Darmowe ebooki » Poradniki » Party, kolacja i grill - 1. Stół dobrych manier - Peggy Post (jak czytać książki txt) 📖

Czytasz książkę online - «Party, kolacja i grill - 1. Stół dobrych manier - Peggy Post (jak czytać książki txt) 📖».   Wszystkie książki tego autora 👉 Peggy Post



1 ... 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14
Idź do strony:
że odchodzisz tylko na moment, nie zostawiaj swoich towarzyszy na tak długo, by mogli poczuć się opuszczeni.

Zabiegi pielęgnacyjne przy stole

W większości sytuacji grzeczniej jest odejść od stołu i pomalować usta szminką w toalecie niż robić to przy stole. Wyjątek stanowi restauracja o bardzo nieformalnej atmosferze i przebywanie wśród przyjaciół. W takim przypadku możesz szybko pomalować usta. Należy jednak unikać robienia makijażu. Nie wolno też nigdy łamać jednej reguły: niezależnie od tego, czy jesteś mężczyzną, czy kobietą, nie używaj grzebienia przy stole, nie poprawiaj fryzury ani nie dotykaj włosów, jeśli przebywasz w miejscu, gdzie podaje się jedzenie. Ważny, obowiązujący zawsze zakaz, dotyczy używania nitki dentystycznej przy stole. Możesz w to nie uwierzyć, ale niektórzy ludzie nie mają żadnych skrupułów, by wykonywać publicznie tak osobistą czynność.

PŁACENIE RACHUNKU

Jeśli jesteś gospodarzem posiłku, dobrze jest zawczasu poinformować kierownika sali albo kelnera, że rachunek należy dać tobie, aby jakiś gorliwy gość nie próbował sam zapłacić. (Uwaga dla gości: nie deprecjonuj gościnności gospodarza, usiłując przechwycić rachunek; twoja kolej jeszcze nadejdzie).

ZACHOWANIA NIEDOPUSZCZALNE

 

Zachowanie niezupełnie pożądane w restauracji jest jeszcze bardziej denerwujące, ponieważ osoby płacące słusznie oczekują stosunkowo spokojnego posiłku. Poniżej podajemy kilka czynności, których trzeba unikać za wszelką cenę.

Długie rozmowy przez telefon komórkowy. Choć wydawałoby się, że gość na przyjęciu gadający przez telefon komórkowy powinien już należeć do wymarłego gatunku, to jednak tak nie jest. Choć to godne politowania, takie osoby nie zdają sobie sprawy, że krzycząc przez telefon, zakłócają spokój innych. Nie wiedzą, że wszystko ma swoje miejsce i czas.

Przekupywanie kierownika sali. Ludzie, którzy pędzą na początek kolejki w zatłoczonej restauracji i machają dużym banknotem przed oczami kierownika sali, obrażają nie tylko kierownictwo restauracji, ale też wszystkich, przed których się przepchnęli. Napiwek dla kierownika sali, który zaoferował ci dobry stolik i staranną obsługę, jest dopuszczalny (zwykle daje się go przy wyjściu), ale próba kupienia dobrego stolika jest niewybaczalna.

Popisywanie się swoim bogactwem. Stolik zajęty przez hałaśliwych gości, popisujących się swoim bogactwem przez zamawianie kolejnych butelek przesadnie drogich win (nie wspominając o pykaniu cygar), to najgorszy przykład popisywania się. Takie zachowanie jest niewybaczalne, a wysoki stan konta nie jest dla nikogo usprawiedliwieniem.

Upijanie się. Stolik w rogu, wstrząsany co jakiś czas wybuchami śmiechu i okrzykami, które niemal podrywają innych gości na nogi, oznacza, że albo słucha się tam właśnie najzabawniejszej osoby na świecie, albo pije za dużo alkoholu. W spokojnym otoczeniu nic bardziej nie irytuje właścicieli restauracji niż pijane towarzystwo przy stoliku, wybuchające co chwilę grubiańskim rechotem.

Panoszenie się po całej sali. Grupom osób świętujących z jakiejś specjalnej okazji wydaje się czasami, że wynajęły prywatną salę. Stają na krzesłach, przywiązują do nich balony, krzyczą, wznosząc najróżniejsze toasty, ku niezadowoleniu innych gości.

