Judasz - Kazimierz Przerwa-Tetmajer (gdzie czytac za darmo ksiazki txt) 📖

Uwagi: 0

Słowa kluczowe:

Skarżyć się

Krótki opis książki:

Judasz - tragedia w czterech aktach autorstwa Kazimierza Przerwy-Tetmajera z 1917 roku.

Autor próbuje uzasadnić działania głównego bohatera. Najpierw przedstawia przekleństwo ciążące na nim i nad jego rodziną. Pogrążony w długach, skonfliktowany z dziećmi i dręczony wspomnieniami złego traktowania matki i żony Judasz szuka ratunku u uczniów Jezusa. Potem jednak pojawia się konflikt między Judaszem a resztą apostołów. Jego powodem jest Szalona - kobieta, która najpierw oddaje się Judaszowi, lecz potem się nawraca.

Przeczytaj książkę

Podziel się książką:

Czytasz książkę online - «Judasz - Kazimierz Przerwa-Tetmajer (gdzie czytac za darmo ksiazki txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Idź do strony:

class="kwestia">

Bbe — — cemu?

NUN

Uwidzisz.

zamyśla się

Hm... Żeby to do nasz szam pan prekurator Pilatusz Poncziusz — albo szam pan arczykapłan Kaifas przyszedł — ciekawość, ktoby na pierwszem miejszczu siedział? Czy Pan Syn Boży, czy pan prekurator Pilatusz na ten przykład, albo na ten przykład pan arczykapłan, czy Pan Syn Boży?

HUL

Tak się pise: Syn Bozy?

NUN

Głupiś. Tak Go nazywa moje pańsztwo. Ale — hm — kto by na pierwszem miejszczu siedział? Zawsze to, choć osoba niezwyczajna, ale co prekurator, to prekurator, a jeszcze rzymski! Albo i arczykapłan... Musieliby się państwo dobrze namyśleć... A ty co myślis?

HUL

Co myślę? Niby względem tego, kto by na pierwsem miejscu za stołem siedział? Ja myślę, ze ten, co by se na niem pierwsy siad.

NUN

Głupiś. Ale kogo by posadzić trzeba? W tem rzecz.

HUL

W tem rzec? Niby Pana Syna Bożego, cy pana prekuratora, abo pana arcykapłana? He, cłeku, Pan Bóg daleko, a prekurator i arcykapłan blisko.

NUN

Mądrześ powiedział, dobrześ powiedział, słuśnieś wykalkulował. Pan Syn Boży jak Syn Boży, a co urząd to urząd i o honór stoi. Lada Rzymianin, abo i nasz Saduceus, jak się mu nie ustąpisz, to cię w pysk dziabnie, aż oczy bolą... Co urząd to urząd...

Słychać głos kobiecy wołający: Nun! Hul! NUN

Żara! Żara!

do Hula

Chybaj! Aleśmy się też nagadali, aż oczy bolały...

Wychodzą. SCENA II

Judasz wchodzi powoli z lewej strony i siada na ławce, schylając głowę w zamyśleniu. W chwilę za nim pojawia się z tej samej strony Nieznany i staje obok Judasza z założonemi na piersiach rękami. Judasz spostrzegłszy go przeraża się. JUDASZ

Jesteś znów!?

NIEZNANY

Widzisz.

JUDASZ

Jak tu wszedłeś?

NIEZNANY

Bramą.

JUDASZ

Zawarta.

NIEZNANY

Nie — otwarta owszem oścież.

JUDASZ

oglądając się, rwąc myśl

Zawarta! Widzę!...

NIEZNANY

Uczta będzie. Proścież.

JUDASZ

Kogo?

NIEZNANY

Kto prawo ma to samo

wejść, co ty.

JUDASZ

Prawo to samo?

Któż ma je?

NIEZNANY

Cień twój...

JUDASZ

głowa zwisa mu bezradnie

Cień mój... Iście...

Co cię tu wiodło?

NIEZNANY

Smród.

JUDASZ

opanowując się siłą

He — he! Straszysz...

wzdryga się strachem. NIEZNANY

Liście.

JUDASZ

Tak... liście...

znów siłą się opanowując

He — he... straszysz...

NIEZNANY

„Gdziekolwiek było

ciało, tam się i orłowie zgromadzą”...

JUDASZ

posuwa się buntowniczo

Nie jesteś władzą!

Nie jesteś siłą!...

z rozpaczą

Ty jesteś niczem!...

NIEZNANY

Wszystkiem.

JUDASZ

Nie dla mnie!

NIEZNANY

Właśnie dla ciebie.

JUDASZ

broniąc się z rozpaczą

Nie jestem twoim! Nie jestem listkiem!

Nie jesteś wichrem! Z drzewa nie urwiesz mnie!

NIEZNANY

Zawieszę ciebie mocno — na kształt wiech —

JUDASZ

kuląc się

Gdzie?...

NIEZNANY

By cień twój był na niebie.

JUDASZ

Na niebie? Mój cień?

NIEZNANY

Wszerz!

Ściemnia się. JUDASZ

Jak tęcza?...

NIEZNANY

Jako cień.

JUDASZ

Ty wiesz?...

NIEZNANY

Ty wiesz.

JUDASZ

z rozpaczą słaniając się ku ziemi

Nie!!

NIEZNANY

Popełnisz!

JUDASZ

buntowniczo

Nie!!

