Troilus i Kresyda - William Shakespeare (Szekspir) (darmowa czytelnia online TXT) 📖

Uwagi: 0

Słowa kluczowe:

Skarżyć się

Krótki opis książki:

Jedna z najrzadziej granych tragedii Szekspira, sztuka, której akcja rozgrywa się podczas wojny trojańskiej. Trwające siedem lat walki nie doprowadziły do rozstrzygnięcia. Wśród obu stron narastają kłótnie i zniechęcenie. Młody, zapalczywy książę trojański Troilus utracił zapał do walki z innego powodu. Jego myśli nieustannie zaprząta piękna Kresyda, córka trojańskiego kapłana, który przeszedł na stronę Greków. Pandarus, wuj Kresydy, zwraca jej uwagę na Troilusa i zachwala jego zalety. Pod jego opieką młodzi wdają się w namiętny romans. Niestety, ojciec Kresydy podejmuje decyzję, że w ramach wymiany jeńców jego córka ma trafić do obozu Greków. Czy miłość Kresydy przetrwa rozstanie?

Przeczytaj książkę

Podziel się książką:

Czytasz książkę online - «Troilus i Kresyda - William Shakespeare (Szekspir) (darmowa czytelnia online TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 William Shakespeare (Szekspir)

Idź do strony:

class="verse">Witaj! Po królu i mnie racz odwiedzić,

Na chwilę gościem mego bądź namiotu.

ACHILLES

Ja cię uprzedzić muszę, Ulissesie.

Hektorze, oczy me tobą napasłem,

Wszystkie twe członki uważną źrenicą

Bacznie zmierzyłem.

HEKTOR

Czy to jest Achilles?

ACHILLES

Jestem Achilles.

HEKTOR

Stań, proszę, na chwilę,

Niech ci się przyjrzę.

ACHILLES

Napatrz się do syta.

HEKTOR

Widziałem dosyć.

ACHILLES

Nazbyt się śpieszyłeś;

Ja po raz drugi, jakbym cię chciał kupić,

Członek po członku wezmę na uwagę.

HEKTOR

Chcesz mnie jak książkę zabawną przeczytać;

Jest we mnie więcej, niż możesz zrozumieć.

Czemuś łakomy wzrok we mnie utopił?

ACHILLES

Powiedzcie, nieba, w której ciała części

Zabić go mogę: tu, tam czy gdzie indziej?

Abym mógł nadać nazwę owej ranie,

Pokazać wyłom, przez który uleci

Duch jego wielki. Odpowiedzcie, nieba!

HEKTOR

Byłoby krzywdą bogom, dumny mężu,

Dać ci odpowiedź na takie pytanie.

Czy sądem twoim tak ci łatwo będzie

Wydrzeć mi życie, że z góry zapowiesz,

Gdzie mi śmiertelny zadasz cios?

ACHILLES

Tak myślę.

HEKTOR

Gdybyś wyrocznią był i prorokował,

Jeszcze bym słowu twemu nie dał wiary.

Bądź odtąd baczny! Ja cię nie zabiję

Tu ni tam, ale, na kuźnię Wulkana,

W której był kuty boga Marsa szyszak164,

Ja cię zabiję wszędzie, tak jest, wszędzie!

Junackiej mowie przebaczcie, książęta,

Lecz jego pycha do ust mi przyniosła

Szalone słowa; mym usiłowaniem

Będzie czynami mowę moją sprawdzić

Albo niech nigdy...

AJAKS

Uspokój się, bracie.

Ty, Achillesie, odłóż twoje groźby,

Aż ci przypadek albo wolna wola

Dobrą nadarzy do czynu sposobność;

Codziennie dosyć będziesz miał Hektora,

Byleś chciał tylko, choć bardzo się lękam,

Żeby niełatwo greckiej było Radzie

Do tej z Hektorem skłonić cię rozprawy.

HEKTOR

Pokaż się, proszę, na bojowym polu.

Odkąd przestałeś w Greków walczyć wojnie,

Tylkośmy drobne widzieli utarczki.

