Vademecum dobrych obyczajów w biznesie - 1.Wizerunek biznesmena - Peggy Post (elektroniczna biblioteka txt) 📖
- Autor: Peggy Post
Czytasz książkę online - «Vademecum dobrych obyczajów w biznesie - 1.Wizerunek biznesmena - Peggy Post (elektroniczna biblioteka txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Peggy Post
BIŻUTERIA
Jeżeli uwielbiasz biżuterię, pohamuj tę pasję w ciągu dnia pracy – przynajmniej w tradycyjnym biurze. Pamiętaj, że powinna ona stanowić jedynie akcent, a nie stanowić główną część twojego ubioru. Oznacza to, że nie powinna zwisać, pobrzękiwać i błyszczeć oraz nie może mieć jarmarcznego wyglądu (patrz także: „Tatuaże i piercing”, s. 35).
KOLCZYKI. Zwykłe, płaskie, okrągłe kolczyki ze srebra, złota lub pereł są zawsze modne i eleganckie, ponieważ dobrze komponują się z garsonką. W każdej sytuacji odpowiednie są także kolczyki z brylantami, perłami lub ze złota i małe łezki. Kółeczka są lżejsze i wygodniejsze w noszeniu, natomiast ciężkie kolczyki z czasem wyciągną płatek ucha. Duże klipsy mogą utrudniać rozmowę telefoniczną. Rozmiar i kształt kolczyków musi być dopasowany do naszyjnika. Jeżeli nosisz okulary, najlepsze będą małe kolczyki, które współgrają z oprawkami.
NASZYJNIKI. Istnieją dwa rodzaje tradycyjnych naszyjników, które pasują do stroju służbowego – drobne, srebrne lub złote łańcuszki albo klasyczne (tzn. małe) perły – białe lub w kolorze złamanej bieli. Krój dekoltu powinien decydować o kształcie naszyjnika: dekolt w kształcie litery V, naszyjnik w kształcie litery V; okrągły dekolt, okrągły naszyjnik. Jeśli chcesz dobrać kolorowy naszyjnik do ubrania, upewnij się, że tkanina, pasek, spódnica lub bluzka, mają podobną barwę.
PIERŚCIONKI. Naczelną zasadą jest prostota. Maksymalna liczba pierścionków w połączeniu ze strojem służbowym to jeden na każdej ręce (obrączka i pierścionek zaręczynowy liczą się jako jeden pierścionek).
ZEGARKI. W konserwatywnych biurach preferuje się dwa rodzaje pasków do zegarka: czarny lub brązowy ze skóry, albo metalowy z matowej, nierdzewnej stali, srebra czy złota. Powinnaś dopasować metal, z którego wykonany jest zegarek, do biżuterii. Modele sportowe są bardziej akceptowane, jeżeli nie są to ciężkie zegarki do nurkowania. Typ z bransoletką jest doskonały, ale z kilkoma bransoletkami już nie. Pamiętaj, by wyłączyć wszystkie elektroniczne i dźwiękowe urządzenia w zegarku.
Buty nie muszą już wyglądać jak ortopedyczne, by ludzie nie mieli problemów z podbiciem lub kręgosłupem. Poza tym ulepszeniem, tradycyjne zakazy dotyczące noszenia butów z odkrytymi palcami, bez pięty i innych nieformalnych fasonów obowiązują jeszcze w konserwatywnych miejscach pracy, natomiast w większości firm dawno o nich zapomniano. Odpowiedź na pytanie, jakich butów nie należy nosić w większości biur, jest prosta: trepów, pionierek, żeglarskich lub masywnych na grubych podeszwach. Decyzja, jakie obuwie jest wszędzie odpowiednie, jest równie oczywista – półbuty.
