Darmowe ebooki » Komedia » Cyrano de Bergerac - Edmond Rostand (gdzie czytac ksiazki txt) 📖

Czytasz książkę online - «Cyrano de Bergerac - Edmond Rostand (gdzie czytac ksiazki txt) 📖».   Wszystkie książki tego autora 👉 Edmond Rostand



1 ... 14 15 16 17 18 19 20 21 22 ... 28
Idź do strony:
Nie! Nie! — Czy diabli nadali... 
— Woźnica krzyczał z kozła! — Co krzyczał, u diaska? 
— Krzyczał: Królewska służba!... 
 
Wszyscy są na szańcu i patrzą poza scenę. Dzwonki bliższe coraz. DE GUICHE
...Królewska kolaska396? 
 
Kadeci schodzą z pośpiechem i ustawiają się szeregiem. CARBON
Odkryć głowy!... 
  DE GUICHE
Co?... Króla?... 
do obozowych pospolitaków 
Na bok tam, hołoto! 
By pojazd łuk wspaniały mógł zatoczyć oto! 
 
Wjeżdża tęgim kłusem kareta, błotem i kurzem pokryta. Firanki w oknach zapuszczone. Dwóch hajduków za nią. Woźnica osadza konie w miejscu. CARBON
komenderując
Bębny! Marsz!... 
 
Bicie bębnów, Kadeci odkrywają głowy. DE GUICHE
Spuścić stopnie! 
 
Dwóch ludzi rzuca się do stopni pojazdu. Drzwiczki się otwierają. ROKSANA
wyskakując z karety
Dzień dobry! 
 