Nadmierne okazywanie uczuć. Romantyczna kolacja przy świecach dla dwojga to bez wątpienia pora na czułe słówka i rozmarzone spojrzenia, ale trudno ignorować pary, które bezustannie głaszczą się po rękach albo namiętnie całują. Powstrzymanie się od tego rodzaju zachowań jest oznaką szanowania innych gości, którzy mają prawo do czerpania przyjemności z własnego przyjęcia.

Kiedy otrzymasz rachunek, skontroluj go, nie pokazując innym. Goście nie powinni wiedzieć, ile kosztował posiłek, a ty nie masz obowiązku tego ujawniać. Gdy chcesz zapłacić, daj sygnał kelnerowi przez położenie futerału z rachunkiem na brzegu stołu, z lekko wystającymi banknotami albo kartą kredytową.

Co innego, gdy każdy płaci za siebie. Do dzielenia rachunku można podejść na dwa sposoby: 1) Każdy płaci tylko za to, co zamówił; 2) Dzielicie koszty po równo, mimo że ceny potraw nie były takie same. W wielu przypadkach ten drugi sposób preferuje się jako prostszy, a przyjaciołom zwykle nie przeszkadza, że ktoś zapłacił trochę mniej lub więcej. Czasem jednak możesz czuć się tak, jakbyś sponsorował innych (oni wypili dwie butelki wina, a ty żadnej; jedli stek, a ty sałatkę). Jeśli wydaje ci się, że przepłacasz częściej niż powinieneś, nie obawiaj się powiedzieć, że wolałbyś oddzielne rachunki; dopilnuj tylko, by poinformować o tym przed zamawianiem, dla dobra pozostałych kolegów i kelnera: „Mam nadzieję, że to nikomu nie będzie przeszkadzało, ale dzisiaj będę musiał poprosić o oddzielny rachunek”. Ujmując rzecz inaczej, obowiązkiem tych, których zamówienia są nieproporcjonalnie duże, jest zaoferowanie dołożenia większej kwoty do puli.

Jeśli płacisz gotówką i chcesz, by kelner zachował resztę, powiedz mu to wprost: „Proszę zachować resztę”. Zaoszczędzi mu to niepotrzebnego stania w kolejce do kasy.

SKARGI... I POCHWAŁY

 

Restauratorzy z pewnością powiedzą, że zadowolenie gości to niełatwe zadanie. Podkreślają też, iż ludzie są dużo bardziej skłonni do krytykowania niż chwalenia. Nie znaczy to, że powinieneś milczeć, gdy obsługa jest powolna, kelner nieuprzejmy czy jedzenie źle przygotowane. Istnienie restauracji zależy od aprobaty jej klientów, a błędów nie da się skorygować, jeśli nie dotrą do wiadomości kierownictwa. Wyraź jednak swoje niezadowolenie cicho, bez przyciągania uwagi pozostałych gości. Najpierw zwróć uwagę osobie, która popełniła błąd. Jeśli nie zada sobie trudu, aby go naprawić, przedstaw skargę kierownikowi.

Można donieść o braku uprzejmości albo lenistwie, nie należy ich jednak mylić z niemożnością obsłużenia zbyt dużej liczby osób. Często kelner pracuje najlepiej i najszybciej jak może, ale i tak nie potrafi nadążyć za prośbami gości. W takim przypadku możesz również poskarżyć się na to kierownictwu, ale uważaj, by nie winić za to kelnera, który również nie jest najszczęśliwszy z tego powodu.

Jeśli po złożeniu uzasadnionej skargi nie otrzymujesz żadnego zadośćuczynienia, możesz zmniejszyć napiwek (albo w skrajnym przypadku złej obsługi w ogóle go nie zostawiać), a w przyszłości szerokim łukiem omijać tę restaurację.