NIEZNANY

Popełnisz —

JUDASZ

błagalnie

Nie!!

NIEZNANY

Popełnisz grzech!...

znika.

Rozjaśnia się. Judasz zatacza się bez sił z zamkniętemi pod grozą oczyma. SCENA III

Judasz. Nawrócona. NAWRÓCONA

w białej sukni, błękitnym płaszczu. Wchodząc od prawej strony spostrzega Judasza.

Co to?

JUDASZ

otwiera oczy i upada na kolana przed Nawróconą

A!!

NAWRÓCONA

Co czynisz?!

JUDASZ

Święta!

NAWRÓCONA

Świętym jest Pan. Przecz padłeś na kolana?

Słyszałam głos...

JUDASZ

z rozpaczną rezygnacją szepce

Szatana...

NAWRÓCONA

z ufną pogodą

Już nie ma wstępu...

JUDASZ

podnosząc się

Posłuchaj mnie.

ujmuje Nawróconą za rękę, siada i lekko przymusza ją do usiąścia obok.

Pamiętasz?...

NAWRÓCONA

Moment, gdym ocknęła się

z martwych?

JUDASZ

Nie. Serce pamięta —

NAWRÓCONA

Serce pamięta wzrok

co na mnie padł jak ton

Dawida harfy w żal ducha...

JUDASZ

On!...

NAWRÓCONA

z miłością nieziemską uwielbiającą

On — winnicy sok,

który napełnia kielich próżny.

JUDASZ

On!...

nieśmiało

Ty — nie dasz i jałmużny?

NAWRÓCONA

Ubogie miłować każe —

JUDASZ

On?

NAWRÓCONA

On.

JUDASZ

A kto ma uszy,

niech słyszy —

NAWRÓCONA

Mów

JUDASZ

O miłowaniu.

NAWRÓCONA

Pana naszego.

JUDASZ

do siebie

O piekło!

NAWRÓCONA

Mów.

JUDASZ

O darze —

NAWRÓCONA

Słowo jak balsam wciekło

w głąb duszy —

w trwaniu...

JUDASZ

szukając sposobu

Cierpiałem srodze...

NAWRÓCONA

Pocieszy.

JUDASZ

Życie się wlekło

jak gad.

NAWRÓCONA

z nieograniczoną ufnością

Ulęże przy nodze.

JUDASZ

Nieszczęsny byłem —

NAWRÓCONA

z nieograniczoną wiarą

Ukoi.

JUDASZ

szukając innego sposobu

Jam grzech...

NAWRÓCONA

W Nim przebaczenie.

JUDASZ

szukając innego sposobu

Żona zdradzała mnie... Dzieci złe...

Dom lichwiarz wziął... Wróg stoi

wokół...

NAWRÓCONA

W Nim przecie

żona i dzieci i dom i przyjaźń.

JUDASZ

szukając innego sposobu

Posłuchaj mnie...

zastanawia się, wreszcie

Patrz na mą twarz:

jam wstręt — jam — — obrzydzenie — —

NAWRÓCONA

Przed duchem niebo masz...

JUDASZ

szybko, namiętnie

Cierpiałem... Nienawiść ojca,

ból matki, braci wstyd,

pospólstwa żart —

kryłem się, jak zabójca — pytałem sam: com wart?

echo mówiło: ciemności...

NAWRÓCONA

W ciemnościach Światło gości...

JUDASZ

I żyłem tak — i jeden dzień

nie był radosny — jeden świt —

ot:

robak deptany, śmieć za płot

rzucony — pleń,

który się czołga, a ptaki żrą —

i żyłem tak, dławiony krwią...

bom prawo miał!

I żyłem tak — —

a wszak

byłem człowiekiem, prawom miał

jak drudzy żyć!

Pośród róż!

Szczęście znać!

Szczęście ciał!

Szczęście dusz!

Prawom miał

jak drudzy żyć!

Jeść i pić

z szczęścia mis —

rozkosz pić,

kochanym być,

jak drudzy!... Prawom też miał!

I dzień mój zwisł

i spadł — —

uwiądł kwiat,

życia kwiat — —

gwałtownie

bom był od urodzenia przeklęty!...

przeklęty!... przeklęty!...

Bo przeklął Bóg!...

Nawrócona chce mówić. Judasz nie dopuszcza jej do słowa, usuwa się do jej kolan i mówi szybko chwytając oddech

I przyszedł dzień — i przyszedł czas:

jam szczęśliw był... jam szczęście czuł...

wśród cichych głusz... wśród błędnych dróg,

wśród ciemnych drzew, wśród wonnych ziół,

jam szczęśliw był... i wyrósł las

co szczęście krył...

I nadszedł czas

i był ten czas,

żem szczęśliw był...

powstaje, z potęgą

I muszę być!!

NAWRÓCONA

spokojnie

W Nim żyć.

JUDASZ

po chwili

Nie — nie w Nim — nie — nie w Nim —

z rosnącą namiętnością

Słowa — dym!

chwyta Nawróconą za rękę, jak nieprzytomny

Jam krew — krwi chcę!

Wiem, w kim mi żyć — nie w Nim —

słowa — dym!

Pędzą dnie,

nie wrócą — pójdź!

Idź do strony:

Darmowe książki «Judasz - Kazimierz Przerwa-Tetmajer (gdzie czytac za darmo ksiazki txt) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!

Dodaj komentarz