Darmowe ebooki » Komedia » Gromiwoja - Arystofanes (książki online biblioteka .TXT) 📖

Czytasz książkę online - «Gromiwoja - Arystofanes (książki online biblioteka .TXT) 📖».   Wszystkie książki tego autora 👉 Arystofanes



1 ... 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14
Idź do strony:
się! 
 
pauza MYRRINE
Toć się lituję, lecz ojciec niecnota 
Nie ma litości nad nim... 
  KINESJAS
ostro
Zejdź do dziecka! 
  MYRRINE
bardzo poważnie
O serce matki, ty mi tu zejść każesz! 
 
schodzi po stopniach, odbiera i pieści malca KINESJAS
do siebie — stojąc obok
Wydaje mi się, jakby znacznie młodsza 
I jakiś wabik i wdzięk od niej bije, 
A że się dąsa i zadziera noska, 
To tylko przez to będzie... jeszcze słodsza! 
  MYRRINE
całuje dziecię
Synku mój złoty, złego tatki dziecię! 
Daj pysia mamie, twój całus — najmilszy! 
  KINESJAS
zaczyna ją ściskać
Porzuć, złośnico, grymasy raz przecie! 
Nie słuchaj innych kobiet! Nie truj życia 
I mnie, i sobie! 
  MYRRINE
daje mu klapsa
No — ręce przy sobie! 
  KINESJAS
A w domu nieład, wspólne nasze miano210 
Tak zaniedbane! 
  MYRRINE
oschle
Mało mnie obchodzi. 
  KINESJAS
Mało, że twoją wełnę ukochaną 
Kury rozwłóczą? 
  MYRRINE
Tak, mój panie, mało. 
  KINESJAS
Lecz Afrodycie nic się nie dostało, 
Mireczko, od nas tak dawno w ofierze! 
To grzech; wróć do dom! 
  MYRRINE
Nigdy, aż przymierze 
Zawrzecie oraz wojnę skasujecie! 
  KINESJAS
Owszem, precz z wojną, jeśli tak wypadnie... 
  MYRRINE
Owszem, w dom wrócę, jeżeli tak padnie — 
Teraz pamiętaj, żem się zaprzysięgła! 
  KINESJAS
Jednak raz przecie pójdź w moje ramiona! 
  MYRRINE
O nie, choć kocha, ubóstwia cię żona! 
  KINESJAS
Kochasz, więc kładź się tu, mirtowy kwiecie! 
  MYRRINE
Jakiś ty śmieszny: patrzy na nas dziecię! 
  KINESJAS
ogląda się za Manesem
A prawda: Manes, wynieś mi je zaraz! 
 
Manes odbiera od Myrriny dziecię i odchodzi: malec się drze przeraźliwie
Oto już znikli: znikł i twój ambaras, 
Więc kładź się zaraz! 
  MYRRINE
Ależ gdzie, mój kocie, 
Gdzież by to zrobić? 
  KINESJAS
Gdzie? W tej ślicznej grocie!211 
  MYRRINE
Nie chcę nieczysta wracać w Gród, osiełku! 
  KINESJAS
Możesz się obmyć tu, w Tajnym Źródełku!212 
  MYRRINE
Daną przysięgę mam złamać, pokuso? 
  KINESJAS
Ja winę biorę: co ci tam przysięga! 
  MYRRINE
Przyniosę... leżak... 
  KINESJAS
Po cóż ta mitręga213? 
Dobrze nam będzie na ziemi. 
  MYRRINE
Erosie! 
Luboś214 ty hultaj, nie chcę... tak... na rosie! 
 
wybiega KINESJAS
zacierając ręce, biega żywo — podryga
Strasznie mnie, widać, kocha moja żonka! 
  MYRRINE
wbiega ze składanym leżakiem, rozkładają go oboje
No kładź się, nim się rozbiorę z chitonka, 
Lecz zapomniałam czegoś... Ach... rogoże215! 
  KINESJAS
kładąc się na leżak
Jakie rogoże? Nie chcę... 
  MYRRINE
Lecz, mój Boże, 
Niedobrze, brzydko, tak na samych paskach... 
  KINESJAS
Daj choć ust, luba! 
  MYRRINE
chyląc usta
Masz... 
 
