Vademecum dobrych obyczajów w biznesie - 1.Wizerunek biznesmena - Peggy Post (elektroniczna biblioteka txt) 📖
- Autor: Peggy Post
Czytasz książkę online - «Vademecum dobrych obyczajów w biznesie - 1.Wizerunek biznesmena - Peggy Post (elektroniczna biblioteka txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Peggy Post
Przeciwnie, etyczny menedżer dokłada wszelkich starań, by służyć pomocą personelowi w sprawach związanych z przedsiębiorstwem, jak i z długoterminowymi ścieżkami kariery oraz współpracuje z każdym pracownikiem, by rozwiązywać wszelkie problemy i trudności. Dba o to, by porozumiewać się z podwładnymi w zrozumiały sposób, a ważne informacje dotyczące przedsiębiorstwa przekazuje odpowiednio i we właściwym czasie.
BĄDŹ WZOREM DO NAŚLADOWANIA
Specjaliści są zgodni, iż etyka korporacyjna ma charakter zstępujący. Gdy liderzy przedsiębiorstwa są postrzegani jako osoby postępujące w sposób etyczny, również i pracownicy będą bardziej skłonni do przestrzegania różnych norm. Im wyższe stanowisko kierownicze zajmujesz, tym większe oddziaływanie mają twoje słowa i czyny. Etyczna osoba na stanowisku kierowniczym sumiennie zarządza funduszami i aktywami firmy oraz dokłada wszelkich starań, by uniknąć stwarzania choćby najmniejszych pozorów nepotyzmu, faworyzowania lub konfliktów. Ponadto etyczny przełożony jest gotów ponieść całkowitą odpowiedzialność za uchybienia podwładnych, zaistniałe w czasie, gdy ci podlegali jego kontroli.
PROMUJ ETYCZNE ZACHOWANIE W MIEJSCU PRACY
Jako kierownik masz wpływ na przebieg przyszłych działań twojej organizacji. Etyczny szef nalega, by jego firma wyznaczała sobie właściwe cele i środki oraz zachęca do jawnego podejmowania decyzji i wyczerpującego omawiania konsekwencji rozmaitych sytuacji biznesowych.
Twoja rola jako przełożonego polega również na zapewnieniu, aby przedsiębiorstwo dysponowało gotowymi systemami wspomagającymi etyczne zachowanie. Obejmują one korporacyjny kodeks moralny, obowiązujący pracowników przez cały czas; strategie komunikacji wewnątrzzakładowej podkreślające wagę etycznego zachowania; omawianie kwestii etycznych w przedsiębiorstwie; programy szkoleniowe kształcące pracowników pod kątem podejmowania właściwych decyzji natury moralnej; materiały dla pracowników poszukujących wytycznych z zakresu etyki; mechanizm zgłaszania przypadków nagannego zachowania; procedurę zajmowania się uchybieniami, jeżeli takie wystąpią; obecność inspektora ds. etyki, który podlega bezpośrednio dyrektorowi naczelnemu.
Ustawa Sarbanes-Oxley – uchwalona przez kongres Stanów Zjednoczonych w 2002 roku w następstwie upadku Enronu i innych skandali korporacyjnych – wymaga, aby takie systemy istniały we wszystkich spółkach giełdowych. Jeżeli firma nie jest na tyle duża, by obecność inspektora ds. etyki była uzasadniona, funkcję tę przejmuje zazwyczaj dział kadr lub komisja etyczna składająca się z członków kierownictwa.
Jeśli pracujesz w prywatnej spółce lub organizacji, która nie ma jeszcze programu gotowego do wdrożenia, powinieneś zainteresować tym problemem kadrę kierowniczą. Takie programy pozwalają zdobyć postępującą etycznie, dobrze funkcjonującą siłę roboczą, stanowiącą symbol twojego zobowiązania do bycia uczciwym. Stały się one tak popularne dlatego, że w ostatnich latach powstało wiele firm doradztwa etycznego, pomagających przedsiębiorstwom. W przypadku twojej firmy może to być najlepsza inwestycja.
