Party, kolacja i grill - 1. Stół dobrych manier - Peggy Post (jak czytać książki txt) 📖
- Autor: Peggy Post
Czytasz książkę online - «Party, kolacja i grill - 1. Stół dobrych manier - Peggy Post (jak czytać książki txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Peggy Post
Jako gospodarz tradycyjnie idziesz za gośćmi, jeśli kierownik sali prowadzi ich do stołu. Jeśli nie pokazuje drogi, ty sam prowadzisz biesiadników. (Zobacz też s. 66: „Siadanie do stołu”).
Jeśli jesteś kobietą, po przybyciu wyraźnie powiadom kierownika sali, że rachunek ma być podany tobie i tylko tobie – a nie jednemu z mężczyzn w towarzystwie mieszanym. Niektóre kobiety wolą wcześniej uzgodnić otrzymanie rachunku (i czasem opłacenie go).
Jeśli spóźnialski przychodzi, kiedy już siedzicie, wstań, żeby się z nim przywitać.
Bez względu na to, czy zamawiasz napój przed posiłkiem, daj gościom jasno znać, że i oni mogą zamawiać napoje wszelkiego rodzaju.
Przy zamawianiu potraw powiedz gościom, by zamawiali z menu cokolwiek chcą. Możesz też zasugerować im, zamawiając coś ze środka cennika czy jego szczytu, albo poinformować ich, co ty będziesz jeść (wybierz potrawę o cenie od średniej do najwyższej). Mówiąc, że jakaś przystawka „wydaje się pyszna”, sugerujesz gościom, że spodziewasz się zamówienia pierwszego dania przez wszystkich.
Jeżeli następuje przerwa w obsłudze i potrawy docierają w różnym czasie, nakłoń tych, którzy już zostali obsłużeni, by zaczęli jeść, zwłaszcza jeśli ich potrawy są gorące.
Jeśli nastąpi pomyłka, na przykład jakiś gość dostanie złą potrawę, powiedz mu, że powiadomisz o tym kelnera i zrób to.
Płacąc rachunek, nie pokazuj go ani nie ujawniaj kwoty. Nawet żart: „No cóż, nieźle sobie podjedliśmy” może spowodować, iż goście poczują, że zamawiali potrawy zbyt ekstrawaganckie i drogie.
Gdy jesteś gościem...
Jeśli przybyłeś przed gospodarzem i zająłeś miejsce przy zarezerwowanym stoliku, najlepiej nie zamawiać nic oprócz wody, zwłaszcza, gdy będzie to posiłek biznesowy. Gdy czekasz na bliskiego przyjaciela albo członka rodziny, możesz swobodnie zamówić coś do picia – ale nic więcej.
Nigdy nie krytykuj wyboru stolika, mówiąc o tym kierownikowi sali, niezależnie od tego, jak bardzo nie odpowiada ci lokalizacja. Tylko gospodarz może poprosić o zmianę stolika.
Zamawiając napój, staraj się mniej więcej dostosować do tego, co zamawiają wszyscy pozostali. W swobodnej grupie parę łyków tequili może nie wywoła zdziwienia. Jednak jest to raczej zły pomysł, jeśli pozostałe osoby piją mrożoną herbatę, sok owocowy czy wodę.
Gdy gospodarz zamawia napój podczas posiłku odbywającego się w ograniczonym czasie (na przykład podczas lunchu biznesowego albo obiadu przed przedstawieniem teatralnym), zamów jakiegoś rodzaju napój, by nie myślał, że martwisz się, że przez picie przed posiłkiem spowalnia jego przebieg).
Zasada ogólna jest taka, że nie należy wybierać najdroższych potraw z menu, nawet jeśli gospodarz mówi: „Proszę, zamawiajcie wszystko, na co macie ochotę”. Staraj się zamawiać potrawy w tym samym, zakresie cenowym, co inni goście. Nie czuj się jednak zobowiązany do wyboru najtańszych pozycji z menu, gdyż może to sugerować, że według ciebie gospodarza nie stać na coś droższego.
Jeśli w menu nie są podane ceny, zachowaj umiar, pamiętając, że niektóre potrawy (wieprzowina, kurczak, makarony i dania, których podstawą jest ryż) bywają na ogół tańsze od innych (wołowina, ryby, skorupiaki, kawior i wszystko, co zawiera trufle).
