Darmowe ebooki » Dramat antyczny » Żołnierz samochwał - Plaut (czytac .TXT) 📖

Czytasz książkę online - «Żołnierz samochwał - Plaut (czytac .TXT) 📖».   Wszystkie książki tego autora 👉 Plaut



1 ... 10 11 12 13 14 15 16 17 18 ... 21
Idź do strony:
wyrzucę! 
  PALESTRIO
O, tego strzeż się robić. Raczej dobrowolnie  
Niech od ciebie odejdzie. A daj jej to także, 
Com mówił. I niech złoto, klejnoty zabierze, 
Te, coś jej podarował. 
  PYRGOPOLINICES
Właśnie tak chcę zrobić. 
  PALESTRIO
Łatwo, myślę, rzecz sprawisz. Lecz wejdźże do domu,  
Nie stój tutaj. 
  PYRGOPOLINICES
Już idę. Jestem ci posłuszny. 
 
Wchodzi do swego domu. PALESTRIO
sam do widzów
No więc, czy ten gach-żołnierz nie jest całkiem taki, 
Jakem to wam powiedział?292 — Teraz mi potrzeba,  
Żeby Akroteleutium tutaj do mnie wyszła, 
Służąca lub Pleusikles. O, na Jupitera, 
Toż mnie sama Pomyślność293 ze wszech stron wspomaga! 
Bo ci, których najwięcej teraz ujrzeć chciałem, 
Razem tutaj wychodzą, widzę, od sąsiada! 
 

 

Akroteleutium, Milfidippa, Palestrio, Pleusikles. AKROTELEUTIUM
do wychodzących ostrożnie z domu Periplektomenusa Milfidippy i Pleusiklesa
Chodźcie, lecz się oglądnijcie, czy tu kogoś nie ma. 
  MILFIDIPPA
Nie, nie widzę tu nikogo, prócz tego jednego, 
Kogo właśnie chcemy spotkać. 
  PALESTRIO
A ja was! 
  MILFIDIPPA
Co słychać, 
Architekcie nasz294? 
  PALESTRIO
Co mówisz? Ja jestem architekt? 
  MILFIDIPPA
Może nie?  
  PALESTRIO
Toż wobec ciebie ja nie jestem godzien 
Nawet kołka wbić do ściany! 
  MILFIDIPPA
protestując
Doprawdy! 
  PALESTRIO
Przesprytnie, 
Przeobrotnie jesteś chytra! Jak ona to ślicznie  
Bakę295 ćmiła żołnierzowi! 
  MILFIDIPPA
To wszystko za mało! 
  PALESTRIO
Wszystko dobrze! Cała sprawa idzie nam jak z płatka,  
Tylko wy mi tak jak dotąd dzielnie pomagajcie.  
Żołnierz poszedł sam do domu, prosić swą kochankę,  
Żeby z matką i ze siostrą do Aten wróciła. 
  PLEUSIKLES
Doskonale. 
  PALESTRIO
Lecz co więcej, złoto i klejnoty, 
Co ją stroił, teraz wszystko w darze jej oddaje, 
Żeby tylko szła od niego: tak mu poradziłem! 
  PLEUSIKLES
Łatwo pójdzie — gdy on pragnie, a ona chce tego. 
  PALESTRIO
Nie wiesz, gdy z głębokiej studni do góry się wspinasz, 
Że najniebezpieczniej wtedy, gdyś jest już u szczytu,  
Byś nie runął w dół z powrotem? Otóż nasza sprawa  
Właśnie tu u szczytu studni teraz się rozgrywa.  
Jeśli żołnierz coś przewącha, to z tego wszystkiego  
Nic mu zabrać nie zdołamy: w tej chwili najwięcej  
Trza podstępów! 
  PLEUSIKLES
Lecz, jak widzę, jest na czym budować. 
Trzy kobiety, tyś jest czwarty, ja: pięć, stary296 szósty, 
Z tej chytrości, co w nas siedzi, jak nas jest sześcioro, 
To na pewno da się dobyć na tyle podstępu, 
By gród zdobyć, nie wiem jaki. 
  PALESTRIO
Tylko — do roboty!297 
  AKROTELEUTIUM
do Palestriona
Otóż po to tu jesteśmy, po twoje rozkazy. 
  PALESTRIO
przybiera postawę wodza
Doskonale. Teraz tobie 
 
