Kiedy znów będę mały - Janusz Korczak (czytaj ksiazki on line TXT) 📖

Uwagi: 0

Słowa kluczowe:

Skarżyć się

Krótki opis książki:

Cudownie by było stać się znowu dzieckiem… Bohaterowi tej książeczki się to udaje: odzyskuje rodziców i radość z biegania, chodzi do szkoły i odbiera świat emocjonalnie jak w dzieciństwie.

Janusz Korczak w tej niezwykłej opowieści przypomina, jak mocno dzieci czują, jak głęboko przeżywają świat — i jak łatwo ich uczucia zranić. Przedszkolaki i uczniowie zawierają przyjaźnie i sojusze, a nawet zakochują się, muszą też sami radzić sobie z wrogami, mocno współczują bohaterom książek i bezdomnemu psu, silnie odczuwają każdą niesprawiedliwość i zniewagę. Dziecięcy świat tylko z pozoru wydaje się prosty i wesoły.

Przeczytaj książkę

Podziel się książką:

Czytasz książkę online - «Kiedy znów będę mały - Janusz Korczak (czytaj ksiazki on line TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Janusz Korczak

Idź do strony:

id="annotation-61">61. probować — dziś popr.: próbować. [przypis edytorski]

62. przecie — dziś: przecież. [przypis edytorski]

63. wrony łowić (pot. przen.) — zamyślić się, nie uważać. [przypis edytorski]

64. kontent (daw., z łac.) — zadowolony. [przypis edytorski]

65. naurągać — nakrzyczeć, nawymyślać, obrazić brzydkimi słowami. [przypis edytorski]

66. alem się doczekał — dziś: ale się doczekałem. [przypis edytorski]

67. głupiś — dziś: jesteś głupi. [przypis edytorski]

68. toć przecie — dziś: to przecież. [przypis edytorski]

69. król — tu: królik. [przypis edytorski]

70. stawiak (daw. pot.) — osoba, która zachowuje się niegrzecznie i arogancko, aby zrobić wrażenie odważnej i niezależnej. [przypis edytorski]

71. probować — dziś popr.: próbować. [przypis edytorski]

72. ochronka (daw.) — przedszkole. [przypis edytorski]

73. tom duży — dziś: to jestem duży. [przypis edytorski]

74. wypętać — tu: otrzymać coś podstępem. [przypis edytorski]

75. sprobować — dziś popr.: spróbować. [przypis edytorski]

76. wymanić (daw.) — wyłudzić. [przypis edytorski]

77. nawalić — tu: zbić, pobić. [przypis edytorski]

78. wymanić (daw.) — wyłudzić. [przypis edytorski]

79. kares — pieszczota. [przypis edytorski]

80. milicjant — formacja, która pilnowała porządku w przedwojennej Polsce, nosiła nazwę policji, ale jej funkcjonariuszy autor nazywa często milicjantami. Milicja i policja to wyrazy bliskoznaczne, oba oznaczają zorganizowaną grupę ludzi przygotowanych do walki, których obowiązkiem jest pilnować porządku i zapewniać spokój w społeczności, np. w mieście czy w państwie. Nazwa policja pochodzi od łac. politia i gr. politeia, a te słowa oznaczały pierwotnie sztukę zarządzania miastem, utrzymywania porządku w mieście, zaś milicja wywodzi się od łac. militia, co znaczyło: służba wojskowa. W Polsce przed II wojną światową używano obu tych słów, w latach 1944–1990 stróżów prawa nazywano oficjalnie Milicją Obywatelską, a potem przywrócono nazwę Policja. [przypis edytorski]

81. tyś — dziś: ty jesteś. [przypis edytorski]

82. zeszłem — dziś popr. forma 1 os. lp cz.przesz. r.m.: zszedłem. [przypis edytorski]

83. poszłem — dziś popr. forma 1 os. lp cz.przesz. r.m.: poszedłem. [przypis edytorski]

84. sprobować — dziś popr.: spróbować. [przypis edytorski]

85. oni w Wilnie tak ciąąąągną — mowa o charakterystycznym kresowym akcencie, o wymowie samogłosek; innymi wyrazistymi cechami kresowej polszczyzny były półmiękkie ć, ś, ź oraz przedniojęzykowe ł. [przypis edytorski]

