Ifigenia w Aulidzie - Eurypides (biblioteka przez internet .TXT) 📖
Krótki opis książki:
Przeczytaj książkę
Podziel się książką:
- Autor: Eurypides
- Epoka: Starożytność
- Rodzaj: Dramat
Czytasz książkę online - «Ifigenia w Aulidzie - Eurypides (biblioteka przez internet .TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Eurypides
class="stanza">
Czy pójdziesz w tan, tatusiu, naokół ołtarza?
AGAMEMNON
na stronie
Zazdroszczę ci, że sobie nic nie wyobraża
Twa dusza... do Ifigenii: Teraz idź-że do namiotu. Trzeba
Pokazać się dziewicom. Dajże mi, na nieba,
Tę rękę, złóż ten gorzki pocałunek! Losy
Na długo rozłączają cię z ojcem! O włosy
Złociste! O ty, piersi, o wy, skronie lube!
Ach! jakąż nam frygijski gród zgotował zgubę
Do spółki z tą Heleną!... Idź w namiot!... A ciebie
Przepraszam, córko Ledy, żem cię w tej potrzebie
Rozczulił ponad miarę, mając za Achilla
Wydawać naszą córkę. Zaszczytna to chwila
Oblubienicę z domu wyprawiać, lecz przecie
Ból wielki też dla ojców, co chowali dziecię
Z niemałym juści trudem, a teraz je muszą
Wysyłać w cudze progi. To targa mą duszą.
KLYTAIMNESTRA
Nie jestem-ci tak zimna, ażebym, bez twojej
Uwagi, nie odczuła, jaki mnie uznoi
Ból straszny, kiedy będę córkę prowadziła
Pośród weselnych hymnów. Lecz myślę, że siła
Nawyku ból ten z czasem złagodzi. Z nazwiska
Znam męża wybranego dla córki, lecz bliska
Nie jestem jego sprawom, więc bym wiedzieć rada,
Z jakiego wyszedł domu, gdzie ród jego włada.
AGAMEMNON
Aigina, Azoposa to dziecko rodzone —
KLYTAIMNESTRA
Któż z bogów czy też ludzi pojął ją za żonę?
AGAMEMNON
Zeus; spłodził z nią Ajaka, ojnońskiego pana.
KLYTAIMNESTRA
A komuż po Ajaku była władza dana?
AGAMEMNON
Wziął Pelej, mąż Tetydy, córki Nereusza.
KLYTAIMNESTRA
Z rąk bożych bierze żonę, czy przemocą zmusza?
AGAMEMNON
Przez Zeusa dała mu ją ojca ręka boża.
KLYTAIMNESTRA
A gdzież się ślub ich odbył? Czy w głębinach morza?
AGAMEMNON
Gdzie Chejron na Pelionie był, tam ich złączono.
KLYTAIMNESTRA
Więc tam, gdzie ród Centaurów64 przemieszkiwał pono?
AGAMEMNON
Na ślubie Pelejowym bóstwa ucztowały.
KLYTAIMNESTRA
U matki czy też ojca chował się syn mały?
AGAMEMNON
Wziął Chejron, by w nim ludzkie nałogi uśmierzył.
KLYTAIMNESTRA
Mistrz mądry, jeszcze mędrszy ten, co mu go zwierzył.
AGAMEMNON
Więc taki mąż ma zostać małżonkiem twej córy.
KLYTAIMNESTRA
I owszem. Ale w której władnie ziemi, w której?
AGAMEMNON
W ftiockiej, tam, gdzie płyną Apidanu zdroje.
KLYTAIMNESTRA
Więc tam on zaprowadzi dziecię twe i moje?
AGAMEMNON
To kłopot jest już tego, który ją posiędzie.
KLYTAIMNESTRA
Na szczęście im! Lecz kiedyż ślub się ich odbędzie?
AGAMEMNON
Gdy księżyc w całej pełni zabłyśnie śród nieba.
KLYTAIMNESTRA
Ofiarę czyś już złożył bogini, jak trzeba?
AGAMEMNON
Mam zamiar. Teraz właśnie ku temu się biorę.
KLYTAIMNESTRA
Wesele więc wyprawić chcesz w późniejszą porę?
AGAMEMNON
Złożywszy już ofiarę, której bóstwo rade.
KLYTAIMNESTRA
A my gdzie urządzimy dla niewiast biesiadę?
AGAMEMNON
O tu, u pięknorufych tych achajskich łodzi.