Z drugiej strony pochwały i szczodry napiwek są bardzo mile widziane, jeśli jesteś zadowolony z obsługi. Napiwku się oczekuje, natomiast pochwały typu: „Jedzenie było wyśmienite” albo „Obsługa była wyjątkowo dobra” są przyjemną niespodzianką i wiele znaczą dla kogoś, kto się stara. Kierownictwo również docenia komplement wypowiedziany przez klienta, który jest zadowolony i nie waha się o tym powiedzieć.

RESTAURACJE BUFETOWE, TANIE I TYM PODOBNE

Zaletą restauracji bufetowych jest to, że możesz spróbować tylu potraw, na ile masz ochotę. Okazują się również tańsze, gdyż napiwki dla obsługi bywają niższe.

Skoro wolno ci podchodzić do bufetu tyle razy, ile chcesz, nie ma potrzeby przeładowywania talerza. Pierwszy talerzyk i sztućce zostaw na stole, żeby zabrał je kelner. Przepisy zdrowotne w wielu miejscach nie pozwalają na zabranie brudnych naczyń z powrotem do stanowisk z jedzeniem, z obawy przed roznoszeniem zarazków. Poza tym czyste talerze wyglądają bardziej apetycznie.

Bary samoobsługowe

Gdy bar jest zatłoczony i nie ma wolnych stolików, można zająć wolne miejsce przy już zajętym stole – ale tylko po zapytaniu: „Czy to miejsce jest wolne?” albo „Czy nie będzie pani/panu przeszkadzać, jeśli tu usiądę?”. Goście przyłączający się do osoby nieznajomej nie mają żadnego obowiązku rozmowy, ale miłe jest nawiązanie zwykłej konwersacji, jeśli druga osoba wydaje się mieć na to ochotę.

Tanie restauracje, kafejki i bary sałatkowe

Większość tanich restauracji ma zarówno odgrodzone stoliki z samoobsługą, jak i obsługiwane przez kelnerów, natomiast bary sałatkowe mają stoliki dla klientów, ale nie mają obsługi stolików. W tanich restauracjach i kafejkach obowiązują wszystkie zasady odnoszące się do lepszych restauracji.

W barach sałatkowych zazwyczaj składasz zamówienie i albo je odbierasz, albo czekasz aż poda je osoba przy kontuarze. Klient sprząta ze stołu przed wyjściem i wyrzuca papierowe talerze oraz plastikowe sztućce. W tym przypadku nie daje się napiwku.

Bary szybkiej obsługi

Etykieta, jakiej powinieneś przestrzegać w tych najbardziej zwyczajnych restauracjach, sprowadza się do traktowania z szacunkiem osób obsługujących cię. Oznacza to, że w trakcie zamawiania i płacenia nie zajmujesz się wyłącznie osobami, które z tobą przyszły, albo rozmową przez telefon komórkowy i podajesz pieniądze obsługującemu, a nie kładziesz na ladzie. Ważne jest też używanie słów „proszę” i „dziękuję”.

Dwie kolejne rady: zaoszczędź czasu innym osobom w kolejce, decydując, na co masz ochotę, zanim zamawiasz, zwłaszcza gdy w zestawie jest napój. Kiedy zamawiasz w restauracji dla kierowców, podjedź wystarczająco blisko, by osoba obsługująca nie musiała się wychylać, podając ci jedzenie.

Rozdział 3
Przyjęcie obiadowe

Na przyjęcie obiadowe składają się ciekawi ludzie, dobre jedzenie i miłe otoczenie. Co sprawia, że razem tworzą wspaniałą całość? Nie szampan i kawior, nie doskonała porcelana i srebra – choć to z pewnością wdzięczne ozdoby. Nieodzownym elementem są gospodarze oraz atmosfera, jaką potrafią wykreować.

Przed wielu laty Emily Post napisała: „...Jeśli entuzjazm waszego [gospodyni i gospodarza] powitania wypływa z postawy przyjaźni, z radości dzielenia się nią pod własnym dachem, to nie ma wątpliwości, że ci, którzy raz doświadczyli waszej gościnności, będą czekać na następne zaproszenia”. Ta rada jest równie aktualna dzisiaj, jak była w 1922 roku, tak samo jak prawdziwe okazało się jej przewidywanie, że „z czasem termin przyjęcie obiadowe przestanie oznaczać coś więcej niż towarzystwo spożywające obiad”.