ACHILLES

Chcesz tego? Dobrze. Jutro więc, Hektorze,

Jak śmierć okrutny spotkam cię z orężem.

Dziś przyjaciele.

HEKTOR

Zgoda! Daj mi rękę.

AGAMEMNON

Naprzód do mego zapraszam namiotu,

Gdzie już na wszystkich wodzów uczta czeka;

Później niech każdy wedle swej szczodroty

Przyjmie Hektora, ile czas pozwoli.

Uderzcie w trąby, niech słyszą Trojanie,

Jakie tu Hektor znalazł powitanie.

Wychodzą wszyscy prócz Troilusa i Ulissesa. TROILUS

Powiedz mi, błagam, królu Ulissesie,

Kalchasa namiot w której leży stronie?

ULISSES

Menelausa dotyka namiotu;

Tam Diomedes ucztuje tej nocy,

Tam on na niebo nie patrzy ni w ziemię,

Bo swoich spojrzeń miłosnych potęgę

Na piękne lica Kresydy wymierzył.

TROILUS

Wolnoż mi prosić, ażebyś mnie raczył

Tam poprowadzić, gdy Agamemnona

Opuścim ucztę?

ULISSES

Jestem na rozkazy.

A teraz racz mi powiedzieć w odwecie,

W jakim Kresyda była poważaniu?

Czy zostawiła po sobie kochanka,

Który łzy leje w jej nieobecności?

TROILUS

Szyderstwa tylko, królu, ci są godni,

Co pokazują szramy swe chełpliwie.

Idźmy! Kochała i była kochaną,

Jak jest kochaną teraz i jak kocha.

Ale wiesz, że to odwieczne jest prawo,

Że miłość zębów fortuny jest strawą.

Wychodzą.

Przekaż 1% podatku na Wolne Lektury.
KRS: 0000070056
Nazwa organizacji: Fundacja Nowoczesna Polska
Każda wpłacona kwota zostanie przeznaczona na rozwój Wolnych Lektur.

AKT PIĄTY SCENA PIERWSZA

Obóz grecki. Przed namiotem Achillesa.

Wchodzą Achilles i Patroklus. ACHILLES

Krew jego greckim rozgrzeję dziś winem,

Którą mu jutro mym ostudzę mieczem.

Daj baczność, żeby uczta była świetna.

PATROKLUS

Otóż Tersytes.

Wchodzi Tersytes. ACHILLES

Ty wrzodzie zazdrości,

Pełne zakalca natury pieczywo,

Co mi przynosisz?

TERSYTES

Co przynoszę? Ty obrazku tego, czym być się zdajesz, a bożyszcze głupochwalców, list ci przynoszę.

ACHILLES

Skąd, ułomku?

TERSYTES

Pełny półmisku błazeństwa, z Troi.

PATROKLUS

Kto został w namiocie?

TERSYTES

Chirurga futerał albo chorego rana.

PATROKLUS

Doskonale, mości Przeciwnicki, ale na co wszystkie te koncepty?

TERSYTES

Milcz, proszę cię, chłopcze, na nic ci się nie przyda twoja gadanina. Ludzie biorą cię za męskie pacholę Achillesa.

PATROKLUS

Męskie pacholę, hultaju? Jak to rozumiesz?

TERSYTES

Rozumiem jego męską ladaszczycę. Bodaj też wszystkie zgniłe choroby południa, kurcze żołądka, ruptury165, katary, kamienie w nerce, letargi, zimne paraliże, śluzotoki oczu, gnicie wątroby, charkotanie płuc, ciekące wrzody, scjatyki166, wapnienie dłoni, nieuleczone łamanie kości i wieczne dziedzictwo parchów, bodaj wszystkie te choroby były twoją zapłatą za wszystkie twoje wszeteczeństwa.

PATROKLUS

Przeklęte pudło zazdrości, co znaczą twoje przekleństwa?

TERSYTES

Czy cię przeklinam?

PATROKLUS

Nie, ty beczko dziurawa, ty niezdarny psie, bękarcie, nie.

