Jobsjada - Karl Arnold Kortum (gdzie czytać książki txt) 📖
Krótki opis książki:
Jobsjada to historia o życiu Hieronima Jobsa. Poznajemy ją od najmłodszych lat głównego bohatera.
Przed jego narodzinami, jego matce przyśniło się, że urodziła róg. Zdaniem sąsiadki to pewny znak, że urodzi chłopca. Gdy dziecko przychodzi na świat, rodzice słyszą kolejne proroctwo — kształt twarzy noworodka wskazuje na to, że będzie on księdzem. Rodzice Hieronima biorą sobie tę wróżbę do serca. Chłopiec od najmłodszych lat posyłany jest na nauki. Nie jest wybitnym uczniem, ale rodzice decydują się posłać go do akademii. Hieronim prowadzi hulaszcze życie, płacąc oczywiście pieniędzmi rodziców. Gdy wraca do domu, okazuje się, że nauka w akademii nie przyniosła zbyt wiele efektów. Czy Hieronim zostanie duchownym?
Autorem Jobsjady, poematu satyrycznego, jest Karol Arnold Kortum. Był on niemieckim fizykiem i pisarzem, żył na przełomie XVIII i XIX wieku. Jobsjada została napisana w 1784 roku.
Przeczytaj książkę
Podziel się książką:
- Autor: Karl Arnold Kortum
- Epoka: Romantyzm
- Rodzaj: Liryka
Czytasz książkę online - «Jobsjada - Karl Arnold Kortum (gdzie czytać książki txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Karl Arnold Kortum
edytorski]
109. na stronę — na bok. [przypis edytorski]
110. kapciuch (daw.) — woreczek, w którym trzymany jest tytoń. [przypis edytorski]
111. szarawary — rodzaj szerokich, bufiastych spodni. [przypis edytorski]
112. kirasjer — żołnierz ciężkiej jazdy. [przypis edytorski]
113. copf — z niem. Zopf, tj. warkocz. [przypis edytorski]
114. kurancik — tu: piosenka bądź aria. [przypis edytorski]
115. przeperswadować — wytłumaczyć. [przypis edytorski]
116. fryc — tu: nowicjusz. [przypis edytorski]
117. comber — pieczeń z kością. [przypis edytorski]
118. mosanie (daw., pot.) — mości panie. [przypis edytorski]
119. Demostenes (384–322 p.n.e.) — mówca i polityk grecki, przeciwnik dominacji dynastii macedońskiej. [przypis edytorski]
120. optima forma (łac.) — najlepsza forma. [przypis edytorski]
121. jąć (daw.) — zacząć. [przypis edytorski]
122. na kuraż (daw.) — dla odwagi. [przypis edytorski]
123. Hektor — bohater Iliady Homera, syn Priama i Hekaby, króla Troi, brat Parysa i Helena, najdzielniejszy obrońca Troi. [przypis edytorski]
124. kruż — dzban. [przypis edytorski]
125. facjenda (daw., z łac.) — interes. [przypis edytorski]
126. postylla (daw.) — zbiór kazań (z łac. zwrotu nawiązującego do czytania z Pisma św. post illa verba, tj. po tych słowach). [przypis edytorski]
127. Adamów (daw.) — Adamowy, Adama. [przypis edytorski]
128. spektator (z łac.) — widz. [przypis edytorski]
129. mdły (daw.) — słaby. [przypis edytorski]
130. zbór — tu: zgromadzenie. [przypis edytorski]
131. coram populo (łac.) — w obliczu ludu. [przypis edytorski]
132. praw (daw.) — właściwy. [przypis edytorski]
133. Lectori [...] Salutem (łac.) — pozdowienia dla czytelnika. [przypis edytorski]
134. privatim (łac.) — prywatnie. [przypis edytorski]
135. ad rem (łac.) — do rzeczy. [przypis edytorski]
136. quid episcopus sit (łac.) — kim byłby biskup? [przypis edytorski]
137. secundum ordinem (łac.) — w dalszej kolejności. [przypis edytorski]
138. pedel (daw.) — woźny. [przypis edytorski]
139. manichejczyk — zwolennik manicheizmu, gnostyckiej doktryny popularne w III w. n.e., której wyznawcą był przez pewnien czas św. Augustyn. [przypis edytorski]
140. kacerz (z niem.) — heretyk. [przypis edytorski]
141. argumentum — tu: streszczenie. [przypis edytorski]
142. strofować — udzielać nagany. [przypis edytorski]
143. alteracja (daw.) — niepokój, wzburzenie. [przypis edytorski]
144. afekt (daw.) — uczucie. [przypis edytorski]
145. podagra — choroba pociągająca za sobą bóle stawów, zwł. wielkiego palca u nogi. [przypis edytorski]
146. mierzić (daw.) — brzydzić. [przypis edytorski]
147. cząty (daw.) — czerwony złoty. [przypis edytorski]
148. et cetera a. et caetera (łac.) — i tak dalej. [przypis edytorski]
149. antenat — przodek. [przypis edytorski]
150. skrybent — tu: sekretarz. [przypis edytorski]
151. kondycja (daw.) — stan. [przypis edytorski]