86. klawy (daw. pot.) — fajny, niezły. [przypis edytorski]

87. śmieli się — dziś: śmiali się. [przypis edytorski]

88. Jadę całą noc. Iskry za szybą lecą — opis jazdy pociągiem ciągniętym przez lokomotywę parową, opalaną węglem, w której podczas jazdy przez komin wylatywał z paleniska dym i iskry. [przypis edytorski]

89. najprzód (daw.) — naprzód, z początku. [przypis edytorski]

90. piona (pot.) — piątka, stopień bardzo dobry. [przypis edytorski]

91. drałować (pot.) — pędzić, biec; tu: uciekać. [przypis edytorski]

92. sprobować — dziś popr.: spróbować. [przypis edytorski]

93. ze siebie — dziś popr.: z siebie. [przypis edytorski]

94. porównywam — dziś popr. forma 1 os. lp cz.ter.: porównuję. [przypis edytorski]

95. przylatam — dziś popr. forma 1 os. lp cz.ter.: przylatuję. [przypis edytorski]

96. rozebrać palto (reg.) — zdjąć palto, rozebrać się. [przypis edytorski]

97. marka (tu daw.) — znaczek pocztowy. [przypis edytorski]

98. oddziele — dziś popr.: oddziale; oddział (tu daw.) — klasa (w szkole). [przypis edytorski]

99. niceśmy już nie mówili — dziś: nic już nie mówiliśmy. [przypis edytorski]

100. taksysa (daw.) — dziś: taksówka. [przypis edytorski]

101. milicjant — formacja, która pilnowała porządku w przedwojennej Polsce, nosiła nazwę policji, ale jej funkcjonariuszy autor nazywa często milicjantami. Milicja i policja to wyrazy bliskoznaczne, oba oznaczają zorganizowaną grupę ludzi przygotowanych do walki, których obowiązkiem jest pilnować porządku i zapewniać spokój w społeczności, np. w mieście czy w państwie. Nazwa policja pochodzi od łac. politia i gr. politeia, a te słowa oznaczały pierwotnie sztukę zarządzania miastem, utrzymywania porządku w mieście, zaś milicja wywodzi się od łac. militia, co znaczyło: służba wojskowa. W Polsce przed II wojną światową używano obu tych słów, w latach 1944–1990 stróżów prawa nazywano oficjalnie Milicją Obywatelską, a potem przywrócono nazwę Policja. [przypis edytorski]

102. wakacyj — dziś częstsza forma D. lm: wakacji. [przypis edytorski]

103. oddziele — dziś popr.: oddziale; oddział (tu daw.) — klasa (w szkole). [przypis edytorski]

104. pisało (pot.) — popr.: było napisane. [przypis edytorski]

105. o weteranach: że pamiętają powstanie — mowa o weteranach powstania styczniowego 1863 r. [przypis edytorski]

106. futbal (z ang.) — piłka nożna. [przypis edytorski]

107. rachunki — tu: lekcja matematyki. [przypis edytorski]

108. Nasz mały — opowiadanie Wincentego Kosiakiewicza (1863–1918). [przypis edytorski]

109. mu matka chora — dziś: matka mu choruje; jego matka jest chora. [przypis edytorski]

110. są, że — dziś popr.: są tacy, którzy. [przypis edytorski]

111. stalówka a. stalka — element pióra, blaszka dotykająca bezpośrednio papieru podczas pisania. W I połowie XX w. dzieci w szkołach uczyły się pisać piórem złożonym z drewnianej obsadki i metalowej stalówki, którą zanurzało się co chwilę w kałamarzu pełnym atramentu. Stalówki szybko się zużywały i trzeba było je często wymieniać. Długopis został wynaleziony w 1938 r., a do powszechnego użytku wszedł znacznie później. [przypis edytorski]

112. bibuła — atrament, którym dawniej pisano, sechł długo, więc aby przyspieszyć schnięcie, przykładano do świeżo zapisanego papieru bibułkę, by wchłonęła nadmiar wilgoci. [przypis edytorski]

