Wyzwolenie - Stanisław Wyspiański (życzenia dla biblioteki .txt) 📖
Wyzwolenie to dramat Stanisława Wyspiańskiego, który został wydany w 1903 roku. Akcja utworu dzieje się na deskach krakowskiego teatru.
Za namową Muzy, główny bohater — Konrad, wymyśla przedstawienie teatralne na temat Polski. W spektaklu ukazuje, jednocześnie krytykując, mi.in. sytuację państwa, społeczeństwo czy stronnictwa i ideologie.
- Autor: Stanisław Wyspiański
- Epoka: Modernizm
- Rodzaj: Dramat
Czytasz książkę online - «Wyzwolenie - Stanisław Wyspiański (życzenia dla biblioteki .txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Stanisław Wyspiański
KRS: 0000070056
Nazwa organizacji: Fundacja Nowoczesna Polska
Każda wpłacona kwota zostanie przeznaczona na rozwój Wolnych Lektur.
1. nieszpór a. nieszpory (z łac. vespera: wieczór) — wieczorne nabożeństwo w kościołach chrześcijańskich, tradycyjnie odprawiane o zachodzie słońca. [przypis edytorski]
2. gontyna — świątynia; rodzaj przedchrześcijańskiej budowli sakralnej u Słowian. [przypis edytorski]
3. weszedł — dziś popr.: wszedł. [przypis edytorski]
4. czyli — konstrukcja z partykułą -li; znaczenie: czy, czyż, czy też. [przypis edytorski]
5. pojęni (gw.) — dziś popr. forma: pojęli; znaczenie: zrozumieli. [przypis edytorski]
6. czyli — konstrukcja z partykułą -li; znaczenie: czy też. [przypis edytorski]
7. ramiony — dziś N.lm: ramionami. [przypis edytorski]
8. uwięzgłem — dziś popr.: uwiązłem. [przypis edytorski]
9. paść — przepaść a. pułapka na zwierzynę leśną (w postaci wykopanego i zamaskowanego dołu). [przypis edytorski]
10. krzesanica — urwisko skalne w górach. [przypis edytorski]
11. wniść (daw.) — właśc. wnijść: wejść. [przypis edytorski]
12. pozad — wstecz, za siebie. [przypis edytorski]
13. ptacy — dziś popr.: ptaki. [przypis edytorski]
14. pojmie — tu: obejmie, opanuje. [przypis edytorski]
15. wiem — tu: znam. [przypis edytorski]
16. zejmijcie — dziś popr.: zdejmijcie; por. jąć: wziąć, złapać. [przypis edytorski]
17. ubroczony — dziś: zbroczony. [przypis edytorski]
18. czerń (daw.) — lud. [przypis edytorski]
19. nieubłagalny — dziś: nieubłagany; niedający się ubłagać. [przypis edytorski]
20. szemat — schemat. [przypis edytorski]
21. dzwon Zygmuntów — daw. forma D., dziś: dzwon Zygmunta (Zygmuntowy dzwon); por. Psałterz Dawidów. [przypis edytorski]
22. tajnie — tajemnice. [przypis edytorski]
23. czyli — konstrukcja z partykułą -li w funkcji wzmacniającej; znaczenie: czy, czy też. [przypis edytorski]
24. będzieszli — konstrukcja z partykułą -li; znaczenie: czy będziesz. [przypis edytorski]
25. aspan — skrócona forma zwrotu grzecznościowego, od: waszmość pan. [przypis edytorski]
26. hołysz (daw., reg.) — biedak. [przypis edytorski]
27. acan — skrócona forma zwrotu grzecznościowego, od: waszmość pan. [przypis edytorski]
28. niełatwie — dziś: niełatwo. [przypis edytorski]
29. wżdy — zawsze, przecież. [przypis edytorski]
30. honor Poloniae (łac.) — honor Polski. [przypis edytorski]
31. pawęż — rodzaj tarczy. [przypis edytorski]
32. wolen krat — wolny od krat. [przypis edytorski]
33. wszechwłady — dziś popr.: wszechwładny. [przypis edytorski]
34. zyszcze (daw.) — zyska, pozyska. [przypis edytorski]
35. Roma locuta (łac.) — Rzym powiedział; część sentencji Roma locuta causa finita (łac.): Rzym przemówił, sprawa skończona; oznacza to, że dla wiernych kościoła rzymskokatolickiego opinia Watykanu (papieża) jest rozstrzygająca i stanowi obowiązującą regułę postępowania. [przypis edytorski]
36. przysiężny — zaprzysiężony. [przypis edytorski]
37. obrońce — dziś popr. forma M.lm: obrońcy. [przypis edytorski]
38. Jozua — hebr. imię, różnie transkrybowane: Jozue, Jeszua, Jezus, oznaczające „Jahwe jest wybawieniem”; tu: odwołanie do historii Jozuego (pierwotnie Ozeasza), nazwanego tak przez Mojżesza, po śmierci którego przejął on przywództwo nad ludem izraelskim, stając się sławnym sędzią i dowódcą; kiedy wojska izraelskie starły się z siłami Adonisedeka, króla Jerozolimitów, sprzymierzonego z czterema innymi królami, Bóg pomógł Jozuemu, wydłużając dzień (wstrzymując słońce) i pozwalając mu pochwycić królów wrogich wojsk oraz rozgromić ich siły. [przypis edytorski]
