Darmowe ebooki » Komedia » Cyrano de Bergerac - Edmond Rostand (gdzie czytac ksiazki txt) 📖

Czytasz książkę online - «Cyrano de Bergerac - Edmond Rostand (gdzie czytac ksiazki txt) 📖».   Wszystkie książki tego autora 👉 Edmond Rostand



1 ... 5 6 7 8 9 10 11 12 13 ... 28
Idź do strony:
class="stanza">
Widzę, 
Nie patrząc tam, by głodnej nie zawstydzić rzeszy; 
A taka deklamacja podwójnie mnie cieszy, 
Bo folgując słabostce miłej w takiej chwili, 
Pozwalam jeść biedakom, którzy głodni byli!... 
  CYRANO
klepiąc go po ramieniu
Podobasz mi się, wasze201... 
 
Ragueneau odchodzi, podążając za swoimi przyjaciółmi. Cyrano odprowadza go oczyma, potem nagle i nieco szorstko
Lizo!... 
 
Liza, czułą rozmową z muszkieterem zajęta, zadrżała, i podchodzi spiesznie ku Cyranowi
Ten wojskowy 
Smali aśćce cholewki202... 
  Liza
tonem obrażonym
Oo! Mój wzrok surowy 
Zwycięsko myśli gromić zwykł nieprzyzwoite!... 
  CYRANO
Jak na zwycięzców... oczy aśćki są podbite!... 
  LIZA
dławiąc się gniewem
Ależ... 
  CYRANO
Dość! Mąż twój sercu mojemu jest drogi, 
Zabraniam więc surowo przypinać mu rogi... 
  LIZA
Ależ ja... 
  CYRANO
który podniósł był głos dostatecznie, by słyszanym być przez galanta203
Kto zrozumiał, niech z tego skorzysta!... 
 
Kłania się znacząco muszkieterowi, po czym, spojrzawszy na zegar, idzie ku drzwiom wejściowym w głębi sceny i stanąwszy przy nich, wygląda na ulicę. LIZA
do muszkietera, który odkłonił się był Bergeracowi
Nie pojmuję waćpana!... Piękny mi gwardzista!... 
Powiedz mu coś o nosie... 
  MUSZKIETER
O nosie, o nosie... 
 
Odchodzi skwapliwie; Liza idzie za nim. CYRANO
ode drzwi, przy których stanął, dając znak Ragueneau’owi, by uprowadził poetów
Pst!... 
  RAGUENEAU
do poetów
Niepodobna wierszy czytać w tym chaosie... 
  CYRANO
niecierpliwiąc się
Pst! pst!...  
  RAGUENEAU
wskazując im drzwi na prawo
Tam będzie nam wygodniej!... 
pociągając ich za sobą 
Lepiej się zabawim!... 
  PIERWSZY POETA
zrozpaczony, z pełną gębą
A ciastka?... 
  DRUGI POETA
Zabierzemy!... Toż ich nie zostawim!... 
 
Wychodzą wszyscy procesjonalnie za gospodarzem, unosząc z sobą kilka półmisków. SCENA PIĄTA
Cyrano, Roksana, Ochmistrzyni. CYRANO
Jeśli mi stąd wybłyśnie cień nadziei cienia, 
Oddam jej list mój... 
Roksana w masce, poprzedzając swą ochmistrzynię, ukazuje się w szybach drzwi wejściowych. Cyrano żywym ruchem otwiera drzwi. 
Proszę!... 
Przystępując do ochmistrzyni 
Dwa słówka duegna!... 
  OCHMISTRZYNI
Sześć!... 
  CYRANO
Czy asińdźka204 bardzo łakoma?... 
  OCHMISTRZYNI
Jak kotka!... 
  CYRANO
biorąc z bufetu jedną z papierowych torebek
Masz więc tu Benserade’a205 odę... 
  OCHMISTRZYNI
Co?... 
  CYRANO
...do środka 
Ciasteczek śmietankowych kilka aśćce wkładam. 
  OCHMISTRZYNI
Ooo!... 
  CYRANO
A pączki czy lubisz?... 
  OCHMISTRZYNI
Za nimi przepadam, 
Zwłaszcza gdy zawierają w sobie bitą piankę!... 
  CYRANO
Sześć pączków więc asińdźce zawijam w sielankę 
Saint-Amanta206!... Zaś w wiersze pana Chapelaina207, 
Składam tutaj smacznego kawał baumkuchena208. 
Asińdźka lubisz ciastka świeże?... 
  OCHMISTRZYNI
Bez różnicy!... 
  CYRANO
wręczając jej napełnione torebki
Raczże te tutaj wszystkie spożyć na ulicy. 
  OCHMISTRZYNI
Ależ... 
  CYRANO
popychając ją z lekka ku drzwiom
I nie powracać do nas aż po ich spożyciu! 
 
