Faust - Johann Wolfgang von Goethe (czy można czytać książki w internecie za darmo .TXT) 📖
Krótki opis książki:
Faust to dramat niemieckiego poety, polityka, uczonego Johanna Wolfganga von Goethego w dwóch częściach. Powstał w latach 1773–1832, zaś wydany został w całości w 1833 po śmierci autora.
Tytułowy bohater to uczony, który pomimo ogromnej wiedzy coraz bardziej zdaje sobie sprawę z ograniczonych naukowych możliwości człowieka, chce poznać sens istnienia. Diabeł zakłada się z Bogiem, że uda mu się opętać duszę uczonego. Do pracowni Fausta przybywa Mefistofeles proponując, że zostanie przewodnikiem naukowca, w poszukiwaniu sensu życia. W zamian za to Faust odda mu dusze po wypowiedzeniu słów: „trwaj piękna chwilo”. Faust zgadza się na to…
Przeczytaj książkę
Podziel się książką:
- Autor: Johann Wolfgang von Goethe
- Epoka: Romantyzm
- Rodzaj: Dramat
Czytasz książkę online - «Faust - Johann Wolfgang von Goethe (czy można czytać książki w internecie za darmo .TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Johann Wolfgang von Goethe
muru obronnego, za którym mogą się kryć obrońcy. [przypis edytorski]
57. suteryna a. suterena (z fr.) — kondygnacja mieszkalna poniżej parteru. [przypis edytorski]
58. szumny (daw.) — (o stroju) bogaty i efektowny. [przypis edytorski]
59. jubka (daw.) — rodzaj kaftana. [przypis edytorski]
60. wara (daw.) — precz. [przypis edytorski]
61. społem (daw.) — razem. [przypis edytorski]
62. kruża (poet.) — czara. [przypis edytorski]
63. wylany — dziś popr.: wylewny. [przypis edytorski]
64. wraz (daw.) — tu: zaraz. [przypis edytorski]
65. lwy i lilije — terminy alchemiczne; czerwony lew miał oznaczać tlenek rtęci, a lilia kwas solny. [przypis edytorski]
66. królewna rumiana — w alchemii mianem „młodej królowej” określano tzw. „dziewiczą ziemię”, z której powstawać miały wszystkie minerały. [przypis edytorski]
67. retorta — naczynie laboratoryjne. [przypis edytorski]
68. liczyć — tu prawdop.: rozliczać się. [przypis edytorski]
69. turnia — szczyt górski. [przypis edytorski]
70. klangor — głos wydawany przez lecące ptactwo. [przypis edytorski]
71. wyraj — miejsce, gdzie ptaki odlatują na zimę. [przypis edytorski]
72. znachodzić — dziś popr.: znajdować. [przypis edytorski]
73. krom (daw.) — prócz. [przypis edytorski]
74. zoczyć (daw.) — dostrzec. [przypis edytorski]
75. wcale (daw.) — całkiem. [przypis edytorski]
76. scholar (z łac.) — uczeń. [przypis edytorski]
77. rozłogi — rozległe tereny. [przypis edytorski]
78. Na początku było Słowo! — początek Ewangelii wg św. Jana. [przypis edytorski]
79. Klucz Salomona — łac. Clavicula Salomonis — księga magiczna przypisywana biblijnemu królowi Salomonowi, który w średniowieczu uważany był za czarownika. [przypis edytorski]
80. powała — sufit. [przypis edytorski]
81. element — żywioł. [przypis edytorski]
82. salamandra — duch żywiołu ognia. [przypis edytorski]
83. sylf — duch żywiołu powietrza. [przypis edytorski]
84. undyna — duch żywiołu wody (z łac. unda, tj. fala). [przypis edytorski]
85. kobold — duch żywiołu ziemi. [przypis edytorski]
86. incubus (łac.) — inkub, zły duch obcujący cieleśnie z kobietami podczas ich snu (tu utożsamiony z koboldem). [przypis edytorski]
87. szczeć — sierść, szczecina. [przypis edytorski]
88. atencja — szacunek. [przypis edytorski]
89. snadnie (daw.) — łatwo. [przypis edytorski]
90. zmóc (daw.) — pokonać. [przypis edytorski]
91. czyli — czy z partykułą pytajną -li. [przypis edytorski]
92. pentagram — znak pięcioramiennej gwiazdy rysowanej jednym pociągnięciem, jako symbol Jezusa uznawany za obronę przed złymi duchami. [przypis edytorski]
93. strzyga — zmiennokształtny upiór żywiący się ludzką krwią. [przypis edytorski]
94. źrałość — dziś popr.: dojrzałość. [przypis edytorski]
95. kruża (poet.) — czara. [przypis edytorski]
96. łęg — podmokła łąka. [przypis edytorski]
97. szczwany (daw.) — chytry. [przypis edytorski]
98. snadź (daw.) — widocznie. [przypis edytorski]
99. skaptować — zyskać czyjąś przychylność. [przypis edytorski]