152. statek — tu: stabilność. [przypis edytorski]
153. trawić (daw.) — zużywać. [przypis edytorski]
154. rejterada — odwrót, ucieczka. [przypis edytorski]
155. Mars (mit. rzym.) — bóg wojny. [przypis edytorski]
156. burgund — wino z Burgundii. [przypis edytorski]
157. prawy (daw.) — prawdziwy. [przypis edytorski]
158. skrybent — tu: sekretarz. [przypis edytorski]
159. socjusz (z łac.) — towarzysz. [przypis edytorski]
160. ad patres (łac.) — do ojców. [przypis edytorski]
161. en bloc (fr.) — w całości. [przypis edytorski]
162. in persona (łac.) — osobiście. [przypis edytorski]
163. antecessor (łac.) — poprzednik. [przypis edytorski]
164. cherlak (daw.) — słabeusz. [przypis edytorski]
165. umizgi — zaloty. [przypis edytorski]
166. fiat (łac.) — niech się stanie. [przypis edytorski]
167. czeladź (daw.) — służba. [przypis edytorski]
168. ukontentować — zadowolić. [przypis edytorski]
169. przystojny (daw.) — tu: odpowiedni. [przypis edytorski]
170. akcydens — tu: dodatkowa premia. [przypis edytorski]
171. miarkować (daw.) — orientować się. [przypis edytorski]
172. regestr — rejestr, spis. [przypis edytorski]
173. pachciarski (daw.) — dotyczący dzierżawców. [przypis edytorski]
174. myto — tu ogólnie: opłata. [przypis edytorski]
175. felczer — osoba wykonująca proste zabiegu medyczne. [przypis edytorski]
176. responsować (z łac.) — odpowiadać na. [przypis edytorski]
177. praszczur — przodek. [przypis edytorski]
178. lustr (daw.) — blask. [przypis edytorski]
179. skrupić się (daw.) — (o karze, przekrości itp.) spaść na kogoś, skupić się na kimś. [przypis edytorski]
180. obrok — tu: wyżywienie. [przypis edytorski]
181. afekt (daw.) — uczucie. [przypis edytorski]
182. fryc (pogardl.) — Niemiec. [przypis edytorski]
183. wcale (daw.) — całkiem. [przypis edytorski]
184. żabot — ozdoba ze zmarszczonego materiału, umieszczana zwykle na froncie koszuli. [przypis edytorski]
185. forbot (daw.) — frędzel. [przypis edytorski]
186. jąć (daw.) — zacząć. [przypis edytorski]
187. maślacz — rodzaj słodkiego wina węgierskiego. [przypis edytorski]
188. trafunek (daw.) — traf, przypadek. [przypis edytorski]
189. tercjarka — członkini stowarzyszenia świeckich powiązanego z jednym z katolickich zakonów. [przypis edytorski]
190. zrejterować — uciec. [przypis edytorski]
191. ratafia — nalewka owocowa na spirytusie. [przypis edytorski]
192. zyz — zezowaty. [przypis edytorski]
193. kuternoga — kulawy. [przypis edytorski]
194. dyszkant — wysoki i piskliwy głos. [przypis edytorski]
195. postylla (daw.) — zbiór kazań (z łac. zwrotu nawiązującego do czytania z Pisma św. post illa verba, tj. po tych słowach). [przypis edytorski]
196. mierzić (daw.) — brzydzić. [przypis edytorski]
197. Hekate (mit. rzym.) — bogini czarów; tu przen.: wiedźma. [przypis edytorski]
198. podwójną kredą — prawdop.: zawyżając ceny. [przypis edytorski]
199. ekspens (z łac.) — wydatek. [przypis edytorski]
200. tynf (daw.) — drobna moneta polska. [przypis edytorski]
201. prospekt (daw.) — widok. [przypis edytorski]
202. westa (daw.) — kamizelka. [przypis edytorski]
203. delia (daw.) — wierzchnie okrycie męskie, podbite futrem. [przypis edytorski]
204. cum krzakis, boris — z krzakami i borami (makaronizm). [przypis edytorski]
205. siła (daw.) — wiele. [przypis edytorski]
206. traktament (daw.) — poczęstunek. [przypis edytorski]
207. kolatorstwo — status spadkobiercy fundatora kościoła, dający wpływ na obsadę stanowisk. [przypis edytorski]
208. kopa — 60 sztuk. [przypis edytorski]
209. deliberować (daw.) — rozważać. [przypis edytorski]
210. zoil — surowy, złośliwy krytyk. [przypis edytorski]
211. jąć (daw.) — zacząć. [przypis edytorski]
212. zmiarkować (daw.) — zorientować się. [przypis edytorski]
213. przytomny (daw.) — obecny. [przypis edytorski]
214. suplikacja — prośba, błaganie. [przypis edytorski]
215. kuna — żelazna obręcz na głowę lub rękę skazanego, przypinanego nią do słupa. [przypis edytorski]
216. primo (łac.) — po pierwsze. [przypis edytorski]
217. kapłon — wykastrowany kogut. [przypis edytorski]
218. pro secundo (łac.) — po drugie. [przypis edytorski]