PÓŁBUTY
Klasyczne półbuty służbowe mają obcasy wysokości 2,5–4 cm (1–1½ cala) – a im szersze, tym wygodniejsze – lecz każda rozsądna wysokość też będzie odpowiednia, w zależności od miejsca pracy. Najmniej profesjonalnie wyglądają przesadne szpilki – 7,5-centymetrowe (3 cale) lub wyższe i płaskie podeszwy. Kolor obuwia nie jest już tak istotny jak kiedyś, ale tradycyjnymi barwami służbowymi pozostają czarny, granatowy, czekoladowy brąz i brązowo-szary. Dopuszczalne są dyskretne ozdoby, nie pasują one jednak do każdego stroju. Bez względu na kolor, pod żadnym pozorem nie wolno nosić butów, które są brudne, zniszczone lub mają zdarte obcasy.
Noś obcasy wyższe niż 4 cm (1½ cala) do spódnic; gdy zakładasz spodnie, w biurze będą wyglądać zbyt szykownie. Inna możliwość w wypadku spodni to półbuty i eleganckie skórzane mokasyny, które zakrywają śródstopie.
BUTY Z CHOLEWKĄ
Nowe modele butów z cholewką zaprojektowane dla osób dojeżdżających do pracy są wielofunkcyjne. Cholewka jest bardziej finezyjna, a gumowa podeszwa dobrze trzyma się chodnika. Nowe modele nadają się do noszenia w biurze, bez konieczności zmieniania ich na buty na obcasach.
BUTY SPORTOWE
Buty sportowe są zawsze niestosowne, oprócz najbardziej swobodnych firm i niektórych dni, gdy można ubrać się w dowolny sposób. Można z powodzeniem nosić je w drodze do i z pracy, szczególnie w miastach, gdzie obcasy stanowią utrudnienie podczas zmagania się z chodnikami i komunikacją publiczną. Wiele kobiet trzyma w biurze obuwie na zmianę lub przynosi je do pracy w torbie.
Wygląd jest równie ważny, jak to co nosisz – od czubka głowy po palce u nóg. Włosy mówią o człowieku znacznie więcej niż ubranie. Ilość makijażu także wysyła sygnały i dlatego w większości miejsc pracy umiar ma kluczowe znaczenie.
ZESTAW AWARYJNY „NIE WYCHODŹ BEZ NIEGO Z DOMU”
Elegancki biznesmen i elegancka kobieta biznesu mają w biurze zestaw awaryjny. Rozsądek nakazuje, by mieć pod ręką ubranie na zmianę: marynarkę, wyprasowaną koszulę, krawat lub bluzkę, spódnicę czy spodnie. Oto lista przedmiotów używanych w sytuacjach awaryjnych:
chusteczki odświeżające
marker do zamalowania zadrapań na butach
wałeczek do usuwania pyłków z ubrania
taśma do podklejania obrąbków
agrafki
mały przybornik do szycia
szczotki do włosów, ubrania i butów
odplamiacz
okulary
nitka dentystyczna, szczotka i pasta do zębów
zapasowa para rajstop
spray antystatyczny
lakier do paznokci – bezbarwny do łapania oczek w rajstopach oraz w aktualnie używanym kolorze do zamalowania odprysków
szminka i puder
WŁOSY
Jeżeli kobieta będzie miała twarzową fryzurę albo zdrowe, błyszczące włosy, z pewnością zwróci na siebie uwagę. A co z długością? Choć w tej chwili nie obowiązują już żadne zasady, to w pracy włosy nie powinny spadać na oczy. Trzeba założyć je za uszy, związać w koński ogon lub przytrzymać spinką. Fantazyjne ozdoby są ryzykowne, chyba że jesteś wiceprezesem, który może pozwolić sobie na większą ekstrawagancję. Uniesione do góry i spięte klamrą włosy także są popularne i nadadzą ci profesjonalny wygląd.
MAKIJAŻ
Subtelny makijaż to podstawowa zasada. Powinien on podkreślać urodę, a nie dominować. Przesadny makijaż oczu, dziwaczny kolor szminki, usta obwiedzione konturówką w kontrastującym z pomadką kolorze to niewłaściwy wybór w większości miejsc pracy.
