Darmowe ebooki » Komedia » Cyrano de Bergerac - Edmond Rostand (gdzie czytac ksiazki txt) 📖

Czytasz książkę online - «Cyrano de Bergerac - Edmond Rostand (gdzie czytac ksiazki txt) 📖».   Wszystkie książki tego autora 👉 Edmond Rostand



1 ... 9 10 11 12 13 14 15 16 17 ... 28
Idź do strony:
tam — okryć się sławą! 
Niech z swymi kadetami, założywszy ręce, 
Siedzi w Paryżu! Nic się tej nie zrówna męce! 
Wściekły będzie, znam ja go! I on, i kadety! 
Ani powąchać prochu!... 
  DE GUICHE
Kobiety! Kobiety! 
Kobieta tylko zdolna wymyślić tę sztuczkę! 
  ROKSANA
Zagryzie się, a hrabia dasz jemu nauczkę! 
  DE GUICHE
Więc pani chodzi o mnie?... W tym lubym287 udziale 
W planach mych dowód serca widzę doskonale... 
  ROKSANA
Tak... drobny... 
  DE GUICHE
pokazuje jej kilka zapieczętowanych pakietów, które wyjmuje z kieszeni
Ot, do moich kompanii wezwanie, 
Za chwilę je odbiorą, prócz kadetów. Panie... 
Panie Cyrano!... Ha... Ha!... Będziesz śpiewał basem! 
— Więc pani lubisz stroić ludziom figle? 
  ROKSANA
skromnie
...Czasem... 
  DE GUICHE
zbliżając się do niej
O szaleństwo przyprawiasz mnie! Czyż więc mogę, 
Widząc cię tak wzruszoną dziś — puszczać się w drogę! 
Posłuchaj... W orleańskiej — tu blisko — ulicy, 
Jest konwent288 kapucynów... Dobrzy zakonnicy 
Nie puszczają przez próg swój laików289 — ni nogą... 
Ale mnie w swój szeroki rękaw ukryć mogą. 
Pytasz — jak? To pokorni słudzy kardynała 
Richelieu, mego wuja! Ot przyczyna cała. 
Nieobecny dla wszystkich, wrócę tu pod maską... 
O piękna fantastyczko, daruj mnie tą łaską290!... 
Pozwól!... 
  ROKSANA
Lecz gdy się wyda, hrabio... Twoja sława... 
  DE GUICHE
Ba!... 
  ROKSANA
Lecz — Arras... 
  DE GUICHE
Tym gorzej! Bogini łaskawa 
Pozwól! 
  ROKSANA
z udaną czułością
Jedź!... Muszę wzbronić!... 
  DE GUICHE
Ach!... 
  ROKSANA
na stronie
...Chrystian zostaje... 
głośno 
Chcę mieć cię bohaterem, Antoni!... 
  DE GUICHE
O, kraje 
Rajskie!... Więc kochasz tego... 
  ROKSANA
Kto w sławy celu! 
  DE GUICHE
z radosnym uniesieniem
Jadę! 
całuje jej rękę 
Jesteś kontenta291? 
  ROKSANA
Tak, mój przyjacielu! 
 
De Guiche oddala się. OCHMISTRZYNI
składając mu szyderczy ukłon za plecami
...Tak mój przy... 
  ROKSANA
...Ani słówka, jak ta rzecz wypadła, 
Cyrano by się gniewał, żem mu wojnę skradła! 
woła, zwrócona ku drzwiom 
Kuzynie! 
  SCENA TRZECIA
Roksana, Ochmistrzyni, Cyrano. ROKSANA
wskazując dom Klomiry
My idziemy. Alkandra dziś będzie 
Dyskurs mieć z Lisimonem... 
  OCHMISTRZYNI
kładąc w ucho mały palec
Ale mi orędzie 
Daje mój mały palec, że przyjdziem po czasie. 
A on, hultaj, choć mały, dobrze na tym zna się! 
  CYRANO
do Roksany
Spóźnić się na małpiarstwa te byłoby smutne! 
 
