Darmowe ebooki » Dramat wierszowany » Brand - Henryk Ibsen (literatura naukowa online .txt) 📖

Czytasz książkę online - «Brand - Henryk Ibsen (literatura naukowa online .txt) 📖».   Wszystkie książki tego autora 👉 Henryk Ibsen



1 ... 4 5 6 7 8 9 10 11 12 ... 24
Idź do strony:
iść, gdzie nas powinność woła. 
  BRAND
Wezwała pana, o mnie zgoła78 
I wiedzieć nie chce, a ja przecie 
Czekam, nieszczęsny człek na świecie. 
  DOKTÓR
Na co pan czeka?... 
  BRAND
Jeśli ona 
Nie pośle po mnie, rzecz stracona!  
  DOKTÓR
do Agnieszki
Biedna! Poznałaś się na mękach, 
W tak strasznie twardych będąc rękach. 
  BRAND
Nie jestem twardy...  
  AGNIESZKA
Dla jej duszy 
On w sobie wszystką moc poruszy, 
Krwi swej utoczy na ostatku! 
  BRAND
Ja-ć dobrowolnie wziąłem w spadku 
Księgę jej wszystkich win... 
  DOKTÓR
A swojej 
Pan nie masz dosyć? 
  BRAND
Jeden człek 
Może swym trudem zdobyć lek 
Na winy wielu — niech je znosi, 
A cierpliwością wnet je zmyje... 
  DOKTÓR
Ale nie ten, co sam swą szyję 
Uginać musi, biedny, nagi, 
Pod ich ciężarem... 
  BRAND
Mnie odwagi 
Nie brak — ja chcę i to me jedno 
„Chcę” kryje w sobie rzeczy sedno! 
  DOKTÓR
patrzy na niego oniemiały
Tak, woli twojej quantum satis79 
Do kont bogatych się zalicza, 
Lecz twoje konto caritatis80 
To kartka całkiem jest dziewicza! 
 
odchodzi BRAND
przez chwilę wodzi za nim oczyma
O, w żadnym słowie — ja to znam —  
Taki się dziś nie mieści kłam, 
Co w słówku „Miłość” — w nim to świat 
Szatańsko mądrze chowa rad 
Ów fałsz i słabość swojej woli, 
Tym słowem właśnie ludzka nędza 
Milcząco duszę swą oprzędza, 
Ażeby mogła — jak to boli —  
Do syta kąpać się w rozpuście! 
Pnę się do góry, nad czeluście, 
Oddechu złapać już nie mogę 
I oto miłość skraca drogę! 
Podążam traktem grzesznej rzeszy, 
Wtem z przebaczeniem miłość śpieszy; 
Bezczynnie patrzę, gdzie me cele, 
Już je przede mną miłość ściele; 
Bezprawie-m wybrał i wnet pusta 
Miłość zamyka sędziom usta. 
  AGNIESZKA
Że to fałszywe, dobrze wiem, 
Jednak — azali fałsz jest w tem? 
  BRAND
Woli potrzeba — ona jedna 
Gasi w ustawie żądzę sedna 
Sprawiedliwości... Tak, tak, wprzódy 
Trzeba mieć wolę, nie, by trudy 
Codziennej tylko znosić drogi, 
Nie, by na siebie brać li mnogi 
Mozół, którego czyn wymaga! 
O, nie! Radosna twa odwaga 
Niechaj ma wolę, aby wiernie 
Przez wszystkie grudy przejść i ciernie, 
Przez wszystkie trwogi, wszystkie lęki! 
Nie w tym męczeństwo, że te męki 
Zniesiesz na krzyżu konająca; 
Wybrana będziesz śród tysiąca, 
Jeśli masz wolę, by twe ciało 
Na krzyżu w mękach tych konało, 
Jeśli masz wolę, na swą duszę 
Sprowadzić straszne te katusze. 
  AGNIESZKA
przytula się do niego
Gdy dla nas próby dzień nastanie, 
Mów, ty obrońco mój i panie! 
  BRAND
Zwycięży wola w takim boju, 
Nadejdzie wówczas dzień spokoju, 
Wówczas, jak gołąb, miłość złota 
Da ci oliwną kiść żywota! 
Lecz dla tych marnych gnuśnych ludzi 
Niech się nienawiść w tobie budzi. 
 