Na dźwięk kobiecego głosu wszystkie nisko pochylone głowy podnoszą się nagle. Ogólne osłupienie. CARBON
półgłosem, przecierając oczy
Czy zmora?... 
  SCENA PIĄTA
Ciż sami, Roksana. DE GUICHE
Służba królewska?... Pani?...  
  ROKSANA
Tak. Króla Amora! 
  CYRANO
Wielki Boże!  
  CHRYSTIAN
rzucając się
Ty?... Czemu?... 
  ROKSANA
Zbyt długo trwa bowiem 
Oblężenie! 
  CHRYSTIAN
Lecz czemu!... 
  ROKSANA
Później ci to powiem. 
  CYRANO
na dźwięk głosu Roksany jakby wrósł w ziemię, stoi nieruchomy, nie śmiejąc oczu na nią zwrócić.
Mamże spojrzeć? 
  DE GUICHE
Lecz pani zostać tu nie może! 
  ROKSANA
wesoło
Owszem, mogę! A hrabia niechaj mi pomoże 
Przysunąć bęben! 
siada na bębnie, który przysuwają z pośpiechem Kadeci 
Dzięki!... 
śmieje się 
Do mojej karety 
Strzelano!... 
z dumą 
Nasze strzelały pikiety397! 
Bo też ta cała arka od dołu do góry 
Jak w bajce — pudło z tykwy, a służba jak szczury! 
przesyła pocałunek od ust Chrystianowi 
Drogi mój!... 
patrząc po obecnych 
Ależ źle wam, miarkując po minie! 
Jak to Arras daleko!... 
spostrzega Cyrana 
Dzień dobry, kuzynie! 
  CYRANO
zbliża się
Ach tak!... Jakim sposobem... 
  ROKSANA
Znalazłam was?... Boże! 
Bardzo prostym! Przez zgliszcza, przez stłoczone zboże, 
Śladem wojny jechałam... Ach, jeśli te klęski, 
Którym uwierzyć trudno, to pochód zwycięski 
Służby waszego króla, to mój więcej warty! 
  CYRANO
Ależ to jest szaleństwo!... Którędyż, przez warty, 
Dostałaś się tu, pani? 
  ROKSANA
Którędy? A prosto 
Przez Hiszpanów! 
  PIERWSZY KADET
Złośliwa! To słówko — nam chłostą! 
  DE GUICHE
Lecz jak pani zdołałaś przebyć ich pikiety? 
  LE BRET
Ciężko było! 
  ROKSANA
Nie bardzo. Przez drzwiczki karety, 
Która zwyczajnym truchtem toczyła swe koła, 
Jeśli jaki hidalgo398 namarszczył zbyt czoła, 
Wystawiałam z uśmiechów moich najpiękniejszy! 
A iż rycerze owi, co niech nie umniejszy 
Sławy Francuzów, dla dam są pierwszymi w świecie 
Galantami, przebyłam obóz najprościej w karecie. 
  CARBON
Ba! Taki uśmiech, wierzę, za przepustkę służy!... 
  DE GUICHE
Ależ musiano pytać o cel tej podróży? 
  ROKSANA
O, nawet bardzo często była o tym wzmianka! 
A ja odpowiadałam stale: „Do kochanka!”. 
I wnet królewskim gestem hidalgo ponury 
Muszkietów, już zniżonych ku mnie, wznosił rury, 
I pyszny swą grandezzą399, a szpicem ostrogi 
Spod koronkowych falban błyszczący u nogi, 
W kapeluszu z którego powiewa piór kita, 
Schylał głowę i mówił: „Więc jedź, seniorita400!” 
  CHRYSTIAN
Roksano! 
  ROKSANA
...Do kochanka — przebacz, żem mówiła! 
Gdybym rzekła: do męża, żadna ludzka siła 
Nie mogłaby ich skłonić, żeby mnie puścili!... 
  CHRYSTIAN
Lecz... 
  ROKSANA
Cóż jeszcze?... 
  DE GUICHE
Pani się musi stąd w tej chwili 
Oddalić! 
  ROKSANA
Ja? 
  CYRANO
Tak! 
  LE BRET
Zaraz... 
  CHRYSTIAN
Tak! 
  ROKSANA
Ależ, dlaczego? 
  CHRYSTIAN
z zakłopotaniem
Bo tu... 
  CYRANO
podobnież
...Za trzy kwadranse... 
  DE GUICHE
tak samo
Lub coś koło tego... 
  CARBON
tak samo
Więc lepiej...  
  ROKSANA
Bitwa będzie! 
  WSZYSCY
O, nie! 
  DE GUICHE
Za godzinę... 
  ROKSANA
rzucając się w objęcia Chrystiana
Tu mąż mój, więc i ja tu! Zginie? — I ja zginę! 
  CHRYSTIAN
Jak twe oczy dziś patrzą!... 
  ROKSANA
Powiem ci dlaczego... 
  DE GUICHE
z rozpaczą
To posterunek straszny! 
  ROKSANA
odwracając się
Tak? 
  CYRANO
Dowodem tego, 
Że hrabia nam pozwolił nadłożyć tu głową... 
  ROKSANA
do de Guiche’a
Ach, tak? Więc, mości grafie, chciałeś mnie pan... wdową? 
  DE GUICHE
Lecz przysięgam... 
  ROKSANA
Od przysiąg wstrzymaj się łaskawie! 
Jestem tu i zostanę!... Zresztą — ja się bawię! 
  CYRANO
Ejże!... Więc w wytwornisi tkwiła heroina?... 
  ROKSANA
O, panie de Bergerac! Wszakżem twa kuzyna! 
  PIERWSZY KADET
Bronić będziem cześć waszą, dopóki tchu w ciele! 
  DRUGI KADET
z upojeniem
W całym obozie irys... 
  ROKSANA
Wierzę, przyjaciele! 
A właśnie mam kapelusz, który doskonale 
Będzie wyglądał w bitwie! Nieprawdaż?... 
patrząc na de Guiche’a 
Ach, ale 
Pora by może była odejść dla hrabiego! 
Mogliby zacząć strzelać... 
  DE GUICHE
A, już znów co tego, 
To nadto! Do dział moich odchodzę na chwilę, 
I zaraz tu powracam. A pani masz tyle 
Czasu, żeby odmienić swe postanowienie! 
  ROKSANA
Nigdy! 
 