Przechodzą placyk i stają przed domem Klomiry. OCHMISTRZYNI
z zachwytem
A patrzcież państwo!... Młotek owinięty płótnem! 
do młotka 
Jak łątkę292 cię spowito, ty mały brutalu, 
By pięknych słów nie głuszył brzęk twego metalu! 
 
Podnosi młotek z tysiącznymi ceregielami i delikatnie nim uderza. ROKSANA
widząc, że się drzwi otwierają
Chodźmy! 
w progu, do Cyrana 
A gdyby Chrystian nadszedł, jak się tego 
Spodziewam, niech zaczeka. 
  CYRANO
żywo, widząc, że Roksana odchodzi
A... 
Roksana odwraca się ku niemu 
A według swego 
Zwyczaju, o co pani pytać go zamierza? 
  ROKSANA
O... 
  CYRANO
O... 
  ROKSANA
Lecz — będziesz milczał? 
  CYRANO
Jak mur... Jak ta wieża. 
  ROKSANA
O nie. Powiem mu tylko: Jak potok ze skały 
Pędź... Improwizuj miłość... Bądź wspaniały! 
  CYRANO
uśmiechając się
Dobrze!  
  ROKSANA
Ale sza o tym! 
  CYRANO
Sza!... Sza!... 
  ROKSANA
Ani słowa! 
 
Wchodzi i zamyka za sobą drzwi. CYRANO
składa ukłon przed zamkniętymi już drzwiami
Weź dank293!... 
 
Drzwi otwierają się. Roksana wysuwa głowę. ROKSANA
Mógłby obmyślać... 
  CYRANO
On?... 
  ROKSANA
A ta rozmowa, 
Chcę, ażeby wypadła całkiem niespodzianie! 
oboje razem 
Więc sza... sza... 
 
Drzwi zamykają się. CYRANO
Ciężko będzie. 
woła 
Chrystian!... Chrystianie!... 
  SCENA CZWARTA
Cyrano, Chrystian. CYRANO
Wiem już wszystko. Pójdź bracie. Wytęż pamięć całą, 
Masz przepyszną sposobność okrycia się chwałą. 
Nie traćmy chwili czasu! Precz z dąsem na Feba! 
Idźmy stąd... Nauczę cię...! 
  CHRYSTIAN
Nie chcę! 
  CYRANO
Co?... 
  CHRYSTIAN
Nie trzeba. 
  CYRANO
Ciebie co podleciało? Chodź prędko! 
  CHRYSTIAN
Zostanę 
Tu. 
  CYRANO
Czy cię giez ugryzł? 
  CHRYSTIAN
Tu chcę czekać na Roksanę! 
Dość mi tych pożyczanych i listów, i słówek, 
Tego strachu, tej roli! Nie jestem półgłówek, 
To dobre na początek było. Dziś mnie kocha. 
Nie lękam się. Dziękuję. Spróbuję sam trocha... 
  CYRANO
Ajaj!... 
  CHRYSTIAN
I skąd ta pewność, że sam nie poradzę? 
Mnie też nie w ciemię bito! I to miej w uwadze, 
Że mi twe dawne lekcje coś także posłużą... 
Dziś umiem o miłości mówić. Nawet dużo! 
A wreszcie... co tam słowa! Cóż u bomb miliona! 
Nie potrafię jej ścisnąć?... 
spostrzega wychodzącą od Klomiry Roksanę 
...Stój, bracie... To ona! 
  CYRANO
Mów sam, mój mości panie! 
 
Oddala się i znika za ogrodowym murem. SCENA PIĄTA
Chrystian, Roksana, Ochmistrzyni (przez chwilę).
Roksana wychodzi z domu Klomiry w towarzystwie Dam, z którymi się rozstaje. Pożegnalne ukłony. ROKSANA
Alkandro!... Gremiono!... 
Barthenoido!... 
  OCHMISTRZYNI
stroskanym głosem
Znów się na Czułe spóźniono! 
 
