Judasz - Kazimierz Przerwa-Tetmajer (gdzie czytac za darmo ksiazki txt) 📖

Uwagi: 0

Słowa kluczowe:

Skarżyć się

Krótki opis książki:

Judasz - tragedia w czterech aktach autorstwa Kazimierza Przerwy-Tetmajera z 1917 roku.

Autor próbuje uzasadnić działania głównego bohatera. Najpierw przedstawia przekleństwo ciążące na nim i nad jego rodziną. Pogrążony w długach, skonfliktowany z dziećmi i dręczony wspomnieniami złego traktowania matki i żony Judasz szuka ratunku u uczniów Jezusa. Potem jednak pojawia się konflikt między Judaszem a resztą apostołów. Jego powodem jest Szalona - kobieta, która najpierw oddaje się Judaszowi, lecz potem się nawraca.

Przeczytaj książkę

Podziel się książką:

Czytasz książkę online - «Judasz - Kazimierz Przerwa-Tetmajer (gdzie czytac za darmo ksiazki txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Idź do strony:

class="verse">tych zębów nie ma, tamte krzywe,

człek więcej żyje już nabiałem,

otóż więc chciałem, u Anera,

wiesz, krowę ma, syryjka szczera,

cisula, łaty tak — łaciata —

posuwa rękę niby wzdłuż grzbietu

mleko, jak złoto — otóż chciałem

kupić, bo to wiesz, człowiek stary —

JUDASZ

niecierpliwie

Aha; więc co? co?

SYMEON

Otóż chciałem

kupić — bo to mi nie do wiary

robi —

JUDASZ

j. w.

Aha —

SYMEON

Za darmo nie da,

jakiś tam grosik uciułałem —

JUDASZ

j. w.

Więc co?! Więc co?!

SYMEON

Poczkajże, bracie;

więc wziąłem z domu —

JUDASZ

kończąc niecierpliwie

Pieniądze.

SYMEON

Tak.

A gdy ci, bracie, dzisiaj brak,

i kiedy cię przycisła bieda,

otóż — schowane mam w tej szmacie —

wydobywając z za pazuchy

poczkajże — zaraz... gdyś w kłopocie,

weź —

wydobywa z zawinięcia pieniądze. JUDASZ

zdumiony

Ty byś — tyle mi pożyczył?!

SYMEON

rozdzielając pieniądze

Otóżem właśnie miedź odliczył —

JUDASZ

Trzy srebrne!... Tyle, ilem dłużen!

SYMEON

Tylko kiedy byś zwrócić mógł?

JUDASZ

O Symeonie! Niech ci Bóg

nagrodzi! Niech pomnoży w krocie!

Dzień twój niech będzie troski próżen!

SYMEON

zadowolony

Lecz kiedyż mógłbyś?

JUDASZ

W dwa miesiące —

jak ziemię widzisz i to słońce,

co teraz za górami schodzi.

SYMEON

Pamiętaj, — bo to ludzie młodzi

często najmniej to pamiętają,

kiedy, co winni, oddać mają.

JUDASZ

niecierpliwie

Niech Bóg nagrodzi po sto razy!

Idziesz już?

SYMEON

Pójdę dać zadatek.

Kwiatek nie krowa! A co płatek

to inny! No, bywaj mi zdrowy —

a gdzież to dzieci?

Judasz macha ręką z niechętną rezygnacją.

Nie w posłuchu?

JUDASZ

Serce na piętach — a świat w brzuchu —

klątwa — na sercu mojem głazy —

SYMEON

Co —

JUDASZ

j. w.

Czuję, widzę —

SYMEON

chcąc umknąć

Ja już pójdę —

JUDASZ

Ręka dosięgnie mnie Jehowy —

grzeszyłem — wiem, że Mu nie ujdę —

SYMEON

kiwając głową przystaje

Czwartegoś nie czcił przykazania —

JUDASZ

Ściga mnie krzywda matki, ojca —

ty wiesz —

jam bił —

dzisiaj ta dwójca

swej pomsty czeka i karania...

SYMEON

Jam ci to nieraz gadał, bracie....

Jak jastrząb krwi, tak życie chciwe

zemsty i w zemście nie leniwe...

JUDASZ

Już mści się...

SYMEON

Możeć lepiej by szło,

gdybyś zaś żonę pojął wtórą —

sam jeden siedzisz z dziećmi w chacie,

samemu w życiu jest ponuro.

JUDASZ

Samemu w życiu jest żałoba,

samemu w życiu jest tęsknica,

samemu oko świeci łzą

samemu więdną lica...

SYMEON

Pojmij —

JUDASZ

Nie mogę...

SYMEON

Przeczże?

JUDASZ

wskazując na piersi z rozpaczą

jest żar, co pali...

po chwili

O ramiona!

O duszo moja utęskniona!...

O miłowanie utracone!...

O tęskna nocy!... Tęskny dniu!...

O dolo moja nieszczęśliwa!...