Klienci są siłą napędową każdej firmy. Traktowanie ich w sposób etyczny to nie tylko właściwy sposób postępowania, ale także szansa, iż pozostaną twoimi klientami przez długi czas. Etyczny sprzedawca:
Pracuje sumiennie, aby wykonać fachowo każde zadanie w uzgodnionym czasie, pobierając za to godziwą zapłatę.
Uczciwie podaje przyczyny wszelkich problemów i/lub opóźnień, proponując legalne, honorowe rozwiązania.
W stosownych momentach przedstawia z wyprzedzeniem dokładny kosztorys wszelkich usług lub towarów i dotrzymuje zobowiązań.
Nigdy nie składa obietnic bez pokrycia.
Nie zaproponuje gotówki lub innych nieetycznych form łapówki, aby otrzymać zamówienie.
Nigdy nie będzie w zmowie z klientem, by obejść przepisy, manipulować opłatami lub cenami albo żeby otrzymać zamówienie w nieetyczny sposób.
Unika stwarzania choćby najmniejszych pozorów niewłaściwego zachowania w stosunkach handlowych.
Etyczne przedsiębiorstwo będzie zazwyczaj kierowało się zasadą, by nie pracować np. dla dwóch konkurujących ze sobą klientów i ustanowi limit wartości wręczanych lub otrzymywanych upominków. Co powinieneś zrobić, jeżeli dostaniesz zbyt kosztowny prezent? Zwróć go z adnotacją: „Bardzo dziękuję za prezent, ale przepisy naszej firmy nie pozwalają mi go zatrzymać” (patrz także: „Odmowa przyjęcia upominków”, s. 151).
„POROZMAWIAJ Z MOIM AGENTEM”
Jeżeli zajmujesz się wynalazkami lub pracą twórczą, wszelkie nowe pomysły stanowią w praktyce własność intelektualną i muszą być szczególnie starannie chronione. Bądź dyskretny, dyskutując o swoich pomysłach, a w razie potrzeby opatentuj je i jak najszybciej zastrzeż prawa autorskie lub znak handlowy z nimi związane. Powinieneś także uważać, gdy wysłuchujesz pomysłów innych ludzi – szczególnie, gdy pomysł, o którym mowa, jest podobny do tego, nad którym ty właśnie pracujesz. Jeżeli druga strona przedstawi ci koncepcję zbieżną z twoją, ponosisz ryzyko, iż zostaniesz później oskarżony o kradzież – ryzyko, które może zmusić cię do kompletnego zarzucenia pomysłu.
Jeśli ktoś usiłuje podzielić się z tobą czymś, czego wolałbyś raczej nie słuchać, możesz uniknąć etycznej pułapki, informując tę osobę uprzejmie, lecz zdecydowanie: „Przepraszam, ale nie mogę dyskutować z tobą na ten temat”. Jeżeli druga strona wciąż nalega, poproś, by skontaktowała się z twoim agentem, kierownikiem lub innym przedstawicielem. Twój agent może następnie odpowiedzieć na propozycję, nie angażując cię i chroniąc przed potencjalnie kompromitującym kontaktem.
To, że jesteś klientem nie oznacza, iż nie możesz wymagać usługi lub wyrobu najlepszej jakości i w najlepszej cenie. Oznacza natomiast, że musisz prowadzić negocjacje w sposób jawny i uczciwy, nie nadużywając swojej pozycji, by wykorzystać sprzedawcę lub nim manipulować – na przykład, gdy wymagasz od firmy, aby poświęciła czas na przygotowanie oferty „w ciemno”, jeżeli nie zamierzasz jej zatrudnić. Ponadto, etyczny klient:
płaci sprzedawcom w uzgodnionym terminie
wypełnia zobowiązania
nie wymaga od sprzedawcy dostarczania towarów lub świadczenia usług wykraczających poza zakres przewidziany w umowie
nie pozwala, aby na wybór sprzedawcy miały wpływ przysługi, upominki lub łapówki
unika choćby pozorów konfliktu interesów czy dyskryminacji, gdy wybiera sprzedawców
będzie współpracował z wierzycielami, by uregulować niespłacone długi, jeżeli trudności natury finansowej uniemożliwiają wypełnienie zobowiązań wynikających z umowy
Bez względu na to, czy zamierzasz zmienić pracę, czy dopiero wstępujesz na ścieżkę kariery, poszukiwanie pracy oznacza, iż natkniesz się na pewne trudności natury etycznej. Dlatego najlepiej unikać destruktywnych spekulacji i zachować maksimum dyskrecji, gdy zmienia się miejsce zatrudnienia – na przykład odbywaj wszelkie rozmowy kwalifikacyjne lub wykonuj telefony w sprawie pracy w bezpiecznej odległości od swojego biura. Jednak takie działania możesz podejmować wyłącznie w swoim czasie wolnym, poza zwykłymi godzinami pracy lub gdy masz urlop. Twoim obowiązkiem wobec aktualnego pracodawcy jest także dostarczenie przynajmniej dwutygodniowego wypowiedzenia.