De Guiche odchodzi. SCENA SZÓSTA
Ciż sami, oprócz de Guiche’a. CHRYSTIAN
błagalnie
Roksano!...  
  ROKSANA
Nie! Nie! 
  PIERWSZY KADET
do innych
Zostaje!... 
  WSZYSCY
tłocząc się, popychając i przekomarzając wzajem
Grzebienia! 
— Pękł mi skórzeń401! — Gdzie nici? — Nie ma który szydła? 
— Hej, lusterko! — Żelazko do wąsów! — Daj mydła! 
— Sam wstęga! — Rękawice! — Jakże tak do bitwy? 
— Mankiety! — Pas!... Gdzie pas mój? — A który chce brzytwy? 
  ROKSANA
do Cyrana, który ją jeszcze błaga
Nie, kuzynie! Nie ruszy mnie stąd żadna siła! 
  CARBON
który podobnie jak inni opasał się, uzbroił, otrzepał z kurzu, wyszczotkował kapelusz, naprostował na nim pióro i wywinął mankiety, zbliża się do Roksany i mówi dworskim tonem
Jeśli tak, to może by rzecz przystojna była, 
Iżbym tu sprezentował kilku przyjacieli, 
Z tych, co umrzeć w twych oczach zaszczyt będą mieli! 
Roksana skłania się i oczekuje stojąc, wsparta na ramieniu Chrystiana. Carbon przedstawia. 
...Baron de Pegrescon de Colignac. 
  KADET
z ukłonem
Pani! 
  CARBON
przedstawia dalej
...Baron de Casterac de Cahuzac-Lagni. 
Widam402 de Malgoyre-Estressac Lesbas d’Escrabiotte. 
Kawaler d’Antignac-Juret. Baron de Hillotte 
De Blagnac-Salèchan de Castel Malupy. 
  ROKSANA
Ileż nazwisk ma każdy z panów? 
  BARON HILLOTTE
Całe kupy! 
  CARBON
do Roksany
A teraz, racz otworzyć rękę, która trzyma 
Chusteczkę! 
  ROKSANA
otwiera rękę, chusteczka upada
Czemu?  
 
Cała kompania rzuca się po chusteczkę. CARBON
podnosząc ją
Dotąd chorągiew ta nie ma 
Sztandaru. Lecz, na honor, dziś ją w pole chwały 
Powiedzie — najpiękniejszy z wszystkich!... 
  ROKSANA
Trochę mały. 
  CARBON
przytwierdzając chusteczkę do drzewca swej kapitańskiej piki403
Lecz za to — koronkowy! 
  PIERWSZY KADET
z westchnieniem
Byłażby pociecha 
Zginąć przed tym buziakiem, gdybym choć orzecha 
Miał w żołądku! 
  CARBON
dosłyszawszy go, zgorszony
Wstydź się waść!... Gdy wytworna dama... 
  ROKSANA
Właśnie! Wiatr obozowy trawi, i ja sama 
Głód czuję! Pasztet, kurczę, sektu404 kubek mały... 
Oto prawie i wszystko... prawie obiad cały. 
Który z panów mi to poda? 
  DRUGI KADET
To wszystko? Niestety! 
Skąd wziąć te specjały? 
  ROKSANA
spokojnie
A z mojej karety. 
  WSZYSCY
Co?... Jak?... 
  ROKSANA
Lecz sami sobie usłużyć musicie... 
Przypatrzcie się, panowie, tylko należycie, 
Woźnicy! Wszak go znacie? Kuchmistrz doskonały! 
Rozgrzeje zaraz sosy, jeżeli stężały. 
  KADECI
rzucając się do karety
To Ragueneau! 
okrzyki 
Ho!... Ho!... Ho!... 
  ROKSANA
patrząc za nimi
Biedni!... Biedaczyska!... 
  CYRANO
całując jej rękę
Dobra wróżko! 
  RAGUENEAU
stoi na koźle405 jak jarmarczny szarlatan
Początek oto widowiska!... 
Panowie! 
  KADECI
Brawo! Brawo! 
 
Powszechny zapał. RAGUENEAU
W chwili gdy Hiszpanie 
Ujrzeli moją panią — prześlepli śniadanie. 
 
