Dobre obyczaje we dwoje - 1. My i nasz świat - Peter Post (czytanie książek w internecie za darmo .txt) 📖
- Autor: Peter Post
Czytasz książkę online - «Dobre obyczaje we dwoje - 1. My i nasz świat - Peter Post (czytanie książek w internecie za darmo .txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Peter Post
Biorąc pod uwagę swoją sytuację, założyłem, że bardzo mało par zapytanych o to, czy mają wspólne konto bankowe, odpowie pozytywnie. Jakże się myliłem:
Rodzaj rachunku
Procent odpowiedzi
Wspólne konto
43,9%
Osobne konta
25,9%
Wspólne i osobne konta bankowe
23,4%
Żadne z powyższych
6,9%
Jak wynika z powyższych wyliczeń, aż 67 procent naszych respondentów – czyli jeden na trzech – ma wspólne konta bankowe a prawie połowa (44 procent) w ogóle nie ma kont założonych na swoje nazwisko. Jednocześnie zaledwie garstka naszych respondentów stwierdziła, że wspólne konto nie przysparza im kłopotów w związku. Wynika z tego jasno, że posiadanie wspólnego konta pasuje wielu parom i za to chylę przed nimi czoła.
Nie zmienia to jednak moich własnych poglądów w tej kwestii. Moja rada jest taka: osobne konta i jasne określenie, kto za co płaci. Jeśli chcecie sprawdzać, ile wydaje każde z Was, to po prostu co miesiąc, razem, przeglądajcie płatności za miesięczne rachunki. Problem z oddzielnymi kontami może się pojawić, jeśli jedno z Was czuje, że drugie coś ukrywa. (W takim przypadku oczywiście brak zaufania jest poważniejszym problemem dla związku niż kwestia konta bankowego). Mamy z żoną oddzielne konta nie dlatego, że chcemy ukryć nasze dochody lub wydatki, ale dlatego, że nie chcemy psuć swoich systemów rozliczania.
Kto za co płaci?
Jeśli zarabia się dwa razy więcej niż Druga Połowa, to czy powinno się dokładać dwa razy więcej do wydatków na dom, rachunek telefoniczny, jedzenie i inne niezbędne rzeczy? Na czyje nazwisko ma być kablówka? No i kto ma płacić, jeśli mąż i żona, oboje zarabiający, idą razem na kolację?
Ostatecznie nie ma znaczenia, kto płaci, jeśli tylko plan Waszego budżetu oparty jest na porozumieniu i kompromisie. W rzeczywistości nasz sondaż wykazał, że pary potrafią skutecznie realizować różne plany finansowe pod warunkiem, że wspólnie decyduje się o tym, jak mają one wyglądać. Z drugiej jednak strony, jeśli jedna osoba jest wyłączona z decydowania o finansach lub uważa, że niesprawiedliwie płaci większą część comiesięcznych rachunków, albo też czuje, że to ona zawsze płaci za kolację, kłopoty są nieuniknione.
Jest jeszcze jeden duży problem. Załóżmy, że oboje zgadzacie się na miesięczne wydatki, a potem jakoś nie możecie dojść do tego, kto ile się dołożył, biorąc pod uwagę stosunek dochodów do wydatków. Należy niezwłocznie rozwiązać ten problem, ponieważ rosnące długi to zabójcza dawka stresu dla związku. Jeśli widzisz, że zaczynasz zalegać z płatnościami, rozważ zasięgnięcie porady doradców finansowych i/lub konsultantów kredytowych w niedalekiej przyszłości.
Stres i pieniądze
Kiedy sprawy finansowe się komplikują, łatwo wpaść w błędne koło, w którym stres prowadzi do nieuprzejmości i obwiniania się, co z kolei jest przyczyną stresu. Najlepszym lekarstwem na takie błędne koło jest porządna dawka etykiety. Dlaczego? Dlatego, że etykieta zachęca do porozumiewania się w taki sposób, aby rozwiązywać problemy i budować związki, a nie je niszczyć.
