe (czy można czytać książki w internecie za darmo .TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Johann Wolfgang von Goethe
zatkniętego na długim kiju. [przypis edytorski]
795. wdały (daw.) — piękny. [przypis edytorski]
796. Harnasie — w oryginale występują tu trzej mocarze Dawida; por. II Sam 23, 8. [przypis edytorski]
797. koso (daw.) — krzywo. [przypis edytorski]
798. obstarny (reg.) — podstarzały. [przypis edytorski]
799. markietanka — handlarka i/lub prostytutka towarzysząca wojsku. [przypis edytorski]
800. niewczesny (daw.) — nie w porę. [przypis edytorski]
801. strategik — dziś popr.: strateg. [przypis edytorski]
802. Termopile — wąwóz stanowiący przejście z Tesalii do Hellady, gdzie król Sparty Leonidas bronił się przed Persami w 480 p.n.e. [przypis edytorski]
803. perć — stroma ścieżka w górach. [przypis edytorski]
804. fest — święto. [przypis edytorski]
805. mamidło — złudzenie. [przypis edytorski]
806. powetować — wynagrodzić sobie, zrekompensować. [przypis edytorski]
807. nekromanta — mag wywołujący duchy zmarłych, by mu służyły. [przypis edytorski]
808. Norcja — miasto w środkowych Włoszech, w Górach Sabińskich. [przypis edytorski]
809. członki — kończyny. [przypis edytorski]
810. kwapić się (daw.) — spieszyć się. [przypis edytorski]
811. prym (daw.) — pierwszeństwo. [przypis edytorski]
812. ino (reg.) — tylko. [przypis edytorski]
813. rum (z niem.) — miejsce, przestrzeń. [przypis edytorski]
814. jucha — krew. [przypis edytorski]
815. przepomnieć — dziś popr.: zapomnieć. [przypis edytorski]
816. mizdrzyć się — zalecać się, zwł. w nieprzyjemny sposób. [przypis edytorski]
817. flanka — skrzydło. [przypis edytorski]
818. karacena — zbroja z łusek naszytych na grubą tkaninę a skórę. [przypis edytorski]
819. boisko (reg.) — środkowa część stodoły, gdzie młócono zboże. [przypis edytorski]
820. sarabanda — taniec hiszpański charakteryzujący się szybkim tempem. [przypis edytorski]
821. Dioskurów blask — staroż. nazwa ogni św. Elma, tj. wyładowań elektrycznych na olinowaniu statku; przeciwnie niż później, uważano je za dobrą wróżbę. [przypis edytorski]
822. lichwa — tu: procent. [przypis edytorski]
823. duchem — szybko, co tchu. [przypis edytorski]
824. więcierz — sieć rybacka. [przypis edytorski]
825. Sursum corda! (łac.) — w górę serca. [przypis edytorski]
826. kord — rodzaj krótkiego miecza. [przypis edytorski]
827. szalbierz — oszust. [przypis edytorski]
828. undyna — duch żywiołu wody (z łac. unda, tj. fala). [przypis edytorski]
829. łacno (daw.) — łatwo. [przypis edytorski]
830. podciepek (reg.) — karzeł. [przypis edytorski]
831. z mańki zażyć — pokonać podstępem (od ciosu szablą zadanego niespodziewanie lewą ręką). [przypis edytorski]
832. banialuki — bzdury. [przypis edytorski]
833. biesi — diabli. [przypis edytorski]
834. trabant (daw.) — żołnierz straży przybocznej. [przypis edytorski]
835. damasceńska stal — wielokrotnie przekuwana stal wysokiej jakości, stosowana dawniej do wyrobu broni. [przypis edytorski]
836. furda (daw.) — błahostka. [przypis edytorski]
837. dzierżyć (daw.) — trzymać. [przypis edytorski]
838. Veni creator spiritus (łac.) — Przyjdź duchu-stwórco (pierwsze słowa podniosłego hymnu do Ducha św.). [przypis edytorski]
839. piecza (daw.) — opieka. [przypis edytorski]
840. czata — tu: straż. [przypis edytorski]
841. miarkowanie — umiarkowanie. [przypis edytorski]
842. podkomorzy — urzędnik zarządzający dworem. [przypis edytorski]