Bardzo oficjalne przyjęcie, choć nadal często organizowane przy uroczystych i czasami biznesowych okazjach, stało się bardziej nieformalne. Etykieta dzisiejszego przyjęcia przejęła bardzo wiele ze swobodnego stylu posiłków rodzinnych. Sztywne reguły zastąpiła elastyczność, a dobrzy gospodarze bardziej się dziś zajmują potrzebami swoich gości niż doskonałością nakrycia stołu. Bez względu na to, czy chodzi o posiłek na siedząco, przy świecach, obsługiwany przez zawodowych kelnerów czy na świeżym powietrzu, gdzie każdy bierze talerz i sam nakłada sobie jedzenie, punktem wyjścia do wspaniałego przyjęcia jest przyjaźń i entuzjazm.

Aby wydać przyjęcie, nie wystarczą jednak dobre intencje. Nawet najbardziej zwyczajne spotkanie wymaga starannej organizacji, przemyślanego wykonania i dobrych manier. Rozdział ten, choć poświęcony przede wszystkim etykiecie i skomplikowanej roli gospodarza przyjęcia obiadowego, ma również na celu udzielenie wskazówek gościom przyjęcia, tak aby wszystkim mile się ucztowało.

PIERWSZE KROKI DO UDANEGO PRZYJĘCIA

Chociaż kompletowanie świetnego menu i zastanawianie się, kogo zaprosić, może być przyjemne, najpierw trzeba zadbać o rzeczy najważniejsze – o to, kiedy zorganizujesz przyjęcie, na ile osób oraz ile pieniędzy i czasu gotowy jesteś na to poświęcić. Od tych niemal biznesowych podstaw w dużej mierze będą zależeć wszystkie pozostałe decyzje.

Dzień i godzina

Ustalenie pory przyjęcia zależy od ciebie, warto jednak mieć na uwadze lokalne zwyczaje i godziny pracy, zwłaszcza jeśli przyjęcie ma się odbyć wieczorem w ciągu tygodnia. Uwzględnij zmiany czasu – przyjęcie może się zacząć trochę później w okresie letnim, a nieco wcześniej w miesiącach, kiedy szybciej zapada zmrok.

Sprawdź własny kalendarz i spróbuj dostosować się do ewentualnych gości. Twoje przyjęcie może pokrywać się z uroczystościami religijnymi, ważnym wydarzeniem sportowym czy kulturalnym albo zebraniem rodziców w miejscowej szkole. Przed ustaleniem daty skonsultuj ją z gościem honorowym (albo kimś z jego rodziny, jeśli przyjęcie ma być niespodzianką). Jeżeli planujesz zatrudnienie fachowej pomocy, pamiętaj, że doświadczeni kucharze, kelnerzy i firmy kateringowe zwykle rezerwują terminy z dużym wyprzedzeniem na czas świąt oraz pory ślubów i zakończenia szkół.

Lista gości

Wiele rzeczy może pójść nie po twojej myśli podczas przyjęcia. Mimo to, jeśli są na nim właściwe osoby, może się ono okazać wielkim sukcesem. Kluczem jest zaproszenie osób, które lubisz i masz powody uważać, że będą dla siebie nawzajem ciekawe, bez względu na to, czy już się znają, czy nie. Dobór gości w dużym stopniu przesądza o charakterze twojego przyjęcia – czy upłynie ono spokojnie, w atmosferze relaksu; od niego zależy też, czy będzie intensywne i ożywione. Jeśli pragniesz spokojnego wieczoru, nie zapraszaj gości skłonnych do kłótni. Zagorzałego przyjaciela o poglądach lewicowych możesz zaprosić na to przyjęcie, a równie zaciekłego prawicowca – na następne. Jeśli jednak ty i twoi goście lubicie ożywione dyskusje polityczne, zaproś obu jednocześnie.