przerażony
Nienawiść! Z światem bój to krwawy, 
A człek, jak gdyby dla zabawy, 
Tak lekko straszne słowo rzekł... 
 
wybiega do domu AGNIESZKA
patrzy poprzez drzwi
Ukląkł przy Alfie... Biedny człek, 
Do łóżka skronie swe przyciska, 
Jak gdyby płakał, jakby bliska 
Była mu rozpacz, jakby kroki 
Nie mogły z puszczy wyjść głębokiej!  
Jakiż to zdrój miłości płynie 
Z tej męskiej piersi!... Tak, jedynie 
Alfa on jeszcze kochać może, 
Gdyż to dzieciątko małe boże 
Obce jest dotąd grzechu plamie... 
 
przeraźliwie
Zrywa się!... Boże!... Ręce łamie! 
Cóż on zobaczył? Zbladł jak śnieg... 
  BRAND
na schodach
Z wieścią nie przyszedł żaden człek? 
  AGNIESZKA
Nie ma nikogo do tej pory! 
  BRAND
spogląda znowu w kierunku wnętrza domu
Co za gorączka w drobnej, chorej 
Piersi dzieciny! Co za wrzenie! 
Tylko spokoju... 
  AGNIESZKA
Na sumienie! 
Co się to dzieje? Cóż to znaczy? 
  BRAND
Nie ma przyczyny do rozpaczy! 
 
wola w kierunku drogi
Ach, widzę posła, jest! Nareszcie! 
  MĘŻCZYZNA
poprzez bramę ogrodową
Teraz masz przybyć ku niewieście! 
  BRAND
Jestem do drogi tej gotowy. 
Co powiedziała? 
  MĘŻCZYZNA
Coś tam słowy 
Rzekła mglistymi. Słaba, zbladła, 
Ledwie na łóżku swym usiadła 
I coś szepnęła w takim wątku, 
Że za sakrament pół majątku! 
  BRAND
cofając się
Pół? Nie! O, powiedz: nie!  
  MĘŻCZYZNA
potrząsa głową
Zaiste! 
Kłamstwo byłoby oczywiste!  
  BRAND
Pół?... Nie!... Przenigdy! Nie, dobytek 
Miała na myśli cały, wszystek?!...  
  MĘŻCZYZNA
Może!... Jam słyszał o połowie, 
A mózgu mego jeszcze zdrowie 
Nie opuściło — jasny on!  
  BRAND
chwyta go za ramię
Gdy Bóg nas wezwie przed swój tron, 
Czy mi poświadczysz, że to słowo 
Padło z jej wargi?...  
  MĘŻCZYZNA
Całkiem zdrowo! 
  BRAND
A więc niech skończy się jej nędza 
Bez sakramentów i bez księdza! 
To ma odpowiedź!  
  MĘŻCZYZNA
patrzy na niego wzrokiem niepewnym
Chyba zgoła 
Nie wiesz, kto w biedzie swej cię woła. 
  BRAND
Dla swych i cudzych jedno prawo, 
Różnic nie czynię.  
  MĘŻCZYZNA
Mówisz krwawo!  
  BRAND
Stojący wobec śmierci lic, 
Znam jedno: wszystko albo nic! 
  MĘŻCZYZNA
Księże!  
  BRAND
Najmniejszy pyłek złota 
Jest zaprzeczeniem praw żywota: 
W nim bałwochwalstwa potwór siedzi. 
  MĘŻCZYZNA
Bicza tej twojej odpowiedzi 
Użyję tak, by go na grzbiecie 
Nazbyt nie czuła. Jedną przecie 
Ma li pociechę śród swych dróg: 
Nie będzie dla niej twardym Bóg, 
Wszak z miłosierdzia swego znan 
Lepiej od ciebie.  
 
odchodzi BRAND
Wstrętny, zakisły dzban pociechy 
Zbyt często mazał ludzkie grzechy! 
Drzyjcie się, drzyjcie! Skarga pusta 
Zamyka nieraz sędziom usta! 
Tak jest! Tak musi być! Ludziska 
Zbyt wierzą w to, że gdzieś tam z bliska, 
Czy też z daleka siedzi zbożna 
Postać staruszka, z którym można 
Ot, potargować się drobinę. 
 