843. bałamutny — wprowadzający w błąd. [przypis edytorski]
844. stolnik — urzędnik dworski opiekujący się kuchnią. [przypis edytorski]
845. białozór — gatunek ptaka drapieżnego. [przypis edytorski]
846. nagodzić (daw.) — przygotować. [przypis edytorski]
847. strukczaszy — dworzanin usługujący władcy przy stole. [przypis edytorski]
848. cześnik — urzędnik dworski usługujący władcy przy stole. [przypis edytorski]
849. estyma — szacunek, poważanie. [przypis edytorski]
850. niewczesny (daw.) — nie w porę. [przypis edytorski]
851. prym (daw.) — pierwszeństwo. [przypis edytorski]
852. pomierność — umiarkowanie. [przypis edytorski]
853. dziesięcina — podatek w naturze, dziesiąta część plonów, oddawana Kościołowi. [przypis edytorski]
854. żupa (daw.) — kopalnia soli. [przypis edytorski]
855. dank (daw.) — podziękowanie. [przypis edytorski]
856. wraz (daw.) — naraz, jednocześnie. [przypis edytorski]
857. pacta conventa (łac.) — w dawnej Polsce umowa zawierana między królem elekcyjnym a wybierającą go szlachtą. [przypis edytorski]
858. na pohybel (z ukr.) — na zgubę. [przypis edytorski]
859. siklawa — wodospad w górach. [przypis edytorski]
860. łęg — podmokła łąka. [przypis edytorski]
861. imać (daw.) — chwytać. [przypis edytorski]
862. ewentus (z łac.) — wynik. [przypis edytorski]
863. akt erekcyjny — dokument ustanawiający fundację kościoła bądź instytucji. [przypis edytorski]
864. pogłówne — podatek o stałej wysokości płacony od osoby („od głowy”). [przypis edytorski]
865. podwoda — obowiązkowy transport zapewniany przez chłopów. [przypis edytorski]
866. pomorze — tu ogólnie: teren nadmorski. [przypis edytorski]
867. Filemon, Baucyda (mit. rzym.) — para staruszków, którzy ugościli Jowisza i Merkurego, nie poznając w nich bogów; w nagrodę bogowie ocalili ich dom podczas wielkiej powodzi, spełnili też prośbę staruszków, którzy pragnęli równocześnie umrzeć, i zamienili ich w drzewa; z legendy tej Goethe wziął tylko imiona. [przypis edytorski]
868. przemóc (daw.) — pokonać. [przypis edytorski]
869. przyładzić (daw.) — przygotować. [przypis edytorski]
870. czeladź (daw.) — służba. [przypis edytorski]
871. jaz — niewielka zapora rzeczna. [przypis edytorski]
872. poręka (daw.) — poręczenie, gwarancja. [przypis edytorski]
873. niepodobna (daw.) — nieprawdopodobne, niemożliwe. [przypis edytorski]
874. karawela — rodzaj statku żaglowego. [przypis edytorski]
875. włość — majątek, posiadłość, własność. [przypis edytorski]
876. kutwa — skąpiec. [przypis edytorski]
877. wyżenąć (daw.) — wygnać. [przypis edytorski]
878. Achab pożąda winnicy Nabota — wg I Ks. Królewskiej król Achab chciał kupić winnicę Nabota lub zamienić ją na lepszą; gdy jednak Nabot nie zgodził się na propozycję, królowa Jezabel rozkazała go ukamienować. [przypis edytorski]
879. blanki — zwieńczenie muru obronnego, stanowiące osłonę dla strzelców. [przypis edytorski]
880. li (daw.) — tylko. [przypis edytorski]
881. wżenąć (daw.) — zagnać. [przypis edytorski]
882. ćma (daw.) — ciemność. [przypis edytorski]
883. lemury (mit. rzym.) — duchy zmarłych, przedstawiane na nagrobkach jako wychudzone upiory. [przypis edytorski]
884. spłacheć — kawałek. [przypis edytorski]
885. krotochwilny (daw.) — żartobliwy. [przypis edytorski]
886. Za młodu żyło się, kochało etc. — przeróbka pieśni grabarzy z Hamleta (akt V, sc. 1). [przypis edytorski]
887. czata — tu: straż. [przypis edytorski]
888. rozwierać (daw.) — otwierać. [przypis edytorski]
889. przyładzić (daw.) — przygotować. [przypis edytorski]
