Ifigenia w Aulidzie - Eurypides (biblioteka przez internet .TXT) 📖

Uwagi: 0

Słowa kluczowe:

Skarżyć się

Krótki opis książki:

Przeczytaj książkę

Podziel się książką:

Autor: Eurypides
Epoka: Starożytność
Rodzaj: Dramat

Czytasz książkę online - «Ifigenia w Aulidzie - Eurypides (biblioteka przez internet .TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Eurypides

Idź do strony:

class="verse">A proszę, niech mnie ręce nie tkną się niczyje,

W milczeniu i bez trwogi sama oddam szyję!”

To rzekła. Zasię wszystkim, którzy to słyszeli,

Dla męstwa tej dziewicy podziw się udzieli,

Dla duszy jej przezacnej. I jako przystoi,

Talthybios, wystąpiwszy, w moc godności swojej

Pobożne wszemu wojsku nakazał milczenie.

Wróż Kalchas wówczas miecza dobędzie i wżenie

Do kosza go złotego i uwieńczy czoło

Dziewicy. Syn Peleja, obiegłszy wokoło

Bogini święty ołtarz, w ręku mając wodę

Święconą i ofiarny kosz, tak rzekł: „Na młode,

Nadobne spojrzyj dziewczę, ty córo Zeusa,

Zwierzobójczyni boża, przez którą się rusza

Ta światłość w mroku nocnym, i przyjmij-że w dani

Tę czystą krew z jej szyi, którą tu zebrani

Wodzowie Achajczyków wraz z Agamemnonem

Składają ci, i sprawże, aby z niezmęczonem

Ruszyły wojskiem statki i by nasze dzidy

Zburzyły twierdzę Troi. To niech Artemidy

Zarządzi nam łaskawość!” I wszyscy Atrydzi

Spuścili na dół oczy i wojsko się widzi,

Jak wryte, stało w miejscu, w jednym zbite rzędzie.

I kapłan się pomodli i miecza dobędzie

I szyi się przygląda, gdzie by mógł tym mieczem

Ugodzić jak najlepiej. I w mym sercu człeczem

Ból zrodził się niemały. Czekałem bez ruchu,

Gdy nagle cud się zjawił. Dla każdego słuchu

Wyraźne było każde uderzenie noża,

Dziewica zaś jak gdyby znikła gdzieś w przestworza...

Wtem głośno wrzasnął kapłan, a śladem kapłana

Wrzasnęło całe wojsko. Rzecz niespodziewana,

Albowiem zoczyliśmy, przy ołtarzu blisko,

Niezwykłe, juści z nieba zesłane zjawisko:

Nikt oczom nie dowierzał z zbrojnego zebrania,

Ujrzawszy, jak leżąca tuż na ziemi łania

O kształtach przecudownych i rosłej postawy

Broczyła ołtarz bóstwa strumieniami krwawej

Posoki. Wówczas Kalchas — niech ci się nie zdaje,

Ażeby nie radośnie — zawołał: „Achaje!

Wojsk wspólnych naczelnicy! Widzą wasze oczy

Ofiarę, tę z kniej górskich łanię, która broczy

Ten ołtarz? Tak, bogini zesłała ją sama.

Jest milsza jej od dziewki, snać nie chce, by plama

Szlachetnej krwi dziewiczej zbryzgała świątynię.

Nikt wątpić tu nie może, że w tym swoim czynie

Wskazała, iż ofiarę przyjmuje radośnie.

Bo zsyła wiatr pomyślny, który już nam rośnie,

Abyśmy mogli ruszyć na Troję. Więc dalej!

Co tchu trzeba nam spieszyć tam ku morskiej fali,

Żeglarze, hej! Skierować ku statkom swe kroki!

