Myśli - Blaise Pascal (access biblioteka txt) 📖
Krótki opis książki:
Myśli to najważniejsze dzieło Blaise'a Pascala o charakterze teologicznym. Autor w nim dowodzi, że wiara w Boga i religia nie stoją w sprzeczności z logiką i światem nauki.
Pascal podejmuje próbę przedstawienia rozumowych dowodów na istnienie Boga, a także przedstawia chrześcijaństwo jako religię dającą człowiekowi pełnię szczęścia. Dzieło to zbiór aforyzmów, wydane na podstawie notatek Pascala po jego śmierci. Myśli zostały wydane po raz pierwszy w 1670 roku, ale badacze uznają, że zostały ono zmienione i za właściwą uznają edycję z 1841 roku.
Blaise Pascal był siedemnastowiecznym matematykiem, fizykiem i filozofem chrześcijańskim. Po pewnym czasie zarzucił działalnosć naukową i poświęcił się teologicznej. Na jego myśl duży wpływ miał jansenizm, odłam potępiony przez papieża.
Przeczytaj książkę
Podziel się książką:
- Autor: Blaise Pascal
- Epoka: Barok
- Rodzaj: Epika
Czytasz książkę online - «Myśli - Blaise Pascal (access biblioteka txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Blaise Pascal
(...) — Dz 15, 8. [przypis tłumacza]
451. Fac secundum exemplar quod tibi ostensum est in monte (łac.) — Wj 25, 40. „Czyń wedle wzoru, który ukazano ci na górze”. [przypis tłumacza]
452. Św. Paweł powiada sam, iż ludzie będą bronić małżeństw (...) — 1 Kor 7, 35. [przypis tłumacza]
453. Czyń wszystkie rzeczy wedle wzoru, jaki ci ukazano na górze — Por. fragm. 673. [przypis tłumacza]
454. Ut sciatis... tibi dico: Surge (łac.) — Por. fragm. 674. [przypis tłumacza]
455. wrogi naród — Żydzi, naród wrogi Jezusowi Chrystusowi. [przypis tłumacza]
456. Pouczył nas wreszcie, iż wszystkie te rzeczy są tylko obrazami oraz co jest naprawdę człowiek wolny — J 8, 36. [przypis tłumacza]
457. prawdziwy Izraelita — J 6, 32. [przypis tłumacza]
458. prawdziwe obrzezanie — Rz 2, 28. [przypis tłumacza]
459. prawdziwy chleb niebieski — J 6, 56. [przypis tłumacza]
460. i że wreszcie ich Mesjasz — Tj. ten, który miał im dać dobra doczesne. [przypis tłumacza]
461. Tak więc Żydzi mieli cuda, proroctwa, których spełnienie oglądali (...) — Fragm. 610. [przypis tłumacza]
462. Cyfra ma dwojakie znaczenie (...) — Fragm. 45. [przypis tłumacza]
463. Cyfra o dwóch znaczeniach — Wedle innych a deux sens, czyli cyfra ma dwa znaczenia. [przypis tłumacza]
464. To właśnie uczynił Jezus Chrystus i apostołowie (...) — Św. Paweł 2 Kor 3: sub fine. [przypis tłumacza]
465. vere Israelitae, vere liberi (łac.) — Por. fragm. 564. [przypis tłumacza]
466. iż zwycięży śmierć swoją śmiercią — Hbr 2, 14. [przypis tłumacza]
467. miłość — Charité. [przypis tłumacza]
468. Veri adoratores (łac.) — J 4, 23: „Prawdziwi czciciele”. [przypis tłumacza]
469. Ecce agnus Dei qui tollit peccata mundi (łac.) — J 1, 29: „Oto baranek boży, który gładzi grzechy świata”. [przypis tłumacza]
470. Vae qui condunt leges iniquas (łac.) — „Biada tym, którzy stanowią prawa niesprawiedliwe”. [przypis tłumacza]
471. Vade, populus meus, intra in cubicula tua (...) (łac.) — „Idź, ludu mój! wnijdź do komór swoich, a zamknij drzwi za sobą; skryj się na maluczką chwilę, dokąd nie przeminie gniew”. [przypis tłumacza]
472. Vae coronae superbiae (łac.) — „Biada pysznej koronie”. [przypis tłumacza]