Wchodzi do domu Roksany. ROKSANA
kłaniając się jeszcze
Urimethondo!... Adieu!294... 
Damy żegnają Roksanę, kłaniają się sobie nawzajem, rozłączają się i oddalają w różnych kierunkach wąskimi uliczkami. 
Spostrzega Chrystiana. 
To ty!... To wy, panie!... 
Idzie ku niemu, żywo. 
Już mrok... Już są daleko... Żadne nam spotkanie 
Tu nie grozi. Jak cicho na ziemi i niebie... 
Siądźmy... Mów, o mów do mnie! Słucham... 
 
Chrystian siada przy niej na ławce. Chwila milczenia. CHRYSTIAN
Kocham ciebie! 
  ROKSANA
przymykając oczy
Tak... Mów mi o miłości!... 
  CHRYSTIAN
Kocham! 
  ROKSANA
To początek... 
Tło, pod wzorzystość słów twych... Snuj ten wątek, 
O, snuj go!... O, zasnuwaj różami i złotem... 
Haftuj!... haftuj!... 
  CHRYSTIAN
Tak kocham... Tak cię... 
  ROKSANA
Wiem już o tem! 
Lecz co dalej? 
  CHRYSTIAN
Co dalej?... Rad bym, byś wzajemnie 
Kochała! Powiedz, kochasz?... 
  ROKSANA
z dąsem
Waść stawiasz przede mnie 
Lemieszkę295, gdym czekała kremu! Dalej... Dalej... 
Puść wodze swym uczuciom!... Bądź kaskadą... Szalej... 
Mów, jak kochasz?... 
  CHRYSTIAN
O bardzo! 
  ROKSANA
Jak twe serce bije?... 
  CHRYSTIAN
Twa szyja... Chciałbym ciebie pocałować w szyję! 
  ROKSANA
Chrystianie! 
  CHRYSTIAN
Kocham ciebie... 
  ROKSANA
powstając
Jeszcze? 
  CHRYSTIAN
zatrzymując ją, żywo
Co się ze mną dzieje? 
To jest... nie kocham... 
  ROKSANA
siadając
Szczęściem! 
  CHRYSTIAN
Czczę... 
  ROKSANA
Och!... 
 
Wstaje i oddala się. CHRYSTIAN
I głupieję! 
  ROKSANA
Widzę to!... I tak waszmość stajesz się niemiły, 
Jakby razem z rozumem Gracje296 cię rzuciły! 
  CHRYSTIAN
Lecz... 
  ROKSANA
Waść za swą w rozsypce będącą wymową 
Idź!... 
  CHRYSTIAN
Ja... 
  ROKSANA
Wiem, wiem już! Kochasz. Żegnam waści! 
  CHRYSTIAN
Słowo!... 
Jedno słowo!... Ja... 
  ROKSANA
otwierając drzwi
Wiem, czcisz! Dość mam już tej gadki. 
Idź waszmość! 
  CHRYSTIAN
Ja chcę tylko... 
 
Roksana zamyka mu drzwi przed nosem. CYRANO
który już od chwili nadszedł, nie będąc widziany
A to sukces rzadki! 
  SCENA SZÓSTA
Chrystian, Cyrano, Paziowie (przez chwilę). CHRYSTIAN
Ratuj! 
  CYRANO
Ja? Ani myślę! 
  CHRYSTIAN
Palnę sobie święcie 
W łeb, gdy do łask nie wrócę zaraz w tym momencie. 
  CYRANO
W momencie?... Tam do diaska!... A to palnij sobie! 
Jakże cię, tak od śliny, nagle mądrym zrobię?... 
  CHRYSTIAN
chwytając go za ramię
O, patrz!... Ona!... 
 