wybiega KINESJAS
smakując
Mnia, mnia... jestem w łaskach! 
  MYRRINE
wnosząc rogóżkę
Mam już rogóżkę! Teraz cię popieszczę. 
W mig zdejmę szatki... czegoś nie ma jeszcze... 
Poduszki! 
  KINESJAS
Nie chcę, po jakiego licha? 
  MYRRINE
wybiegając
Ja chcę, rozumiesz? 
  KINESJAS
do siebie — spocony i zmęczony — rozciąga się na łożu
Już człek ledwie dycha... 
  MYRRINE
wnosząc poduszkę
Wstań, podnieś główkę! Masz wszystko, niecnoto! 
  KINESJAS
Tak — to już wszystko. Pójdź tu, moje złoto! 
  MYRRINE
Odpinam pasek — lecz pomnij łaskawie, 
Byś żonie nie zawiódł w tej przymierza sprawie! 
  KINESJAS
Wpierw trupem padnę! 
  MYRRINE
Ach, nie ma wojłoka216! 
  KINESJAS
zniecierpliwiony
Po co wojłoka? chcę d...; znów zwłoka! 
  MYRRINE
wybiegając
Nie bój się; dam ci... wrócę, nie ucieknę! 
  KINESJAS
z pasją
Kobieto, ja się przez ten wojłok wścieknę! 
  MYRRINE
wnosząc wojłok
Powstań! 
  KINESJAS
wstaje
Już dawno czeka ten powstaniec... 
  MYRRINE
nakrywając go wojłokiem
Chcesz, dam wonności? 
  KINESJAS
ocierając pot
Miro — skończ katusze! 
  MYRRINE
O Afrodyto, chcesz, czy nie chcesz, muszę! 
  KINESJAS
zrezygnowany
Wszechmocny Zeusie, lejcie się wonności! 
  MYRRINE
odtykając flakon
Wystaw tu dłonie i namaszczaj skronie! 
  KINESJAS
z gestem odrazy
Pfe, twój olejek — nabawił mnie mdłości, 
Ależ to zapach — wcale nie godowy... 
  MYRRINE
Daruj pomyłkę... to balsam pieprzowy... 
 
wybiega po inny olejek KINESJAS
Wyborny, zostaw, stój, szalona! 
  MYRRINE
wybiegając
Bredzi! 
  KINESJAS
sam
By zdechł ten łajdak, co olejki cedzi! 
  MYRRINE
wraca z alabastrowym słoikiem
Masz tu ten słojek. 
  KINESJAS
z rozpaczą
Mam i ja.... dla ciebie... 
Wżdy raz się połóż; przez bóstwa na niebie — 
Nie noś nic, nie męcz! 
  MYRRINE
Zgoda, na Artemis! 
Właśnie sandały zdejmę. Lecz mój drogi, 
Daj za przymierzem głos! 
  KINESJAS
Tak, prze-bogi, 
Na radzie... podam... wniosek!... 
 
Myrrine robi przesadny — szyderski dyg i ucieka w Przedsienie. SCENA DWUDZIESTA PIERWSZA
Kinesjas, Chór Starców. KINESJAS
gapi się przez chwilę — osłupiały
Zabiła mnie na śmierć żona, 
Na proch i na sieczkę starła, 
Żywcem odarła 
I poszła sobie na Zamek! 
Och, kogóż teraz obłapię w ramiona, 
Gdy najpiękniejsza ze wszystkich stracona? 
Jakże ten drobiazg nakarmię, napoję? 
Hej, Lisipiesek217, przyjdź na prośby moje, 
Sprzedaj mi jednę z twych mamek! 
  STRYMODOROS
Och, jaka boleść targa twą duszę, 
Podle zdradzony biedaku! 
Tak mi cię żal, nieboraku! 
Ajaj, kto strzyma takie katusze? 
Mieć takie lędźwie potężne, 
Tylą urodę i takie człony 
I biodra jędrne, półkule prężne, 
A nie móc ściskać co rano żony? 
  KINESJAS
O Zeusie, ratuj! Ten skurcz szalony! 
  DRAKES
Zaprawdę, tobie zadała te męki 
Ta szelma, potwór wcielony! 
  KINESJAS
Nie mów tak! Kocham i wielbię jej wdzięki! 
  STRYMODOROS
Jakie tam wdzięki! Ot, szelma podła! 
 
