Darmowe ebooki » Powieść » Woyciech Zdarzyński, życie i przypadki swoje opisuiący - Michał Dymitr Krajewski (gdzie czytać książki online .txt) 📖

Czytasz książkę online - «Woyciech Zdarzyński, życie i przypadki swoje opisuiący - Michał Dymitr Krajewski (gdzie czytać książki online .txt) 📖».   Wszystkie książki tego autora 👉 Michał Dymitr Krajewski



1 ... 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19
Idź do strony:
można? proponowałem iey302 wyiazd z Warszawy i mieszkanie na wsi, gdzie przy oszczędności i gospodarstwie poprawić można stan uszczuplonych intrat303.

Nie wiem, co by na to powiedziały bardziey do Warszawy niż do mężów swych przywiązane żony. To pewna, iż moia nie dostała ztąd304 ani migreny, ani spazmów, ani waporow, owszem, oświadczaiąc mi, iż miała sobie za naywiększe uszczęśliwienie dzielić ze mną los, iaki się zdarzy, utwierdziła mię w zdaniu, które miałem, staraiąc się o nią, iż nie mieysce, ale sposob wychowania czyni złe albo dobre żony.

Gdy się wieść rozeszła o wyieździe naszym z Warszawy, starali się przyiaciele wszelkiemi sposobami, aby nas odwieść od tego. „Szkoda tych przymiotów — mówił Pan Szambelan — aby ie grzebać na wsi”, a z litości nad losem żony moiey podawał iey proiekta do rozwodu, stawiąc przed oczy perspektywy lepszego szczęścia. Naybardziey iednak damy, tkliwe na nieszczęścia, które się płci naszey zdarzaią, ubolewały nade mną, żem powracał na wieś dla częstych gości, których żona moia miewała u siebie.

W wilią wyiazdu mego spytałem się żony, czego by sobie życzyła z Warszawy dla rozrywki na wieś, ofiaruiąc iey 500 czerwonych złotych na różne sprawunki. Chociaż wyprawa, którą wzięła z domu, wystarczać iey mogła na lat kilka, wiedziałem iednak, iż potrzeby kobiece, a osobliwie żądania nowych mężatek, nie maią nigdy końca.

Rozumiałem, że kanarki, gile uczone, pieski, myszy białe, klatki, pudełka, arfy, gitary tak mi zabierą mieysce w powozie, iak owemu nieborakowi w Satyrze modney żony, alem się zdziwił, gdy zamiast tych fraszek trzy tylko pudła obaczyłem w przedpokoiu. W pierszym był fortepian roboty Wierzbowskiego, w drugim papiery muzyczne, w trzecim xiążki francuskie, między któremi nie znalazłem ani romansów, ani dzieł teatralnych, oprocz xiążek niewinnych w tym rodzaiu pani de Genlis305.

Wstrzymać się nie mogłem od radości, widząc to przygotowanie do życia wieyskiego. Wnosiłem sobie i nienadaremnie, iż przestaiąc na tak szczupłych potrzebach, serce iey nieskażone chciwością odmian i dziwactw wielkiego świata znaydzie siebie uszczęśliwienie w zaciszu wieyskim i życie to, nudne dla osób przyuczonych do zgiełku, będzie iey miłe, gdy tym sposobem umie się zabawić. Przyłożyłem się także z moiey strony do tego przygotowania na wieś, biorąc z sobą dzieła Konarskiego, Krasickiego, Naruszewicza, Karpińskiego, Kluka, Osińskiego o rudach krajowych i fizykę, prawo polityczne, prawo cywilne...

Pierwszych trzech autorów pisma poznawszy ieszcze w domu siostry moiey, zdawało mi się, że w pierwszym widziałem owego Sapausa, który pierwszy pracował w Modolu około poprawy wymowy i przywrócenia do kraiu pożytecznych nauk. W drugim owego Miloryma, który był wzorem iasnych wyrazów i dobrego pisania. W trzecim owego Sallirima, który pierwszy wskrzesił poezyą kraiową i pisał chwalebnie dzieie narodu swego. Praca tych mężów zdobi teraz biblioteczkę moią i iey przypisuię gust, który zabrałem do czytania xiążek w polskim języku.

