Vademecum dobrych obyczajów w biznesie - 1.Wizerunek biznesmena - Peggy Post (elektroniczna biblioteka txt) 📖
- Autor: Peggy Post
Czytasz książkę online - «Vademecum dobrych obyczajów w biznesie - 1.Wizerunek biznesmena - Peggy Post (elektroniczna biblioteka txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Peggy Post
KORZYSTAJ Z PISMA PRZEWODNIEGO. Nie ulegaj pokusie, by go nie dołączyć, inaczej twój faks zaginie w powodzi innych.
NIE LICZ NA PRYWATNOŚĆ. Możesz oznaczyć faks napisem „Poufne” lub „Prywatne”, ale pamiętaj, że przejdzie on przez wiele rąk, zanim dotrze do właściwego odbiorcy.
PONUMERUJ STRONY DOKUMENTU. Odbiorca będzie miał pewność, że otrzymał wszystkie strony.
MIEJ WZGLĄD NA ODBIORCĘ. Jeżeli musisz wysłać długi faks w godzinach urzędowania, najpierw zadzwoń do odbiorcy. Może firma posiada inny faks, którego numer nie jest przeciążony, albo odbiorca zechce zawiadomić innych, iż spodziewa się otrzymania długiego dokumentu.
DOSTARCZ GO. Jeśli dostarczenie komuś faksu nie sprawi ci kłopotu (a przynajmniej poinformowanie, że do niego przyszedł), gdy przechodzisz obok jego biura lub boksu, bezwzględnie to zrób.
PRYWATNE FAKSY. Nie wysyłaj prywatnych faksów, korzystając z biurowego urządzenia, o ile firma na to nie pozwala lub jeżeli nie dostałeś pozwolenia.
DRUKARKI
Jeżeli wydruki nie zostały zabrane przez współpracowników, nie odkładaj ich na bok. Umieść je wierzchem do góry w widocznym miejscu lub włóż do pojemnika na wydruki. Tak jak w przypadku faksów, miłym gestem będzie podrzucenie ich właścicielowi, jeżeli wiesz, do kogo należą.
Gdy drukarki są niesprawne, nie wyładowuj swej frustracji na personelu technicznym, który z pewnością robi wszystko, co w jego mocy, aby sprzęt dobrze działał. Zawiadom, gdy tylko zauważysz usterkę (lub zadzwoń do help desk, jeżeli taka istnieje), a potem zajmij się czymś innym, dopóki problem nie zostanie rozwiązany.
Traktuj stoły w recepcji, sali konferencyjnej czy kuchni tak, jak swoje meble w domu. Oznacza to, że pod mokrą szklankę lub puszkę podkładasz serwetkę lub specjalną podkładkę, aby na drewnianym blacie nie powstał ślad. To samo dotyczy twoich mebli biurowych. Nie wycieraj tłustych palców w krzesło pokryte tkaniną i nie strząsaj okruszków bułki na podłogę, bo mogą wbić się w dywan. Obie czynności mogą pozostawić tłuste, szpecące plamy.
Kuchnia jest takim miejscem, w którym może panować największy bałagan; tak więc każdy powinien przyczyniać się do utrzymywania w niej czystości. Jeżeli coś wylejesz – na blat, w lodówce, na podłogę – wytrzyj to. Nie zostawiaj brudnych naczyń w zlewie. Jeśli zachodzi taka potrzeba, wytrzyj urządzenia, z których korzystałeś.
Poza czystością, chodzi również o uprzejmość. Gdy w twojej lodówce nie ma urządzenia do produkcji lodu, napełnij tackę na lód, gdy go zużyjesz. Jeżeli macie wspólny ekspres do kawy, nastaw go i postaw nowy dzbanek, gdy wypijesz ostatnią filiżankę. Zgłoś wszelkie problemy z automatem z napojami; jeżeli kierownictwo nie określiło, kogo zawiadomić, gdy maszyna nie działa, znajdź kogoś, kto jest odpowiedzialny za konserwację, zgłoś problem i wywieś kartkę z tą informacją, by inni wiedzieli, że nie mogą skorzystać z danego urządzenia w najbliższym czasie.