do Akroteleutium
tę daję prowincję.298 
  AKROTELEUTIUM
kłaniając się
Wszystko — wodzu — co zażądasz i co w moich siłach. 
  PALESTRIO
Chcę, byś pięknie, sprytnie, sprawnie żołnierza nabrała. 
  AKROTELEUTIUM
Wszak to rozkosz, co mi każesz. 
  PALESTRIO
A wiesz, w jaki sposób? 
  AKROTELEUTIUM
Wiem, mam udać, że mnie miłość do niego roznosi. 
  PALESTRIO
Tak. 
  AKROTELEUTIUM
Że niby z tej miłości rzucam to małżeństwo, 
Bo z nim pragnę się połączyć. 
  PALESTRIO
Tak, wszystko w porządku. 
Tylko jedno: ten dom, powiedz, że to jest twój posag 
I że stary już się wyniósł, gdyś z nim rozwód wzięła,  
Żeby on się znów wejść nie bał do cudzego domu. 
  AKROTELEUTIUM
Tak, to słusznie. 
  PALESTRIO
A gdy wyjdzie, powinnaś udawać — 
Już z daleka — że swą piękność, przy jego urodzie  
Za nic masz — i że się korzysz przed jego bogactwem;  
Przy tym chwal i jego piękność, urok, wdzięk, urodę — 
Dość wskazówek? 
  AKROTELEUTIUM
Już wiem wszystko. A możesz być pewien 
Że me dzieło tak wygładzę, iż nic w nim nie zganisz. 
  PALESTRIO
Dobrze —  
 
do Pleusiklesa
Teraz ty się dowiedz, co ja ci rozkażę: 
Zaraz, gdy się to odbędzie, gdy ona tu wejdzie299 
Ty patrz, byś tu do nas300 przyszedł w ubraniu retmańskim. 
Weź kapelusz rdzawociemny, na oczy weź szmatkę301, 
Taką z wełny — weź też płaszczyk także rdzawociemny, 
Bo to kolor jest żeglarski — zapnij go na barku, 
Tu, na lewym; obnaż ramię i przepasz się jakoś.  
Masz udawać, żeś jest sternik. A tu u starego  
Wszystko znajdziesz, co ci trzeba, bo on ma rybaków302. 
  PLEUSIKLES
Dobrze, więc się tak ubiorę. Ale co mam robić? 
  PALESTRIO
Przyjdź tu po Filokomazjum w imieniu jej matki,  
Jeśli jechać ma do Aten, by szybko do portu  
Szła wraz z tobą i niech każe zanieść do okrętu,  
Jeśli chce coś tam umieścić. A jeśli nie pójdzie, 
Że ty sam odpłynąć musisz, bo wiatr jest pomyślny. 
  PLEUSIKLES
Dobry obraz. A cóż dalej? 
  PALESTRIO
On ją zaraz wezwie, 
Żeby szła, by się śpieszyła, że matka ją czeka. 
  PLEUSIKLES
Strasznieś mądry. 
  PALESTRIO
Ja jej powiem, by o mnie prosiła 
Do pomocy: rzeczy zanieść za nią do przystani. 
On mi każe iść z nią razem. Ja wtedy — wiedz o tym — 
Wprost do Aten jadę z tobą. 
  PLEUSIKLES
A tam gdy przyjedziesz, 
Ja ci trzech dni nie pozwolę zostać niewolnikiem!303 
  PALESTRIO
Idź więc szybko, by się ubrać. 
  PLEUSIKLES
Masz coś jeszcze dla mnie? 
  PALESTRIO
Tak, byś dobrze to spamiętał. 
  PLEUSIKLES
A zatem odchodzę. 
 