Pierwsze dni mieszkania na wsi bywaią pospolicie przykre. Ale żona moia, nienauczona nudzić się w Warszawie, dlatego iż od dzieciństwa włożyła306 się w pracę, która zatrudniała iey myśli, nie doznawała tęsknoty, która pospolicie wypędza ze wsi damy przyuczone do życia na wielkim świecie. Co większa, z odmianą życia nie odmieniła bynaymniey wesołego humoru. Gospodarstwo domowe, muzyka i czytanie xiążek, sposobiących ią do przymiotów dobrey w przyszłym czasie matki, były dla niey rozrywką nierównie milszą iak nudne gadanie o stroiach, pieskach i teatrze.

Zostałem pomieszkanie szczupłe i niewygodne w oficynie, którą świętey pamięci matka moia kazała zbudować, opuściwszy dom murowany, gdzie po śmierci oyca mieszkać nie mogła dla strachow. Naypierwszym moim staraniem było poprawić ten dom, który nie tak dawnością, iako bardziey zaniedbaniem był spustoszony. Gdy iuż kończono posadzkę i w krótkim czasie miałem się sprowadzić, Pani Starościna, sąsiadka nasza, co rok dla zdrowia ieżdząca za granicę, powróciwszy ze Spa, raczyła nas odwiedzić. A iako dama dobrego gustu przewieść na sobie nie mogła307, aby mi nie wytknęła wad osobliwszych, które ią uderzyły w oczy, dom móy oglądaiąc308. Kazałem powiększyć drzwi i okna i przenieść ie z iednego mieysca na drugie, co odmieniaiąc wewnętrzne rozrządzenie, trzeba było dom cały z gruntu prawie przerabiać309.

Łaskawe sąsiedztwo żyło z nami w przyiaźni, co dzień nie byłem bez gościa, ale co dzień musiałem coś na uwagę gościa w domie310 przerabiać. Łamałem mury, chcąc wszystkim dogodzić, i przenosił z mieysca na mieysce drzwi, okna i kominy, które wkoło obiechawszy, wracały znowu na dawne mieysce, gdy na koniec Pani Czesnikowa, wielka przyiaciółka nieboszczki matki moiey, opowiedziawszy mi hystoryą o strachach, które widywała w tym domie, radziła mi, abym poprzestał kosztu, przypisuiąc zwłokę w dokończeniu przeszkodzie pochodzącey od strachów.

„Nie ma większey przeszkody do wykonania zamysłów naszych — odezwała się na to siostra — iak gdy wszystkim się staramy dogodzić...”. Usłuchałem iey rady i w iednym roku skończyłem pomieszkanie. Prawda, iż przyiaciele upatruią w nim wady, ale gdybym był obierał żonę i stawiał dom według ich zdania, trafiłbym był może iak ci, co się rozwodzą albo co całe życie buduią, a nie maią gdzie mieszkać. Bayka o młynarzu311 uczy każdego, iak trudno iest wszystkim dogodzić. Powtarzam często sobie to co on, błąd swóy uznawszy:

„Odtąd niech mi kto iak chce co nagania,  
Niech czy odwraca lub też do czego nakłania.  
Za moią głową póydę, choć by mię kto winił”.  
Zrobił młynarz iak myślił312 i dobrze uczynił. 
 
Przypisy:

1. przedtym — dziś: przedtem. [przypis edytorski]

2. niż (daw.) — tu: zanim. [przypis edytorski]

3. płaneta (daw.) — dziś: planeta. [przypis edytorski]

4. charaktery — tu: litery, znaki. [przypis edytorski]

5. lubiemy — dziś popr.: lubimy. [przypis edytorski]

6. niż (daw.) — tu: zanim. [przypis edytorski]

7. tym końcem (daw.) — tu: w tym celu. [przypis edytorski]

8. dowcip (daw.) — inteligencja. [przypis edytorski]

9. niż (daw.) — tu: zanim. [przypis edytorski]

10. ieżeli (daw.) — tu: czy. [przypis edytorski]

