Darmowe ebooki » Dramat wierszowany » Brand - Henryk Ibsen (literatura naukowa online .txt) 📖

Czytasz książkę online - «Brand - Henryk Ibsen (literatura naukowa online .txt) 📖».   Wszystkie książki tego autora 👉 Henryk Ibsen



1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 ... 24
Idź do strony:
rozchodzą, ku dolinie 
Zmierzają jedni, a zaś ninie13 
Dwoje się ludzi ku mnie słania... 
Ostatnie ślą już pożegnania 
Kapeluszami, woalkami... 
„Bywajcie zdrowi!... Pan Bóg z wami!” 
słońce coraz to bardziej przeciska się przez mgły. Brand stoi nieruchomy, przypatruje się zbliżającym się  
  Cóż to za blaski! Co za jaśnie! Rozwiewają się kłęby mgławe, Stopy przemiękką depcą trawę, 
Słońce złociste snuje baśnie! 
Może rodzeństwo? Bok przy boku 
Po tym kwiecistym spieszą stoku; 
Ona sukniami powiewnemi 
Snać nie dotyka nawet ziemi, 
On, jakby piórko, lekki!... Ona, 
O, skacze na bok, rozbawiona, 
Wyrywa mu się od niechcenia... 
O, już ją chwyta!.... Słodko, mile 
Droga się zmienia w krotochwilę14, 
W wesołą piosnkę śmiech się zmienia. 
 
Ejnar i Agnieszka w lekkich strojach podróżnych, oboje rozpromienieni, zjawiają się na wzgórzu. Mgły pierzchły. Szczyty lśnią w porannym słońcu EJNAR
Agnieszko, motylku mój cudny, 
Nic ja się ciebie nie boję; 
Zacisnę ja oka swej sieci —  
Te oka, to piosnki są moje. 
  AGNIESZKA
zwrócona twarzą ku niemu, cofa się, tańcząc i uciekając przed nim
Jeżelim ja cudnym motylkiem, 
To pozwól mi spocząć na kwiatku, 
A chceszli się bawić, więc goń mnie! 
Pochwycić? Przenigdy, mój bratku! 
  EJNAR
Agnieszko, motylku mój cudny! 
Zwężają się oka mej sieci! 
Już mam cię! Już skarb mój najdroższy 
Przenigdy z tych ok nie uleci. 
  AGNIESZKA
Jeżelim ja wiotkim motylkiem, 
To niechże mnie powiew uwodzi! 
A chwycisz mnie w oko swej siatki, 
Mych skrzydeł się dotknąć nie godzi! 
  EJNAR
Nie! Lekko ja wezmę do ręki 
Ten ciężar mój słodki i lekki 
I zamknę go w sercu... Tam baw się, 
Tam sobie już igraj na wieki!  
 
zbliżają się ku stromej turni; stają nad przepaścią BRAND
Stać!... Tutaj przepaść!... 
  EJNAR
Któż to woła? 
  AGNIESZKA
wskazując ku górze
O, tam! 
  BRAND
Ni kroku! Śmierć dokoła! 
Z śniegiem spadniecie do tej głębi! 
  EJNAR
obejmuje Agnieszkę i śmiejąc się, zwrócony ku górze
Nas to nie parzy ani ziębi, 
Szczęście jest z nami. Wyjdziem cało! 
  AGNIESZKA
Zabawkę dziś nam życie dało... 
  EJNAR
Szczęście nam śle dziś promień słońca: 
Sto lat on będzie trwał — bez końca! 
  BRAND
Więc wy dopiero po stu latach...? 
  AGNIESZKA
powiewając welonem
O tym ni słowa, proszę ciebie... 
Bawić się będziem wszak i w niebie. 
  EJNAR
Sto lat na wonnych przeżyć kwiatach, 
Sto lat bez miary i bez celu 
W miłości kąpać się weselu! — 
  BRAND
No, a co będzie potem? 
  EJNAR
Potem? 
Do nieba pójdziem znów z powrotem. 
  BRAND
Może wy z nieba tu przyszliście? 
  EJNAR
Prosta rzecz: z nieba! Oczywiście! 
  AGNIESZKA
To znaczy: teraz, o tej chwili, 
Myśmy tam z dołu tu przybyli. 
