Próby - Michel de Montaigne (warto czytać .txt) 📖
Krótki opis książki:
Próby to trzytomowy zbiór esejów autora Michaela de Montaigne'a, francuskiego pisarza i filozofa epoki renesansu.
To rozważania o charakterze filozoficznym, moralnym i społecznym, podszyte ideałem harmonii i wynikającej z niej mądrości. W pismach zawarta jest bogata refleksja filozoficzna nad możliwościami poznawczymi umysłu ludzkiego, a także próba pogodzenia wielu sprzeczności.
Montaigne uważany był za mistrza filozofii stoickiej, przez jednych również jako autorytet chrześcijańskiej moralności — przez innych właście na tej płaszczyźnie mocno krytykowany. Jego dzieło, wydane w 1580 roku, w 1646 trafiło do indeksu ksiąg zakazanych. Montaigne'a uważa się za twórcę nowego gatunku literackiego — eseju.
Przeczytaj książkę
Podziel się książką:
- Autor: Michel de Montaigne
- Epoka: Renesans
- Rodzaj: Epika
Czytasz książkę online - «Próby - Michel de Montaigne (warto czytać .txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Michel de Montaigne
[przypis edytorski]
1138. Ileż zwad (...) stworzyła na świecie wątpliwość co do znaczenia sylaby hoc — Montaigne ma tu na myśli kontrowersję katolików i protestantów w kwestii dogmatu transsubstancjacji. [przypis tłumacza]
1139. Cóż wiem ja — słowa te (Que sais-je?), wzięte jako dewizę Montaigne’a, umieszczano wielokrotnie pod jego portretem. [przypis tłumacza]
1140. W każdym razie (...) aby dwa razy dwa nie było cztery — Pliniusz, Historia naturalna, II, 7. [przypis tłumacza]
1141. Cras (...) vexit — Horatius, Odae, III, 29, 43. [przypis tłumacza]
1142. Mirum (...) successu — Plinius, Naturalis historia, II, 23. [przypis tłumacza]
1143. magna (...) negligunt — Cicero, De natura deorum, II, 66. [przypis tłumacza]
1144. nec (...) curant — Cicero, De natura deorum, III, 35. [przypis tłumacza]
1145. Deus (...) parvis — Augustinus Aurelius, De civitate Dei, XI, 22. [przypis tłumacza]
1146. quod beatum (...) alteri — Cicero, De natura deorum, I, 17. [przypis tłumacza]
1147. „Ludzie — powiada św. Paweł — (...) zmienili chwałę nieskazitelnego Boga w obraz skazitelnego człowieka” — Biblia, Rz 1:23. [przypis edytorski]
1148. owej zacnej białej głowy, Faustyny — przydomek „zacnej” daje Montaigne ironicznie, Faustyna bowiem, żona Marka Aurelego, była głośną z rozwiązłego życia. [przypis tłumacza]
1149. Quod finxere, timent — Lucanus, Pharsalia, I, 486. [przypis tłumacza]
1150. quasi (...) dominantur — Cicero, De natura deorum. [przypis tłumacza]
1151. Thazyjczycy, w nagrodę dobrodziejstw Agezilausa (...) — Plutarch, Powiedzenia spartańskie. [przypis tłumacza]
1152. Nosse (...) datum — Lucanus, Pharsalia, I, 452. [przypis tłumacza]
1153. Jeśli Bóg jest, jest istotą żyjącą (...) wszystko to stworzone jest przez człowieka i w odniesieniu do niego — cały ten ustęp jest kompilacją różnych ustępów z Cycerona, O naturze bogów. [przypis tłumacza]
1154. Non (...) inquit — Horatius, Satirae, II, 2, 19. [przypis tłumacza]
1155. Profecto (...) comparant — Augustinus Aurelius, De civitate Dei, XII, 15. [przypis tłumacza]