PRZECHOWYWANIE JEDZENIA
Jeśli chodzi o lodówkę, kieruj się jedną nadrzędną zasadą: nie zostawiaj mleka lub resztek posiłku w środku, aż zaczną cuchnąć. Twoim obowiązkiem jest usunięcie jedzenia nienadającego się do spożycia.
ZŁODZIEJ JEDZENIA
Chętnie skręciłbyś komuś kark, nieprawdaż? Nic nie jest bardziej frustrujące, niż odkrycie, że kanapka z wędzonym indykiem, na którą masz apetyt, zniknęła w tajemniczy sposób z lodówki. „Jak mogli?” – myślisz sobie. Oznaczenie paczki z jedzeniem naklejką może sprawić, że potencjalny złodziej stwierdzi, iż nie stanowi ona wspólnego dobra, ale nie licz na to.
Niektórym ludziom popełnianie tego niewielkiego przestępstwa, jakim jest kradzież jedzenia, przychodzi z nadmierną łatwością.
Złapanie takiego złodzieja jest prawie niemożliwe, o ile w kuchni nie są zainstalowane kamery monitorujące (choć dowód został już prawdopodobnie strawiony). Jedynym sposobem, by komuś odpłacić, jest ujawnienie tego uczynku innym. Napisz notatkę i zostaw ją na drzwiach lodówki na kilka dni.
GOTOWANIE I KORZYSTANIE Z MIKROFALÓWKI
W takim samym stopniu, w jakim jesteś zobowiązany do zmywania naczyń po sobie, jesteś też odpowiedzialny za wyczyszczenie wszystkich urządzeń, z których korzystasz. Jeżeli coś, co umieściłeś w mikrofalówce lub tradycyjnym piecyku na przykład wykipiało, wytrzyj wnętrze piecyka mokrym, papierowym ręcznikiem.
ZMYWANIE NACZYŃ
Nie zostawiaj w zlewie brudnych kubków po kawie lub resztek jedzenia w młynku do ich rozdrabniania. Obowiązkiem każdej osoby jest pozmywanie po sobie, gdy skończy posiłek. Pamiętaj, że nikt nie ma ochoty sprzątać pozostawionego przez ciebie bałaganu. Aby uniknąć nieprzyjemnej konfrontacji z bałaganiarzem, wywieś delikatne upomnienie nad zlewem. Pamiętaj również, że bałagan w kuchni może spowodować jej zamknięcie przez kierownictwo.
WSPÓLNE LUNCHE
Wspólny lunch w kafeterii to doskonały moment, by poznać swych współpracowników. Co ważniejsze, również dla nich, aby poznać ciebie. Odpowiedni poziom rozmowy i poprawne maniery przy stole sprawią, że zyskasz reputację osoby, w której towarzystwie miło przebywać.
Jedzenie lunchu zawsze z tymi samymi osobami jest naturalne, ale powinieneś czasami pomieszać towarzystwo tak, aby nie izolować się zbytnio od pozostałych współpracowników. Zaproś kolegów z innych działów lub zmieniaj godziny posiłku, by spotykać się z większą grupą ludzi.
Jeżeli przynosisz lunch i zawsze zjadasz go przy biurku, możesz sprawiać wrażenie osoby nietowarzyskiej. Kiedy współpracownik, który je w kafeterii (szczególnie, gdy jest twoim szefem), wpadnie do ciebie i zapyta, czy masz ochotę coś przegryźć, przemyśl możliwość pozostawienia kanapki w lodówce i zjedzenia jej następnego dnia.
ROZMOWA PRZY STOLE
Unikaj omawiania drażliwych kwestii w czasie lunchu, ponieważ ludzie przy innych stolikach mogą podsłuchiwać. Rzeczy zbyt prywatnej natury – namiętna randka, na której byłeś poprzedniego wieczoru, problemy z dzieckiem – to nie najlepszy pomysł. Dla dobra twoich współbiesiadników, nie rozmawiaj o swoich czy czyichś dolegliwościach dermatologicznych, żołądkowych czy o operacjach; te tematy są mało apetyczne. Lunch to czas, by odpocząć i zrobić sobie przerwę – nie miejsce na rozmowę, którą lepiej prowadzić w barze po pracy, o ile w ogóle.