wznosi ręce do modlitwy, za nim cały Chór Starców
Zeusie, nasz Panie! 
Obyś ją porwał, jak drzewo suche, 
Uniósł wichurą, skręcił w orkanie, 
Gnał w podniebną zawieruchę, 
A potem puścił! Niech leci na ziemskie padoły 
I niespodzianie 
Niech się nabije na czyj... kulas goły! 
  SCENA DWUDZIESTA DRUGA
Herold lakoński, Senator, Chóry. HEROLD
mąż wspaniale zbudowany, kontrast smukłych i zgrabnych Ateńczyków. Na głowie wieniec oliwny, na ramionach powłoka purpurowa, sandały zakurzone z drogi, pod chlamidą sterczy fallos
Ka218 tu rajcuje starszyzna Ateńców? 
Ka są Prytany219? Chcę wam rzec nowinę! 
  SENATOR
A tyś kto, człowiek, czy Konisal sprośny220? 
  HEROLD
Ja tu, koniądzu, herold, na dwa bogi: 
Skróś miru221 idę ze Sparty kęs drogi! 
  SENATOR
Tak? A pod pachą masz nadziak schowany! 
  HEROLD
Nic nie mam. 
  SENATOR
Patrzysz, jako wilk złapany, 
Co pchasz pod delię? Czyś zochwaciał w drodze? 
  HEROLD
Hej, wiera Boże, to człek głupi srodze! 
  SENATOR
pokazując fallos
Co ci to, łotrze, tak furkło do góry? 
  HEROLD
Nic, na Kastora! Przestańcie pleść bzdury! 
  SENATOR
dotyka fallosa
A to co znaczy? 
  HEROLD
Lakońska buława222. 
  SENATOR
Patrz, u mnie także lakońska buława! 
Mów prawdę: wiem już, jaka to jest sprawa! 
Ha, jak tam stoją interesy w Sparcie? 
  HEROLD
Okropnie stoją; mam ci rzec otwarcie — 
Sparta i wszyscy związkowi otęgli! 
  SENATOR
Skąd na was spadło to zło niepożyte223, 
Od bożka Pana? 
  HEROLD
Nie — to przez Lampitę, 
Za nią zaś wszystkie spartańskie kobiety 
Razem, jak klacze wypuszczone z mety, 
Hejże na chłopów, hej gnać precz od łoży! 
  SENATOR
drwiąco
Jakże wam teraz? 
  HEROLD
Eh, psom nie jest gorzej! 
Łazim po mieście w kuczki, jak z świecznikiem 
Pod wiatr: lecz baby nie wdają się z nikim 
Nie dają nawet dotknąć się mirteczków, 
Aż przódziej wszyscy jednowolną radą 
Mir uchwalimy i zładzim z Helladą. 
  SENATOR
bijąc się w czoło — do widzów
Widać, ze wszystkich stron świata płeć biała 
W tym się sprzysięgła; to rzecz zrozumiała... 
 
do Herolda
Ty wróć natychmiast, daj wniosek, by w sprawie 
Miru przybyli tu pełnomocnicy,  
Ja zaś to samo wniosę na wietnicy, 
Rzecz popierając tym kulasem oto! 
  HEROLD
Na skrzydłach lecę, wżdy słowa twe... złoto. 
 