Wchodzi do domu Periplektomenusa. PALESTRIO
do kobiet
I wy też tam zaraz idźcie — bo on tu z pewnością  
Lada chwila z domu wyjdzie. 
  AKROTELEUTIUM
kłaniając się głęboko razem z Milfidippą
Święte twe rozkazy! 
  PALESTRIO
wpychając je do domu Periplektomenusa
Więc marsz, szybko. — Otóż właśnie, drzwi się otwierają. 
On wychodzi. A wesoły: dobrze rzecz załatwił. 
Leci biedak na to wszystko, co całkiem zmyślone! 
 

 

Pyrgopolinices, Palestrio. PYRGOPOLINICES
mówi z radością do siebie, zacierając ręce
Wszyściuteńko załatwiłem z tą Filokomazjum, 
Tak jak chciałem, po przyjaźni i w najlepszej zgodzie. 
  PALESTRIO
Coś tak długo robił w domu? 
  PYRGOPOLINICES
Nigdym jeszcze nie czuł, 
By mnie ktoś tak strasznie kochał, jak dziś ta kobieta. 
  PALESTRIO
Jak to? 
  PYRGOPOLINICES
Wielem musiał mówić! Jak ciężko szła sprawa! 
Ażem wreszcie to osiągnął, com chciał. — Darowałem, 
Dałem wszystko, czego chciała. — I ciebie jej także  
Darowałem. 
  PALESTRIO
udaje przerażenie
I mnie także? Ja mam żyć bez ciebie? 
  PYRGOPOLINICES
klepie go po ramieniu
No, no, bądź najlepszej myśli; będziesz wyzwolony.  
Wszystkom robił, by ją skłonić, żeby szła bez ciebie,  
Ona jednak napierała. 
  PALESTRIO
obłudnie
Ha, w bogach nadzieja, 
No i w tobie. — Wreszcie jednak — choć mi to bolesne  
Tracić w tobie mego pana, pana najlepszego, 
To przynajmniej mnie pociesza, że z moją pomocą  
(Ale dzięki twej urodzie) to ci się udało  
Z tą sąsiadką, co ci stręczę. 
  PYRGOPOLINICES
Co tu dużo gadać: 
Dam ci wolność i bogactwa, jeśli mi to sprawisz. 
  PALESTRIO
Ja ci sprawię. 
  PYRGOPOLINICES
Aż się palę! 
  PALESTRIO
Powoli, powoli. 
Panuj przecież nad swą żądzą! — O, sama wychodzi. 
 

 

Milfidippa, Akroteleutium, Pyrgopolinices, Palestrio. MILFIDIPPA
wychodzi wraz z Akroteleutium, stają na boku i rozmawiają półgłosem
Oto, pani, jest ten żołnierz. 
  AKROTELEUTIUM
Gdzie? 
  MILFIDIPPA
Po lewej. 
  AKROTELEUTIUM
Widzę. 
  MILFIDIPPA
Zerknij boczkiem, niech on nie wie, że my go widzimy. 
  AKROTELEUTIUM
obserwując dłużej
Ach, to on. — No już czas na nas, chociażeśmy chytre,  
Przejść chytrością siebie samych. 
  MILFIDIPPA
A więc ty zaczynaj. 
  AKROTELEUTIUM
na głos do Milfidippy
A więc to naprawdę — powiedz — z nim samym mówiłaś? 
 