KLYTAIMNESTRA
To zło, ale konieczne — o, niech nie zaszkodzi!
AGAMEMNON
Wiesz, żono, co masz zrobić? Czy żona mnie słucha?
KLYTAIMNESTRA
A co? Na twe rozkazy wszak nie bywam głucha.
AGAMEMNON
Więc tu my, gdzie twej córki bawi65 oblubieniec —
KLYTAIMNESTRA
Bez matki chcecie córce ślubny złożyć wieniec? —
AGAMEMNON
W obliczu wojsk danajskich wydamy twe dziecię.
KLYTAIMNESTRA
A mnie gdzie być, gdy miejsce matki wy zajmiecie?
AGAMEMNON
Do Argos wróć i dziewcząt pilnuj-że tam godnie.
KLYTAIMNESTRA
Mam rzucić córkę? Któż jej poniesie pochodnię?
AGAMEMNON
Pochodnię, jak się godzi, ja tu im zapalę.
KLYTAIMNESTRA
Nie taki u nas zwyczaj. Czcić go nie chcesz wcale?
AGAMEMNON
Niepięknie ci przebywać, gdzie tych wojsk nawała.
KLYTAIMNESTRA
Lecz pięknie, iżby córkę matka zaślubiała.
AGAMEMNON
Dziewczęta nie powinny być w domu bez matki.
KLYTAIMNESTRA
O, dobrze tam ich strzegą panieńskie komnatki.
AGAMEMNON
Masz słuchać!...
KLYTAIMNESTRA
Nie! Na bóstwo, co w Argosie włada!
O wszystkim, co za domem, juści twoja rada,
Lecz w domu mnie zachodzić koło narzeczonej.
Wchodzi do namiotu.
AGAMEMNON
Ach! Próżne me zabiegi! Na wszystkie się strony
Rozwiała ma nadzieja! Pragnąłem tej chwili
Małżonkę stracić z oczu. O, jak się też sili
Mój podstęp przeciw wszystkim, co mi są rozkoszą
W mym życiu, a porażki ciągle tu odnoszą
Zabiegi moje chytre! Jeszcze ja do wróża
Kalchasa chcę się udać w sprawie, co mnie nurza
W żałobie, co dla Grecji taką jest zagubą,
A co się tak podoba bogini!... Dobrze jest mieć lubą
Małżonkę i posłuszną, lub też mądry człowiek
Na żadną nie powinien podnosić swych powiek.
Znika.
CHÓR
Hellenów siły zbrojne,
Co wyruszyły na wojnę,
Staną ze swymi okręty,
Gdzie srebrne toczy odmęty
Simoisowa rzeka.
Przybywszy hen! z daleka.
Zawiną ze swymi nawy
W Fojba trojańskie dzierżawy,
Gdzie, jako chodzą głosy,
Kasandra66 swe jasne włosy,
We wieniec strojne laurowy,
Rozpuszcza,
Kiedy ją bóstwo poduszcza
Wiecznymi natchnienia słowy
Przemawiać.
*
Hej! Na trojańskim murze
Gromadzą się Troi stróże,
Gdy Ares67 im spiżotarczy
Wojenną wrzawą zawarczy,
Gdy na pokładzie swych łodzi,
Wiosłami głębię powodzi
Prujący morskiej, ku fali
Simoisowej się zwali.
Ażeby mogli Achaje
Wrócić z Heleną w swe kraje,
Wyrwawszy ją groźnym przebojem
Z tych murów,
Siostrzycę cnych Dioskurów68,
Płonących tak światłem swojem
Na niebie!
*
[Pergamu kamienne mury
Ares otoczy ponury,
Troję rozburzy srodze,
Ciała pogrzebie w pożodze
I krwi.
Wszelakie głowy pościna,
Zapłacze frygijska dziewczyna,
Zapłacze żona Priama69!
I ona zapłacze sama,
Helena, córka Zeusowa,
Że była za onych dni
Gotowa
Porzucić męża dom!]
Niech mnie i dzieciom mych dzieci
Nigdy się tak nie stanie,
Niech nigdy nie spadnie ten grom.
By trwożne oczekiwanie
Miało nas nękać, jak nęka
Ta męka
Lydii i Frygii żony!
Każda nad swymi wrzeciony
Bogatym złotem świeci,
A jedna pyta się drugiej:
„Któż mnie powlecze za włosy?
Któż mnie, lejącą łez strugi,
Z ginącej ojczyzny wypędzi?!