TERSYTES

Nie? Czemu więc tak się oburzasz? Ty wątły motku surowego jedwabiu, ty gałganku zielonego floransu167 dla chorych oczu, ty kutasie168 sakiewki marnotrawnika, ty! Ach, jak ten nasz świat biedny dręczą te wodne muchy, te wymoczki natury!

PATROKLUS

Precz stąd, żółci!

TERSYTES

Wróble jaje!

ACHILLES

Drogi Patroklu, konieczność mnie zmusza

Wyrzec się myśli jutrzejszego boju.

List ten pisała królowa Hekuba

I piękna moja kochanka, jej córka.

Obie wzywają czułym napomnieniem,

Abym przysiędze danej wiernym został.

Nie chcę jej złamać; niech przepadnie Grecja,

Chwała i honor niech razem przepadną!

Jakże mi stratę ich znieść będzie snadno169!

Tu ślub mój pierwszy, zostanę mu wierny.

Idźmy, Tersycie, namiot przygotować,

Bo noc zamierzam całą bankietować.

Idźmy, Patroklu.

Wychodzą Achilles i Patroklus. TERSYTES

Dla zbytku krwi, a niedostatku mózgu gotowi oba zwariować; ale jeśli kiedykolwiek zwariują dla zbytku mózgu, a krwi niedostatku, to ja będę doktorem wariatów. Patrzcie na Agamemnona: uczciwe to człeczysko, a wielki lubownik przepiórek170, ale mniej u niego mózgu w głowie niż woskowiny w uszach. A dopieroż to wspaniałe przeobrażenie Jowisza, brat jego, byk, pierwotny posąg i koślawy pomnik rogalów, użyteczny róg do wdziewania trzewików, na łańcuszku u nogi brata zawieszony, do jakiej innej formy jak ta, którą już posiada, mógłby go porównać dowcip szpikowany złośliwością albo złośliwość podszyta dowcipem? Do osła? Byłoby to za mało, bo on jest osłem, a razem i wołem. Do wołu? I to za mało, bo on jest wołem, a razem i osłem. Niech sobie będzie psem, mułem, kotem, tchórzem, ropuchą, jaszczurką, sową, kobuzem lub śledziem bez ikry, mniejsza o to; ale gdybym ja został Menelausem, zbuntowałbym się przeciw przeznaczeniu. Nie pytaj mnie, czym bym chciał zostać, gdybym nie był Tersytesem. Niech sobie zostanę wszą parszywą, bylem nie został Menelausem. Hej, ho! Duchy i ognie!

Wchodzą Hektor, Troilus, Ajaks, Agamemnon, Ulisses, Nestor, Menelaus i Diomedes z pochodniami. AGAMEMNON

Zbłądziłem, widzę.

AJAKS

Nie, to nasza droga,

Tam gdzie te światła.

HEKTOR

Kłopocę was tylko.

AJAKS

Nie, nie, bynajmniej.

ULISSES

Sam do nas wychodzi.

Wchodzi Achilles. ACHILLES

Witaj, Hektorze! Witajcie, książęta!

AGAMEMNON

Dobranoc teraz, trojański rycerzu.

Ajaks dowodzi twą przyboczną strażą.

HEKTOR

Dzięki! Dobranoc greckim naczelnikom.

MENELAUS

Bądź zdrów!

HEKTOR

Dobranoc, słodki Menelaju!

TERSYTES

Słodki Menelaju, powiada? Słodki rynsztoku! Słodki wychodku!

ACHILLES

Razem dobranoc i me pozdrowienie

Tym, co odchodzą, i tym, co zostają.

Wychodzą Agamemnon i Menelaus. AGAMEMNON

Dobranoc!

ACHILLES

Stary Nestor tu zostaje,

I ty więc zostań, dzielny Diomedzie,

Bądź towarzyszem Hektora na chwilę.

DIOMEDES

Nie mogę. Sprawa, która na mnie czeka,

Nie cierpi zwłoki. Dobranoc, Hektorze!

HEKTOR

Daj rękę.

ULISSES

na stronie do Troilusa

W tropy za jego pochodnią,

On do Kalchasa namiotu pośpiesza.