113. sublokator — osoba, która wynajmuje pokój lub tylko łóżko w czyimś mieszkaniu. Dawniej w biednych rodzinach zdobywano dodatkowe pieniądze, wynajmując komuś choćby kawałek pokoju, niektórzy nie mieli nawet własnych łóżek, tylko spali na rozkładanych leżankach np. w kuchni, a dzieci często sypiały po kilkoro w jednym łóżku. [przypis edytorski]

114. szczotka do glansu — szczotka do polerowania butów po zapastowaniu. [przypis edytorski]

115. kuś baba a. skuś baba — używane w zabawie złośliwe życzenie, aby się nie udało. [przypis edytorski]

116. dziecięctwo (daw.) — dzieciństwo. [przypis edytorski]

117. jeno (daw.) — tylko. [przypis edytorski]

118. iluzjon (daw.) — kino. [przypis edytorski]

Wesprzyj Wolne Lektury!

Wolne Lektury to projekt fundacji Nowoczesna Polska – organizacji pożytku publicznego działającej na rzecz wolności korzystania z dóbr kultury.

Co roku do domeny publicznej przechodzi twórczość kolejnych autorów. Dzięki Twojemu wsparciu będziemy je mogli udostępnić wszystkim bezpłatnie.

Jak możesz pomóc?

Przekaż 1% podatku na rozwój Wolnych Lektur:
Fundacja Nowoczesna Polska
KRS 0000070056

Dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur i pomóż nam rozwijać bibliotekę.

Przekaż darowiznę na konto: szczegóły na stronie Fundacji.

Wszystkie zasoby Wolnych Lektur możesz swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać pod warunkiem zachowania warunków licencji i zgodnie z Zasadami wykorzystania Wolnych Lektur.
Ten utwór jest w domenie publicznej.
Wszystkie materiały dodatkowe (przypisy, motywy literackie) są udostępnione na Licencji Wolnej Sztuki 1.3.
Fundacja Nowoczesna Polska zastrzega sobie prawa do wydania krytycznego zgodnie z art. Art.99(2) Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Wykorzystując zasoby z Wolnych Lektur, należy pamiętać o zapisach licencji oraz zasadach, które spisaliśmy w Zasadach wykorzystania Wolnych Lektur. Zapoznaj się z nimi, zanim udostępnisz dalej nasze książki.

E-book można pobrać ze strony: http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/korczak-kiedy-znow-bede-maly/

Tekst opracowany na podstawie: Janusz Korczak, Kiedy znów będę mały, Nasza Księgarnia, Warszawa 1961.

Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska, Biuro Rzecznika Praw Dziecka

Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl) we współpracy z Biurem Rzecznika Praw Dziecka. Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Fundację Nowoczesna Polska.

Opracowanie redakcyjne i przypisy: Paulina Choromańska, Wojciech Kotwica, Anna Kowalska, Dorota Kowalska.

Publikację wsparli i wsparły: Tony, Jan Domański, J. Pszenicyn, Daria, Dudojć, M.Karasinska, Joanna Rudniańska, Anna Zagała, Ludwik Trammer, Milupa, krst, Marcin Gryszkalis, Ewa i Karol Jalochowscy, Tomasz Żukowski, Paweł Leszczyński, pani kazia, Krystyna Kolwas, Angelika Reszczyk, Adam W., Jacek Markowicz, Linka, Ścibi, Mikołaj, Bożena Michalska, Monika, Anonim, Wodarek, Wojtek, Robert Anton Wilson, Katarzyna Kijanka, harc, Elżbieta Pląskowska, Darek Dzida, ms, Monia, MIchał Damski, lud_las, Dominik Kozaczko, anonim, Grzegorz Siergowicki, Analfabeta, Marek W, Dawid Reinhold, Ewa Bakiera, rs, Wikiradio, Judasz - ile mam, to dam.

Okładka na podstawie: Szermierze, Tadeusz Makowski (1882–1932), domena publiczna

ISBN 978-83-288-3380-7

Plik wygenerowany dnia 2022-01-20.

Idź do strony:

Darmowe książki «Kiedy znów będę mały - Janusz Korczak (czytaj ksiazki on line TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!

Dodaj komentarz