Ifigenia w Aulidzie - Eurypides (biblioteka przez internet .TXT) 📖
Krótki opis książki:
Przeczytaj książkę
Podziel się książką:
- Autor: Eurypides
- Epoka: Starożytność
- Rodzaj: Dramat
Czytasz książkę online - «Ifigenia w Aulidzie - Eurypides (biblioteka przez internet .TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Eurypides
class="kwestia">
Wszyscy Grecy.
KLYTAIMNESTRA
A gdzież twoi podzieli się Mirmidoni?
ACHILLES
Oni pierwsi bunt podnieśli.
KLYTAIMNESTRA
Nikt nas, córko, nie obroni.
ACHILLES
Podwikarzem111 mnie nazwali.
KLYTAIMNESTRA
Cóż od ciebie usłyszeli?
ACHILLES
Że swej przyszłej zabić nie dam —
KLYTAIMNESTRA
Słusznieś złajał krzywdzicieli.
ACHILLES
Którą ojciec mi obiecał —
KLYTAIMNESTRA
I z Argosu przysłał tobie.
ACHILLES
Ale wrzask ich mnie przygłuszył!
KLYTAIMNESTRA
Podła rzecz jest tłum! Cóż zrobię?
ACHILLES
Uratuję was!
KLYTAIMNESTRA
Co? Jeden chcesz się rzucić na tysiące?!
ACHILLES
Widzisz zbrojnych?
KLYTAIMNESTRA
Niechże dzięki spadną na cię przegorące!
ACHILLES
Spadną, owszem!
KLYTAIMNESTRA
Więc nie pójdzie na ofiarę córka moja?
ACHILLES
Nie z mą wolą.
KLYTAIMNESTRA
A więc czyja z moich rąk ją wyrwie zbroja?
ACHILLES
Są tysiące! Przede wszystkiem Odyss.
KLYTAIMNESTRA
Co? Syn Syzyfowy?
ACHILLES
Nie inaczej.
KLYTAIMNESTRA
Czy ma rozkaz wojsk, czy może z własnej głowy?
ACHILLES
Wybrano go, bo tak pragnął.
KLYTAIMNESTRA
Niecny wybór, by mordować!
ACHILLES
Nie pozwolę!
KLYTAIMNESTRA
Chcą ją gwałtem wziąć? O Boże! Ty nas prowadź!
ACHILLES
Tak jest! Gwałtem! Za włos jasny!
KLYTAIMNESTRA
Cóż ja mam uczynić wtedy?
ACHILLES
Czep się córki...
KLYTAIMNESTRA
Czy w ten sposób ujdzie śmierci z rąk czeredy?
ACHILLES
Wszystko ci na jedno wyjdzie.
IFIGENIA
Matko, słuchaj, co ci powiem:
Gniewasz się na swego męża; gniew daremny, trudno bowiem
Poprzeć to, co niemożliwe! Wielce godna też pochwały
Ta gorliwość przyjaciela, przecież baczmy, by nie miały
Wojska k’niemu żadnej złości! Dla nas korzyść stąd niewielka,
A na sztych się on wystawia! Niech posłucha rodzicielka,
Co poddała mi rozwaga. Takie me postanowienie,
Że chcę umrzeć i że piękną śmierć ja sobie bardzo cenię —
Więc też z duszy pragnę dzisiaj wygnać wszelką myśl nikczemną.
Zali112 słuszny jest mój zamiar, zważ to, matko, razem ze mną.
Cała wielka nasza Grecja na mnie dzisiaj oczy zwraca,
Ja to sprawię, że się ruszą nasze statki i że praca
Nie na próżno, że frygijską zniszczą ziemię, że napady
Barbarzyńskie w kraj nie pójdą, że z szczęśliwej nam Hellady,
Mszcząc Heleny odebranie, nikt porywać się nie waży
Naszych niewiast, jak to ongi śmiał uczynić Parys wraży.
Przez mą śmierć to wszystko będzie, Grecję naszą ja wybawię,
A zaś szczęsne moje imię będzie żyło w błogiej sławie,
Zresztą nie ma po co życie zbytnio kochać: boć to przecie
Nie dla siebie li jedynej porodziłaś mnie, swe dziecię,
Lecz dla całej Grecji naszej! Jeśli dzisiaj te tysiące
Zbrojnych mężów i wioślarzy — jeśli w czasy te gorące
Wszyscy pragną ruszyć w pole, by ramiony pomścić swemi
Krzywdy Grecji, aby polec dla ojczystej naszej ziemi,
Zali temu ma przeszkodzić jedno marne moje życie?
Co? Czy prawdy ja nie mówię? Cóż wy na to przytoczycie?
Po tym jeszcze jedno słowo: Jakim to ma stać się cudem,
Aby mąż ten dla kobiety z całym się poświęcił ludem,
Aby miał tu ginąć dla niej? Wszak wiadomo: Od tysięcy
Głów niewieścich, które żyją na tym świecie, wart jest więcej
Mąż li jeden!... A ponadto, jeśli chce się Artemidzie
Mego życia, czyż się oprę ja, śmiertelna?... Nie! Nie idzie!
