Darmowe ebooki » Tragedia » Elektra - Sofokles (biblioteki publiczne .TXT) 📖

Czytasz książkę online - «Elektra - Sofokles (biblioteki publiczne .TXT) 📖».   Wszystkie książki tego autora 👉 Sofokles



1 2 3 4 5 6 7 8
Idź do strony:
class="stanza-spacer">  ORESTES
Nie badaj już innych. 
  ELEKTRA
Mam cię w mej dłoni? 
  ORESTES
I oby na zawsze! 
  ELEKTRA
Najmilsze drużki, kochane rodaczki!  
Otóż Orestes, co zmarł li podstępem,  
Teraz podstępem został ocalony. 
  PRZODOWNICA CHÓRU
Widzimy, dziecię, a z losu wyrokiem  
Łza mi radosna wytrysła pod okiem. 
  ELEKTRA
O bracie mój, o witaj nam, 
Ty, najmilejszy z wszelkich ciał! 
Stanąłeś więc u domu bram, 
Znalazłeś, widzisz, kogoś chciał! 
  ORESTES
Jestem, lecz teraz trwać trzeba w milczeniu. 
  ELEKTRA
Czemuż? 
  ORESTES
Trza milczeć, by nas kto z wnętrza nie słyszał. 
  ELEKTRA
Na Artemidę i na jej dziewictwo, 
Nie doznam więcej już strachu 
Przed kobiet zmorą, co gości w tym gmachu. 
  ORESTES
Bacz jednak na to, że Ares niekiedy  
Wstąpi w niewiastę; wiesz to z doświadczenia. 
  ELEKTRA
O, biada mi! Odnawiasz ślad 
Przelanej w domu krwi! 
Nie zatrze go mi szereg lat, 
Nie skryją, zmyją mgły. 
  ORESTES
Wiem o tym, dziecię! Gdy pora nam skinie,  
Ufaj, że pomnieć74 będę o tym czynie. 
  ELEKTRA
O, w każdy czas i w każdy dzień 
Przystoją o tym mowy, 
Bo prysł niewoli dawny cień 
I prysły z ust okowy. 
  ORESTES
I ja przyznaję; strzeż więc nowej doli. 
  ELEKTRA
Co czyniąc? 
  ORESTES
Kiedy nie pora, nie chciej mówić długo. 
  ELEKTRA
Któż by zamienił, gdyś ty się pojawił,  
W milczenie szczęścia odgłosy, 
Gdy wbrew nadziei przywiodły cię losy? 
  ORESTES
Ujrzałaś ty mnie natenczas, gdy bogi  
W rodzinną ziemię mi wrócić kazały. 
  ELEKTRA
Wygłaszasz lepszą jeszcze wieść 
Od dawnych: bo jeżeli bóg 
Wprowadził cię w ojczysty próg, 
On szczęście da i cześć. 
  ORESTES
Raz nie śmiem wstrzymać twej chwalby radosnej,  
To znów się boję uciechy zbyt głośnej. 
  ELEKTRA
O, skoroś raczył przez najmilszą drogę  
Po długim czasie się zjawić, 
Nie chciej, gdy widzisz niebogę... 
  ORESTES
Cóż mam zaniechać? 
  ELEKTRA
Tego mnie pozbawić, 
Bym, kiedy brat mój już w domu tym gości,  
Folgi nie dała radości. 
  ORESTES
Kto by tak czynił, doznałby mych gniewów. 
  ELEKTRA
Więc wolno? 
  ORESTES
Czemuż nie? 
  ELEKTRA
Bracie, wieść miałam straszną, niespodzianą,  
I w niemej ścięta boleści 
Stałam, słuchając tej wieści. 
Teraz cię dzierżę i w twarz ukochaną  
Radosna patrzę! 
Klęska już chwil tych w pamięci nie zatrze. 
  ORESTES
Przemilcz, co zbytnim byłoby w twej mowie,  
Ani też ucz mnie, że matka przewrotną,  
Ani że Egist domu ojcowiznę  
Niszczy i trwoni, i marnie rozprasza:  
Bo słowa cenny czas by pochłonęły.  
Lecz co przydatnym i w porę by było,  
Mów: gdzie zjawieni albo też ukryci  
Stąpiąc, swywolnych ukrócimy wrogów;  
Tak, aby matka snadź nie wypatrzyła  
Jasnej twej twarzy, gdy wkroczym do domu.  
Więc jak nad ciosem, co głosem zmyślony,  
Żal się: bo gdy się wybijem z niedoli,  
Będziem radować i śmiać się do woli. 
  ELEKTRA
Przecie, o bracie, jako tobie miło,  
Tak ja postąpię, bo wszelkie pociechy  
Przez ciebie przyszły, nie ze mnie mi płyną.  
I nie chciałabym twym bólem choć drobnym  
Zysk mój okupić; bo tak bym niepięknie  
Się przysłużyła tej chwili obecnej.  
A przyszłość chyba znasz, jeżeli powiem,  
Że Egist teraz nie gości w tych murach,  
Matka zaś w domu; nie trwóż się, by ona  
Twarz mą ujrzała zjaśnioną radością:  
Bo wstręt mi dawny aż wpił się w głąb duszy,  
A odkąd ciebie widzę, nie przestaję  
Z radości... płakać. Jakżebym przestała,  
Ja, która ciebie za jednym obrotem  
Widziałam żywym i zmarłym — cud istny!  
Toć gdyby rodzic mój żyw tutaj stanął,  
Już bym bez dziwu wierzyła mym oczom.  
Więc skoroś przybył mi takim sposobem,  
Pocznij, jak uznasz; mnie bowiem tu samej  
Z dwojga by jedno przypadło w udziale:  
Albo żyć podle, lub zginąć wspaniale. 
  ORESTES
Milczeć mi teraz — bo słyszę przy wyjściu  
Niejakie szmery. 
  ELEKTRA
Wejdźcie, o przybysze, 
Zwłaszcza to niosąc, czego nikt od progów  
Ani odtrąci, ni przyjmie radośnie. 
 