  BRAND
I owszem, owszem... Oko moje 
Już zobaczyło was oboje 
Tam, gdzie się dzielą te potoki. 
  EJNAR
Skierowaliśmy tu swe kroki, 
Pożegnawszy się z przyjacioły. 
Ręką, całunkiem tłum wesoły 
Stwierdzał przedrogich wspomnień rój! 
Zejdź-że pan ku nam! Panie mój, 
Zechciej zabawić się tu z nami, 
Posłuchać pieśni nad pieśniami15! 
Słodszej nie stworzył żaden czas! 
Czemu pan stoi niby głaz? 
Prędzej! My cuda ci pokażem! 
Ja, panie, byłem wprzód malarzem! 
Co to za szczęście, życie, świat 
Wciągać w swą sztukę! Człek jest rad, 
Że niby Stwórca może oto 
Przelichy metal zmieniać w złoto! 
Ale nad wszystko, czym mnie Bóg 
Obdarzyć raczył śród mych dróg, 
To ma Agnieszka!... Słodki plon, 
Gdym z południowych wrócił stron 
Z farbą i pędzlem — z niczym więcej... 
  AGNIESZKA
gorąco
A, jakby posiadł sto tysięcy, 
Tak pewien siebie, tak zuchwały... 
  EJNAR
Do wsi tej losy mnie przygnały... 
Tu zagościła ona właśnie, 
Aby słoneczne chłonąć jaśnie, 
Gorzkie powietrze, świerków wonie... 
I ja zjawiłem się w tej stronie: 
Snać przeznaczenie mnie tu niosło. 
Chciałem malarskie swe rzemiosło 
Zanurzyć w pięknie tego boru, 
Chciałem dla sztuki swej prawzoru 
Szukać w obłokach tych, w tej rzece... 
I oto, gdy tak na to lecę, 
Odrazum został arcymistrzem: 
Lice jej stało się ognistszem, 
W jej oczach szczęścia blask się jarzy, 
Uśmiech nie schodzi już z jej twarzy  
— Wszystko początek ze mnie wzięło... 
  AGNIESZKA
Jeno16, malując to swe dzieło, 
Nie wiedział o tym chłopiec pusty17. 
Życie pełnymi chłonął usty18, 
Aż tu pewnego znów zarania 
Jął się19 na powrót malowania... 
  EJNAR
Wtem, Boże drogi, coś mi wpadło, 
Że ze mnie istne jest dziwadło, 
Żem nie oświadczył się swej lubej! 
Więc zamiast pleść smalone duby, 
Od razu wziąłem się do sprawy. 
Nasz zacny doktór, zbyt łaskawy, 
Nie mógł opędzić się radości: 
W dom pozapraszał licznych gości  
— Wszystkie powagi, wszyscy księża, 
Młódź z okolicy, mąż-ci w męża, 
Że jeno patrzeć!... Trzy dni trwały 
Hulanki, tańce i hejnały. 
Dzisiaj zeszliśmy już mu z karku, 
Ale zabawy na folwarku 
Bynajmniej jeszcze nie skończono... 
Widziałeś to wesołe grono, 
Szyfry20, chorągwie, kapelusze, 
Całe we wieńcach! Zacne dusze! 
Uciesze swej puścili wodze, 
Towarzyszyli nam w tej drodze. 
  AGNIESZKA
A my we dwójkę po tej górze 
Skaczemy sobie, dzieci, duże! 
  EJNAR
Mieliśmy z sobą wina moc! 
  AGNIESZKA
Od śpiewów brzmiała letnia noc! 
  EJNAR
O, nawet tłum tych ciężkich mgieł 
Bał się dziś z nami brać na kieł21! 
  BRAND
A teraz dokąd? 
  EJNAR
Tam, do miasta — 
  AGNIESZKA
Skąd jestem rodem... 
  EJNAR
Ma niewiasta 
I ja — nasamprzód o tę krztynę 
Ku zachodowi, a zaś potem 
W stronę fiordu ptaków lotem 
Na weselisko me jedyne 
Zawiodę skarby — zadyszany 
Rumak Egira22 przez bałwany 
Hen, nas poniesie w chyżym pędzie! 
Później, jak białe dwa łabędzie, 
Tam, na południe... 