Albowiem jeszcze dzisiaj z aulidzkiej zatoki

Ruszymy, by pruć głębie Egejskiego morza”,

A gdy Hefajstowego ognia siła boża

Do szczętu już pożarła ofiarę, wróż wtedy

Jął błagać, by do końca uniknęła biedy

Ta naszych wojsk wyprawa. Mnie tutaj ku tobie

Śle książę Agamemnon, by ci w twej żałobie

Powiedzieć, jakie losy twa córka zyskała

Od bóstw i jaka w Grecji niespożyta chwała

Wyrosła dzisiaj dla niej!... Ja, naoczny świadek

Zdarzenia, mówię tobie: Ten dziwny wypadek

Wskazuje, że twa córka chyba wprost do nieba

Dostała się cudownie. Więc porzucić trzeba

Te smutki, niech cię serce na męża nie judzi:

Niespodziewanie bóstwa nawiedzają ludzi

I tym, których miłują, niosą wybawienie.

Patrzały dzisiaj na to jasne dnia promienie,

Jak marła twoja córka i jak szła znów w blaski.

PRZODOWNICA CHÓRU

Raduję się, gdy słyszę z gońca tego łaski,

Że córka twoja żyje i że bawi120 w niebie.

KLYTAIMNESTRA

O córko, któryż z bogów dzisiaj uniósł ciebie?!

Jak do cię mówić mam?!

Czy to nie wymysł? Nie kłam,

Którym tumanią morderce,

By uspokoić me serce?

PRZODOWNICA CHÓRU

O, idzie Agamemnon, z ust Książęcej Cześci

Zapewne takie same będziesz miała wieści.

Wchodzi AGAMEMNON

Przez córkę błysło szczęście, małżonko, nad nami!

W istocie, już dziś ona pomiędzy bóstwami...

A teraz, wziąwszy z sobą młodego jelonka, wskazuje na Orestesa

Niech wraca do ojczyzny ma droga małżonka.

Już wojsko ruszyć myśli... Więc żegnaj! Niestety

Nie prędko wrócę z Troi, by lubej kobiety

Uścisnąć dłoń, powitać cię znowu... Bądź zdrowa!

CHÓR

Niech Bóg, Atrydo, w szczęściu cię zachowa!

Płyń do frygijskiej ziemi

I z zdobyczami świetnemi

Do tej dzierżawy swojej

Powracaj z Troi!...]

Przyjaciele Wolnych Lektur otrzymują dostęp do prapremier wcześniej niż inni. Zadeklaruj stałą wpłatę i dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur: wolnelektury.pl/towarzystwo/

Podoba Ci się to, co robimy? Wesprzyj Wolne Lektury drobną wpłatą: wolnelektury.pl/towarzystwo/

Informacje o nowościach w naszej bibliotece w Twojej skrzynce mailowej? Nic prostszego, zapisz się do newslettera. Kliknij, by pozostawić swój adres e-mail: wolnelektury.pl/newsletter/zapisz-sie/

Przekaż 1% podatku na Wolne Lektury.
KRS: 0000070056
Nazwa organizacji: Fundacja Nowoczesna Polska
Każda wpłacona kwota zostanie przeznaczona na rozwój Wolnych Lektur.

Przypisy:

1. Agamemnon (mit. gr.) — syn Atreusa, króla Myken, wódz greckiej wyprawy przeciw Troi, brat Menelaosa, którego żona, Helena, została porwana przez Trojan, co dało początek wojnie. [przypis edytorski]

2. Menelaos — syn Atreusa, król Sparty; jego żona Helena została porwana przez Parysa, co doprowadziło do wojny trojańskiej. [przypis edytorski]

3. Achilles — legendarny bohater grecki, syn Peleusa, króla Ftyi, i Tetydy, boginki morskiej, uczestnik wojny trojańskiej. [przypis edytorski]

4. Atreus (mit. gr.) — król Myken, ojciec Agamemnona i Menelaosa. [przypis edytorski]

5. Tyndareus (mit. gr.) — król Sparty, mąż Ledy. [przypis edytorski]

6. Leda (mit. gr.) — córka Testiosa, króla Etolii, żona Tyndareusa, króla Sparty. Ze związku miłosnego z Zeusem, który chcąc ją uwieść przybrał postać łabędzia, zrodziła się piękna Helena, małżonka Menelaosa, oraz dwaj synowie, Kastor i Polluks. [przypis edytorski]