Oklaski. GŁOSY
Brawo! 
  CYRANO
z cicha do Chrystiana
Chrystian! Chrystianie!... 
  RAGUENEAU
Galanterią zdjęci, 
Nie spostrzegli... 
wyciąga spod kozła półmisek i wznosi go 
...że się tu galantyna406 święci! 
 
Oklaski. Półmisek przechodzi z rąk do rąk. CYRANO
do Chrystiana z cicha
Na słowo...  
  RAGUENEAU
...A wdziękami Wenery407 olśnieni, 
Nie widzieli z połowu Dyjany... 
dobywa ćwierć sarniny i buja nią w powietrzu 
...pieczeni! 
 
Zapał wzrasta, dziesiątki rąk wyciągają się do zwierzyny. CYRANO
z cicha do Chrystiana
Chciałbym pomówić z tobą... 
  ROKSANA
do Kadetów, którzy wracają obciążeni półmiskami
Tutaj... tu, na ziemi! 
 
Rozkłada na trawie obrus przy pomocy hajduków, którzy się poruszają z tym samym sztywnym spokojem, z jakim za karetą stali. ROKSANA
do Chrystiana, w chwili kiedy go Cyrano chciał odciągnąć na bok
Pomagaj mi, mój panie! 
 
Chrystian śpieszy jej pomagać. Niespokojny ruch Cyrana. RAGUENEAU
Truflami przedniemi 
Paw nadziany! 
  PIERWSZY KADET
wraca rozpromieniony, odkrawając szeroki płat szynki
Siarczyste! Więc los się nam stara 
O ostatnią wyżerkę!... 
miarkuje się żywo, ujrzawszy Roksanę 
...Ucztę Baltazara408! 
  RAGUENEAU
wyrzucając poduszki z karety
W poduszkach kuropatwy! Mięso, a nie pierze! 
 
Tumult. Wrzawa. Kadeci rozrywają poduszkę. Śmiechy. Ogólna radość. DRUGI KADET
O, zacny stary ośle! Zacny reniferze!... 
  RAGUENEAU
podając butelki z czerwonym i białym winem
Zdrój płynnego rubinu! Tu zaś — topaz409 płynny! 
  ROKSANA
rzuca zwinięty obrus Cyranowi
Rozciągnij go, kuzynie! Dalejże! Bądź zwinny!... 
  RAGUENEAU
bujając wyrwaną z karety latarnią
Czarnoksięska latarnia! Co niby latarnia, 
A niby znów apteczka i niby spiżarnia!... 
  CYRANO
półgłosem do Chrystiana, z którym rozkłada obrus
Zanim z nią mówić będziesz, muszę mówić z tobą... 
  RAGUENEAU
z wzrastającym liryzmem
Kiełbaso arlezjańska410, biczyska ozdobo!... 
 
Odwija ją z wolna z biczyska. ROKSANA
nalewając wino i usługując kadetom
Dali nas na śmierć?... Dobrze! To my za to drwijmy 
Z reszty armii! I sami jedzmy, sami pijmy! 
Wszystko dla Gaskończyków! A w razie jeśliby 
De Guiche zjawił się tutaj, to milczmy — jak ryby! 
chodząc od jednego do drugiego 
Nie śpieszcie się! Nie jedzcie tak prędko, panowie! 
Mamy czas! Pijcie proszę! Naszej garstki zdrowie! 
— A waszmość czego płaczesz? 
  PIERWSZY KADET
chlipiąc i jedząc zarazem
Takie doskonałe!... 
  ROKSANA
uspokajając go
Cicho... cicho! 
innym tonem 
Panowie! Czerwone, czy białe? — 
— Chleba dla kapitana! — Nóż?... — Talerz waszmości! — 
— Jeszcze sarny! — Jarząbek! — To! — tam same kości! — 
— Służę panu! — Szampana! — Skrzydełko kapłona411! 
Jeszcze trochę!... Wątróbka! 
  CYRANO
który za Roksaną z półmiskami chodzi i częstować pomaga —
1 ... 14 15 16 17 18 19 20 21 22 ... 28
Idź do strony:

Darmowe książki «Cyrano de Bergerac - Edmond Rostand (gdzie czytac ksiazki txt) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!
Dodaj komentarz