473. Luxit et elanguit terra, confusus est Libanus et obsorduit (łac.) — „Płakała i zwątlała ziemia, zawstydzony jest Liban i uwiądł”. [przypis tłumacza]
474. Nunc consurgam, dicit Dominus, nunc exaltabor, nunc sublevabor (łac.) — Teraz powstanę, mówi Pan, teraz wywyższę, teraz się podniosę”. [przypis tłumacza]
475. Omnes gentes quasi non sint (łac.) — „Wszystkie narody jako nic przed nim”. [przypis tłumacza]
476. Quis annuntiavit ab exordio ut sciamus et a principio ut dicamus: Justus es? (łac.) — „Kto oznajmi od początku, iżbyśmy wiedzieli, i od początku, iżbyśmy rzekli: Sprawiedliwyś jest?”. [przypis tłumacza]
477. Operabor et quis avertet illud? (łac.) — „Uczynię to, któż to odwróci?”. [przypis tłumacza]
478. Non prophetabis in nomine Domini et non morieris in manibus nostris. Propterea haec dicit Dominus (łac.) — „Nie prorokuj w imieniu Pańskim, abyś nie umarł od rąk naszych. A przetoż tak mówi Pan”. [przypis tłumacza]
479. Neque dicet: Forte mendacium est in dextera mea (łac.) — „Ani rzec: izali to nie jest oszukanie, co jest w prawicy mojej?”. [przypis tłumacza]
480. Delevi ut nubem iniquitates tuas, et quasi nebulam peccata tua, revertere ad me quoniam redemi te (łac.) — „Pomnijże na to, Jakubie i Izraelu! przeto żeś ty jest sługą moim. Stworzyłem cię, sługaś ty mój, o Izraelu, iżbyś nie zapomniał o mnie. Gładzę nieprawości twoje jako obłoki, a grzechy twoje jako mgłę; nawróć się do mnie, bom cię odkupił”. [przypis tłumacza]
481. Laudate coeli quoniam misericordiam fecit Dominus... (...) (łac.) — „Chwalcie niebiosa, ponieważ miłosierdzie uczynił Pan... ponieważ Pan odkupił Jakuba, a w Izraelu sławnym się uczynił. Tak mówi Pan, odkupiciel twój i który cię utworzył z żywota matki: Ja, Pan, wszystko czynię, sam rozciągam niebiosa, rozpościeram ziemię mocą swoją”. [przypis tłumacza]
482. In momento indignationis abscondi faciem meam parumper a te et in misericordia (...) (łac.) — „W chwili gniewu skryłem nieco twarz moją przed tobą; ale w miłosierdziu wiecznym zlituję się nad tobą, mówi Pan, odkupiciel twój”. [przypis tłumacza]
483. Sic adduxisti populum tuum ut faceres tibi nomen gloriae (łac.) — „Który ich wiódł po prawicy Mojżeszowej ramieniem wielmożności swojej, który rozdzielił wody przed nimi, aby sobie uczynił imię wieczne”. „Takeś wiódł lud swój, abyś sobie uczynił imię sławne”. [przypis tłumacza]
484. Tu enim pater noster, et Abraham nescivit nos et Israel ignoravit nos (łac.) — „Tyś, zaiste, ojciec nasz; bo Abraham nie wie o nas, a Izrael nie zna nas”. [przypis tłumacza]
485. Quare indurasti cor nostrum ne timeremus te (łac.) — „Przecz żeś zatwardził serce nasze, abyśmy się ciebie nie bali?”. [przypis tłumacza]
486. Qui santificabantur et mundos se putabant... simul consumentur, dicit Dominus (łac.) — „Którzy uświęcają i uważają za czystych... koniec także wezmą, powiada Pan”. [przypis tłumacza]
487. Et dixisti: Absque peccato et innocens ego sum, et propterea avertatur furor tuus a me (...) (łac.) — „A przecież mówisz: Ponieważem niewinną, pewnie odwrócona jest zapalczywość jego ode mnie. Oto Ja w sąd wnijdę z tobą przeto, że mówisz: Nie zgrzeszyłam”. [przypis tłumacza]