890. czyli — czy z partykułą pytajną -li. [przypis edytorski]
891. bańdzioch (pot.) — brzuch. [przypis edytorski]
892. rota — oddział. [przypis edytorski]
893. okiść — przymarznięty śnieg okrywający gałąź. [przypis edytorski]
894. rzyć — tyłek. [przypis edytorski]
895. walny — ważny, decydujący. [przypis edytorski]
896. dudek (daw., pot.) — głupiec. [przypis edytorski]
897. przemóc (daw.) — pokonać. [przypis edytorski]
898. Hiob (bibl.) — bohater Księgi Hioba, którego Bóg doświadczył nieszczęściami, chcąc wypróbować jego wiarę. [przypis edytorski]
899. Mater Gloriosa (łac.) — matka pełna chwały, tu określenie Maryi. [przypis edytorski]
900. pater extaticus (łac. ) — dosłownie: ojciec ekstatyczny (od słowa ekstaza, tj. zachwycenie); tytuł ten i następne oznaczają różne, coraz wyższe stopnie mistycznej pobożności; powtarzają też tytuły Ojców Kościoła. [przypis edytorski]
901. Pater profundus (łac.) — „ojciec głęboki” (w wierze); tytuł św. Bernarda z Clairveaux. [przypis edytorski]
902. pater seraphicus (łac.) — ojciec seraficzny, tj. podobny serafinom, aniołom z jednego z wyższych chórów; tytuł św. Franciszka z Asyżu. [przypis edytorski]
903. Doctor Marianus (łac.) — uczony teolog szczególnie poświęcający się kultowi Marii. [przypis edytorski]
904. Magna Peccatrix (łac.) — wielka grzesznica, tu: Maria Magdalena. [przypis edytorski]
905. Mulier Samaritana (łac.) — kobieta z Samarii, postać z Ewangelii, która podała Chrystusowi wodę ze studni. [przypis edytorski]
906. Maria Aegyptiaca — Maria Egipcjanka, wg legend chrześcijańskich pokutowała 48 lat w pustyni Jordanu. [przypis edytorski]
907. chorus mysticus (łac.) — chór mistyczny. [przypis edytorski]
908. parość — parów. [przypis edytorski]
909. wzmóc — tu: wzmocnić. [przypis edytorski]
910. obierz (daw.) — pułapka, zwł. zastawiana na zwierzęta podczas polowania. [przypis edytorski]
911. zyszcze — dziś popr. forma 3.os.lp: zyska. [przypis edytorski]
912. zdole — dziś popr. forma 3.os.lp: zdoła. [przypis edytorski]
913. zwolić (daw.) — pozwolić. [przypis edytorski]
914. skwapliwie (daw.) — chętnie. [przypis edytorski]
915. dźwierze (daw.) — drzwi, wrota. [przypis edytorski]
916. una poenitentium (łac.) — jedna z pokutnic. [przypis edytorski]
917. Pożegnanie — wiersz napisany ok. 1800 r. i ogłoszony w dodatkach do Fausta. [przypis edytorski]
918. przecz (daw.) — dlaczego. [przypis edytorski]
919. chrobry (daw.) — dzielny, odważny. [przypis edytorski]
920. wiszar — zbocze a. skała porośnięte gęstą roślinnością. [przypis edytorski]
Wesprzyj Wolne Lektury!
Wolne Lektury to projekt fundacji Nowoczesna Polska – organizacji pożytku publicznego działającej na rzecz wolności korzystania z dóbr kultury.
Co roku do domeny publicznej przechodzi twórczość kolejnych autorów. Dzięki Twojemu wsparciu będziemy je mogli udostępnić wszystkim bezpłatnie.
Jak możesz pomóc?
Przekaż 1% podatku na rozwój Wolnych Lektur:
Fundacja Nowoczesna Polska
KRS 0000070056
Dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur i pomóż nam rozwijać bibliotekę.
Przekaż darowiznę na konto: szczegóły na stronie Fundacji.
Wszystkie zasoby Wolnych Lektur możesz swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać pod warunkiem zachowania warunków licencji i zgodnie z Zasadami wykorzystania Wolnych
Darmowe książki «Faust - Johann Wolfgang von Goethe (czy można czytać książki w internecie za darmo .TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie
Dodaj komentarz
Uwagi (0)