Jeżeli zachodzi potrzeba odesłania jedzenia, rób to tylko wtedy, gdy naprawdę jest z nim coś nie w porządku, a nie gdy ci nie smakuje.
Nigdy nie narzekaj na jedzenie ani obsługę. Jeśli wyglądasz na niezadowolonego, może to sugerować, że kwestionujesz gust gospodarza w kwestii wyboru restauracji.
Nawet jeśli gospodarz opłacił szatnię, gdyż on, a nie ty, zebrał numerki po przybyciu, miłym gestem jest spróbować zwrócić mu pieniądze. Jednak jeśli odmawia, powinieneś to uszanować.
Owoce i sery
Możliwe, że w którymś momencie posiłku zostaną podane owoce – albo z sałatką, po głównym daniu (wtedy zwykle podaje się je z serem), albo jako deser. Czasy, kiedy obierało się swój owoc, dawno minęły, jednak cały owoc należy rozdzielić na ćwiartki, pokroić na mniejsze kawałki i jeść widelcem.
Ser, wymieniany w menu wielu wykwintnych restauracji, podawany jest przed deserem. Podający (fromager [fro-ma-żee] – mężczyzna i fromagère [fro-ma-żer] – kobieta) serwuje sery na tacy albo na specjalnym wózku, sugerując najbardziej odpowiedni wybór. Plasterki różnego typu serów układane są na oddzielnym talerzu (na jego środku często leży kawałek owocu albo ciasta z figami lub śliwkami) dla każdego gościa. Choć ser można spożywać na pieczywie, jego pełny smak wydobywa się, jedząc go osobno – nożem i widelcem. Zacznij od serów łagodniejszych i przechodź do najmocniejszych).
Deser
Są nakrycia stołu, w których łyżeczka i widelczyk są umieszczone poziomo nad talerzem obiadowym. Widelczyka używaj do jedzenia, a łyżeczki do popychania – albo odwrotnie, w zależności od tego, jak bardzo twardy jest deser. (Zobacz też s. 40: „Desery”).
Kawa i herbata
Jeśli kelner stawia dzbanek z kawą czy herbatą na stole, ale jej nie nalewa, osoba siedząca najbliżej powinna zaproponować, że to zrobi, napełniając własną filiżankę na końcu.
Oto dwie inne wskazówki:
Nie bierz lodu ze szklanki z wodą, by ostudzić gorący napój – po prostu bądź cierpliwy.
Nie mocz pączków, biszkoptów ani innych ciastek w kawie.
O zaparzaniu i piciu herbaty zobacz, s. 34: „Kawa i her-bata”.
Używanie gorących ręczników
W niektórych wytwornych restauracjach pod koniec posiłku goście dostają parujące ręczniki do rąk. Użyj ręcznika do wytarcia rąk i w razie potrzeby okolicy ust. Najczęściej kelner zabiera ręcznik, gdy tylko skończysz. Jeśli nie, zostaw go po lewej stronie swojego talerza, na złożonej serwetce.
Zrozumiałe jest, że gospodarz w restauracji powinien unikać pewnych zachowań. Kilka zakazów wiąże się z manierami przy stole i ogólnym dobrym wychowaniem, inne wynikają z szacunku dla innych. Nawet ktoś dobrze obyty, znający szczegóły nakrycia stołu, może okazać się gburem w stosunku do gości oraz kelnerów, jeśli myśli tylko o sobie. (Więcej na temat zachowania podczas jedzenia, zobacz s. 11).
Trochę zakazów
Pierwszy element to postawa ciała. Aby okazać, że jesteś zaangażowany, nie garb się. Siedź prosto i nie pochylaj się przy jedzeniu. Nie baw się też krawatem ani biżuterią, nie bębnij palcami ani nie podryguj kolanami. A oto kilka innych zachowań, których trzeba unikać:
Mlaskanie. Jak najcichsze jedzenie to istota dobrych manier przy stole. Odgłosy mlaskania robią na niektórych bardzo nieprzyjemne wrażenie.
Niechlujne przeżuwanie. Gryź stosunkowo niewielkie kęsy i przeżuwaj je z zamkniętymi ustami. Nie gromadź jedzenia w jednym policzku i nie popijaj, kiedy przeżuwasz.