7. Thestyes (mit. gr.) — brat Atreusa, stryj Agamemnona i Menelaosa. [przypis edytorski]

8. zalewka — libacja, wylanie części wina z kielicha w ofierze dla bóstw. [przypis edytorski]

9. dla (daw.) — z powodu. [przypis edytorski]

10. srom (daw.) — wstyd. [przypis edytorski]

11. Menelaos — syn Atreusa, król Sparty; jego żona Helena została porwana przez Parysa, co doprowadziło do wojny trojańskiej. [przypis edytorski]

12. rozjemca bogiń — Parys, syn Priama i Hekabe, królewicz trojański, poproszony przez Afrodytę, Herę i Atenę, by wskazał najpiękniejszą z nich. [przypis edytorski]

13. argiwski — grecki. [przypis edytorski]

14. lakedajmoński — spartański. [przypis edytorski]

15. idajski — przymiotnik od Idy, pasma górskiego w pobliżu Troi. [przypis edytorski]

16. gwoli (daw.) — ze względu na. [przypis edytorski]

17. Artemida (mit. gr.) — dziewicza bogini łuczniczka, opiekunka zwierzyny łownej. Bliźniacza siostra Apollina. Jej strzałom przypisywano nagłą śmierć kobiet. [przypis edytorski]

18. li (daw.) — tylko. [przypis edytorski]

19. Odyseusz (mit. gr.) — ulubieniec bogów, awanturnik, mężny, a przede wszystkim sprytny wojownik. Król Itaki, mąż Penelopy. Bohater Odysei, która opisuje jego dziesięcioletnią podróż powrotną spod Troi. [przypis edytorski]

20. Leda (mit. gr.) — córka Testiosa, króla Etolii, żona Tyndareusa, króla Sparty. Ze związku miłosnego z Zeusem, który chcąc ją uwieść przybrał postać łabędzia, zrodziła się piękna Helena, małżonka Menelaosa, oraz dwaj synowie, Kastor i Polluks. [przypis edytorski]

21. azali (daw.) — czy. [przypis edytorski]

22. naraz (daw.) — nagle. [przypis edytorski]

23. Cyklop (mit. gr.) — przedstawiciel mitycznego szczepu jednookich olbrzymów-ludożerców. [przypis edytorski]

24. brona (daw.) — brama. [przypis edytorski]

25. Arethuza (mit. gr.) — nimfa, która zmieniła się w źródło, chcąc uniknąć zalotów boga rzeki Alfejosa. [przypis edytorski]

26. płowy — (o kolorze włosów) blond. [przypis edytorski]

27. Parys — syn Priama i Hekabe, królewicz trojański. Porwał Helenę, żonę władcy Myken Menelaosa, co było bezpośrednim powodem rozpoczęcia wojny trojańskiej. [przypis edytorski]

28. Eurotas — rzeka w Sparcie. [przypis edytorski]

29. Cypryda (mit. gr.) — przydomek Afrodyty, bogini miłości, która urodziła się z piany morskiej w pobliżu Cypru. [przypis edytorski]

30. Pallas (mit. gr.) — przydomek Ateny, bogini mądrości i sprawiedliwej wojny. [przypis edytorski]

31. Hera (mit. gr.) — bogini niebios i macierzyństwa, żona i siostra Zeusa. [przypis edytorski]

32. Protesilaos (mit. gr.) — jeden z zalotników Heleny, uczestnik wojny trojańskiej; wg mitu po śmierci ubłagał Hadesa, by ten pozwolił mu spędzić jedną noc z małżonką Laodamią. [przypis edytorski]

33. dyska — dziś popr. forma D.lp: dysku. [przypis edytorski]

34. Ares (mit. gr.) — bóg wojny i szału bojowego. [przypis edytorski]

35. Laertiada — przydomek Odyseusza (syn Laertesa). [przypis edytorski]

36. ninie (daw.) — teraz. [przypis edytorski]

37. Achilles (mit. gr.) — legendarny bohater grecki, syn Peleusa, króla Ftyi, i Tetydy, boginki morskiej, uczestnik wojny trojańskiej. [przypis edytorski]