Wchodzi Piastun. PIASTUN
O wy, niemądrzy i próżni rozwagi,  
Czy już nie dbacie zupełnie o życie,  
Czy też rozsądku nie dała przyroda,  
Kiedy nie wiecie, że nie u krawędzi,  
Lecz w samym złego jesteście odmęcie!  
I gdybym ja się nie znalazł na straży  
Przy tych podwojach, to wasze zamysły  
Przed wami w tych by znalazły się progach;  
Lecz ma przezorność was przed tym ustrzegła.  
Teraz więc, długich niechając już gadań  
I tych wybuchów radości zbyt głośnych,  
Wejdźcie do wnętrza, bo złą w takich razach  
Zwłoka i raźniej się sprawić należy. 
  ORESTES
Cóż więc zastanę wstępując do wnętrza? 
  PIASTUN
Wszystko w porządku, bo nikt cię tam nie zna. 
  ORESTES
Rzekłeś, żem umarł — jak rzec należało? 
  PIASTUN
Wiedz, żeś w ich myśli Hadesu mieszkańcem. 
  ORESTES
Czy się tym cieszą? Lub jakie ich mowy? 
  PIASTUN
Po czynie powiem; na razie tam wszystko  
Po myśli — nawet co mniej jest po myśli. 
  ELEKTRA
Któż to, o bracie? Objaśń mnie, na bogów. 
  ORESTES
Czyż nie zgadujesz? 
  ELEKTRA
O, ani mi w głowie. 
  ORESTES
Nie wiesz ty, komu oddałaś mnie kiedyś? 
  ELEKTRA
Komu? Co mówisz? 
  ORESTES
Którego ramiona 
Stąd do Fokidy mnie wiodły z twej rady. 
  ELEKTRA
Czyż to ów człowiek, co z wielu jedyny  
Wiemy pozostał wśród ojca pogromu? 
  ORESTES
Tak jest, już dzisiaj nie badaj mnie słowy. 
  ELEKTRA
Światło ty drogie, jedyny ty zbawco  
Atrydów domu, skąd idziesz? Tyż75 jesteś  
Tym, co mi jego z klęsk tylu wybawił?  
Najmilsza dłoni! — Najsłodszą posługą  
Były twe stopy! Jakimże sposobem  
Takeś się ukrył długo i nie zdradził,  
Miażdżąc mnie mową, gdyś prawdę niósł słodką?  
Witaj mi, ojcze! — Bo jakbym w rodzica  
Patrzyła. Wiedz to, że z ludzi najbardziej  
Byłeś mi wstrętnym i drogim w dniu jednym. 
  PIASTUN
Dość tego dzisiaj. Co zaszło w tych czasach,  
O tym dni wielu i nocy obroty  
Jasno cię kiedyś pouczą, Elektro.  
Wam zaś, co tutaj stoicie, wręcz mówię:  
Brać się do czynu! Klitajmestra sama,  
I nie ma mężczyzn w pałacu; a wiedzcie,  
Że w razie zwłoki z tymi i z chytrością  
Innych, liczniejszych, potykać się przyjdzie. 
  ORESTES
Już długie mowy, Piladzie, do rzeczy  
Nic by nie miały, lecz w dom ten co prędzej  
Wstąpmy, ojczystych uczciwszy wprzód bogów,  
Którzy mieszkają na straży tych progów. 
 