100. bramiony — bramowany, obszyty lamówką po brzegach. [przypis edytorski]
101. li (daw.) — tylko. [przypis edytorski]
102. miano (daw.) — imię, nazwa. [przypis edytorski]
103. jeno (daw.) — tylko. [przypis edytorski]
104. snadź (daw.) — widocznie. [przypis edytorski]
105. koturn — obuwie o podwyższonej podeszwie, stosowane w starożytnym teatrze do podwyższania aktorów. [przypis edytorski]
106. li-moje — tylko moje. [przypis edytorski]
107. śledziennik (daw.) — człowiek wiecznie niezadowolony a. hipochondryk. [przypis edytorski]
108. i groch o ścianę rzucać, i bez mydła golić (daw.) — przysłowia oznaczające bezsensowną a. nieskuteczną pracę. [przypis edytorski]
109. zetleć — tu: spłonąć. [przypis edytorski]
110. srom — wstyd. [przypis edytorski]
111. wraz (daw.) — zaraz. [przypis edytorski]
112. przystać (daw.) — zgodzić się. [przypis edytorski]
113. skrewić — zawieść. [przypis edytorski]
114. łacno (daw.) — łatwo. [przypis edytorski]
115. kryślić — dziś popr.: kreślić. [przypis edytorski]
116. dufność — zaufanie, pewność, zwł. nadmierne. [przypis edytorski]
117. kaptować — pozyskiwać na sprzymierzeńca. [przypis edytorski]
118. gędzić (daw.) — grać na instrumencie. [przypis edytorski]
119. upominek — tu: pamiątka. [przypis edytorski]
120. Będziecie jako bogowie, wiedząc dobre i złe — por. Rdz III 5; łac. Eritis sicut deus, scientes bonum et malum. [przypis edytorski]
121. płochość (daw.) — niestałość. [przypis edytorski]
122. fraszka (z wł.) — drobiazg. [przypis edytorski]
123. Piwnica Auerbacha — winiarnia w Lipsku, istniejąca do dziś. [przypis edytorski]
124. dowcip (daw.) — rozum. [przypis edytorski]
125. krewić (pot.) — zawodzić, nie spełniać czyichś bądź swoich oczekiwań. [przypis edytorski]
126. stanca (z wł.) — strofa. [przypis edytorski]
127. dźwierka (daw.) — drzwiczki. [przypis edytorski]
128. walny — tu: obfity. [przypis edytorski]
129. faska (daw.) — beczułka, w której przechowywano produkty spożywcze. [przypis edytorski]
130. na kredę — na kredyt. [przypis edytorski]
131. koso (daw.) — krzywo. [przypis edytorski]
132. więcierz — sieć do połowu ryb. [przypis edytorski]
133. kuternoga — kulawy. [przypis edytorski]
134. popręg — pas przytrzymujący siodło. [przypis edytorski]
135. choroba francuskia — syfilis. [przypis edytorski]
136. tokaj — słodkie białe wino wegierskie. [przypis edytorski]
137. dalipan — wykrzyknienie potwierdzające prawdziwość słów (dosł.: niech Bóg da). [przypis edytorski]
138. mamidło — złudzenie. [przypis edytorski]
139. dunąć (daw.) — uciec. [przypis edytorski]
140. ingrediencja — składnik. [przypis edytorski]
141. arkana (z łac.) — tajemnice, wiedza tajemna. [przypis edytorski]
142. dyszkur — dyskurs, rozmowa. [przypis edytorski]
143. socjeta — towarzystwo. [przypis edytorski]
144. donżuaneria — tu: osoby zalecające się i przymilające. [przypis edytorski]
145. czerep — tu: skorupa. [przypis edytorski]
146. czyli — czy z partykułą pytajną -li. [przypis edytorski]
147. uroczysko — dzikie i trudno dostępne miejsce, zwykle bagno. [przypis edytorski]
148. skryto — dziś popr.: skrycie. [przypis edytorski]
149. z mańki zażyć (daw.) — oszukać (dosł.: zadać cios bronią białą używając lewej ręki). [przypis edytorski]
150. dostały — taki, który stał odpowiednio długo (zwykle o alkoholu, który z czasem nabiera smaku). [przypis edytorski]
151. foliał — książka w dużym formacie. [przypis edytorski]
152. dzierżyć (daw.) — trzymać. [przypis edytorski]
153. sybilla — tu ogólnie: prorokini. [przypis edytorski]
154. obierz (daw.) — pułapka, zwł. zastawiana na zwierzęta podczas polowania. [przypis edytorski]
155. żenąć (daw.) — gnać. [przypis edytorski]
156. Helena (mit. gr.) — najpiękniejsza kobieta na ziemi, żona Menelaosa, króla Sparty, porwana przez Parysa, którego wspomagała Afrodyta, wdzięczna za werdykt uznający ją za najpiękniejszą boginię; stało się to przyczyną wojny trojańskiej. [przypis edytorski]
157. dań — danina. [przypis edytorski]
158. nadobny (daw.) — piękny. [przypis edytorski]
159. przystojnie (daw.) — tak, jak wypada. [przypis edytorski]