Zamknąwszy za nią drzwi, powraca do Roksany i odkrywszy głowę, pełen szacunku, zatrzymuje się w przyzwoitym oddaleniu. SCENA SZÓSTA
Cyrano, Roksana, Ochmistrzyni przez małą chwilę. CYRANO
Błogosławiona stokroć ta chwila w mym życiu, 
Gdy wspomniawszy, że żyję, zeszłaś tutaj, pani, 
Aby... aby?... 
  ROKSANA
która zrzuciła maskę
Najsamprzód209 hołd ci złożyć w dani210. 
Widziałam bój waćpana. Ach, jak byłam radą211, 
Kiedyś tego nicponia upokorzył szpadą; 
Bo musisz waszmość wiedzieć, że się kocha we mnie 
Pewien magnat potężny... 
  CYRANO
De Guiche?... 
  ROKSANA
I nikczemnie 
Narzuca mi innego; a ów pokonany 
To właśnie upatrzony dla mnie mąż... 
  CYRANO
Słomiany!... 
z ukłonem 
Tym ci lepiej!... To dla mnie odkryciem jest miłe: 
Nie o mój nos — o piękne twe oczy walczyłem!... 
  ROKSANA
Potem... chciałam... Lecz mówiąc to, co tu wyjawię, 
Musiałabym odnaleźć tego brata prawie, 
Z którym niegdyś igrałam212 w parku, przy jeziorze... 
  CYRANO
Tak! Zjeżdżaliście do nas co rok w letniej porze... 
  ROKSANA
Szpadą z drzewa staczałeś urojone walki... 
  CYRANO
Kukurydza swą nacią stroiła twe lalki... 
  ROKSANA
To był czas psoty... 
  CYRANO
Cacek... 
  ROKSANA
Łakotek... 
  CYRANO
Chowanki... 
  ROKSANA
Czas, gdy waszmość spełniałeś wszystkie me zachcianki... 
  CYRANO
Roksana w krótkiej sukni była Madzią wtedy... 
  ROKSANA
Czy byłam wówczas ładna?... 
  CYRANO
żartobliwie
Tak!... Dosyć!... Od biedy!... 
  ROKSANA
Czasem, dłoń skaleczywszy przy jakimś psikusie, 
Przybiegałeś... Ja wtedy, udając matusię, 
Wołałam, groźnie memu każąc dźwięczeć słowu: 
„I gdzież mi się tak ślicznie urządziłeś znowu?...” 
zatrzymuje się osłupiała 
A to co?... 
Cyrano usiłuje cofnąć rękę 
Pokaż zaraz!... Nie, to strach!... W tym wieku 
Jeszcze!... Gdzież to złapałeś, niedobry człowieku?... 
  CYRANO
Bawiąc się w okolicy wieży Nesle, przy bramie... 
  ROKSANA
siada na krześle i maczając chustkę w szklance wody
Pokaż... 
  CYRANO
siadając przy niej
Nie sposób takiej opierać się mamie!... 
  ROKSANA
obmywając mu rękę
I powiedzże mi, waszmość, jak się wszystko działo; 
Iluś miał przeciw sobie?... 
  CYRANO
E, setkę niecałą!... 
  ROKSANA
Mów!... 
  CYRANO
Nie! To nieciekawe!... Powiedz pani raczej, 
Czegoś wprzód rzec nie śmiała... 
  ROKSANA
nie wypuszczając jego ręki
O, teraz inaczej! 
Teraz woniami wspomnień dziecinnych owiana, 
Ośmieliłam się... Otóż, jestem zakochana! 
  CYRANO
Ach!... 
  ROKSANA
W kimś, co tego nie wie... 
  CYRANO
Ach!... 
  ROKSANA
Dotychczas jeszcze!... 
  CYRANO
Ach!... 
  ROKSANA
Lecz komu, gdy nie zgadł, wkrótce to obwieszczę!... 
  CYRANO
Ach!... 
  ROKSANA
Jest to biedny chłopiec, który o mnie marzy, 
A kochania mi swego wyznać się nie waży... 
  CYRANO
Ach!... 
  ROKSANA
obwiązując mu ręką swą chusteczką
Pozwól tętno zbadać... Masz gorączkę małą!... 
Widziałam, jak na ustach wyznanie mu drżało!... 
  CYRANO
Ach!... 
  ROKSANA
kończąc opatrunek
I wyobraź sobie — to pewno coś wróży!... 
Ten chłopiec, mój kuzynie, w twoim pułku służy!... 
  CYRANO
Ach!... 
  ROKSANA
śmiejąc się
W twojej kompanii właśnie... 
  CYRANO
Ach!... 
  ROKSANA
Umysł szlachetny 
Widnieje z jego oczu... Geniusz, dowcip świetny, 
Młodość, waleczność, duma z czoła jego świeci, 