Jeśli chodzi o sprawy finansowe, to pierwszym ważnym krokiem jest dokładne określenie źródła stresu. Niepewność i bezczynność pogłębiają jedynie napięcie, jakie odczuwacie. Jeśli już znajdziecie przyczynę Waszych zmartwień finansowych, możecie podjąć aktywne kroki, aby uniknąć błędnego koła stres–nieuprzejmość–obwinianie się.
Kiedy zapytaliśmy naszych respondentów o główne przyczyny ich zmartwień finansowych, najczęściej wymieniano dwie rzeczy:
Brak wystarczającej ilości pieniędzy
Planowanie finansowej przyszłości
Kiedy radzicie sobie z takimi problemami razem – w zdecydowany sposób i wykazujecie przy tym przezorność i chęć porozumienia – to stres w związku da się ograniczyć. Najważniejsze jest, aby skupić się na rozwiązaniu problemu, a nie na wzajemnych atakach. Powiedzmy, że rozmawiacie o tym, że co miesiąc ledwo wiążecie koniec z końcem.
Źle: „Musisz znaleźć lepiej płatną pracę. Nie możemy tak żyć”. Oskarżanie drugiej osoby o to, że jest przyczyną problemów, bez zaproponowania rozwiązania prowadzi donikąd. Zamiast tego, skup się na samym problemie.
Dobrze: „Przeglądając nasze wydatki i nasze zarobki, dochodzę do wniosku, że musimy razem postarać się zmniejszyć wydatki, aby móc przeżyć za to, co zarabiamy. Jeśli to nie wystarczy, musimy poszukać innych sposobów, aby zwiększyć nasze dochody. Zobaczmy, na co tyle wydajemy co miesiąc”. Takie podejście sprawi, że skupicie się na problemie i spróbujecie znaleźć rozwiązanie uwzględniające udział każdego, zamiast obarczać jedną osobę całą odpowiedzialnością za zaistniałą sytuację.
W ostatecznym rozrachunku wszystko się wyrównuje
W dawaniu prezentów chodzi o sam gest, a nie o wartość daru, więc przestań porównywać ich wartości z tym, ile sam wydajesz na prezenty. Jeśli chodzi o mnie i moją żonę, to bywały lata, kiedy ona była bardziej rozrzutna, a ja nie, ale i były takie okresy, kiedy było na odwrót. Nieważne, po której stronie byliśmy, jeśli chodzi o wydawanie pieniędzy na prezenty – zawsze liczyła się wdzięczność za otrzymany dar.
Kilka lat temu znalazłem pod choinką wielkie pudło z moim imieniem. Nie prosiłem o nic, co mogłoby zajmować tak ogromne pudło, i nie miałem pojęcia, co może być wewnątrz. Okazało się, że prezentem był absurdalnie wielki ekspres do kawy – coś, czego nigdy sam bym nie kupił. I oto go dostałem – buzi, buzi „Dziękuję, kochanie. Jest rewelacyjny” i natychmiast go zmontowałem. Teraz używam go codziennie, żeby robić kawę dla mojej żony, co jak pamiętacie, jest moim porannym rytuałem. Również goście uwielbiają pić prawdziwą kawę espresso z naszego cudownego automatu.
Wiem, że tamtego roku nie dałem mojej żonie nic, co byłoby porównywalne z automatem do kawy – jeśli chodzi o cenę. Jednak nie chodziło o wartość, ale o przyjemność. Oboje doskonale wiemy, że role w dawaniu prezentów często się odwracają i w rezultacie wszystko się wyrównuje.
Trudniejszy sposób podejmowania decyzji
Na krótszą metę najłatwiejszy sposób podjęcia decyzji to po prostu niezważanie na innych. Mógłbym dzisiaj zdecydować się na kupno pikapa – iść do salonu, podpisać dokumenty, wydać masę pieniędzy i zobowiązać siebie i żonę do płacenia rat przez następne cztery lub pięć lat. Jednak, jasne jest, że popełniłbym wtedy bardzo poważny błąd.