Mężczyzna spotkał się na drodze z Drugim, wracają obaj BRAND
Świeżą niesiecie mi nowinę? 
  PIERWSZY MĘŻCZYZNA
Tak. 
  BRAND
Jakiej treści? Mów, człowiecze! 
  DRUGI MĘŻCZYZNA
Dziewięciu się dziesiątych zrzecze. 
  BRAND
A nie wszystkiego? 
  DRUGI
Nie! 
  BRAND
Mój bracie, 
Moją odpowiedź wszakże znacie: 
Bez sakramentów i bez księdza! 
  DRUGI
Zbyt wiele przeszła, zbyt ją nędza 
Trapiła w dniach ostatnich. 
  PIERWSZY
Ona 
Dała ci życie, umęczona! 
  BRAND
załamując ręce
Dla swych i cudzych jedno prawo, 
Różnic nie czynię... 
  DRUGI
Prędko 
Rosną jej męki, jej cierpienia —  
Poślij jej słowa pocieszenia. 
  BRAND
do pierwszego mężczyzny
Idź, powiedz jej: „stół nakryć trzeba 
Dla Pana, Wina i dla Chleba.” 
 
obaj Mężczyźni odchodzą AGNIESZKA
tuli się do niego
Gwiazda mnie twoja nieraz trwoży, 
Oto gorejesz, jak miecz boży! 
  BRAND
ze łzami w głosie
Czyż świat nie zwraca swoich mieczy 
Przeciwko mnie? Czyż płód człowieczy 
Nie dręczy mnie gnuśnością swoją? 
  AGNIESZKA
Chodzić po drodze twej się boją: 
Nazbyt jest stroma... 
  BRAND
Lepszą drogę 
Wskaż im, ja innej dać nie mogę. 
  AGNIESZKA
Stosujże miarę swą, gdzie chcesz, 
Znajdziesz li w świecie wzdłuż i wszerz 
Człeka, co dorósł do twej miary? 
  BRAND
Prawda! Aż strach, jak świat ten stary 
Dzisiaj jest pusty, płaski, podły! 
Odbiegnie kto od zwykłej modły 
I w bezimiennym testamencie 
Pokaże coś, od razu święcie 
Wywyższon będzie pod niebiosy... 
Weź bohaterom ich rozgłosy, 
Zostaw im czyn ich już spełniony, 
Z tym samym idź pomiędzy trony 
Wszechmożnych królów i cesarzy, 
A ujrzysz, czy się kto odważy 
Spełnić coś jeszcze na tym świecie! 
Zechceż jakiemu się poecie 
Puścić swe płody ot, w ten sposób, 
By nie wiedziała żadna z osób, 
Że blask i dźwięk, który je wzrusza 
Jest dziełem jego genijusza? 
Suchy czy świeży konar — dość, 
Że wyrzeczenie to jest gość, 
Który śród ludzi rzadko bywa. 
Tak, żądza świata — oto żywa 
Moc, co w parobki swe ich zmienia. 
Ponad przepaścią człek istnienia 
Swego się czepia, jak gałęzi, 
A kiedy pada z tych uwięzi, 
Kiedy się słaba gałąź łamie, 
Jeszcze kurczowo swoje ramię 
Zatapia w piargi, w gruzy, w proch... 
  AGNIESZKA
I, stojąc wobec śmierci lic, 
Słyszy twe „wszystko albo nic!” 
Z tym się w mogilny stacza loch! 
  BRAND
Zwycięstw nie ujrzy twoje oko, 
Nie widząc walki! O, wysoko 
Musi się wznieść, kto upadł nisko! 
 