SYMEON

Mówię ci, pojmij wtórą żonę —

JUDASZ

Jać mam.

SYMEON

zdumiony

Gdzie?!

JUDASZ

Śmiercią się nazywa.

SYMEON

Tyś, bracie, spragnion miłowania —

JUDASZ

posępnie

Jam godzien ukamionowania.

SYMEON

Wyrzutyć dręczą —

JUDASZ

po chwili głośno do siebie

O miłości,

stracona, wiecznie pożądana!

po chwili

Jam cię pogrzebał... Żal rwie kości!

Nie zmartwychwstaniesz...

SYMEON

zabierając się

Chwalmy Pana

i poszukujmy szczęśliwości,

bo na to na świat jest posłana

i tego duch pożąda nasz.

JUDASZ

Lecz pojrzyj na mnie — na mą twarz!

Ona jest klątwą piętnowana!

Gdym w Jeruzalem w paschę był —

a byłem jeszcze młodym chłopcem —

gdziem się pokazał — zaraz szmer:

złodziej... Jakąem wściekłość krył —

a i ból jaki!... W oku obcem

myśl taką budzić — na pierwszy zer...

W końcum się chował, jak bity pies...

Złodziej... Wiesz, żem wsze uczciw był...

Złodziej!... tym szeptem w twarz mi pluto!...

SYMEON

Na złość ci jeno robił bies...

JUDASZ

nie zwracając uwagi

Obliczem z ludzi mnie wyzuto —

napiętnowano — i kto? Bóg...

wstrząśnięty

I słuchaj — miewam straszny sen —

straszny sen — czasem mi się zdaje,

że ile w świecie ścieżek, dróg,

chodników: zewsząd, przez wsze kraje,

pielgrzymi idą, idzie tłum

przez wieki, wieków wieki — hen —

wszyscy drży na całem ciele — zimny mnie zlewa pot —

wszyscy... urywanie

przeciwko mnie...

z rękoma

wyciągniętemi...

w górą — wzwyż

podniesionemi —

z wysiłkiem

z klątwą...

po chwili

Szum

okropny w uszach... w sercu młot —

zjawa okropna — półwidoma,

kryjoma pół — i jakiś krzyż —

krzyż jakiś we mgle — w górze — gdzieś

nad mną — jak orzeł —

SYMEON

dając pieniądze, przerażony

Bracie — weź —

muszę już...

wychodzi szybko.

Po wyjściu Symeona Judasz, który bezmyślnie bierze pieniądze, bezmyślnie je zawija w węzełek i zatyka za opasek, tak, że wiszą przewieszone i widoczne. Judasz stoi pod wrażeniem własnych słów chwilę. Lamech ukazuje się i schodzi ze wzgórza ku niemu. SCENA II

Judasz, Lamech. LAMECH

tęgi, z pałką w ręku, z dali

Hej tam! Judasz!

JUDASZ

Co? Lamech?

LAMECH

Ja.

Zwierzchność gminna mnie przysyła.

JUDASZ

Czego chcesz?

LAMECH

Córka twa

Ada —

JUDASZ

poruszony

Ada? Co?

LAMECH

Dała zgorszenie.

JUDASZ

Ada się czego dopuściła!?

Kłamiesz! Łżesz!!

LAMECH

spokojnie

Judasz, nie mów, że nie,

skoro ci prawda nie jest znana —

urzędowo naśladując sędziów, ordynarnie, z powagą, sucho

Ada w uczynku jest schwytana,

a że schwytana na uczynku,

już jej tem samem dowiedziono —

czy nie?

Gdy zatem jest schwytana

i skoro dowód jest uczynku

o co została oskarżona:

ma być przez wieś we worze gnana,

stawiona oczom wszech na rynku,

gdzie, że jest jeszcze bardzo młoda,

karą jej będzie zimna woda:

czterdzieści wiader i śmiech ludzi.

JUDASZ

gwałtownie

O hańbo! Wstydzie! O boleści!

O podły płodzie ty niewieści!

LAMECH

Tak twoja córka się paskudzi;

twój syn Mawiael zaś u Sali

krawca skradł sukna postaw —

JUDASZ

Boże!!

Łżesz! Kłamiesz!

LAMECH

niewzruszenie

który tam schowali

kupiwszy —

JUDASZ

Gorze mi!

LAMECH

w komorze,

i ma być za to karan chłostą,

pletni czterdzieści ze spocznięciem,

ile że jeszcze jest chłopięciem.

JUDASZ

To wszystko kłamstwa! Niecne słowa!

Łżą! Breszą! Skarze ich Jehowa!!

LAMECH

Zwierzchności gminy jest ma mowa,

a ty się nie drzyj ponad miarę,

bo wół nie gada ze starostą.

Bądź zdrów.

JUDASZ

Stój!

LAMECH

Czego?

JUDASZ

Nie pozwolę!

Idź do strony:

Darmowe książki «Judasz - Kazimierz Przerwa-Tetmajer (gdzie czytac za darmo ksiazki txt) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!

Dodaj komentarz