160. jagoda — policzek. [przypis edytorski]
161. podwika (daw.) — kobieta. [przypis edytorski]
162. wyga (daw., pot.) — osoba doświadczona. [przypis edytorski]
163. mentor — nauczyciel. [przypis edytorski]
164. war — wrzątek. [przypis edytorski]
165. Dekameron — zbiór stu nowel obyczajowych Giovanniego Boccaccia (1313–1375), arcydzieło literatury włoskiej. [przypis edytorski]
166. wcale (daw.) — całkiem. [przypis edytorski]
167. wzięcie (daw.) — postać i sposób poruszania się. [przypis edytorski]
168. gładkość (daw.) — piękno. [przypis edytorski]
169. pienie (daw.) — pieśń, śpiew. [przypis edytorski]
170. wcale (daw.) — całkiem. [przypis edytorski]
171. zbałamucić (daw.) — uwieść. [przypis edytorski]
172. Thule — legendarna wyspa na Atlantyku Płn., uważana za najdalej wysuniętą na północ i za wyspę szczęśliwości. [przypis edytorski]
173. jeno (daw.) — tylko. [przypis edytorski]
174. kędy (daw.) — gdzie. [przypis edytorski]
175. wysznuchtać (gw.) — wywąchać. [przypis edytorski]
176. żołądek strusi — żołądek, którego nic nie pobudzi do wymiotów. [przypis edytorski]
177. dudek (daw.) — głupiec. [przypis edytorski]
178. w czepkuś rodzona — dziecko urodzone z kawałkiem błony owodniowej na głowie wg popularnego przesądu czekało szczęśliwe życie. [przypis edytorski]
179. snadnie (daw.) — łatwo. [przypis edytorski]
180. obcesowy — zbyt bezpośredni i dlatego nietaktowny. [przypis edytorski]
181. wzięcie (daw.) — postać i sposób poruszania się. [przypis edytorski]
182. obierz (daw.) — pułapka, zwł. zastawiana na zwierzęta podczas polowania. [przypis edytorski]
183. kabza (daw.) — woreczek na pieniądze. [przypis edytorski]
184. mirtowy wianek — tradycyjny element stroju panny młodej. [przypis edytorski]
185. możesz — czy może. [przypis edytorski]
186. sceptr (daw.) — berło, symbol władzy. [przypis edytorski]
187. barłóg — nędzne legowisko. [przypis edytorski]
188. w udziele — dziś popr. forma Msc.lp: w udziale. [przypis edytorski]
189. śniady — opalony, o ciemniejszej skórze. [przypis edytorski]
190. rad (daw.) — zadowolony. [przypis edytorski]
191. niewiedny — taki, który nie wie. [przypis edytorski]
192. atencja — szacunek. [przypis edytorski]
193. krasa (daw.) — piękno, uroda. [przypis edytorski]
194. wirydarz (daw.) — zadrzewiony, zacieniony ogród. [przypis edytorski]
195. kuplerka (daw.) — stręczycielka. [przypis edytorski]
196. sofista (pot.) — filozof uczący fałszywej a skutecznej argumentacji bądź osoba stosująca ją. [przypis edytorski]
197. wojaż (z fr.) — podróż. [przypis edytorski]
198. nadobny (daw.) — piękny. [przypis edytorski]
199. szalbierstwo (daw.) — oszustwo. [przypis edytorski]
200. żmuda — wysiłek. [przypis edytorski]
201. adiu (z fr. adieu) — do widzenia (dosł.: z Bogiem). [przypis edytorski]
202. kierz (daw.) — krzak. [przypis edytorski]
203. dojrzenie — tu: dolność widzenia. [przypis edytorski]
204. źrałość — dojrzałość. [przypis edytorski]
205. wraz (daw.) — jednocześnie. [przypis edytorski]
206. jak — dziś popr.: niż. [przypis edytorski]
207. tenor — tu: ton. [przypis edytorski]
208. globowy — tu: ziemski. [przypis edytorski]
209. gacek — gatunek małego nietoperza. [przypis edytorski]
210. lelek — szary ptak europejski, który zimuje w Afryce. [przypis edytorski]
211. imać (daw.) — chwytać. [przypis edytorski]
212. zoczyć (daw.) — zobaczyć, dostrzec. [przypis edytorski]
213. jeno (daw.) — tylko. [przypis edytorski]
214. rajfur (daw.) — stręczyciel. [przypis edytorski]
215. szczeznąć (daw.) — zginąć. [przypis edytorski]
216. kaduk (daw.) — diabeł. [przypis edytorski]
217. frant (daw.) — spryciarz, zwykle obdarzony też poczuciem humoru. [przypis edytorski]
218. zdolić — dziś popr.: zdołać. [przypis edytorski]
219. turkawka — ptak podobny do gołębia, przen.: dziewczyna. [przypis edytorski]
220. fizjonomistka — osoba odczytująca charakter osoby z jej twarzy.
Darmowe książki «Faust - Johann Wolfgang von Goethe (czy można czytać książki w internecie za darmo .TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie
Dodaj komentarz
Uwagi (0)