1156. Paulina (...) mniemając, iż obcuje z bogiem Serapisem (...) — por. Józef Flawiusz, Dawne dzieje Izraela (znane też jako Starożytności żydowskie), XVIII, 3, 4; drobna omyłka autora: bogiem tym miał być nie Serapis, lecz Anubis. [przypis edytorski]
1157. Warro, najsubtelniejszy i najuczeńszy pisarz łaciński, pisze w swoich teologicznych księgach, iż zakrystian Herkulesa (...) — Marek Terencjusz Warron, komentowany przez Augustyna z Hippony (Państwo Boże, VI, 7), skąd znamy przytoczoną opowieść. [przypis edytorski]
1158. Platon z urodzenia pochodził od bogów (...) twierdzono jeszcze prócz tego (...) — Diogenes Laertios, Platon, [w:] Żywoty i poglądy słynnych filozofów, III, 2. [przypis tłumacza]
1159. Ze wszystkich kształtów najpiękniejszy jest ludzki (...) — Cyceron, O naturze bogów, I, 18. [przypis tłumacza]
1160. Ita est (...) humana — Cicero, De natura deorum, I, 27. [przypis tłumacza]
1161. Tam blanda (...) natura — Cicero, De natura deorum, I, 27. [przypis tłumacza]
1162. Domitosque (...) veteris — Horatius, Odae, II, 12, 6. [przypis tłumacza]
1163. Neptunus (...) tenet — Vergilius, Aeneida, II, 610. [przypis tłumacza]
1164. Kaunijczycy, z troskliwości o panowanie własnych bogów (...) — Herodot, Dzieje, I, 172. [przypis tłumacza]
1165. adeo (...) deos — Livius Titus, Ab Urbe condita, XXVII, 23. [przypis tłumacza]
1166. Hic illius (...) fuit — Vergilius, Aeneida, I, 16. [przypis tłumacza]
1167. O Sancte (...) oblines — Cicero, De Divinatione, II, 56. [przypis tłumacza]
1168. Pallada (...) venerandus — Ovidius, Fasti, III, 81. [przypis tłumacza]
1169. Iunctaque (...) avo — Ovidius, Fasti, I, 294. [przypis tłumacza]
1170. Bywają nawet tak mizerni i ladajacy [bogowie] (...) — Hezjod, Prace i dnie, 252. [przypis tłumacza]
1171. Quos (...) sinamus — Ovidius, Metamorphoses, I, 194. [przypis tłumacza]
1172. Istnieją starzy i zmurszali, istnieją śmiertelni [bogowie] (...) — Plutarch, O poglądach zdrowego rozsądku przeciw stoikom (De communibus notitiis adversus Stoicos), 27. [przypis tłumacza]
1173. żali (daw.) — czyż. [przypis edytorski]
1174. Iovis incunabula Creten — Ovidius, Metamorphoses, XIII, 99. [przypis tłumacza]
1175. Quum (...) fallitur — Augustinus Aurelius, De civitate Dei, IV, 31. [przypis tłumacza]
1176. Spyta ktoś Zenona, co to natura (...) — Cyceron, O naturze bogów, II, 22. [przypis tłumacza]
1177. w oczach Sokratesa, który uważał (...) — Ksenofont, Wspomnienia o Sokratesie, IV, 7, 7. [przypis tłumacza]
1178. w oczach Sokratesa (...) — Ksenofont, Wspomnienia o Sokratesie, IV, 7, 2. [przypis tłumacza]
1179. Temo (...) ordo — Ovidius, Metamorphoses, II, 107. [przypis tłumacza]
1180. Mundus (...) acceptat — Varro, [w:] Valerius Probus, De notis. [przypis tłumacza]
1181. chyba — pomyłka; por. chybić. [przypis edytorski]
1182. Czyż nie czytałem w Platonie (...) — Montaigne źle tu zrozumiał tekst Platona, który mówi, iż: „poezja jest z natury swojej ciemna i pełna zagadek”. [przypis tłumacza]
1183. Latent (...) possit — Cicero, Academica, II, 39. [przypis tłumacza]