Orestes i Pilades wchodzą do pałacu; za nimi Piastun. ELEKTRA
O Apollinie! Błogosław tej parze,  
A i mnie także, bo przecie bywało,  
Że hojnym darem twe czciłam ołtarze.  
Dzisiaj cię wzywam tym, na co mnie stało —  
Błagam i proszę, o cny Apollinie,  
Wesprzyj nas łaską w tej ciężkiej godzinie!  
A ludziom pokaż, jakimi wawrzyny  
Wieńczą bogowie bezbożne ich czyny. 
 
Wchodzą do pałacu. CHÓR
Patrzcie, jak runął gwałtownymi stopy  
Ares i mordu krwią zionie76, 
Jak społem wtargły pod domowe stropy  
Zbrodni pogonie77, 
W pościgu rącze — psy gończe.  
Więc ufam, że już niebawem 
Sny moje staną się jawem78. 
Bo pobiegł z nimi w zawody  
Umarłych mściciel i zdradnie 
W ojca bogate zagrody  
Jako pogrom z mieczem wpadnie. 
Hermes79, syn Mai, swą pomoc mu rai,  
I podstęp przyćmi nocnymi pomroki, 
I kres ukaże bez zwłoki. 
 
Z pałacu wychodzi Elektra. ELEKTRA
O miłe drużki, niebawem mężowie  
Spełnią to dzieło, więc trwajcie w milczeniu. 
  PRZODOWNICA CHÓRU
Cóż więc, cóż czynią? 
  ELEKTRA
Ta urnę uwieńcza 
Gwoli pogrzebu; ci stoją w pobliżu. 
  PRZODOWNICA CHÓRU
A po cóż wyszłaś ty z domu? 
  ELEKTRA
Dla straży, 
By Egist nie wszedł snadź chyłkiem do wnętrza. 
  KLITAJMESTRA
z wnętrza pałacu
Biada! O domie 
Próżny przyjaciół, a pełny morderców! 
  ELEKTRA
Krzyczy ktoś w domu. Czyście nie słyszały? 
  CHÓR
Jęk niesłychany słyszałam, aż groza mną trzęsie. 
  KLITAJMESTRA
O ja nieszczęsna! Gdzież jesteś, Egiście! 
  ELEKTRA
Ot, znów ktoś krzyczy. 
  KLITAJMESTRA
O dziecię me, dziecię! 
Litość dla matki! 
  ELEKTRA
Ni on tej litości, 
Ani też rodzic nie doznał od ciebie. 
  CHÓR
O miasto! Nieszczęsne rodzeństwo! 
Dziś się wypełnia wiekowe przekleństwo. 
  KLITAJMESTRA
O srogi ciosie! 
  ELEKTRA
Tnij znów, jeśli możesz! 
  KLITAJMESTRA
O! Znów!  
  ELEKTRA
Płacz siebie i jęcz nad Egistem! 
  CHÓR
Spełnia się klątwa i życie wśród grobów się znaczy80  
I zemstopłynną krew toczą 
Umarli z swoich siepaczy. 
 