Wychodzą — równocześnie jeden na lewo — drugi na prawo. SCENA DWUDZIESTA TRZECIA
Chóry oba. STRYMODOROS
Łatwiej zwalczyć bohatera, 
Łatwiej ognia stłumić żary, 
Niż kobietę... Wżdy pantera 
Nie jest gorsza od tej starej! 
 
pokazuje palcem Stratyllidę STRATYLLIDA
Tak? Więc jawnie to przyznajesz, 
A przede mną chcesz grać zucha 
Lubo224 mógłbyś, ty nicponiu, 
We mnie mieć wiernego druha? 
  STRYMODOROS
Nie — przenigdy! Ja od młodu 
Nienawidzę kobiet rodu! 
  STRATYLLIDA
Owszem, jak chcesz, ty pokuso! 
Lecz nie mogę patrzeć na to, 
Żeś tak zaodziany kuso... 
Pozwól, zbliżę się do ciebie 
I okryję twoje ziobra! 
 
odziewa go opończą, wszystkie robią to samo innym starcom STRYMODOROS
z podzięką
Żywie Zeus, ty jesteś dobra! 
  STRATYLLIDA
Teraz poznać, żeś mężczyzna, 
Śmieszna znikła już golizna. 
Gdy nie będziesz mi dokuczał, 
To ci wyjmę zgrabnie z oka 
Lekką ręką tego... smoka, 
Który wlazł tam, no... i pląsa. 
  STRYMODOROS
Ach, od dawna już mnie kąsa 
Ten kąsyliarz zatracony: 
A pochwyć go w swoje szpony, 
Potem pokaż tu acana! 
Przecież on mnie gryzie w oko, 
Przebóg, od samego rana! 
  STRATYLLIDA
Więc wyświadczę ci tę łaskę, 
Chociaż jesteś szaławiła. 
 
majstruje mu koło oka
Zeusie, jakaż pod powiekę 
Twoją bestia się zaryła! 
 
wyciągła i pokazuje
Widzisz twego tu komara? 
Z Trykorytu ta poczwara225! 
  STRYMODOROS
Wydobyłaś go tak cudnie, 
Choć się wkopał jako w studnie, 
Lecz gdy teraz, na Demetrę, 
Wyjęt został, łzy mkną ciurkiem! 
  STRATYLLIDA
Więc ci jeszcze łzy obetrę, 
A choć jesteś znanym gburkiem 
Pocałuję! 
  STRYMODOROS
Nie — nie całuj! 
  STRATYLLIDA
całuje go, a za nią każda innego
Chcesz, czy nie chcesz, pocałuję! 
  STRYMODOROS
odmłodzony
A niechże was gęś podepce, 
Wy łasice, wy przychlebce! 
Prawdę ano mówi stare, 
Niezrównane porzekadło, 
„Źle na świecie z łotrzycami, 
Ale gorzej, gdyśmy sami!” 
  STRATYLLIDA
Więc ci teraz tu ślubuję, 
Krzywdy wam po życia kres 
Nie wyrządzać: również czuję, 
Że nie chcecie moich łez! 
Razem teraz będziem stać, 
Zgodnie gromkie pieśni piać! 
  CHÓR STARCÓW

Strofa (Śpiew)

Nie szykujem się psotnie 
Światu gorzkich prawd prawić, 
Ani szydzić zeń; 
Wszystko zrobim odwrotnie: 
Będziem czynić i jawić 
Samo tylko wesele, 
Mamy bowiem za wiele 
Tych bolesnych udręczeń, 
Które niesie dzień! 
 
Niechaj więc męże, kobiety, wdówki, 
Szczerze wyjawią, czy im nie trzeba 
Gotówki, 
Może tak dwie, trzy stówki? 
Gdyż mamy tego huk, 
Trzos koło trzosa! 
A gdy tam kiedyś pokój powróci, 
Co kto pożyczył, to wtedy... figa, 
Niechaj nie płaci nic, 
Ani pół grosza! 
  CHÓR BIAŁOGŁÓW

Antystrofa (Odśpiew)

W goście do nas przyjadą 
Urodziwe junaki, 
Karystyjska226 młódź 
Więc przyjmę
1 ... 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14
Idź do strony:

Darmowe książki «Gromiwoja - Arystofanes (książki online biblioteka .TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!
Dodaj komentarz