219. tertio (łac.) — po trzecie. [przypis edytorski]
220. pro quarto (łac.) — po czwarte. [przypis edytorski]
221. pro quinto (łac.) — po piąte. [przypis edytorski]
222. pro sexto (łac.) — po szóste. [przypis edytorski]
223. kuna — żelazna obręcz na głowę lub rękę skazanego, przypinanego nią do słupa. [przypis edytorski]
224. igrać — bawić się. [przypis edytorski]
225. półdrabek (daw., gw.) — belka w drabinie, podtrzymująca szczeble. [przypis edytorski]
226. kańczug — rzemienny bicz na krótkim trzonku. [przypis edytorski]
227. kłonica — element konstrukcyjny wozu drabiniastego. [przypis edytorski]
228. ożóg — pogrzebacz. [przypis edytorski]
229. pludry (daw.) — rodzaj krótkich spodni. [przypis edytorski]
230. ożóg — pogrzebacz. [przypis edytorski]
231. turzyca — tu: sierść. [przypis edytorski]
232. kozera (daw.) — kolor atutowy w grach karcianych. [przypis edytorski]
233. tuz (daw.) — as w talii kart. [przypis edytorski]
234. paradyz — najwyższa galeria w teatrze. [przypis edytorski]
235. mizdrzyć się (pot.) — przymilać się do kogoś, zwł. w nieprzyjemny sposób. [przypis edytorski]
236. kaleta (daw.) — skórzany woreczek na pieniądze, mocowany do pasa. [przypis edytorski]
237. bawić (daw.) — przebywać. [przypis edytorski]
238. apolog — dziś popr.: apologia. [przypis edytorski]
239. prawie (daw.) — prawdziwie, naprawdę. [przypis edytorski]
240. krotochwila (daw.) — żart. [przypis edytorski]
241. czerstwy (daw.) — zdrowy, silny. [przypis edytorski]
242. roztrucharz (daw.) — handlarz końmi. [przypis edytorski]
243. balwierz (daw.) — fryzjer a. cyrulik. [przypis edytorski]
244. szambelan — wysoki urzędnik dworski. [przypis edytorski]
245. polihistor — człowiek wszechstronnie wykształcony. [przypis edytorski]
246. kiep (daw.) — głupiec. [przypis edytorski]
247. kostera — gracz w kości, hazardzista. [przypis edytorski]
248. gach (daw., gw.) — kochanek. [przypis edytorski]
249. Filon — konwencjonalne imię pasterza z sielanki. [przypis edytorski]
250. huzar — kawalerzysta z lekkiej jazdy. [przypis edytorski]
251. snadź (daw.) — widocznie. [przypis edytorski]
252. zapał — tu: zapalnik. [przypis edytorski]
253. kurek — element zamka broni palnej, odpowiedzialny za odpalenie naboju. [przypis edytorski]
254. czyli — czy z partykułą pytajną -li. [przypis edytorski]
255. ad patres (łac.) — do ojców. [przypis edytorski]
256. rejent (daw.) — notariusz. [przypis edytorski]
257. beneficjum — tu: stanowisko przynoszące zyski. [przypis edytorski]
258. gałka — głos (od ówczesnej metody głosowania tajnego z pomocą białych i czarnych gałek). [przypis edytorski]
259. pro publico bono (łac.) — dla dobra publicznego. [przypis edytorski]
260. Horacy — właśc. Quintus Horatius Flaccus (65–8 p.n.e.), poeta rzymski, znany głównie jako autor czterech ksiąg pieśni. [przypis edytorski]
261. czyli — czy z partykułą pytajną -li. [przypis edytorski]
262. biret — sztywna czapka bez daszka, stosowana obecnie przez uczonych i prawników w sytuacjach oficjalnych. [przypis edytorski]
263. wielki wezyr — naczelny dowódca armii tureckiej. [przypis edytorski]
264. odaliska — niewolnica w haremie sułtana. [przypis edytorski]
265. Diogenes z Synopy ok. (413–323 p.n.e) — filozof grecki, przedstawiciel cynizmu. [przypis edytorski]
266. Böhme, Jakub (1575–1624) — mistyk i filozof religii, jego najważniejsze dzieło to Aurora. [przypis edytorski]
267. arystotelski — tu: mądry jak Arystoteles. [przypis edytorski]
268. Ezop — legendarny grecki autor bajek zwierzęcych. [przypis edytorski]
269. Endymion (mit. gr.) — syn bogini Selene, słynny z pięknego wyglądu. [przypis edytorski]
270. Helena — bohaterka Iliady Homera. najpiękniejsza kobieta na ziemi, żona Menelaosa, króla Sparty. Z jej powodu toczyła się wojna trojańska. Została porwana przez Parysa, który rozsądził między Herą, Ateną i Afrodytą na korzyść tej ostatniej, ogłaszając ją najpiękniejszą z bogiń. Ręka Heleny miała być jego nagrodą. [przypis edytorski]
271.
Darmowe książki «Jobsjada - Karl Arnold Kortum (gdzie czytać książki txt) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie
Dodaj komentarz
Uwagi (0)