11. Jmość — Jejmość, od: Jej Miłość; pani. [przypis edytorski]

12. każdy ma swoie dziwactwo — dama iedna, podczas kolacyi u xiążęcia lotaryńskiego, postrzegłszy paiąka, z krzykiem wybiegła do ogrodu. Widząc przy sobie pierwszego ministra dworu: „ah! Mospanie (rzekła) iakżem przestraszona...”. „Ktoż by się tego nie bał (odpowiedział Minister). Ale byłże wielki?”. „Straszliwym sposobem”, odpowiedziała dama. „Latałże koło mnie blisko?”. „Cóż znowu W. Pan mówisz? paiąk latał?”. „Alboż W. Pani dla paiąka takie historye robisz? iakie głupstwo! ia rozumiałem, że to był niedopyrz”. Helwecjusz, O rozumie. [przypis autorski]

13. kompleksja — budowa; tu: charakter, osobowość, konstrukcja psychiczna. [przypis edytorski]

14. non cuivis homini contingit adire Corinthum (łac.)— nie każdego stać, by jechać do Koryntu (cyt. z Horacy, Listy I, 17, 36); przen.: nie każdy jest wystarczająco zamożny i wyrafinowany. [przypis edytorski]

15. koniec — tu: zwieńczenie, korona, punkt dojścia. [przypis edytorski]

16. zasiągnął — dziś: zasięgnął; tu: sięgał; zażył. [przypis edytorski]

17. przytomny (daw.) — obecny (przy tym, o czym mowa). [przypis edytorski]

18. płaneta (daw.) — dziś: planeta. [przypis edytorski]

19. merydyana (łac. meridiana) — linia południkowa. [przypis edytorski]

20. ekwator (daw.) — równik. [przypis edytorski]

21. alwar a. Alwar — podręcznik do nauki gramatyki łacińskiej (trzytomowe dzieło De institutio grammatica) z XVI w., używany w szkołach jezuickich; pot. nazwa utworzona została od nazwiska autora, portugalskiego jezuity Emmanuele Alvareza (1526–1586), rektora kolegium jezuickiego; gramatyka została wydana po raz pierwszy w Lizbonie w 1572, pierwszy przedruk polski pochodzi już z 1577 r., a do końca okresu Oświecenia miało miejsce blisko 70 wydań dzieła na terenach Rzeczpospolitej. [przypis edytorski]

22. prawdzić się — sprawdzać się. [przypis edytorski]

23. pedes (z łac.) — stopa; tu: staroż. miara rytmiczna wiersza. [przypis edytorski]

24. elizja — opuszczenie samogłoski w wygłosie a. sylaby końcowej. [przypis edytorski]

25. wiersz — tu: wers. [przypis edytorski]

26. potym — dziś popr.: potem. [przypis edytorski]

27. autor „Zabawek wierszem i prozą” — Franciszek Karpiński (1741–1825). [przypis edytorski]

28. za każdą razą — dziś: za każdym razem. [przypis edytorski]

29. Chrya działaiąca — Chria activa. Rodzay mowy, który dawniey dawano w szkołach. [przypis autorski]

30. dowcip (daw.) — inteligencja, spryt, intelekt. [przypis edytorski]

31. wysoko — tu: wzniośle; według reguł stylu wysokiego. [przypis edytorski]

32. nie dostawać (daw.) — nie starczać; brakować. [przypis edytorski]

33. mało dba o to, aby go zrozumiano, byleby tylko pisał i mówił in forma — satyra Rabnera. [przypis autorski]

34. sylogizmu według form, które mądrzy ludzie (...) w dowcipnym epigrammacie opisali —

Barbara Celarent, Darii Ferio Baralipton.  
Celantes Dabitis Fapesmo Frisesomorum,  
Cesare Camestres Festino Barocco Darapti.  
Felapton Disamis Datisi Brocardo Ferison.  
  [przypis autorski]

35. w przytomności (daw.) — w obecności. [przypis edytorski]

36. wieku naszego — w naszym wieku. [przypis edytorski]

37. jeżeli (daw.) — tu: czy. [przypis edytorski]