Ponadto postępująca etycznie osoba poszukująca pracy:
nigdy nie kłamie ani nie przesadza pisząc życiorys lub list motywacyjny
podczas rozmowy kwalifikacyjnej skupia się jedynie na swych prawdziwych osiągnięciach
odchodząc z firmy, powstrzymuje się od krytykowania poprzedniego pracodawcy
Eksperci zalecają również, aby wykorzystać rozmowę kwalifikacyjną do uzyskania informacji o polityce etycznej przyszłego pracodawcy i systemach jej egzekwowania. Jeżeli normy i praktyki firmy są wątpliwe lub nie istnieją, postaraj się tego dowiedzieć, zanim rozpoczniesz pracę, a nie wtedy, gdy będzie za późno.
Strój i wygląd
W ciągu ostatnich dziesięciu lat strój służbowy podlegał tak wielu radykalnym zmianom, że ludzie nie wiedzą już, co jest stosowne. Standardy, które obowiązywały w całym świecie pracy, teraz ledwie wystarczają w poszczególnych zawodach. Na przykład, niektóre kancelarie adwokackie nadal wymagają, aby mężczyźni nosili garnitury, podczas gdy inne optują za zestawem marynarka plus krawat; niektóre posuwają się tak daleko, że dopuszczają typowy, codzienny strój służbowy o każdej porze. Niektóre firmy nadal zezwalają na nieformalny styl ubierania się w piątki, choć zwyczaj ten zanika.
Czy ta zmiana oznacza, iż wszystko już wolno? Oczywiście, że nie. Jeżeli chcesz się dowiedzieć, jakie ubrania są odpowiednie w twojej branży, musisz uwzględnić wszystkie szczegóły. Sprowadza się to do (1) sposobu ubierania odpowiedniego dla twojej firmy i (2) sposobu ubierania spełniającego oczekiwania tych, z którymi robisz interesy. Jednym słowem, strój zależy od sytuacji. Nie oznacza to jednak, że powinieneś być zbyt pewny siebie. Niektóre rzeczy związane z ubiorem nigdy się nie zmieniają. Po pierwsze, ludzie oceniają cię po ubraniu; sposób, w jaki się ubierasz, decyduje o pierwszym dobrym wrażeniu i zawsze tak pozostanie. Po drugie, jeżeli ubierzesz się tak, jak twoi koledzy, lecz trochę bardziej zadbasz o styl, zyskasz przewagę, bez względu na to, gdzie pracujesz.
Czy pamiętasz te czasy, gdy preferowanym strojem służbowym dla kobiet była ciemna garsonka o męskim kroju i muszka? Ta monotonia znikła, ku radości wielu osób. Obecnie kładzie się nacisk na ubiór dostosowany do okazji, a na decyzję biznesmenów, w co ubrać się do pracy, wpływa ich zawód i nastawienie firmy. Dziedziny, takie jak finanse, prawo, bankowość, ubezpieczenia i służba zdrowia, zazwyczaj wymagają tradycyjnego stroju służbowego, podczas gdy branże kreatywne – reklama, działalność wydawnicza, rozrywka, moda i informatyka – pozwalają na nieco swobodniejszy wygląd.