na ucho do Milfidippy
Nie szczędź głosu, niech usłyszy. 
  MILFIDIPPA
z udaną dumą
Z nim samym mówiłam 
Najspokojniej, bez pośpiechu, tak długo, jak chciałam. 
  PYRGOPOLINICES
do Palestriona na stronie
Słyszysz?  
  PALESTRIO
do Pyrgopolinicesa na stronie
Słyszę. Jak się cieszy, że z tobą mówiła! 
  AKROTELEUTIUM
do Milfidippy
Ach, szczęśliwaś ty kobieta! 
  PYRGOPOLINICES
do Palestriona
Widzisz, jak mnie kocha! 
  PALESTRIO
Boś wart tego.  
  AKROTELEUTIUM
do Milfidippy
Dziw, co mówisz, żeś ty z nim mówiła 
I żeś go uprosić mogła. Bo, mówią, do niego  
Przystęp tylko jak do króla: przez list lub przez posła. 
  MILFIDIPPA
Bo też tylko z wielkim trudem mogłam z nim się spotkać 
I uzyskać, com prosiła. 
  PALESTRIO
do Pyrgopolinicesa
Sławnyś jest wśród kobiet! 
  PYRGOPOLINICES
Trudno, skoro tak chce Wenus. 
  AKROTELEUTIUM
Wenerzem304 jest wdzięczna, 
Do niej modły ślę i prośby, by mi zdobyć dała  
Tego, kogo ja tak kocham i za kim tak tęsknię, 
By mych pragnień nie odtrącił i był łaskaw dla mnie. 
  MILFIDIPPA
Mam nadzieję, że tak będzie, chociaż wiele kobiet  
Tęskni za nim. Lecz on gardzi wszystkimi i wszystkie  
Wręcz odtrąca, oprócz ciebie! 
  AKROTELEUTIUM
Otóż to mnie dręczy, 
Ten strach, skoro on tak dumny, żeby jego oczy  
Nie zmieniły jego planu, skoro mnie zobaczy, 
I by jego wyszukana uroda — od razu  
Nie wzgardziła mym wyglądem. 
  MILFIDIPPA
Nie, tego nie zrobi, 
Bądźże tylko dobrej myśli. 
  PYRGOPOLINICES
Jaka ona skromna! 
  AKROTELEUTIUM
Boję się, czy twe pochwały teraz nie przewyższą  
Mej urody. 
  MILFIDIPPA
Dbałam o to — byś była piękniejsza, 
Niż on sobie wyobraża. 
  AKROTELEUTIUM
Jeśli mnie za żonę 
Wziąć nie zechce, to — dalibóg — do kolan mu padnę, 
Błagać będę. A jeżeli nie zdołam uzyskać, 
Targnę się na moje życie — bo wiem, że bez niego 
Żyć nie mogę. 
  PYRGOPOLINICES
do Palestriona
Trza kobietę od śmierci ratować, 
Więc podejdę — 
  PALESTRIO
wstrzymuje go
Nie, bynajmniej! Straciłbyś swą wartość. 
Gdybyś się tak sam narzucał. Niech sama tu przyjdzie, 
Niech cię szuka, niechaj tęskni, niech cię wyczekuje.  
Czy chcesz stracić całą sławę, co ją masz? Przenigdy  
Nie rób tego! A wiem dobrze, że żaden śmiertelnik,  
Prócz was dwóch, to jest prócz ciebie i Faona z Lesbos305, 
Tego jeszcze nie doświadczył, żeby go kobieta  
Tak kochała! 
  AKROTELEUTIUM
Milfidippo, czy mam wejść, czy może 
Ty go tu wywołasz przed dom? 
  MILFIDIPPA
Lepiej poczekajmy, 
Aż kto wyjdzie. 
  AKROTELEUTIUM
Nie wytrzymam! Muszę się tu dostać! 
  MILFIDIPPA
Toż drzwi przecież są zamknięte. 
  AKROTELEUTIUM
Wyłamię! 
  MILFIDIPPA
Masz rozum? 
  AKROTELEUTIUM
Jeśli kochał kiedykolwiek albo jest tak mądry, 
Jak jest piękny — to jeżeli coś zrobię z miłości,  
Dobrotliwie mi wybaczy. 
  PALESTRIO
do Pyrgopolinicesa
Patrz, jak ona, biedna, 
Na śmierć w tobie zakochana! 
  PYRGOPOLINICES
1 ... 10 11 12 13 14 15 16 17 18 ... 21
Idź do strony:

Darmowe książki «Żołnierz samochwał - Plaut (czytac .TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!
Dodaj komentarz