Ja pójdę z tobą.

TROILUS

Wielki dla mnie honor.

HEKTOR

Dobranoc!

Wychodzą Diomedes, za nim Troilus i Ulisses. ACHILLES

Proszę do mego namiotu.

Wychodzą Achilles, Hektor, Ajaks i Nestor. TERSYTES

Ten Diomedes to hultaj fałszywy, to łotr bez sumienia. Nie więcej mu ufam, gdy się do mnie wdzięczy, jak wężowi, gdy syka. Nie żałuje gęby ni obietnic jak Cygan kundys171, ale jeśli dotrzyma, to śmiało mogą przepowiadać astronomowie, że zbliżają się cuda i rewolucje. Słońce pożyczy światła u księżyca, gdy Diomedes słowa dotrzyma. Zrzekam się dobrowolnie widoku Hektora, żeby go tropić. Powiadają, że chowa trojańską dziewkę, a zdrajca Kalchas pożycza mu swego namiotu. Wszędzie tylko rozpusta! Wszystko tylko niewstrzemięźliwe pachołki!

Wychodzi. SCENA DRUGA

Obóz grecki. Przed namiotem Kalchasa.

Wchodzi Diomedes. DIOMEDES

Hola! Czy śpicie?! Hola!

KALCHAS

za sceną

Kto tam woła?

DIOMEDES

Diomed. Kalchas, myślę. Gdzie twa córka?

KALCHAS

za sceną

Idzie do ciebie.

Wchodzą Troilus i Ulisses, w odległości za nimi Tersytes. ULISSES

Odejdźmy na stronę, żeby nas nie zdradziła pochodnia.

Wchodzi Kresyda. TROILUS

Kresyda!

DIOMEDES

Witaj, moja ty sierotko.

KRESYDA

Witaj, mój drogi opiekunie, witaj!

Mam ci coś szepnąć.

Mówi do niego na stronie. TROILUS

Co za poufałość!

ULISSES

To ptaszek, który wszystkim równo śwista.

TERSYTES

I każdego wpuści do gniazdeczka, byle świsnął.

DIOMEDES

Czy nie zapomnisz?

KRESYDA

Nigdy!

DIOMEDES

Więc dotrzymaj;

Niech myśl ze słowem wojny nie prowadzi.

TROILUS

Czegóż to ona nie zapomni?

ULISSES

Cicho!

KRESYDA

Nie kuś mnie, słodki Greku, do szaleństwa.

TERSYTES

Hultajstwa.

DIOMEDES

A więc...

KRESYDA

Słuchaj tylko, drogi.

DIOMEDES

Ba, ba, dzieciństwo172! Łamiesz twą przysięgę.

KRESYDA

Nie mogę, wierzaj. Czego chcesz ode mnie?

TERSYTES

Klucza do skrzyni, gdzie zamknięte skarby.

DIOMEDES

Wymagam tego, co mi dać przysięgłaś.

KRESYDA

Nie żądaj, drogi, przysiąg mych spełnienia.

Wszystko prócz tego otrzymasz ode mnie.

Dobranoc.

TROILUS

Strzeż mnie, święta cierpliwości!

ULISSES

Co myślisz teraz?

KRESYDA

Diomedzie, czekaj!

DIOMEDES

Dobranoc! Nie chcę twym błaznem być dłużej.

TERSYTES

Lepsi od ciebie muszą nimi zostać.

KRESYDA

Lecz słuchaj, jedno jeszcze tylko słowo.

TROILUS

Męki! Szaleństwo!

ULISSES

Widzę, żeś wzruszony,

Odejdźmy, książę, bo się bardzo lękam,

By się na wściekłość gniew twój nie zamienił,

Nie zaprowadził do ostateczności.

Miejsca, gdzie stoim, pełne niebezpieczeństw.

Czas sprzyja zbrodni; proszę cię, odejdźmy.

TROILUS

Patrz!

ULISSES

Idź do strony:

Darmowe książki «Troilus i Kresyda - William Shakespeare (Szekspir) (darmowa czytelnia online TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!

Dodaj komentarz