38. Tetyda (mit. gr.) — jedna z Nereid (boginek morskich, córek Nereusa), matka Achillesa. [przypis edytorski]

39. Chejron a. Chiron (mit. gr.) — znany z mądrości centaur (tj. pół człowiek a pół koń), wychowawca wielu spośród mitologicznych bohaterów. [przypis edytorski]

40. munsztuk — drążek wkładany do pyska konia, by nim kierować, część uprzęży. [przypis edytorski]

41. kosmyki — dziś popr. forma N.lm: kosmykami. [przypis edytorski]

42. Pelida (mit. gr.) — przydomek Achillesa (syn Peleusa). [przypis edytorski]

43. nawa (daw.) — okręt. [przypis edytorski]

44. Mirmidonowie — wojowniczy, bezlitosny w walce naród, poddani Peleusa, króla Ftyi, ojca Achillesa. [przypis edytorski]

45. Nereuszowe córy — Nereidy, boginki morskie. [przypis edytorski]

46. jeno (daw.) — tylko. [przypis edytorski]

47. włast (daw.) — władca. [przypis edytorski]

48. Nestor — król Pylos, najstarszy uczestnik wojny trojańskiej, symbol wieku i związanego z nim doświadczenia. [przypis edytorski]

49. ilioński — trojański. [przypis edytorski]

50. skory (daw.) — szybki. [przypis edytorski]

51. dźwierze (daw.) — wrota. [przypis edytorski]

52. tobie i twej córce gwoli (daw.) — ze względu na ciebie i twoją córkę. [przypis edytorski]

53. li (daw.) — tylko. [przypis edytorski]

54. snać a. snadź (daw.) — widocznie. [przypis edytorski]

55. płochy (daw.) — niestały w uczuciach. [przypis edytorski]

56. jeno (daw.) — tylko. [przypis edytorski]

57. Odyseusz (mit. gr.) — ulubieniec bogów, awanturnik, mężny, a przede wszystkim sprytny wojownik. Król Itaki, mąż Penelopy. Bohater Odysei, która opisuje jego dziesięcioletnią podróż powrotną spod Troi. [przypis edytorski]

58. krzywy (daw.) — niechętny. [przypis edytorski]

59. Kipryda (mit. gr.) — przydomek Afrodyty, bogini miłości, która urodziła się z piany morskiej w pobliżu Cypru. [przypis edytorski]

60. królowę — dziś popr. forma B.lm: królową. [przypis edytorski]

61. ramiony — dziś popr. forma N.lm: ramionami. [przypis edytorski]

62. krzywa (daw.) — niechętna. [przypis edytorski]

63. li (daw.) — tylko. [przypis edytorski]

64. centaur (mit. gr.) — stworzenie z ludzkim tułowiem na końskim korpusie. [przypis edytorski]

65. bawić (daw.) — przebywać. [przypis edytorski]

66. Kasandra (mit. gr.) — córka Priama; zakochany w niej Apollo dał jej dar jasnowidzenia, lecz gdy odrzuciła jego zaloty, sprawił, że nikt nie wierzył w jej wróżby. [przypis edytorski]

67. Ares (mit. gr.) — bóg wojny i szału bojowego. [przypis edytorski]

68. Dioskurowie (mit. gr.) — Kastor i Polluks, bracia Heleny. [przypis edytorski]

69. Priam (mit. gr.) — władca Troi, ojciec Hektora, jej najdzielniejszego obrońcy, i Parysa, który porwaniem Heleny doprowadził do wybuchu wojny trojańskiej. [przypis edytorski]

70. zali (daw.) — czy. [przypis edytorski]

71. pierydzki — związany z Pierydami / Muzami. [przypis edytorski]

72. niewcześnie (daw.) — nie w porę. [przypis edytorski]

73. snać a. snadź (daw.) — widocznie. [przypis edytorski]

74. wyśli — dziś popr. forma 3.os.lm. cz. przeszł.: wyszli. [przypis edytorski]

75. przecz (daw.) — dlaczego. [przypis edytorski]

76. jeno (daw.) — tylko. [przypis edytorski]

77. li (daw.) — tylko. [przypis edytorski]

78.