PAZNOKCIE
Najlepsza długość paznokci w większości środowisk biznesowych jest taka, że są one odrobinę dłuższe, niż opuszek palca. Szpony, ekstrawaganckie kolory (czarny, niebieski, fioletowy, neonowy) i sztuczne paznokcie ozdobione wzorkami lub obrazkami nie będą odpowiednie w miejscu pracy. Jeżeli masz wątpliwości, wybierz bezbarwny lakier. W konserwatywnych biurach, dobór kolorów jest ważniejszy niż samo malowanie paznokci – odpowiedni jest lakier jasnoczerwony, delikatny różowy lub bezbarwny. Pamiętaj jednak, że zwyczajny manicure w czerwonym kolorze to jedno, a szpony o tej samej barwie to drugie.
PERFUMY
Czy to ci się podoba, czy nie, perfumy, którymi pachniesz w biurze, mogą drażnić zmysł powonienia innych. Obecnie notuje się znaczny wzrost liczby osób, twierdzących, iż są uczulone na większość zapachów, a w szczególności na zapachy przemysłowe. Nie musisz jednak iść do pracy niczym nie pachnąc. Wybieraj perfumy o lekkim i świeżym zapachu, a nie egzotyczne lub piżmowe kompozycje, bardziej odpowiednie na wieczór. Używaj ich oszczędnie. Jeżeli twój zapach nadal dominuje w pomieszczeniu, z którego wyszłaś, byłaś za bardzo uperfumowana.
Wieczorne przyjęcie służbowe pozwala kobietom wyróżnić się na tle grupy. Przede wszystkim ustal, czy impreza, w jakiej masz uczestniczyć, to przyjęcie koktajlowe, na które odpowiednia będzie krótka sukienka, czy oficjalny bankiet. Dowiedz się też od kogoś, kto ma dłuższy staż pracy w firmie, jak najlepiej zachować się w takiej sytuacji.
Gdy wybierasz strój, zwróć szczególną uwagę na to, jak będziesz postrzegana i nie ubieraj się krzykliwie. Pamiętaj, że podczas wieczoru służbowego będziesz oceniana nie tylko przez kadrę kierowniczą i klientów, lecz także przez ich małżonków i osoby towarzyszące – ludzie mówią, że tak naprawdę ubierasz się dla lepszej połowy twojego szefa.
W MIEJSCU PRACY
Ty i twoi współpracownicy
Bez względu na to czy dopiero zaczynasz nową pracę, czy też wykonujesz ją od lat, prawdopodobnie zadajesz sobie czasem pytanie: „Kim są ci ludzie?”. Spędzasz w pracy ponad czterdzieści godzin w tygodniu, dzielisz czas i przestrzeń z grupą osób, których nie miałeś możliwości wybrać. Fakt, że pracujecie w tej samej branży, powinien stanowić przynajmniej jeden łączący was czynnik, lecz nie zawsze, nie w epoce, gdy coraz więcej osób traktuje pracę jako środek prowadzący do całkowicie innego celu. Sekretarka w biurze może notować pod dyktando jedynie do chwili, dopóki na przykład nie sprzeda swojego scenariusza. Księgowy w sąsiednim boksie może dokonywać skomplikowanych obliczeń i jednocześnie myśleć o zwycięstwie w Maratonie Bostońskim. Jak możesz lepiej poznać tych ludzi? W czym tkwi tajemnica poprawnych stosunków między wami?
W dzisiejszych czasach coraz więcej osób przyjmuje modną cyniczną postawę w stosunku do ludzi, z którymi pracuje: „Moja praca jest wspaniała – to ludzi nie mogę znieść”. Takie stanowisko, oprócz tego, że jest egocentryczne, daje skutek odwrotny od zamierzonego. Nawet próba podjęcia mniej formalnego stylu pracy – ruchome godziny, tymczasowe zatrudnienie i telepraca – nie zwalnia pracowników z obowiązku utrzymywania jak najlepszych kontaktów ze współpracownikami i podejmowania starań, by zapewnić harmonijną atmosferę. Nigdzie zasada, aby odnosić się do współpracowników z uprzejmością, bez względu na stanowisko czy zakres obowiązków, nie jest tak ważna, jak w miejscu pracy. W ten sposób zyskasz ich zaufanie i szacunek i zostaniesz uznany za wartościowego oraz potrzebnego członka zespołu.