  BRAND
A tam, panie? 
  EJNAR
Tam przepłomienne miłowanie, 
Jak sen potężne, a tak właśnie 
Słodkie i miłe, jako baśnie! 
W ono niedzielne, jasne rano 
Żadnego księdza nie przyzwano, 
A przecież pierzchły wszelkie troski... 
Dzień to był dla nas iście boski, 
Pobłogosławił nam... 
  BRAND
Kto? 
  EJNAR
Lud! 
Przyjaciół naszych tłum radosny, 
Który nam wiecznej życzył wiosny, 
Który odganiał od nas trud, 
Który ze wszystkich swoich sił 
Życzył nam zdrowia, wino pił, 
Wieńcami zdobił nasze włosy, 
Żeśmy wybrani snać przez losy... 
  BRAND
Żegnam oboje... 
 
chce odejść EJNAR
Zostań pan! 
Czyja-ż to postać?... Ktoś mi znan... 
  BRAND
zimno
Obcy my sobie. 
  EJNAR
Mnie się przecie 
Zdaje, że kiedyś, gdzieś na świecie, 
Myśmy się znali — może w szkole... 
  BRAND
Tak, znaliśmy się, nim pacholę 
Stało się — mężem!... 
  EJNAR
Czyż być może? 
Nie przypominam sobie... 
nagle, z krzykiem Brand!... O Boże! 
  BRAND
Ja w te tropy 
Wiedziałem, kogo tutaj stopy 
Przywiodły dzisiaj. 
  EJNAR
Witam, bracie, 
Witam serdecznie! Gdy tak na cię 
Patrzę w tej chwili, pewność mam, 
Żeś się nie zmienił, żeś ten sam, 
Żeś ten, co, z chmurą wciąż na czole, 
Nie mógł wytrzymać w naszym kole... 
  BRAND
Byłem wam obcy... ale ciebie 
Jakoś lubiłem... W ciemnym żlebie 
Skalistej turni urodzony, 
O którą fale swoje tony 
Rozstrzeliwały... wy z południa... 
Życie, bywało, nam utrudnia 
Inna natura... 
  EJNAR
Tutaj gdzieś 
Leży widocznie twoja wieś? 
  BRAND
Przez nią mnie wiedzie powołanie. 
  EJNAR
Przez nią? A potem cóż się stanie? 
Czyżby w daleki świat? 
  BRAND
Niewiele 
Potrzeba pracy tu, w tym siele23. 
  EJNAR
Przecieżeś księdzem? 
  BRAND
z uśmiechem
Tak, wikarym. 
Człek jest jak zając: czasem w starym, 
Odwiecznym musi spocząć lesie, 
A czasem w żyto los go niesie. 
  EJNAR
Zaś ostateczna dokąd droga? 
  BRAND
prędko i surowo
Nie pytaj o to. 
  EJNAR
O, dla Boga! 
Czemu? 
  BRAND
zmieniwszy ton
Ot, tak... Moi kochani, 
I mnie zawiezie do przystani 
Ten sam wasz okręt.  
  EJNAR
Ten nasz statek, 
Którym do ślubu my...? Zadatek 
Szczęścia zbyt wielki. 
do Agnieszki Bądź wesoła, 
Jedziemy w trójkę... 
  BRAND
Pogrzeb woła. 
  AGNIESZKA
Pogrzeb? 
  EJNAR
Co? Pogrzeb woła ciebie? 
Kogoś obecność twa pogrzebie? 
  BRAND
Tego, co zwą go wargi twoje: 
Bogiem. 
  AGNIESZKA
cofając się
Chodź, Ejnar, ja się boję! 
  EJNAR
Brand!... 
  BRAND
Wstrętne widmo spocznie w trumnie! 
Ten Bóg służalczy, co go tłumnie 
Służalców podła wielbi rzesza! 
Ta jedna myśl mnie dziś pociesza, 
Że mam go grzebać — i to w dzień!... 
Cuchnie, kto zdrowych nie miał tchnień, 
Kto konał całe tysiąc lat. 
  EJNAR
Brand! Jesteś chory!... 
  BRAND
A toś zgadł!... 
Tak, jestem chory, jak ta jodła, 
Co k niebu smukły pień wywiodła! 
