Noc listopadowa - Stanisław Wyspiański (biblioteka cyfrowa za darmo TXT) 📖
Krótki opis książki:
Noc listopadowa to dramat Stanisława Wyspiańskiego z 1904 roku. Jest to trzeci utwór poety poruszający tematykę powstania listopadowego.
Akcja rozgrywa się w czasie pierwszych godzin powstania. W utworze przedstawione są między innymi losy powstańców, napotkane przeszkody czy opór społeczeństwa. Równocześnie autor przedstawia wątek mitologiczny, który stanowi komentarz bądź uzupełnienie do wydarzeń mających miejsce podczas powstania.
Przeczytaj książkę
Podziel się książką:
- Autor: Stanisław Wyspiański
- Epoka: Modernizm
- Rodzaj: Dramat
Czytasz książkę online - «Noc listopadowa - Stanisław Wyspiański (biblioteka cyfrowa za darmo TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Stanisław Wyspiański
style="margin-left: 12em">Nie pamiętam.
1 SATYR
Zasługi order złoty dam.
2 SATYR
wskazując w publiczność
Spójrz Wasza Miłość, fotel — ten tam.
1 SATYR
Chłopicki!
2 SATYR
Właśnie, on to sam.
PUBLICZNOŚĆ
powstaje z miejsc, zaciekawiona
Zapada kurtyna z gazy, przesłaniając widownię
na scenie odbywa się zmiana dekoracji
SATYRY
zmykają za kulisy
przygrywka antraktowa
AKTOR
zirytowany, biega po scenie
Kurtyna przecież miała zapaść
natychmiast, skoro odszedł Faust!
Gdzież chłop, co tu przy korbie stał?!
1 SATYR
Widzisz, spostrzegli naszą napaść.
AKTOR
Zdawało mi się — że ktoś grał?!
1 SATYR
Zdawało mu się!
2 SATYR
Głupi gap!
Nie poznał moich kozich łap!
AKTOR
do statystów
Proszę się schodzić do baletu!
Uważać dobrze, jak dam znak!
1 SATYR
do innego Satyra
A nie zapomnij dać kaszkietu.
Spostrzegnę niby jakiś brak.
To będzie niby legionista
w szeregu będzie sobie stał;
ja będę klął do diabłów trzysta
i szlify w złości rwał.
Ty na to wejdź i chrząknij tak:
chrząka
Hm, hm.
Tymczasem ustawiono na scenie dekorację,
która wyobraża: plac publiczny
kurtyna się podnosi, odsłaniając widownię.
Na scenie: mieszczanie i mieszczanki
przechadzają się
SATYRY
część Satyrów poza kulisami przedostaje się do widowni
gdzie pojawiają się poza krzesłami publiczności
3 SATYR
za krzesłem Chłopickiego
Pamiętasz na Saskim placu,
przed frontem,
Wielki Książę Cesarzewicz dostojny
skakał i pienił się w złości
i szlify komuś zerwał sobaka
i nogami w błocie podeptał.
I stała się cisza taka...
A ty patrzysz opodal spokojny
i tyś chrząknął.
CHŁOPICKI
chrząka mocno
3 SATYR
Tak on się nagle zwrócił, a szpada
w ręku mu niepewno140 zadrgała,
bo ku tobie oczy publiczności...
PUBLICZNOŚĆ
zwraca uwagę na Chłopickiego
3 SATYR
Poznał cię i spiekł raka141,
jakby go nagle kto lontem
podżegł142, pod nosem coś bąknął
i pognał precz.
Skończona była parada.
SATYRY
śmieją się
Cha, cha — cha, cha,
wściekł się bez mała.
3 SATYR
Tak on się ciebie boi, sobaka.
4 SATYR
Patrzy, a tu Chłopicki stoi.
Na scenę wchodzą statyści w kostiumach gwardzistów
i ustawiają się rzędem po dwu stronach scenki
tworząc w ten sposób szpaler
dla mającego tańczyć baletu.
Muzyka gra baletową partię.
W tejże chwili:
1 SATYR
udający W. Księcia
wbiega z dobytą szpadą
równając ostrzem szpady szereg stojących gwardzistów
gdy spostrzega, że jeden z gwardzistów jest w kasku polskiego żołnierza, wygraża nad nim pięściami
zdziera mu szlify
rzuca je na ziemię
depce nogami
staje się cisza
2 SATYR
pojawia się na scenie w płaszczu wielkim i cylindrze
ubrany i upozowany à la Chłopicki
i chrząka
1 SATYR
udający W. Księcia
na to chrząknięcie zmyka ze sceny
PUBLICZNOŚĆ
wybucha śmiechem
3 SATYR
za krzesłem Chłopickiego
Wielki książę Cesarzewicz spiekł raka;
cała Warszawa się śmiała!
SATYRY
Cha, cha — cha, cha —
PUBLICZNOŚĆ
Cha, cha — cha, cha.
1 SATYR
za kulisami
Kurtyna!!
AKTOR
za kulisami
Co to?!!
PUBLICZNOŚĆ
Forra! Forra!143
Zapada kurtyna z gazy, przesłaniając widownię
muzyka antraktowa
AKTOR
wpada na scenę zły
Kto się tu rządzi?!!
1 SATYR
za kulisami
To był zwid!!
PUBLICZNOŚĆ
za kurtyną, na widowni
Brawo!!!!
1 SATYR
wchodzi na środek sceny, tryumfujący
Publiczność woła!!
PUBLICZNOŚĆ
Forra!!!!
AKTOR
zrozpaczony
Teatr nam zamkną!!
SATYR
przedrzeźniając
A to wstyd!
AKTOR
do Satyrów
Przecież wy mieliście tańcować!!?
1 SATYR
dumnie
Ja nie należę do twych sług!
2 SATYR
w śmiechu
Chcesz, możesz nas zaangażować!?
AKTOR
Któż wy jesteście!!?
1 SATYR
Jestem Bóg!
Gram tak, jak mi się to spodoba!
AKTOR
Znajdziesz się za to w kozie, kpie!
1 SATYR
Ja jestem, widzisz, ta osoba,
co ludźmi bawi się!!
Muzyka cichnie
2 SATYR
uspokaja Aktora
Lecz oto scena się zaczyna.
AKTOR
spostrzega się
W piwnicy Auerbacha! Hej!
Ustawić z boku beczki wina!!
1 SATYR
do innego Satyra
Pójdź i ty maskę wdziej!
Tymczasem na scenie ustawiono dekorację,
która przedstawia piwnicę Auerbacha
Kurtyna się podnosi, odsłaniając widownię
Na scenie: studenci pijani i jeszcze pijący
siedzą na ławkach wśród beczek
CHÓR STUDENTÓW
Haj la li la la — Haj la la la.
Haj li la la la — la la, ho!
MEFISTO i FAUST
wchodzą wpośród
MEFISTO
do Fausta
Posłuchać musisz mojej rady,
a zaraz będziesz dziewkę mieć.
Trzeba ją zdobyć.
FAUST
Słucham rady.
MEFISTO