milczy chwilę, potem głosem zmienionym
A jednak, widząc legowisko, 
Na którym człek za grzechy lute81 
Spełnia, konając, swą pokutę, 
Myślałem nieraz, że mnie burza 
Śród rozszalałych głębin nurza, 
Że na rozbitym gdzieś okręcie 
W jakimś straszliwym mknę zamęcie... 
Pośród łkającej, niemej skargi 
Nieraz, bywało, gryzłem wargi; 
Litości obcy, nieraz, żono, 
Byłbym był rad uścisnąć pono, 
Zamiast biczować... Idź! Twe zwrotki 
Niech w sen otulą jasny, słodki 
Naszą dziecinę — ona chora! 
Wszak serce dziecka, to jeziora 
Toń przenajczystsza, w słońcu lśniąca. 
Życzenie matki o nią trąca, 
Jak skrzydło mewy, co milcząca 
Przebiega przestwór zbłękitniony. 
  AGNIESZKA
blada
Ach! W jakiekolwiek zwrócon strony, 
Ku dziecku wciąż twój pocisk wraca. 
  BRAND
To nic! Niech tylko twoja praca 
Zwraca się zawsze ku dziecinie. 
  AGNIESZKA
Obdarz mnie jakim słowem ninie82! 
  BRAND
Silnym? 
  AGNIESZKA
Łagodnym w równej mierze. 
  BRAND
obejmuje ją
Kto jest niewinny, ten niech szczerze 
Żyje bez trwogi. 
  AGNIESZKA
spogląda nań jasno i mówi
Jest coś w świecie, 
Czego zażądać Bóg nie może! 
wchodzi do wnętrza domu  
  BRAND
patrzy cicho przed siebie
Iż zażądałeś tego, Boże, 
Żywe dowody mamy przecie 
Na Abrahamie83!... 
opędza się myślom Nie! Nie! Mary! 
Jam już dokonał swej ofiary! 
Grzmieć, jako boży grzmot olbrzymi, 
Tak wstrząsać ludźmi upadłymi —  
Ten sen żywota uległ zgubie! 
Jak to? Ofiarą ja się chlubię? 
Znikła ofiary mojej siła, 
Gdy mnie Agnieszka przebudziła, 
Gdy razem ze mną w tej potrzebie 
Dała ofiarę i ze siebie! 
 
spogląda ku drodze
A tamta, w domu, ledwie żywa, 
Jakżeż w swym skąpstwie uporczywa! 
Dlaczego wrzodu, co ją plami, 
Nie umie wyrwać z korzeniami? 
Tam... nie! To wójt nasz! Okrąglutki, 
Wesoły, czerstwy; troski, smutki 
Zawsze mu obce — oto lezie, 
Ręce, jak klamry w parentezie84, 
Zgięte w kabłąki, ma w kieszeni... 
  WÓJT
spoza furtki ogrodu
Dzień dobry!... Może się nie ceni 
Takiego gościa, ale... 
  BRAND
zaprasza w dom
Proszę... 
  WÓJT
Dzięki! I tutaj też po trosze 
Można słóweczko, jeśli, panie, 
Raczysz mi dziś pozwolić na nie... 
  BRAND
Masz pan interes? 
  WÓJT
Nie!... Lecz macierz 
Pańska ostatni, słyszę, pacierz 
Będzie mówiła... licha ona —  
Żal mi... 
  BRAND
Nie wątpię. 
  WÓJT
Prawie kona — 
O, bardzo żal mi! 
  BRAND
Więc? 
  WÓJT
Mój Boże, 
Pomoc już stara, człek nie może 
Żyć na wiek wieków — juścić gaśnie —  
A żem przechodził tędy właśnie, 
Więc w drodzem tak umyślił sobie, 
Że, wie pan, chyba dobrze zrobię, 
Jeśli pogadam w tej, czy innej 
Sprawie... Czy prawda, że rodzinny 
Spór między wami? Boć tak głoszą 
Ludzie naokół... 
  BRAND
Między nami — 
Co? Spór rodzinny? 
  WÓJT
Ponoć sami 
Wiecie, że chciwość ma zbyt dużą, 
Że jest w tym powód nieprzyjaźni; 
Juścić człowieka to i drażni, 
Że sam harować musi wtedy, 
Gdy mógłby żyć z ojcowskiej schedy, 
Którą do dni swoich ostatka 
Tak niepodzielnie dzierży matka. 
  BRAND
Zbyt niepodzielnie — juści, juści! 
  WÓJT
Więc też człowieka nie popuści, 
Ot, swary, gniewy — lecz ja, panie, 
Myślę, że na to, co się stanie, 
Patrzysz spokojnie i że dalej, 
Choć mi tak zbytnio się nie pali, 
Raczysz wysłuchać mnie... 
  BRAND
Jak chcecie, 
Teraz, czy później... 
  WÓJT
Ot, na świecie 
Taka jest sprawa: skoro spocznie 
Pod swoją darnią, pan niezwłocznie 
Będziesz się liczył do bogaczy... 
  BRAND
Tego pan zdania? 
  WÓJT
1 ... 4 5 6 7 8 9 10 11 12 ... 24
Idź do strony:

Darmowe książki «Brand - Henryk Ibsen (literatura naukowa online .txt) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!
Dodaj komentarz