Nie ja słabuję, czas jest chory, 
Jemu potrzebne są doktory, 
On leków żądny. Na tym świecie 
Wy tylko bawić się pragniecie. 
Na pół wierzycie, to być może, 
Lecz czy widzicie co na dworze? 
Nie! Jeśli jarzmo gnie wam karki, 
Wy je rzucacie wnet na barki 
Tego, co przyszedł, aby wiernie 
Krzyż dźwigać za was, znosić ciernie! 
Tak was uczono!... Wy tańczycie, 
Zabawą tylko jest wam życie! 
Tańcz, tańcz, nie patrząc w oną dal: 
Kiedyś ci będzie tego żal!... 
  EJNAR
Znam ja tę piosnkę! Starzy, młodzi 
Słyszą ją co dzień, jak zawodzi 
Po wsiach, po miastach... Tyś jest z tych, 
Którym to życie jest jak szych24, 
Co, niby nowym zdjęci duchem, 
Piekielnym straszą nas obuchem, 
Co, nieustannie grożąc biesem, 
Chcieliby złamać nas z kretesem. 
  BRAND
Nie! Nie! Przed sobą nie masz klechy. 
Niewiele Kościół ma pociechy 
Z takiego, jak ja, kaznodziei. 
Nie wiem, czy ze mnie dziś kto sklei 
Chrześcijanina, lecz wiem jedno: 
Gdzie się dziś kryje życia sedno! 
  EJNAR
Jeszczem nie słyszał, aby komu 
Miała zaszkodzić radość w domu. 
  BRAND
Nie! To nie radość nas rozpiera, 
Ta bez zastrzeżeń, prosta, szczera! 
Żyj nią, służ wiernie jej na wieki, 
Ale od tego bądź daleki, 
By się za jednym zmieniać tchem. 
Dzisiaj być tym, a jutro — czym? 
Dziś chodzić tak, a jutro — jak? 
Być ni to ryba, ni to rak! 
W bachantach25 rys wyraźny masz, 
Pijak przedrzeźnia li ich twarz; 
Sylen26 posiada pyszny gest, 
Chlejus parodią tylko jest! 
Przemierz-że kraj nasz stopy swemi, 
Przyłóż swe ucho do tej ziemi, 
A wnet zobaczysz — wierz w me słowo  
— Że człek nasz jest ni to, ni owo! 
Nieco powagi w dni świąteczne, 
I obyczaje nieco grzeczne, 
Nieco ochoty do biesiady, 
Ponieważ miały ją pradziady; 
Nieco wielbiący kraj rodzinny, 
Którego człek nie zwiedził inny; 
Nieco bez głowy, gdy przyrzeka, 
Nieco dowcipny, gdy się z lekka 
Urżnie i potem płacić musi; 
Nigdy go żaden szał nie skusi, 
Zawsze jest mierny — w swej przywarze 
I w swojej cnocie, tak, jak każe 
Dawny obyczaj — same złomy27 
I zła i dobra, złom widomy28 
W wszystkim, co czyni, co tu działa. 
A już najgorsza rzecz, iż cała 
Ta jego praca wskroś niweczy 
Tę pozostałą resztkę rzeczy. 
  EJNAR
Szyderca liche zbiera plony, 
Piękniej oszczędzać lud wzgardzony. 
  BRAND
Tak, lecz niezdrowo! 
  EJNAR
Gdybym razem 
Chciał tak za twoim dziś rozkazem 
Potępić lud nasz, powiedzże mi, 
W czym tu jest wspólność z słowy twemi, 
Że grzebiesz Boga niby chłystka, 
W którym treść dla mnie życia wszystka? 
  BRAND
Przecie-ś Go, druhu mój, malował... 
I po cóż mi Go aż do pował 
Wciąż wynoszono, że, gdy człowiek 
Śmiał k Niemu unieść swoich powiek, 
Świętość spływała nań z tej wiary? 
A ja ci mówię: Bóg to stary — 
  EJNAR
A no, i...? 
  BRAND
Siwy. Rzadkie loki 
Naokół skroni ma wysokiej, 
Srebrem Mu broda biała świeci, 
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 ... 24
Idź do strony:

Darmowe książki «Brand - Henryk Ibsen (literatura naukowa online .txt) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!
Dodaj komentarz