1184. szruba — dziś: śruba. [przypis edytorski]
1185. kamera (daw.) — pokój, pomieszczenie. [przypis edytorski]
1186. Quod (...) plagas — Ennius, Iphigenia, cytowany w: Cicero, De divinatione. Montaigne się myli: nie są to słowa Demokryta, lecz Cyceron kierował je przeciw niemu. [przypis edytorski]
1187. Quae mare (...) discors — Horatius, Epistulae, I, 12, 16. [przypis tłumacza]
1188. Omnia (...) abdita — Plinius, Naturalis historia, II, 37. [przypis tłumacza]
1189. Modus (...) homo est — Augustinus Aurelius, De civitate Dei, XXI, 10. [przypis tłumacza]
1190. duszy (...) którą Tales (...) przypisywał nawet rzeczom pospolicie uważanym za martwe — Diogenes Laertios Tales z Miletu, [w:] Żywoty i poglądy słynnych filozofów, I, 24. [przypis tłumacza]
1191. Ignoratur (...) se — Lucretius, De rerum natura, I, 113. [przypis tłumacza]
1192. wedle Asklepiadesa gra zmysłów — Sekstus Empiryk, Zarysy pirrońskie, II, 5 i Cyceron, Rozmowy tuskulańskie, I, 10. [przypis tłumacza]
1193. podług Empedoklesa, ze krwi — Makrobiusz, Komentarz do Snu Scypiona, I, 14 i Cyceron, Rozmowy tuskulańskie, I, 9. [przypis tłumacza]
1194. Sanguineam vomit ille animam — Vergilius, Aeneida, IV, 349. [przypis tłumacza]
1195. wedle Pozydoziusza, Kleanta (...) gorąco, albo kompleksja gorąca — Diogenes Laertios, Zenon z Kition [w:] Żywoty i poglądy słynnych filozofów, VIII, 156–157. [przypis tłumacza]
1196. [wedle] Galena gorąco (...) — por. Galen, Quod animi mores corporis temperatura Sequantur. [przypis edytorski]
1197. Igneus (...) origo — Vergilius, Aeneida, VI, 730. [przypis tłumacza]
1198. wedle Hipokrata duch rozprzestrzeniony po ciele — Makrobiusz, Komentarz do Snu Scypiona I, 14. [przypis tłumacza]
1199. wedle Warona powietrze (...) — Laktancjusz O gniewie Bożym, 17, 5. [przypis tłumacza]
1200. wedle Zenona piąta esencja z czterech elementów — Cyceron, Rozmowy tuskulańskie, I, 9 i 10. [przypis tłumacza]
1201. wedle Ksenokrata i Egipcjan liczba ruchoma — Makrobiusz, Komentarz do Snu Scypiona, I, 14. [przypis tłumacza]
1202. Habitum (...) dicunt — Lucretius, De rerum natura, III, 100. [przypis tłumacza]
1203. harum (...) viderit — Cicero, Tusculanae disputationes, I, 11. [przypis tłumacza]
1204. Heraklit, który uważał, iż wszystko jest pełne dusz i demonów (...) — Diogenes Laertios, Heraklit z Efezu, [w:] Żywoty i poglądy słynnych filozofów, IX, 7. [przypis tłumacza]
1205. Hipokrates i Herofilus mieszczą ją w komorze mózgu — Sekstus Empiryk, Przeciw uczonym. [przypis tłumacza]
1206. Demokryt i Arystoteles w całym ciele — Plutarch, O mniemaniach filozofów (De placitis philosophorum), IV, 5. [przypis tłumacza]
1207. Ut bona (...) valentis — Lucretius, De rerum natura, III, 103. [przypis tłumacza]
1208. Hic exultat (...) mulcent — Lucretius, De rerum natura, III, 142. [przypis tłumacza]
1209. stoicy dookoła i wewnątrz serca, Erasistratus na spojeniu błony czaszkowej z kością — [lokują duszę; red. WL] Plutarch, O mniemaniach filozofów (De placitis philosophorum), IV, 5. [przypis tłumacza]