Orestes z Piladesem wychodzą z wnętrza. PRZODOWNICA CHÓRU
Otóż i oni; zbroczone ich dłonie 
Cieczą Aresa... Przyganiać nie mogę. 
  ELEKTRA
Jak poszło, bracie? 
  ORESTES
Tam w domu rzecz poszła 
Dobrze — jeżeli bóg dobrze mi wróżył. 
  ELEKTRA
Czy ta nieszczęsna nie żyje? 
  ORESTES
Nie trwóż się, 
By cię gniew matki dosięgnął już kiedy. 
  CHÓR
Cicho, bo widzę Egista w pobliżu. 
  ELEKTRA
Ustąpcie na bok, o mili. 
  ORESTES
Gdzież człeka 
Tego widzicie? 
  ELEKTRA
Tu ku nam zza miasta 
Dąży i w twarzy ma wyraz radosny. 
  CHÓR
Stańcie za bramą co prędzej, o mili,  
Abyście dobrze i z tym się sprawili. 
  ORESTES
Ufaj! Sprawimy! 
  ELEKTRA
Więc raźno do dzieła! 
  ORESTES
Już ja odchodzę. 
  ELEKTRA
A reszta mą troską. 
 
Orestes i Pilades odchodzą do pałacu. CHÓR
Szepnij mu słowo i wyraz łaskawy  
Przybierz, by mąż ten nieświadom stąd ruszył  
Do walnej81 z zemstą rozprawy. 
 
Wchodzi Egist. EGIST
Któż z was mi powie, gdzie ludzie z Fokidy,  
Którzy tu pono donieśli, że Orest  
Życie postradał pod wozów złomami?  
Ciebie ja pytam, ciebie, która wprzódy  
Tak byłaś krnąbrną, bo myślę, że ciebie  
Głównie to tknęło i wiesz to najlepiej. 
  ELEKTRA
O, wiem! Jakoż nie? Inaczej bo chyba  
Najdroższych doli byłabym ja obcą. 
  EGIST
Gdzież ci przybysze? Więc poucz mnie o tym. 
  ELEKTRA
W domu; uprzejmą trafili tam panią. 
  EGIST
A czy prawdziwie wieścili go zmarłym? 
  ELEKTRA
Zjawili oczom, co w mowie wyrzekli. 
  EGIST
A więc mi wolno to stwierdzić naocznie? 
  ELEKTRA
Wolno — nikt tego nie wzbroni widoku. 
  EGIST
Uciesznie witasz dziś mnie wbrew zwyczajom. 
  ELEKTRA
Ciesz się, jeżelić pociechą to będzie. 
  EGIST
Milczeć więc teraz i bramy otworzyć,  
By wszyscy z Myken i Argos widzieli;  
A jeśli który swe płonne nadzieje  
Wiązał z tym mężem, niech trupa zobaczy  
I jarzmo przyjmie, nie gwałtem dopiero  
Pod moim knutem do
1 2 3 4 5 6 7 8
Idź do strony:

Darmowe książki «Elektra - Sofokles (biblioteki publiczne .TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!
Dodaj komentarz