W zależności od tego, jak często są sprzątane, toalety mogą być bardziej niechlujne niż kuchnie. Pamiętaj, byś zawsze korzystał z kosza na śmieci, wycierał wodę, która wylała się z umywalki i zakładał nową rolkę papieru toaletowego w razie potrzeby.
MAKIJAŻ
Kobieta nakładająca makijaż, golący się mężczyzna, czy ktoś myjący zęby w toalecie firmy powinni pamiętać, że nie są u siebie w domu. Ważną rzeczą jest, by wykonywać te czynności dyskretnie, posprzątać po sobie i nie zajmować pomieszczenia zbyt długo.
UBIKACJA
Niektórych ludzi krępuje rozmowa, gdy znajdują się w kabinie, więc bądź ostrożny, zaczynając dyskusję między kabinami.
Pozycja deski sedesowej może również stanowić duży problem w biurach, w których toalety są wspólne dla kobiet i mężczyzn. Najlepiej, gdy wszyscy uzgodnią, że deska i klapa mają być opuszczone po spłukaniu. Jeżeli nie ma klapy, mężczyźni powinni opuszczać deskę po załatwieniu swojej potrzeby. Nie jest to jednak kwestia, o którą warto walczyć. Jeśli wolisz korzystać z jednorazowych, sanitarnych nakładek na sedes lub kładziesz na niego papier toaletowy, pamiętaj, by spłukać papier, zanim wyjdziesz z kabiny, żeby nie zaśmiecał podłogi.
Na koniec nieunikniony, lecz rzadko uświadamiany sobie problem bardziej delikatnej natury – zapach. Stosuj odświeżacze powietrza, które znajdują się w toalecie.
Drzwi stanowią najczęstsze miejsce spotkań. W czasie, gdy jest najwięcej pracy, ludzie przechodzą przez nie pospiesznie, myśląc o zebraniu, które ma się zacząć, o lunchu, na który się spóźnią – o wszystkim, poza osobą nadchodzącą z przeciwnej strony lub idącą tuż przed nimi. Jednak takie zaabsorbowanie może prowadzić do zranienia nieznanej osoby w momencie mijania się z nią, zwłaszcza jeżeli jest niepełnosprawna, starsza lub po prostu nieuważna. Inną istotną sprawą jest fakt, aby nigdy nie wciskać się w komorę drzwi obrotowych, która została już zajęta.
Najlepszą strategią, gdy dwie osoby podchodzą razem do drzwi – czy to kobieta i mężczyzna, czy osoby tej samej płci – jest dobra komunikacja. Słowa: „Pozwól, że otworzę ci drzwi” lub „Proszę, ty pierwszy”, wypowiedziane przez którąkolwiek z osób, pozwolą uniknąć zamieszania.
JESZCZE JEDNA WSKAZÓWKA. Nie stawaj przy drzwiach wejściowych czy do windy, gdy przebywasz w holu. Jeżeli czekasz na kogoś, stań pod ścianą, by nie tamować ruchu.
TEREN WOKÓŁ BUDYNKU
Obowiązują tu podobne zasady jeśli chodzi o rozwagę i szacunek, jak w twoim miejscu pracy. Drzwi czy windy, w których ludzie znajdują się w bliskim fizycznym kontakcie, są miejscami, gdzie odrobina rozwagi może w znacznym stopniu ułatwić życie innym.
Operatorzy wind w starym stylu, schludnie przyodziani w marynarki ze złotym galonem, odeszli tak jak Ford Edsel z większości biurowych budynków. Bez względu jednak na to, jak zwyczajnie są ubrani, każdemu należy się „proszę” i „dziękuję”, gdy podajesz numer piętra lub kiedy wysiadasz. To oczywiście nie wszystko, o czym musisz pamiętać.
WSIADANIE
Zasady wsiadania do windy są w większości takie, jak w trakcie przechodzenia przez drzwi – płeć nie odgrywa roli, tylko komunikacja. Pamiętaj, osoby starsze lub niepełnosprawne wchodzą najpierw. Po wciśnięciu przycisku z numerem piętra, odsuń się maksymalnie do tyłu, by zrobić miejsce dla wsiadających. Jeżeli nie możesz dosięgnąć przycisku, nie krępuj się poprosić, by zrobił to ktoś inny.