Życie oddam za mą Grecję! Zabijajcie, byle Troję
Zniszczyć, zburzyć! To uwieczni moją pamięć! To są moje
Zaślubiny, moje dzieci, to ma chwała w każdym czasie!
Grecy mają barbarzyńcom rozkazywać, a nie zasię
Barbarzyńcy ludom greckim! Ludem wolnym są Grekowie,
Zaś sługami barbarzyńcy: Tak jest w słusznej ustanowie!...
PRZODOWNICA CHÓRU
Dowodem zacnej duszy twe zamiary,
Jednak zbyt wielkiej żąda los ofiary.
ACHILLES
Agamemnona córko, jakież by mi szczęście
Przyniosło z woli bożej twe ze mną zamęście!
Zazdroszczę cię Helladzie, a Hellady tobie,
W szlachetnym o ojczyźnie mówiłaś sposobie.
[Zrzekłszy się walk z niebami, które się nie zlękną,
Z tej losu konieczności rzecz wybrałaś piękną.]
Zajrzawszy dziś w twe wnętrze, tym większą ja muszę
Uczuwać k’tobie miłość! Szlachetną masz duszę,
Więc zważ: Ja chcę ci dobrze uczynić i w progi
Domostwa mego zawieść. Jaki los mnie srogi
Przyciśnie, jeśli wojsku nie stawiwszy czoła,
Nie zbawię cię, wie Tetys... Rzecz to niewesoła —
Rzecz straszna zejść do grobu... Rozważ-że te skutki!
IFIGENIA
To jedno jeszcze powiem [bez żadnej ogródki]:
Dość rzezi, dość mężobójstw Tyndaryda113 wszczęła
Pięknością swego ciała... Więc się tego dzieła
Nie imaj, nie narażaj się na śmierć i dla mnie
Nie ściągaj jej na innych. Snać radzę niekłamnie!
Mnie pozwól, bym, gdy zdołam, Helladę zbawiła.
ACHILLES
O duszo przewspaniała! Jeśli taka siła
Twej woli, ja sprzeciwiać chyba się nie mogę.
Szlachetnie umiesz myśleć i szlachetnąś drogę
Wybrała [bo dlaczego nie mam rzec ci prawdy?]
Lecz swoich tych zamiarów możesz jeszcze zawdy114
Żałować, [przeto umysł twój niechże rozważy
Me słowa:] Ze zbrojnymi stanę u ołtarzy,
Nie, aby nie dopuścić do ofiary twojej,
Lecz aby jej zabronić i użyciem zbroi!
[Skorzystasz może jeszcze z słów mych, gdy twe oczy
Miecz ujrzą ponad szyją, zanim krew cię zbroczy.
Przenigdy nie pozwolę, byś w swej nierozwadze
Ginęła! Więc co prędzej do świątyni radzę
I przyjścia twego czekam z wojskami moimi.]
Odchodzi.
IFIGENIA
Dlaczego zraszasz lice, matko, łzy cichymi?
KLYTAIMNESTRA
Azali do żałości nie mam dziś przyczyny?
IFIGENIA
Nie wzruszaj! Sfolguj115 jeszcze tej prośbie jedynej.
KLYTAIMNESTRA
Mów, córko, wszak ode mnie nie doznasz odmowy.
IFIGENIA
Nie ścinaj sobie, proszę, matko, włosów z głowy
I w żadnej mi żałobnej nie chodź po mnie szacie.
KLYTAIMNESTRA
Czegoż ty żądasz, córko? Jak to? Po twej stracie?
IFIGENIA
Nie strata to! Żyć będę, okryję cię sławą.
KLYTAIMNESTRA
Co mówisz? Tak bez żalu mam znieść śmierć twą krwawą!
IFIGENIA
Bez żalu. Nie usypie nikt mi grobu przecie.
KLYTAIMNESTRA
Czyż śmierć a grób nie jedno? Gdzież ty legniesz, dziecię?!
IFIGENIA
Zeusowej córki ołtarz grobem moim będzie.
KLYTAIMNESTRA
Usłucham cię, me dziecko! Słuszność masz w tym względnie.
IFIGENIA
Szczęśliwa śmierć jest moja. Dla ojczyzny ginę!
KLYTAIMNESTRA
A siostrom co polecasz w tę smutną godzinę?
IFIGENIA
I one niechaj również nie chodzą w żałobie.
KLYTAIMNESTRA
Lecz jakie miłe słowo zostawiasz po sobie?
IFIGENIA
Pożegnaj je! Na męża wychowaj mi brata.
KLYTAIMNESTRA
Uściskaj go! Ostatni raz to! Schodzisz z świata!
IFIGENIA
Najdroższy! Druhem byłeś mi według swej siły.