Ty i twoi współpracownicy, mówiąc przenośnie, „pływacie w tej samej sadzawce”, a to, czy pójdziesz na dno, czy utrzymasz się na powierzchni, ma dużo wspólnego z umiejętnością traktowania współpracowników (nawet tych trudnych) z uprzejmością i szacunkiem. Można stwierdzić nawet, iż bardziej opłaca się mieć sojuszników niż wrogów i założyć, że każdy, z kim pracujesz, może „podsadzić cię” na kolejny szczebel korporacyjnej drabiny. Pamiętaj, iż niezdarny goniec może okazać się wnukiem szefa i jego prawowitym następcą, a sekretarka może mieć bezpośrednie kontakty z dyrektorem naczelnym. Nawet, jeżeli nie uważasz się za osobę łatwo nawiązującą kontakty, zdobędziesz przyjaciół i wpływy, przestrzegając zwyczajowych form grzecznościowych i wykazując się tolerancją, gdy inni nie będą potrafili tego zrobić. Nie skupiaj się na niedoskonałościach współpracowników, lecz staraj się doceniać wkład, jaki wnoszą i przyjmij do wiadomości, że razem stanowicie firmę, z jej własnymi zasadami, standardami, a także dziwactwami.
Kulturę można zdefiniować jako grupę mającą te same przekonania, wartości, cele i styl życia. W wypadku firm, kultura to typowe cechy charakterystyczne, które różnią jedno miejsce pracy od drugiego, poczynając od sposobu podejmowania i przekazywania najważniejszych decyzji po dekorację podrzędnego boksu. Wszyscy nowi pracownicy nie tylko muszą nauczyć się nowych obowiązków, lecz także przystosować do zasad nowego miejsca pracy.
Kultura każdej firmy, formalna lub nieformalna, podlega dwóm regułom. Po pierwsze, jest hierarchiczna – zasady przekazywane są „z góry na dół”. Nawet te firmy, które szczycą się demokratycznym stylem zarządzania i spłaszczoną strukturą piramidową, nie są zupełnie demokratyczne. Po drugie, mimo dobrych intencji, kultura firmy rozwija się z czasem i zakorzenia, natomiast zmienia się powoli. Prawdę mówiąc, dyrektorzy naczelni, którzy zamierzają radykalnie odmienić powszechnie uznane zasady panujące w firmie, mogą ponieść porażkę lub nawet stracić stanowisko w zarządzie.
W czasach, gdy typowy pracownik miał jednego lub dwóch pracodawców w swojej pracy zawodowej, zaakceptowanie dominującej kultury firmy było stosunkowo łatwe. Jednak w dzisiejszym świecie biznesu pracownicy mają wielu szefów i ich kariera zawodowa ulega wielokrotnym zmianom w trakcie lat pracy. Do każdej zmiany trzeba się przystosować, a są to często znacznie różniące się style prowadzenia interesów i obyczaje.
Twój sukces w każdej nowej pracy zależy od tego, jak szybko i dokładnie pojmiesz zasady danej firmy. Na szczęście masz wielu nauczycieli. Wymagane obyczaje przyswoisz sobie dzięki wskazówkom szefów i kontaktom ze współpracownikami. Twoi koledzy są z pewnością indywidualistami, ludźmi z rozmaitych środowisk, mającymi różne ambicje i cele. Niektórych polubisz, innych nie. Od każdego jednak możesz nauczyć się, jak układać sobie stosunki w firmie, a także w szeroko pojętym świecie biznesu. Otrzymasz lekcję, która przyniesie ci same korzyści.
Pozytywne kontakty ze współpracownikami opierają się na tak podstawowych założeniach, jak poszanowanie przestrzeni osobistej i rangi oraz umiejętność znalezienia się w różnych sytuacjach – od rozmowy towarzyskiej po zabawę i rozmaite nieporozumienia.
Gdy wdajesz się w rozmowę – czy to pogawędkę, czy o interesach – jednym z niezawodnych sposobów,
Uwagi (0)