488. Sapientes sunt ut faciant mala, bene autem facere nescierunt (łac.) — „Mądrzy są do czynienia złego, ale dobrze czynić nie umieją”. [przypis tłumacza]
489. Aspexi terram, et ecce vacua erat et nihili, et coelos, et non erat lux in eis (...) (łac.) — „Spojrzałem na ziemię, a oto jest niepozorna i próżna: a na niebo, nie masz w nim światłości. Spojrzałem na góry, a oto się trzęsą i wszystkie pagórki chwieją się. Spojrzałem, a oto Karmel jest pustynią i wszystkie jego miasta zburzone są od oblicza Pańskiego i od oblicza gniewu zapalczywości jego. Bo tak mówi Pan: Spustoszona będzie wszystka ziemia, wszakże końca jeszcze nie uczynię”. [przypis tłumacza]
490. Ego autem dixi: Forsitan pauperes sunt et stulti ignorantes viam Domini, judicium Dei sui (...) (łac.) — „Tedym ja rzekł: Podobno ci nędzni są, głupio sobie poczynają; bo nie są powiadomieni drogi Pańskiej i sądu Boga swego. Pójdę do celniejszych i będę mówił do nich, bo oni są powiadomieni drogi Pańskiej; ale i ci wespół połamali jarzmo, potargali więzy. Przetoć ich pobije lew z lasu, lampart czyhać będzie u miast ich”. [przypis tłumacza]
491. Numquid super his non visitabo dicit Dominus? Aut super gentem hujuscemodi non ulciscetur anima mea? (łac.) — „Izali dlatego nawiedzę ich? mówi Pan; izali się nad narodem takowym nie będzie mścić dusza moja?”. [przypis tłumacza]
492. Stupor et mirabilia facta sunt in terra (łac.) — „Rzecz dziwna i sroga dzieje się w tej ziemi”. [przypis tłumacza]
493. Prophetae prophetabant mendacium, et sacerdotes applaudebant manibus (...) (łac.) — „Prorocy fałszywie prorokują, a kapłani przyklaskują rękami, a lud mój kocha się w tym: czegóż byście na ostatek nie uczynili?”. [przypis tłumacza]
494. Ideo audite, gentes, quanta ego faciam eis. Audi terra: ecce ego adducam mala (łac.) — „Tak mówił Pan: Zastanówcie się na drogach, a spojrzyjcie i pytajcie się o ścieżkach starych, która by była dobra, a chodźcie nią, a znajdziecie odpocznienie duszy waszej: tedy odpowiadali: Nie będziemy chodzili. „A gdybym postanawiał nad wami stróżów, mówiąc: Słuchajcie głosu trąby! tedy mawiali: Nie będziemy słuchać. „Przetoż słuchajcie, o narody, co Ja im uczynię. Słuchaj ziemio, oto przywiodę złe, etc”. [przypis tłumacza]
495. Faciam domui huic in qua invocatum est nomen meum et in qua vos habetis fiduciam (...) (łac.) — „Przetoż uczynią domowi temu, który nazywany jest od imienia mego, w którym wy ufacie, i miejscu temu, którem wam dał i ojcom waszym, jakom uczynił Silo. Ty więc nie módl się za tym ludem”. [przypis tłumacza]
496. Quia non sum locutus cum patribus vestris et non praecipi eis in die qua eduxi eos de terra Egypti (...) (łac.) — „Bom nie mówił z ojcami waszymi, anim im przykazał onego dnia, któregom ich wywiódł z ziemi egipskiej, o całopaleniu i ofiarach. Ale tom im przykazał, mówiąc: Słuchajcie głosu mojego i będę Bogiem waszym, a wy będziecie ludem moim, a chodźcie każdą drogą, którąm wam przykazał, aby wam dobrze było. I nie posłuchali. [przypis tłumacza]
497. Secundum numerum enim civitatum tuarum erant dei tui Juda (...) (łac.) — Jako iż ile miast twoich, tyle masz bogów, o Judo, a ile ulic w Jerozolimie, tyleś nastawiał bałwochwalczych ołtarzy, przeto nie módl się za tym ludem. [przypis tłumacza]