W wyniku tych zmieniających się standardów ogólna koncepcja stroju służbowego stała się albo bardziej złożona, albo prostsza (w zależności od tego, jak na tę kwestię patrzymy), niż dawne rozróżnienie – konwencjonalny i niekonwencjonalny. Krótko mówiąc, nowoczesny biznesmen ma być jak kameleon. To, co zakłada do pracy, zależy od planów, jakie ma na dany dzień. Jeżeli nie przewidziano niczego szczególnego, może założyć zwykłą koszulę bez krawata; jeśli spotyka się z klientami, którzy z pewnością będą mieli krawaty, on także go zakłada. Natomiast, gdy ma spotkanie z kontrahentami, noszącymi wyłącznie dżinsy i T-shirty, wie, że garnitur stanowiłby swoisty mur oddzielający go od nich.
ZASTRZEŻENIE.
Strój wybrany pod kątem „tego, co dziś będę robił”, może być ryzykowny. Nigdy nie wiadomo, czy niespodziewanie nie dostaniesz zaproszenia na spotkanie z ważnym klientem lub wykonawcą. Aby uniknąć takiej wpadki, należy (1) mieć w biurowej szafie ubrania na zmianę lub (2) każdego dnia ubierać się tak, by strój wydawał się odpowiedni w każdej sytuacji – ta druga opcja jest lepsza.
Bez względu na to, czy twoje miejsce pracy jest bardzo konserwatywne, czy swobodniejsze, istnieje kilka aksjomatów, które zawsze można zastosować w kwestii ubioru:
UBIÓR MUSI BYĆ DYSKRETNY. Pełna prostoty elegancja pozwalająca twoim ubraniom wyrażać ciebie zawsze była wyróżnikiem dobrze ubranych osób. Jednak i to pojęcie jest względne. To, co w konserwatywnej firmie prawniczej zostanie uznane za krzykliwe, w niczym nie przypomina stroju, który jest nie do przyjęcia w studiu nagraniowym. Filozofie tych tak różnych środowisk mają przynajmniej jedną cechę wspólną, w obu miejscach szefowie i współpracownicy mogą uznać znaczne odstępstwo od obowiązującej normy za przejaw nonszalancji lub pogardy dla innych oraz za zachowanie, które nigdzie nie jest dobrze widziane.
UBIERAJ SIĘ JAK DO PRACY, KTÓRĄ CHCESZ DOSTAĆ, A NIE JAK DO TEJ, KTÓRĄ MASZ. Przyjrzyj się ubraniom swojego kierownika lub osób w dziale sprzedaży, w którym chciałbyś pracować. Udowodnij swoim pracodawcom, że zależy ci na rozwoju wraz z firmą, a nie na przekraczaniu granic korporacyjnej polityki dotyczącej ubioru.
REPREZENTUJ SWOJĄ FIRMĘ. Ilekroć masz do czynienia z osobami z zewnątrz, twoje ubranie świadczy o firmie. Niezależnie od tego, jaki sposób ubierania obowiązuje w biurze, bądź przygotowany, by wyglądać jak najlepiej, trzymając w biurze tradycyjne ubrania na zmianę. Jeszcze lepszym rozwiązaniem jest ubieranie się każdego dnia tak, by być przygotowanym na każdą sytuację, w której możesz się znaleźć.
BĄDŹ SCHLUDNY. Bluzka z rozprutym szwem oraz spodnie z tłustą plamą powinny zostać w szafie, dopóki nie zostaną naprawione i uprane. To samo dotyczy obuwia, nawet w zwykłe dni. Brudne tenisówki zostaw sobie do prac ogrodniczych lub krzątaniny wokół domu i nie przychodź w nich do pracy.
BĄDŹ CZYSTY. Czyste ubranie jest ważne również w tych dziedzinach, w których wymagania odnośnie sposobu ubierania się są mniej restrykcyjne (np. informatyka i muzyka), niż w dużych przedsiębiorstwach. Dżinsy ubrudzone ziemią i niewyprasowany T-shirt świadczą o niechlujstwie i nieodpowiednich nawykach osobistych, a nie o buntowniczym i modnym wyglądzie.
NIE POKAZUJ ZBYT WIELE. Nadmiernie wydekoltowane ubrania nie są odpowiednie w miejscu pracy. Rozmyślnie lub
Uwagi (0)