Inny sposób postępowania w takiej sytuacji wymaga może trochę więcej wysiłku, ale na pewno jest tego wart: rozmawiaj ze swoją Drugą Połową o Waszych finansach – co każde z Was chciałoby kupić, na co możecie sobie pozwolić, jakie są Wasze cele, zarówno teraz, jak w przyszłości. Pochodzicie z innych rodzin i jesteście przyzwyczajeni do robienia pewnych rzeczy w określony sposób. Można pogodzić Wasz różny sposób traktowania pieniędzy, ale potrzeba na to czasu oraz chęci do porozumienia i kompromisu.
Jeśli naprawdę chciałbym kupić pikapa, najpierw musiałbym porozmawiać z moją żoną. Zawsze podchodzę do dyskusji na temat „wielkiego zakupu” w ten sam sposób: Zaczynam od wizji tego, jak moja propozycja będzie wyglądała w praktyce: opisuję bieżące problemy i potrzeby oraz proponuję rozwiązanie. Następnie wyjaśniam, jak może być ono (w tym przypadku jest nim nowa furgonetka) wprowadzone w życie bez rujnowania naszego budżetu. Na końcu proszę ją, żeby przemyślała mój projekt, i ustalamy, że omówimy go ponownie w późniejszym czasie.
Jeśli „wielki zakup” dotyczy czegoś, co według mojej żony jest nam niezbędne, wtedy nasze role się odwracają i to ona reklamuje mi swój projekt. Dzięki podejściu „coś za coś” osiągamy trzy bardzo ważne rzeczy:
Okazujemy sobie wzajemny szacunek, traktując drugą osobę jako równego partnera w naszym związku.
Nauczyliśmy się dzięki takiemu podejściu do sprawy szanować opinie drugiej osoby i dostrzegać nasze problemy i potrzeby. Moja żona potrafi często wnieść coś nowego do moich pomysłów i chcę wierzyć, że ja robię to samo.
System działa w ten sam sposób dla każdego z nas. Na tym właśnie polega prawdziwe partnerstwo.
W naszym sondażu dla par większość respondentów stwierdziła, że decyzje związane z finansami powinny być podejmowane wspólnie. Aż 77% naszych respondentów zgodnie stwierdziło, że tak poważna sprawa, jak kupno domu lub mieszkania, wymaga zgody obojga partnerów. (Co ciekawe, ci z respondentów, którzy ustępowali swojej Drugiej Połowie, lub na odwrót, przyznali, że nieuczestniczenie w podejmowaniu decyzji pasowało im i nie narzekali z tego powodu).
Kiedy przeglądałem wyniki naszej ankiety, zdziwiło mnie to, jak wielu z naszych respondentów twierdzi, że są w silnym i udanym związku. Nie jest dla mnie niespodzianką fakt, że większość z uczestników naszego sondażu zdaje sobie sprawę, jak ważne jest naradzanie się w kwestiach finansowych i innych poważnych decyzjach. Znaczenie podejmowania wspólnych decyzji jest oczywiste – a jedyną drogą do osiągnięcia takiego stanu rzeczy jest chęć poświęcenia czasu na porozumienie z Drugą Połową.
Rozmawiajcie ze sobą
„Nie można się z nim porozumieć... On nie lubi rozmawiać”.
Zarzut, który bardzo często pojawiał się w odpowiedziach naszych respondentów, dotyczył niechęci ze strony mężów i chłopaków do rozmów na ważne tematy, zwłaszcza związane z pieniędzmi.
Rozmawiajcie, zwłaszcza o pieniądzach: ile wydajecie, ile zarabiacie i jak chcecie zarządzać Waszymi finansami, aby na wszystko starczyło. Oboje macie duży wpływ na Wasze finanse. Miejcie to na uwadze.
Rozmawiajcie, aby uniknąć kłótni, do których dojdzie, jeśli nie będziecie tego robić.
Rozmawiajcie natychmiast, aby zdusić problemy finansowe w zarodku i póki można im zaradzić, a nie czekajcie, aż Was przytłoczą.