Mówienie w trakcie jedzenia. Nie odzywaj się, gdy masz choć odrobinę jedzenia w ustach; przełknięcie naprawdę nie zajmie ci wiele czasu.
Sięganie. Unikaj sięgania po produkty położone daleko od ciebie. Sięgaj tylko po rzeczy w obrębie niewidzialnej granicy, jaka dzieli twoją osobistą przestrzeń od przestrzeni innych gości.
Zjadanie sosu do końca i odsuwanie talerza. Użycie kawałka pieczywa, by zebrać sos pozostały po potrawie jest dopuszczalne, ale tylko, gdy pieczywo jest nabite na widelec. Kiedy skończysz posiłek, zostaw talerz na swoim miejscu; odsuwanie go, nawet lekkie, to faux pas podobne do sięgania zbyt daleko.
Oczyszczanie zębów. Wykałaczek powinno się używać na osobności, a nie podczas wychodzenia z restauracji, ani tym bardziej przy stole. Powstrzymuj się również od hałaśliwego czyszczenia zębów językiem na koniec posiłku – to równie nieprzyjemny nawyk.
Rozmowy przy obiedzie
Zasada najważniejsza dla kontaktów towarzyskich przy stole: mów na tyle głośno, by nie przeszkadzało to innym gościom. To samo odnosi się do śmiechu, którego natężenie zwykle wzmaga się proporcjonalnie do ilości wypitego alkoholu. Okazjonalny wybuch śmiechu w pełnej ludzi restauracji jest dopuszczalny, ale ciągłe wybuchy to zakłócanie spokoju innych.
W czasie rozmowy siedź prosto i nie wierć się. Starannie dobieraj temat konwersacji. Choć polityka, religia i inne potencjalnie niepewne tematy nie są zakazane, to poruszanie ich może zirytować pozostałych i podziałać przygnębiająco na jedzących. Unikaj też mówienia o rzeczach ponurych i nieapetycznych, w tym o chorobie czy operacjach – to dwa tematy szczególnie niemiłe podczas jedzenia.
Zasada, by nie opierać łokci na stole, dotyczy tylko czasu rzeczywistego jedzenia, nie rozmawiania. Gdy nie masz w ręku sztućców, oparcie łokci na stole i lekkie pochylenie się do przodu świadczy o tym, że słuchasz uważnie tego, co się mówi, nie wspominając o tym, że ułatwia to słyszenie rozmówcy w hałaśliwej restauracji.
Ważne jest, by wyłączyć telefon komórkowy na czas od wejścia do restauracji do momentu jej opuszczenia. Właściwie coraz więcej restauracji wymaga od gości, by wyłączyli telefony komórkowe albo przełączyli je na tryb wibracyjny. (Zobacz też s. 89: „Zachowania niedopuszczalne”).
Zabieranie dzieci
Restauracje, które obsługują dzieci, stają się coraz bardziej popularne, a przyjęcia urodzinowe i rozrywka dziecięca to specjalność niektórych sieci restauracyjnych. Ich przeciwieństwem są wytworne restauracje o spokojnym, oficjalnym wystroju, z których do wielu nie wpuszcza się dzieci poniżej dwunastu lat. Dobrą podstawową zasadą dla rodziców jest nie zabierać małych dzieci do luksusowych restauracji. Lepiej odłożyć to do czasu, kiedy skończą osiem-dziewięć lat i będą umiały siedzieć spokojnie przy stole, ćwicząc swoje dobre maniery.
Nawet w miejscach najbardziej przyjaznych dzieciom powinno się je nauczyć mówić cicho i zachowywać się jak najlepiej podczas posiłku poza domem. Jeśli poświęcimy dziecku uwagę i udzielimy trafnych wskazówek, jedzenie poza domem może być dla nich pouczającym doświadczeniem.
Przed wyjściem przypomnij dzieciom, co będzie się działo: dostaną menu, kelner przyjmie ich zamówienie i wszyscy będą siedzieć przy stole aż do skończenia posiłku.