Kiedy winda jest już pełna ludzi, którzy wsiedli przed tobą, nie wpychaj się do środka, nawet jeśli pracujesz w tym budynku.
Gdy widzisz, jak drzwi zamykają się w chwili, kiedy podchodzisz do windy, bądź cierpliwy, chociaż to miły gest, jeżeli pasażer przytrzyma dla ciebie drzwi lub naciśnie przycisk „otwórz”. Będziesz równie miły, gdy pozwolisz pasażerom, którzy znajdują się w windzie pojechać na górę.
Zwróć także uwagę na swoje maniery. Nie przyglądaj się innym, nie mlaskaj, żując gumę (której w ogóle nie powinieneś żuć w miejscu publicznym), ani nie przyśpiewuj w rytm muzyki z iPoda. Jeżeli w windzie jest lustro lub odblaskowa ściana, zarówno kobiety, jak i mężczyźni nie powinni poprawiać urody.
ROZMOWY W WINDZIE
Jeżeli jedziesz windą i spotykasz znajomego, powiedz: „Dzień dobry”, „Jak się masz?” lub „No i co z tymi Broncos?” – ale nie posuwaj się dalej, o ile nie jesteście jedynymi osobami w windzie. Nie ma nic złego w cichej pogawędce, lecz głośna rozmowa i śmiech może przeszkadzać pozostałym pasażerom.
Równie ważny jak głośność rozmowy, jest jej temat. Dyskusja o interesach klienta czy równie poufnych rzeczach w trakcie jazdy zatłoczoną windą jest tak samo bezsensowna jak stanie na deszczu. Jeżeli chcesz porozmawiać o osobistych problemach lub tajemnicach handlowych z kimś, kto jedzie w górę lub na dół, poczekaj, aż będziesz mógł omówić te kwestie bez świadków.
WYSIADANIE
Gdy otwierają się drzwi windy, kieruj się zdrowym rozsądkiem. Ci, którzy stoją najbliżej drzwi, wysiadają pierwsi. Jeżeli kilka osób chce wysiąść na danym piętrze, pierwsza osoba wychodzi, staje z boku i przytrzymuje ramieniem drzwi, żeby nie zamknęły się. Ewentualnie, pasażerowie znajdujący się jeszcze w windzie, powinni nacisnąć przycisk „otwórz”, by inni mogli wysiąść bez problemów.
Maniery na ruchomych schodach są bardziej klarowne. Stój po jednej stronie, aby ludzie mogli swobodnie schodzić lub wchodzić. Jeżeli tobie się spieszy, nie zdziw się, że inni będą stali akurat na środku schodów. O ile schody nie są tak zatłoczone, iż pośpiech nie ma sensu, uprzejmie powiedz „przepraszam” każdemu, kogo chcesz wyminąć. Przeciskanie się z kwaśną miną niewiele da, poza jeszcze jedną niemiłą chwilą w ciągu dnia pracy.
Ty i twoi zwierzchnicy
Wbrew niekończącym się żartom i zabawnym sytuacjom, szefowie także są ludźmi. W rzeczywistości, bez względu na tytuł, jaki posiadają (szef, przełożony, pracodawca, kierownik, zastępca kierownika, dyrektor), każdy z nich ma swojego przełożonego. Dyrektor naczelny odpowiada przed zarządem, zarząd przed akcjonariuszami. Nawet największy przedsiębiorca zależy od pożyczkodawców i rynku. To, co odróżnia cię od szefa, to władza i odpowiedzialność. Przełożony ma prawo kierować twoim działaniem i wymagać wyników, ponieważ jest za nie odpowiedzialny przed każdym, kto zajmuje wyższą niż on pozycję w hierarchii służbowej.
W trakcie kariery zawodowej, większość z nas zetknie się z szefami dobrymi, miernymi i kilkoma naprawdę okropnymi. Wówczas trzy proste kroki pozwolą nam wykreować płaszczyznę właściwego porozumienia:
Musisz zrozumieć, że szef też jest tylko człowiekiem.
Uwagi (0)