Układny, piękny... 
  CYRANO
zrywając się, pobladłszy
Piękny!... 
  ROKSANA
Co to?... Co waszeci?... 
  CYRANO
Mnie?... Nic, nic!... 
pokazując rękę z uśmiechem 
To ta buba213!... 
  ROKSANA
Wkrótce się zagoi. 
Widuję go w teatrze tylko z loży mojej... 
  CYRANO
Nie mówiliście z sobą?... 
  ROKSANA
Nie!... Tylko oczyma!... 
  CYRANO
Skądżeś się dowiedziała?... 
  ROKSANA
Czyż kumoszek nie ma?... 
Na placu Royale o tym mi opowiadano... 
  CYRANO
Więc on w kadetach służy?... 
  ROKSANA
W gwardii... 
  CYRANO
Jego miano?... 
  ROKSANA
Chrystian baron de Neuvillette... 
  CYRANO
Mylisz się pani; 
Takiego u nas nie ma... 
  ROKSANA
Owszem, jest w kompanii 
Kapitana de Carbon. Służy od dziś rana... 
  CYRANO
Jak to?... I tak od razu jużeś zakochana?... 
  OCHMISTRZYNI
otwierając drzwi w głębi
Wasza miłość, spożyłam wszystkie już ciasteczka... 
  CYRANO
To idź asińdźka wiersze odczytać z woreczka... 
Ochmistrzyni oddala się 
Lubując się w dowcipie, w wymowie wybredna, 
Wykwintna! — Cóż natenczas poczniesz moja biedna, 
Jeśli to dziki prostak, co dwóch słów nie sklei?... 
  ROKSANA
Skądże?... Ma przecież włosy jak pasterz z Astrei214!... 
  CYRANO
Lecz jeśli to jest płytka, choć trefiona głowa?... 
  ROKSANA
Nie, nie!... On może tylko piękne mówić słowa!... 
  CYRANO
Prawda, skoro wąs piękny!... Lecz gdyby duch karła 
W tym bożku?... gdyby głupi był?... 
  ROKSANA
tupiąc nogą
Tobym umarła!... 
  CYRANO
po chwili milczenia
Wezwałaś mnie tu pani, by mi to powiedzieć? 
Przyznam, że myślą celu nie mogę wyśledzić!... 
  ROKSANA
Bo to, słyszałam wczoraj rzecz, która mnie straszy. 
Mówiono, że jesteście tam w kompanii waszej 
Gaskończykami wszyscy... 
  CYRANO
I sprawiamy tuzy215 
Żółtodzióbkom, co do nas włażą jak intruzy, 
Nie będąc Gaskonami, jak my, z krwi i kości?... 
Czy takie miałaś pani o nas wiadomości? 
  ROKSANA
Tak!... O, ja drżę o niego!... 
  CYRANO
półgłosem przez zaciśnięte zęby
Słusznie, jak Bóg żywy!... 
  ROKSANA
Ale wczoraj w teatrze, gdyś karcił, straszliwy, 
Tego łotra, gdyś czoło stawiał trutniom onym, 
Widząc cię takim wielkim i tak niezwalczonym, 
Pomyślałam: O, gdyby ta stal, co tam brząka... 
  CYRANO
z uśmiechem
Rozumiem już!... Zasłonię twojego baronka!... 
  ROKSANA
Nieprawdaż, ty go w każdej obronisz potrzebie? 
Ja zawsze taką przyjaźń żywiłam dla ciebie!... 
  CYRANO
Tak, tak!... 
  ROKSANA
Będziesz mu druhem?... 
  CYRANO
Będę!... 
  ROKSANA
Kartelusze216 
Żadne go nie dosięgną?... 
  CYRANO
Nie, na moją duszę!... 
  ROKSANA
O, ja cię bardzo kocham!... Już do dom iść muszę!... 
wkładając maskę i zarzucając na głowę koronkową mantylę217, w roztargnieniu 
Aleś mi nic nie mówił waść o swoim boju. 
Musiał być srogi!... W strasznym byłam niepokoju!... 
Mów mu, niech pisze do mnie!... 
rzucając mu ręką całuska 
Kocham cię, kuzynie!... 
  CYRANO
Tak, tak!... 
  ROKSANA
Stu ludzi przeciw tobie? Żegnaj ninie! 
Nie zapomnę ci tego w ostatniej godzinie!... 
  CYRANO
Tak, tak!... 
  ROKSANA
Niech pisze!... Jeden na stu, wielki Boże! 
Teraz nie mogę; powiesz mi to w innej porze... 
Jeden przeciw stu ludziom! To strach, co za męstwo!... 
  CYRANO
kłaniając się półgłosem
Większe od tego czasu odniosłem zwycięstwo!... 
 