1210. Galen mniemał, iż każda część ciała ma swoją duszę — Plutarch, O mniemaniach filozofów (De placitis philosophorum), IV, 5. [przypis tłumacza]
1211. Qua facie (...) quidem est — Cicero, Tusculanae disputationes, I, 28. [przypis tłumacza]
1212. dlatego (...) uniżamy ku żołądkowi szczękę — Claudius Galenus, De placitis Hippocratis et Platonis, II, 2. [przypis tłumacza]
1213. zwierzę na dwu nogach, bez pierza (...) oskubawszy bowiem żywego kapłona, obnosili go, wołając: „oto człowiek Platonowy” — kpiącym był Diogenes, por. Diogenes Laertios, Diogenes z Synopy, [w:] Żywoty i poglądy słynnych filozofów, V, 40. [przypis edytorski]
1214. To, co jest obdarzone rozumem (...) — ten cytat i nast. z Cicerona, O naturze bogów, III, 9. [przypis tłumacza]
1215. chyba (daw.) — błąd; por. chybić: nie trafić. [przypis edytorski]
1216. usty — daw. N.lm; dziś: ustami. [przypis edytorski]
1217. nihil tam (...) philosophorum — Cicero, De divinatione, II, 38. [przypis tłumacza]
1218. Medium (...) lustrat — Claudian, Panegyricus de sexto consulatu honorii Augustii, VI, 411. [przypis tłumacza]
1219. Caetera pars (...) movetur — Lucretius, De rerum natura, III, 144. [przypis tłumacza]
1220. Deum (...) locum — Vergilius, Georgica, IV, 221. [przypis tłumacza]
1221. Największa część starożytnych mniemała (...) popierając to podobieństwem dzieci do rodziców — Plutarch, O odwlekaniu kary przez bogów, 19. [przypis tłumacza]
1222. Instillata (...) bonis — Horatius, Odae, IV, 4, 29. [przypis tłumacza]
1223. Denique (...) toto — Lucretius, De rerum natura, III, 741, 746. [przypis tłumacza]
1224. Si in corpus (...) tenemus — Lucretius, De rerum natura, III, 671. [przypis tłumacza]
1225. Nam si tartopere (...) errat — Lucretius, De rerum natura, III, 674. [przypis tłumacza]
1226. Gigni (...) mentem — Lucretius, De rerum natura, III, 446. [przypis tłumacza]
1227. Mentem (...) videmus — Lucretius, De rerum natura, III, 509. [przypis tłumacza]
1228. Corpoream (...) laborat — Lucretius, De rerum natura, III, 176. [przypis tłumacza]
1229. Vis (...) veneno — Lucretius, De rerum natura, III, 498. [przypis tłumacza]
1230. Vis (...) undae — Lucretius, De rerum natura, III, 491. [przypis tłumacza]
1231. Morbis (...) cadenti — Lucretius, De rerum natura, III, 464. [przypis tłumacza]
1232. Quippe (...) procellas — Lucretius, De rerum natura, III, 801. [przypis tłumacza]
1233. Simul (...) fatiscit — Lucretius, De rerum natura, III, 459. [przypis tłumacza]
1234. contrahi (...) decidere — Zenon u Cycerona (De divinatione, II, 58). [przypis tłumacza]
1235. Non alio (...) dolore — Lucretius, De rerum natura, III. [przypis tłumacza]
1236. Oko naszego rozumu (...) — Arystoteles, Metafizyka II, 1. [przypis tłumacza]
1237. mniemanie o nieśmiertelności duszy, o którym powiada Cycero (...) — Cyceron, Rozmowy tuskulańskie, I, 16. [przypis tłumacza]
1238. rem (...) probantium — Seneca, Epistulae morales ad Lucilium, 102. [przypis tłumacza]
1239. Somnia
Darmowe książki «Próby - Michel de Montaigne (warto czytać .txt) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie
Dodaj komentarz
Uwagi (0)