Czasem sama okazja podpowiada nam, kogo zaprosić na przykład na obiad dla kolegów z pracy i ich żon, członków klubu czy organizacji, gościa honorowego (w takim wypadku bywa on często proszony o zasugerowanie, kto byłby mile widziany) czy rodziny. Gdy zapraszasz ludzi, których dobrze nie znasz, zwłaszcza na duże przyjęcie, warto, by znalazła się między nimi jedna lub dwie osoby bardzo towarzyskie, które zechcą ci pomóc w sprawnym przebiegu wieczoru.

Nie ma uniwersalnej zasady kompletowania listy gości. Niewielu gospodarzom udało się uniknąć typowych gości psujących zabawę innym, takich jak miły facet, który po jednym koktajlu staje się bufonem, spokojny znajomy, który postanawia nagle skandalicznie flirtować, egotyk, który musi być w centrum uwagi czy ktoś zachowujący się przy stole niechlujnie. Dla większości ludzi radzenie sobie z kłopotliwymi gośćmi to kwestia doświadczenia, które przychodzi wraz z praktyką. Nie zniechęcaj się, jeśli jakieś spotkanie nie przebiega zgodnie z planem; z każdego przyjęcia możesz wyciągnąć wnioski, które pomogą ci doskonalić umiejętności gospodarza.

PRZYJĘCIA Z MOTYWEM

 

Przyjęcia z motywem mogą dostarczyć mnóstwa przyjemności. Jeśli jednak jest on niejasny, zbyt oryginalny czy trudny, przyjęcie może się nie powieść. Goście po prostu mogą go nie rozumieć albo się nim nie przejąć. Dekoracja w barwach twojej uczelni może wywołać zachwyt na spotkaniu absolwentów, ale wprawić w zakłopotanie albo przejść niezauważona wśród tych, którzy tych barw nie kojarzą. Motyw zbyt oryginalny to pomysł dziecinny, niedostosowany do gości albo przesadzony. Przykładowo, tradycyjnie podaje się zielone piwo na przyjęciu w Dniu Świętego Patryka[3], ale zabarwienie na zielono potraw może zniechęcić gości do jedzenia. Pomysł jest za trudny, jeśli jego wykonanie pochłania zbyt dużo czasu, energii i często pieniędzy gospodarza. Dobry motyw to taki, który spodoba się wszystkim gościom i zostanie doceniony, niezależnie od tego, czy jest to delikatne przybranie z sezonowych kwiatów, czy wyszukany bal przebierańców z okazji Halloween.

Ilu gospodarzy?

Obecność kilku gospodarzy to doskonały sposób na wydanie dużego przyjęcia, które może być za drogie dla jednej osoby czy małżeństwa. Połączenie wspólnych sił to także dobry pomysł przy organizowaniu przyjęć na cześć innych – z takich okazji, jak ukończenie szkoły, zaręczyny, ślub, rocznica ślubu, urodziny, awans czy przejście na emeryturę.

Gospodarze powinni spotkać się na samym początku, aby ustalić daty, listę gości, budżet oraz zdecydować, kto ma co zrobić. Obowiązki należy rozdzielić jak najbardziej sprawiedliwie, z uwzględnieniem umiejętności i zainteresowań poszczególnych osób. Jeśli jedna z gospodyń ma dobre wyczucie kolorów, ale nie potrafi ugotować wody, jest oczywistą kandydatką do przystrojenia stołu, a nie przyrządzenia głównego dania. Współgospodarze dzielą się także obowiązkami podejmowania gości, w tym powitaniami i przedstawianiem, dyżurem w kuchni oraz podawaniem potraw na stół albo nadzorowaniem zatrudnionych kelnerów.

Największą odpowiedzialność ponosi gospodarz, w którego domu odbywa się przyjęcie, pozostali powinni więc zaproponować mu pomoc w sprzątaniu przed i po przyjęciu. Kolejny etap kooperacji to uzupełnienie zastawy i sprzętu kuchennego gospodarza domu. Zdarza się, że ktoś nie może pomóc fizycznie (osoba starsza, niesprawna albo mieszkająca daleko). Jednak w pełni sprawne osoby, które są zbyt zajęte, by poświęcić

1 ... 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14
Idź do strony:

Darmowe książki «Party, kolacja i grill - 1. Stół dobrych manier - Peggy Post (jak czytać książki txt) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!
Dodaj komentarz