Roksana wychodzi. Cyrano pozostaje, jak w ziemię wryty, nieruchomy, z oczyma spuszczonymi. Chwila milczenia. Potem otwierają się drzwi na prawo i Ragueneau wystawia głowę. SCENA SIÓDMA
Cyrano, Ragueneau, Poeci, Carbon de Castel-Jaloux, Kadeci, Tłum, później de Guiche. RAGUENEAU
Czy można?... 
  CYRANO
nie ruszając się z miejsca
Tak!... 
 
Ragueneau daje znak swym przyjaciołom, aby weszli. Poeci wchodzą, a równocześnie przez drzwi w głębi wchodzi Carbon de Castel-Jaloux, w stroju kapitana gwardii, wymachując rękami na widok Cyrana. CARBON DE CASTEL-JALOUX
drżąc z uciechy
A, jesteś wreszcie?... 
  CYRANO
podnosząc głowę
Kapitanie!... 
  CARBON
Nasz bohater!... Już wiemy wszystko!... Tam w altanie 
Naprzeciwko kadetów ze trzydziestu czeka... 
  CYRANO
cofając się
Ależ... 
  CARBON
chcąc go pociągnąć ze sobą
Chodź, chcą cię widzieć... 
  CYRANO
Nie!... 
  CARBON
Toż niedaleka 
Droga!... Piją naprzeciw, pod Krzyżem, na dworze. 
  CYRANO
Ja... 
  CARBON
podchodzi ku drzwiom i wrzeszczy tubalnym głosem
Bohater się wzdraga... W kwaśnym jest humorze!... 
  GŁOS
za drzwiami
Ach! Sandious!
1 ... 5 6 7 8 9 10 11 12 13 ... 28
Idź do strony:

Darmowe książki «Cyrano de Bergerac - Edmond Rostand (gdzie czytac ksiazki txt) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!
Dodaj komentarz