DZIELENIE SIĘ OBOWIĄZKAMI DOMOWYMI
UWAŻAM, ŻE OBOWIĄZKI DOMOWE TO PASKUDNA SPRAWA, ALE, NIESTETY, ktoś musi się tym zająć, a fakt, że moja żona robi pewne rzeczy za mnie, i tak nie sprawia, że obowiązki są mniej nieprzyjemne. Zatem, mimo że pewna część mnie chciałaby usiąść sobie wygodnie na kanapie i patrzeć, jak moja żona „w magiczny sposób” robi wszystko w domu i ogrodzie, to druga moja cząstka – mająca wzgląd na innych – wie, że taka sytuacja jest nie fair i że w końcu moja żona zada sobie pytanie: „Dlaczego ja za niego wyszłam?”
I wtedy właśnie wdziera się rzeczywistość: Jeśli chodzi o obowiązki domowe, to oboje musimy się w nie angażować. Oznacza to, że musimy zdecydować, kto co robi, bo w przeciwnym razie skończy się na tym, że to moja żona będzie robiła wszystko i zacznie zadawać sobie owo pytanie.
Jest kilka opcji: Ty i Twoja Druga Połowa razem wykonujecie prace domowe; zatrudniacie kogoś, żeby robił to za Was, lub też zaganiacie dzieci do pracy. Do niektórych czynności – jak np. sprzątanie domu, prace w ogrodzie, czyszczenie basenu, opieka nad dzieckiem – można kogoś zatrudnić (i tak też często się dzieje); ale i tak pozostaje kierowanie najętymi ludźmi oprócz wykonywania innych rzeczy, za których zrobienie nie płacisz innym osobom.
Dzieci idealnie nadają się do pomocy przy pracach domowych i oczekuje się od nich zaangażowania. Trzeba jednak być realistą, zanim się pójdzie w tym kierunku. Nawet bardzo zmotywowany dziesięciolatek nie może zrobić wszystkiego.
Ostatecznie, scenariusz podziału obowiązków domowych prowadzi do jednego rozwiązania: to Wy będziecie wykonywać większość z nich – zatem przygotujcie się do targowania.
Docenianie starań drugiej osoby
Jedna z naszych respondentek napisała: „W zasadzie on wykonuje połowę prac domowych, jednak nie zawsze najlepiej mu to wychodzi. Często muszę po nim poprawiać, ale nie narzekam, bo cieszę się, że mi pomaga. Myję jeszcze raz niektóre naczynia, prasuję rzeczy, które zwinął w kłębek, składam ponownie ręczniki (on chyba nigdy się tego nie nauczy), odkładam rzeczy na miejsce, tak jak ja je wcześniej ustawiłam.
Niesamowite jest to, że ona docenia jego starania.
Wykonywanie obowiązków domowych wzmacnia Wasz związek
Obowiązki domowe czynią Wasz związek silniejszym.
Akurat!
Naprawdę.
To jak w przysłowiu: „I w Paryżu nie zrobią z owsa ryżu”. Zamiast myśleć o każdej czynności do wykonania i o tym, jak zabiera Ci to czas, spójrz na całą sprawę w ten sposób: dzielenie się obowiązkami jest jednym ze sposobów umacniania Waszego związku. O to właśnie chodzi w byciu razem – każde z Was angażuje się w robienie czegoś, co przyniesie pożytek Wam jako parze. Faktem jest, że to właśnie wspólne robienie wielu rzeczy w dużym stopniu przyczynia się do tego, że w ogóle jesteście parą.
Związek polega na dzieleniu życia ze swoją Drugą Połową, a obowiązki domowe są właśnie tym, czym w końcu trzeba się będzie dzielić. Jeśli podejdziecie do różnych zadań jako zespół, bez narzekania i marudzenia, to wiadomo, że Wasz związek na tym zyska. To właśnie narzekanie – jęczenie, niezadowolenie, dąsanie się i zupełne wymigiwanie się od obowiązków – są przyczyną kłopotów. Pomyśl przez chwilę: Czy nie lepiej jest być w zespole z kimś, kto jest pomocny i pozytywnie nastawiony?
Pomaganie przy pracach domowych nie jest tylko okazją do spędzenia cennego czasu z Drugą Połową. Może to również być sposobność do pokazania, że masz wzgląd na to, co on czuje, lub że widzisz, iż
Uwagi (0)