Okno balkonowe oświetla się. CYRANO
wzruszony
Jej okno... 
  CHRYSTIAN
Umrę! 
  CYRANO
Mówże z cicha!... 
  CHRYSTIAN
półgłosem
Umrę... 
  CYRANO
Noc jak but ciemna... 
  CHRYSTIAN
Co mówisz? 
  CYRANO
Do licha... 
Mówię, że to naprawię... Niedołęgi kawał! 
Stań tu. 
Stawia go przed balkonem. 
Ja pod balkonem... Będę ci poddawał. 
  CHRYSTIAN
Lecz... 
  CYRANO
Bądź cicho! 
 
W głębi ukazują się paziowie. PAZIOWIE
do Cyrana
Hej! Panie! 
  CYRANO
Cyt!... 
 
Daje znak, żeby mówili cicho. PIERWSZY PAŹ
Już my sprawili 
Rżnięcie dla Montfleury’ego... 
  CYRANO
Stańcież, moi mili, 
Tam jeden, ówdzie drugi, na rogach ulicy. 
A gdyby nadchodzili jacy natrętnicy, 
Zagracie... 
  DRUGI PAŹ
A co zagrać, panie gassendysta? 
  CYRANO
Jeżeli dama — skocznie, a — rzecz oczywista — 
Ponuro, gdy mężczyzna! 
 
Paziowie oddalają się i znikają na wylotach ulicy.
do Chrystiana
Wołaj ją!  
  CHRYSTIAN
Roksano! 
  CYRANO
zbiera kamyki i rzuca je w szyby
Czekaj... Kilka kamyków... 
  ROKSANA
otwiera okno
Czy jestem wołaną?... 
Kto woła? 
  CHRYSTIAN
To ja... 
  ROKSANA
Kto — ja? 
  CHRYSTIAN
Chrystian! 
  ROKSANA
niechętnie
Waść łaskawie 
Wraca?... 
  CHRYSTIAN
Dwa słowa tylko!... 
  CYRANO
do Chrystiana
Dobrze... Szeptem prawie... 
  ROKSANA
Nie chcę. Mam dość rozmowy. Idź waść! 
  CHRYSTIAN
Rozkaz srogi! 
  ROKSANA
Waszmość mnie już nie kochasz więcej! 
  CHRYSTIAN
któremu podpowiada Cyrano
Wielkie Bogi! 
Oskarżać mnie, że więcej nie kocham, w zapale 
Gniewu, gdy kocham więcej! 
  ROKSANA
Ależ... Nieźle wcale! 
  CHRYSTIAN
ta sama gra
Duszę mą, burzą uczuć wstrząsaną nieznośnie, 
Amor wziął za kolebkę swoją i w niej — rośnie! 
  ROKSANA
podchodzi na brzeg balkonu
Wcale nieźle! Lecz jeśli Amor tak jest srogi, 
Zdusić go trzeba było, nim stanął na nogi. 
  CHRYSTIAN
ta sama gra
Jużem ci ja próbował, ale nadaremnie, 
Bo to Herkules297 mały, mocniejszy ode mnie! 
  ROKSANA
Dużo lepiej!... 
  CHRYSTIAN
Berbeć to, a dwa węże chrobrze298 
Zmógł: Dumę i Nieufność. 
  ROKSANA
opiera łokcie na balkonie
Dobrze! Bardzo dobrze! 
Lecz czemuż to waść dzisiaj mówisz tak nieraźnie? 
Miałżebyś na pedagrę299 chorą wyobraźnię? 
  CYRANO
wciąga Chrystiana pod balkon, a sam wysuwa się na jego miejsce
Cyt... Gra coraz trudniejsza! 
do Roksany półgłosem, jak Chrystian 
Pani, noc jest głucha, 
Słowa me po omacku szukać muszą ucha. 
  ROKSANA
A czemuż tej trudności ja nie mam z wymową?... 
  CYRANO
O, to proste! W me serce idzie każde słowo, 
1 ... 9 10 11 12 13 14 15 16 17 ... 28
Idź do strony:

Darmowe książki «Cyrano de Bergerac - Edmond Rostand (gdzie czytac ksiazki txt) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!
Dodaj komentarz