38. jeżeli działaiące powinno się stykać z biernym, czy też działać może z daleka — Utrum agens debeat esse immediatum posso, an vero agere possit indistans. [przypis autorski]

39. czyli w zepsuciu substlancyalnym rozsypuią się cząstki, aż do materyi pierwszey — An in corruptione Substantiali resolvuntur partes usq. ad Materiam Primam. [przypis autorski]

40. jeżeli przedmiot duchowny może zostawać w podpadniku cielesnym; albo przeciwnie przymiot cielesny w podpadniku duchownym — Utrum accidens spirituale possit inherere subiecto corporeo, vel e contra accidens corporeum subiecto spirituali. [przypis autorski]

41. o cnocie plastyczney — De virtute plastica. [przypis autorski]

42. o początku uszczególniającym — Principium individuationis. [przypis autorski]

43. o opowiadanym powszechnym pośledniczym — Praedicatum univesale posterioristicum. [przypis autorski]

44. o Adamie ieżeli miał wlaną umieiętność i tak był stworzony iak my, którzy się rodziemy — nauczyciele umieiętności lekarskiey Akademii Douay [w roku] 1745 wydali zagadnienie: Utrum Adamoes habuerit umbilicum. [przypis autorski]

45. Doktor Halski — Doktor Halensis napisał siedem tomow in folio o siedmiu piórach Herubinów. [przypis autorski]

46. ztąd — dziś popr. ubezdźwięcznione: stąd. [przypis edytorski]

47. potym — dziś popr.: potem. [przypis edytorski]

48. lubo (daw.) — choć, chociaż. [przypis edytorski]

49. susceptant (daw.) — pomocnik notariusza; urzędnik sądowy przyjmujący zeznania. [przypis edytorski]

50. suscipiat a te (łac.) — przyjęty przez ciebie. [przypis edytorski]

51. kupres (z łac. cupressus) — drzewo cyprysowe; tu: przen. kres życia (cyprys był uznawany za drzewo żałobne, cmentarne). [przypis edytorski]

52. god — dziś popr. D.lp: godów; gody: wesele, okres świąteczny. [przypis edytorski]

53. prowentowe regestra — rejestry dochodów. [przypis edytorski]

54. potym — dziś popr.: potem. [przypis edytorski]

55. w posiedzeniu — tu: na spotkaniu. [przypis edytorski]

56. O trzecim przyległym — De tertio adiacente. [przypis autorski]

57. przydatnik wiąże się z podpadnikiem — attributum cum subjecto. [przypis autorski]

58. Akademii moiey, która mi przysiąc kazała, iż bronić będę iey honoru — zwyczay był przedtym, iż kazano przysięgać młodzieży, iako bronić będzie honoru Akademii; teraz z reformą ustało i krzywoprzysięstwo. [przypis autorski]

59. polerowny (daw.) — cywilizowany. [przypis edytorski]

60. Święty Krzyż — tu: kościół pod wezwaniem Świętego Krzyża w Warszawie, usytuowany nieopodal skrzyżowania ulicy Krakowskie Przedmieście i Świętokrzyskiej. [przypis edytorski]

61. zastanowić się (daw.) — stanąć, przystanąć. [przypis edytorski]

62. bydź — dziś popr.: być; autor stosuje obie formy zamiennie. [przypis edytorski]

63. czyli — czy z partykułą wzmacniającą -li; znaczenie: czy też. [przypis edytorski]

64. ztąd (daw.) — dziś ubezdźwięcznione: stąd. [przypis edytorski]

65. ieżeli (daw.) — tu: czy. [przypis edytorski]

66. wszędzie uczeni idą przeciw zwyczaiowi — pisma niektóre powstaią przeciw Akademikom francuskim, nazwanym Jch Mość Czterdziestu; iż doskonaląc ięzyk, piszą częstokroć

1 ... 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19
Idź do strony:

Darmowe książki «Woyciech Zdarzyński, życie i przypadki swoje opisuiący - Michał Dymitr Krajewski (gdzie czytać książki online .txt) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!
Dodaj komentarz