Stracone zachody miłości - William Shakespeare (Szekspir) (biblioteka techniczna online TXT) 📖
„Nie trzeba mówić tyle o miłości, wszelkie księgi są pełne miłości, tak wielu autorów, że straconym zachodem byłoby mówić o miłości”— John Florio, First Fruits
Szekspir nie przejął się zbytnio opinią swego znajomego, nauczyciela języków na dworze królewskim, i pokusił się o napisanie kolejnego utworu na temat miłości, komedii o nietypowym zakończeniu, obfitującej w słowne gry i aluzje.
Król Nawarry nakłania swoich trzech przyjaciół, by oddać się tylko księgom i nauce. Przez trzy najbliższe lata mają krótko sypiać, skromnie jadać, raz w tygodniu pościć oraz, co najważniejsze, nie stykać się z kobietami. Ułożony przez nich regulamin nie pozwala na dopuszczanie kobiet na bliżej niż milę od zamku. Wszyscy kawalerowie przysięgają przestrzegać uzgodnionych reguł, lecz niebawem okazuje się, że o czymś zapomnieli. Wysłana z misją dyplomatyczną francuska księżniczka jest już w drodze i lada chwila zjawi się ze swoją świtą. Niełatwo będzie dotrzymać przysięgi wobec obozującej w królewskich posiadłościach pięknej księżniczki i jej uroczych dwórek.
- Autor: William Shakespeare (Szekspir)
- Epoka: Renesans
- Rodzaj: Dramat
Czytasz książkę online - «Stracone zachody miłości - William Shakespeare (Szekspir) (biblioteka techniczna online TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 William Shakespeare (Szekspir)
Świergocz, mój paziu, zachwyć mój zmysł słuchu.
ĆMAConcolinel37.
ARMADOSłodka nuta! Idź teraz, młoda latorośli, weź ten klucz, wypuść z klatki parobka i przyprowadź go tu co żywo. Zamierzam posłać przez niego list do mojej kochanki.
ĆMACzy chcesz, panie, zyskać serce twojej kochanki francuskim kołowrotkiem?38
ARMADOCo, mam po francusku szwargotać i językiem jak kołowrotkiem obracać?
ĆMANie, doskonały mój panie, ale zanuć piosneczkę końcem języka, nogą wybijaj takt kanaryjskiego tańca, ażeby słowom dodać efektu, wywracaj oczy, wywzdychiwaj jedną nutę po drugiej, to z gardła, jakbyś połknął miłość, o miłości śpiewając, to przez nos, jakbyś zażył miłość, miłość wąchając, z kapeluszem zapuszczonym niby okap na sklep twoich oczu, z rękami skrzyżowanymi na wklęsłym twoim brzuszku, jak królik na rożnie, lub z pięściami w kieszeniach, jak człowiek na starym obrazie; a nie upieraj się długo przy jednej piosneczce, wypuść trzy nuty i zaraz co nowego. Na tym stoi kawalerska doskonałość, to kawalerska sztuka, którą się łowią dziewczyny, które i bez tego ułowić by się dały, bo u kobiet ci mają najlepsze noty (zanotuj to sobie, panie), którzy na takich rzeczach najlepiej się znają.
ARMADOA gdzie to kupiłeś tyle doświadczenia?
ĆMAZa własne trzy grosze obserwacji.
ARMADOAle ot, lecz niestety...
ĆMAKoń drewniany, zapomniany.39
ARMADOChcesz moją kochankę drewnianym koniem nazywać?
ĆMANie wcale, mój panie, bo drewniany koń to źrebak, a pańska kochanka jest pewno mierzynką40. Ale czy zapomniałeś, panie, o twojej kochance?
ARMADOPrawie zupełnie.
ĆMANiedbały studencie! Wyryj ją sobie dobrze w pamięci.
ARMADOW pamięci i sercu, mój paziu.
ĆMAI w wątrobie, mój panie; że to konieczne, dowiodę.
ARMADOCzego dowiedziesz?
ĆMAŻe będzie ze mnie człowiek, jak urosnę, a zaraz, że moje trzy punkty prawdziwe. Masz ją w pamięci, bo nie możesz jej mieć w objęciach; masz ją w sercu, bo ją kochasz serdecznie; masz ją w wątrobie, bo ci się żółć poruszyła, że nie możesz jej posiadać.
ARMADOWszystkie trzy punkty sprawdziły się na mnie.
ĆMAA choćby się ich i trzy razy więcej sprawdziło, to i tak z wszystkiego będzie zero.
ARMADOSprowadź tu pachołka; musi list mój do niej ponieść.
ĆMASympatyczna to ambasada; koń w poselstwie od osła.
ARMADOHę, co tam mruczysz?
ĆMAMówię, panie, że musisz posłać tego osła na koniu, bo chodzi powoli. Ale idę.
ARMADODroga niedaleka; śpiesz się.
ĆMASzybko jak ołów, panie.
ARMADOJak to rozumiesz, piękny dowcipnisiu? Wszak ołów to metal ciężki, leniwy i powolny.
ĆMA