Małe dziecko przypuszczalnie nie jest przyzwyczajone do czekania na posiłki, warto więc zabrać papier do rysowania i kredki (albo coś innego do cichej zabawy), aby miało zajęcie. Dopilnuj jedynie, aby wszystko zostało odłożone, zanim pojawi się jedzenie. Dla bardzo małych dzieci weź coś, co będą mogły zjeść, czekając na posiłek, na przykład sok, krakersy czy małe porcje jogurtu.
Jak najszybciej złóż zamówienie. Ze względów praktycznych zamów za dziecko w wieku poniżej pięciu lat. Upewnij się, że wie, na co ma ochotę, zanim pojawi się kelner. Jeśli musi on czekać, podczas gdy dziecko stale zmienia zdanie, zakłóca to rytm jego pracy.
Jeśli małe dziecko staje się niespokojne czy hałaśliwe i nie potrafisz temu zaradzić, wyprowadź je z obszaru, gdzie spożywa się posiłki i zostań z nim, aż się uspokoi.
Dzieci powinny siedzieć na swoich miejscach. Jeśli biegają w pobliżu kelnerów noszących ciężkie i gorące potrawy, narażają się na ryzyko wyrządzenia krzywdy sobie i innym.
Jeśli dziecko coś wyleje albo narobi bałaganu, postaraj się to posprzątać. Im mniej absorbujesz kelnera, tym mniej opóźniasz obsługę innych gości. Sprzątanie po waszym przyjęciu będzie trwać dłużej niż po gościach bez dzieci, wynagrodź więc to personelowi zarówno w pochwałach, jak i w napiwku.
Jeśli dziecko zaczyna irytować innych gości, natychmiast powstrzymaj takie zachowanie. (Mimo że wydaje się to oczywiste, zdumiewająca liczba rodziców pozwala, by takie psoty uchodziły płazem). Jeżeli ktoś zwraca ci uwagę (może grzecznym: „Przepraszam, prawdopodobnie nie zdaje sobie pani z tego sprawy, ale skakanie pani córki nam przeszkadza... Czy mogłaby pani poprosić, żeby przestała?”), przeproś i obiecaj, że to się więcej nie powtórzy. Zadaj sobie trud, by tak się stało.
Musisz wiedzieć, kiedy wyjść. Dzieciom trudno jest siedzieć nieruchomo przez długi czas, a oczekiwanie tego od nich to brak realizmu. Jeśli deser i kawa nie zostają podane od razu, lepiej z nich zrezygnować.
Odchodzenie od stołu
Jeśli potrzebujesz wstać, żeby pójść do toalety, nie musisz mówić, gdzie idziesz – wystarczy proste: „Przepraszam, zaraz wracam”. Kiedy indziej warto dodać krótkie wyjaśnienie: „Przepraszam na chwilę. Skontaktuję się tylko z opiekunką dziecka”. Opuszczanie stołu bez słowa jest niegrzeczne.
Kiedy wpadasz na znajomych
Jeśli zdarzy ci się spotkać w restauracji przyjaciół, czy trzeba przedstawiać ich twoim towarzyszom przy stole? Jeżeli przyjaciel czy znajomy przechodzi tylko koło stolika, to zazwyczaj nie. Jeśli chcesz zamienić z nim kilka słów, odejdźcie na bok. Gdy jednak intuicja podpowiada ci, że pozostali goście oczekują przedstawienia im tej osoby, oczywiście zrób to.
Jeżeli goście nie siedzą w ciasnym miejscu czy na kanapie, gdzie wstawanie byłoby trudne, grzeczność podpowiada, by zarówno mężczyźni, jak i kobiety wstali, kiedy ktoś jest przedstawiany albo przystanął, by porozmawiać. Przy dużej grupie wstają tylko osoby najbliżej gościa. Kiedyś kobiety nie wstawały, bez względu na płeć osoby znajomej, nawet gdy była starsza. Obecnie jednak, zwłaszcza przy posiłku biznesowym, wszyscy powinni wstać na chwilę podczas przedstawiania.
Jeśli zauważysz przyjaciół, kiedy siadacie do stołu, nie wdawaj się w długie rozmowy, gdy reszta towarzystwa siada i zaczyna przeglądać menu. Nie musisz siadać natychmiast, ale powiedz osobom ci towarzyszącym, że wrócisz za chwilę – i dotrzymaj słowa. Jeżeli mówisz,
Uwagi (0)