498. Quad si dixerint ad te: Quo egrediemur? dices ad eos (...) (łac.) — A jeśliby rzekli: Dotąd pójdziemy? Tedy im rzeczesz: Tak mówi Pan: Kto oddany na śmierć, na śmierć; a kto pod miecz, pod miecz; a kto na głód, na głód, a kto w niewolę, w niewolę. [przypis tłumacza]
499. Pravum est coromnium et inscrutabile: quis cognoscet illud? (łac.) — Najzdradliwsze ze wszystkiego jest serce i najprzewrotniejsze: któż je pozna? [przypis tłumacza]
500. Ego Dominus scrutans cor et probans renes (łac.) — Jam jest Pan badający serce i doświadczający nerki (Jr 17, 10). [przypis tłumacza]
501. Et dixerunt: Venite et cogitemus contra Jeremiam cogitationes (...) (łac.) — I powiedzieli: Pójdźcie, a wymyślimy co przeciw Jeremiaszowi, bo nie zginie zakon od kapłana ani słowo od proroka. (Jr 17, 18). [przypis tłumacza]
502. Non sis tu mihi formidini, tu spes mea in die afflictionum (łac.) — Nie bądźże mi na postrach, tyś nadzieja moja w dzień utrapienia. [przypis tłumacza]
503. A prophetis enim Hierusalem egressa est pollutio super omnem terram (łac.) — Bo od proroków jeruzalemskich wyszło splugawienie na tę wszystką ziemię. [przypis tłumacza]
504. Dicunt his qui blasphemant me: Locutus est Dominus (...) (łac.) — Mówię tym, którzy mną gardzą: Pan mówił: Pokój mieć będziecie: i każdemu chodzącemu wedle uporu serca swego mówią: Nie przyjdzie na was nic złego. [przypis tłumacza]
505. Litera zabija (łac.) — 2 Kor 3, 6. [przypis tłumacza]
506. wszystko działo się figurycznie — 1 Kor 10, 11 (fragm. 670). [przypis tłumacza]
507. Obrzezanie serca — Rz 2, 29. (fragm. 610 i 670). [przypis tłumacza]
508. Bylibyście naprawdę wolni — J 8, 36 (fragm. 675). [przypis tłumacza]
509. Jam jest prawdziwy chleb niebieski — J 6, 35. [przypis tłumacza]
510. Żydzi nie umieliby pogodzić ustania królestwa i władztwa przepowiedzianego przez Ozeasza — Por. fragm. 719. [przypis tłumacza]
511. z proroctwem Jakuba — Oz 3, 4; Rdz 49, 10. [przypis tłumacza]
512. Powiedziane jest, iż prawo będzie zmienione, że ofiara będzie zmieniona (...) — Por. fragm. 610. [przypis tłumacza]
513. I powiedziane jest przeciwnie, że prawo trwać będzie wiecznie (...) — Fragm. 610 oraz 715 i 718. [przypis tłumacza]
514. Agnus occisus est ab origine mundi (łac.) — Ap 13, 8: „Baranek zabity jest od początku świata”. [przypis tłumacza]
515. Sede a dextris meis (łac.) — Ps 109: „Posiądź się po mojej prawicy”. [przypis tłumacza]
516. iratus est (łac.) — Iz 5, 25: „jest zagniewany”. [przypis tłumacza]
517. Quia confortavit seras — Ps 147, 13: „Albowiem on umacnia zawory bram twoich”. [przypis tłumacza]
518. Nie wolno nam przypisywać Pismu św. znaczeń, których nie odsłoniło nam, iż je ma (...) — Pugio Fidei, cz. 3. 1, 9, 6. [przypis tłumacza]
519. Z dwóch ludzi, którzy opowiadają niedorzeczne baśnie — Mahomet i Duch św.; Koran i Biblia. [przypis tłumacza]
520. iż nie jest zdolny do takich niedorzeczności — Jakie na pozór mówił. [przypis tłumacza]
521. Ale jeżeli powiada gdzie indziej (jak czyni), że oswobodzi swój lud z grzechów — Ps 79, 8. [przypis tłumacza]
522. zarówno jak Izajasz — Iz 43, 25. [przypis tłumacza]
523.
Darmowe książki «Myśli - Blaise Pascal (access biblioteka txt) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie
Dodaj komentarz
Uwagi (0)