39. k’sobie (daw.) — ku sobie; do siebie. [przypis edytorski]
40. odzyszczę — dziś: odzyskam. [przypis edytorski]
41. Iksjon (mit. gr.) — król Lapitów w Tesalii, strącony do Tartaru i wpleciony w płonące, obracające się nieustannie koło; wsławiony jako pierwszy zabójca własnego krewnego (teścia Ejonousa, z tej winy oczyścił go sam Zeus) oraz jako śmiałek, który zakochał się w Herze, małżonce Zeusa i próbował ją uwieść, za co został ukarany; koło Iksjona: niekończąca się męczarnia. [przypis edytorski]
42. k’wam (daw.) — ku wam; do was. [przypis edytorski]
43. ścieżaj — na oścież; na całą szerokość. [przypis edytorski]
44. weźmi (daw.) — dziś popr. forma trybu rozkazującego: weź. [przypis edytorski]
45. stawić — tu: przedstawić, wypowiedzieć. [przypis edytorski]
46. czyli — tu: konstrukcja z partykułą wzmacniającą -li; znaczenie: czy, czy też. [przypis edytorski]
47. czyli — tu konstrukcja z partykułą -li; znaczenie: czy też. [przypis edytorski]
48. czyli — tu spójnik zdania wynikowego; znaczenie: to znaczy. [przypis edytorski]
49. larwa (daw.) — maska. [przypis edytorski]
50. łupież — tu: łup; owoc łupiestwa. [przypis edytorski]
51. żenie (daw., gw.) — rzuca. [przypis edytorski]
52. grąży — tu: pogrąża. [przypis edytorski]
53. larwa (daw.) — maska. [przypis edytorski]
54. kędy (daw.) — gdzie. [przypis edytorski]
55. węgar — pionowy element konstrukcyjny w formie słupa drewnianego lub kamiennego, umieszczany po bokach otworu drzwiowego lub okiennego. [przypis edytorski]
56. czyli — tu: konstrukcja z partykułą wzmacniającą -li; znaczenie: czy, czyż. [przypis edytorski]
57. czyli — tu: konstrukcja z partykułą wzmacniającą -li; znaczenie: czy, czy też. [przypis edytorski]
58. pustosza — pustynia. [przypis edytorski]
59. czyli — tu: konstrukcja z partykułą wzmacniającą -li; znaczenie: czy, czy też. [przypis edytorski]
60. wstopnie — dziś: stopnie; por. daw. wschody: schody. [przypis edytorski]
61. wnijść — dziś: wejść. [przypis edytorski]
62. sklep (daw.) — sklepienie; piwnica. [przypis edytorski]
63. dostały (daw.) — dojrzały. [przypis edytorski]
64. udany — tu: udawany, fałszywy. [przypis edytorski]
65. zrozumią — dziś popr.: zrozumieją. [przypis edytorski]
66. pytasz mi się — dziś pytać z D. (kogo? czego?): pytasz mnie się. [przypis edytorski]
67. kruż — rodzaj dzbana z rozszerzonym dzióbkiem, szyjką i uchem, ze szkła a. ceramiki. [przypis edytorski]
68. staja — daw., starop. miara długości (przede wszystkim drogi, odległości do przebycia), równa 84 łokciom, czyli ok. 134 m. [przypis edytorski]
69. polęże — dziś: polegnie, ulegnie a. legnie (padnie). [przypis edytorski]
70. dramatis personae (łac.) — osoby dramatu. [przypis edytorski]
71. prosząc — tu: rozpraszając. [przypis edytorski]
72. nieustawny — tu: nieustający. [przypis edytorski]
73. pełnić — tu: napełniać. [przypis edytorski]
74. sczesnąć właśc. sczeznąć — umrzeć, zginąć. [przypis edytorski]
75. dzieły — dziś N.lm: dziełami. [przypis edytorski]
76. słowy — dziś N.lm: słowami. [przypis edytorski]
77. razem (daw.) — tu: zarazem, jednocześnie. [przypis edytorski]
78. Erynie (mit. gr.) — boginie zemsty. [przypis edytorski]
79. jeno (daw., gw.) — tylko. [przypis edytorski]
80. czyli — tu i dalej w tej wypowiedzi: konstrukcja z partykułą wzmacniającą -li; znaczenie: czyż, czy też. [przypis edytorski]
81. grążyć — pogrążać. [przypis edytorski]
82. snać (daw.) — widocznie. [przypis edytorski]
83. zyszczę (daw.) — dziś: zyskam. [przypis edytorski]
84. kołysasz — dziś popr.: kołyszesz. [przypis edytorski]
85. krasy (daw., gw.) — tu: piękny. [przypis edytorski]
86. igra, bawisko — zabawa. [przypis edytorski]
87. Automedon (mit. gr.) — achajski wojownik, woźnica rydwanu Achillesa. [przypis edytorski]
88. Dobranoc, mój książę — słowa, którymi żegna umierającego Hamleta, księcia duńskiego, jego przyjaciel Horacy w Hamlecie Shakespeare’a. [przypis edytorski]
89. wieszli — konstrukcja z partykułą -li; znaczenie: czy znasz. [przypis edytorski]
90. być krzywym na kogoś — gniewać się na kogoś, być komuś nieprzychylnym. [przypis edytorski]
91. rampa (daw.) — rząd lamp oświetlających scenę, umieszczonych
Uwagi (0)