Darmowe ebooki » Dramat antyczny » Żołnierz samochwał - Plaut (czytac .TXT) 📖

Czytasz książkę online - «Żołnierz samochwał - Plaut (czytac .TXT) 📖».   Wszystkie książki tego autora 👉 Plaut



1 ... 5 6 7 8 9 10 11 12 13 ... 21
Idź do strony:
class="h4">PALESTRIO
O co? 
  SCELEDRUS
Czyśmy obaj 
Gdzieś nas samych nie zgubili, skoro ona mówi, 
Że mnie nie zna ani ciebie? 
  PALESTRIO
Zaraz muszę zbadać, 
Czy jesteśmy, Sceledrusie, ci sami, czy inni, 
Czy też chyłkiem ktoś z sąsiadów nas nie pozamieniał. 
 
Dotykają się obaj twarzy, całego ciała. SCELEDRUS
Ja naprawdę ten sam jestem. 
  PALESTRIO
I ja też! Kobieto! 
Ty się biedy chcesz dopytać! Hej, Filokomazjum,  
Słuchaj, ja do ciebie mówię! 
  FILOKOMAZJUM
A ty czyś oszalał, 
Że mnie dziwnym tym imieniem fałszywie nazywasz? 
  PALESTRIO
Co? Więc jakże się nazywasz? 
  FILOKOMAZJUM
Ja? Zwę się Dikea.172 
  SCELEDRUS
O, niesłusznie! I fałszywie chcesz przybrać to imię:  
Tyś Adikos, nie Dikea, i krzywdzisz mi pana! 
  FILOKOMAZJUM
Ja? 
  SCELEDRUS
Ty. 
  FILOKOMAZJUM
Ja? Com wczoraj wieczór tu z Aten przybyła, 
Z mym kochankiem, Ateńczykiem? 
  PALESTRIO
A powiedz mi, po co 
Tu przybywasz do Efezu? 
  FILOKOMAZJUM
Słyszałam, że siostra 
Moja bliźnia i rodzona tu jest — i jej szukam. 
  SCELEDRUS
Aleś chytra! 
  FILOKOMAZJUM
Raczej głupia — i bardzo, dalibóg, 
Że rozprawiam tutaj z wami. Odchodzę. 
 
Zabiera się do odejścia, ale Sceledrus łapie ją za rękę. SCELEDRUS
Nie puszczę. 
  FILOKOMAZJUM
szarpie się z nim
Puszczaj! 
  SCELEDRUS
Wreszcie cię złapałem! Nie puszczę! 
  FILOKOMAZJUM
jak wyżej
Bo zaczną 
Trzeszczeć, mówię, moje ręce, a tobie twe szczęki.  
Gdy nie puścisz! 
  SCELEDRUS
do Palestriona
Cóż, chorobo, stoisz, a nie chwytasz 
Z drugiej strony? 
  PALESTRIO
spokojnie
Ja nie pragnę mieć w ruchu mych pleców173. 
Kto wie, może to naprawdę nie Filokomazjum,  
Ale inna tak podobna? 
  FILOKOMAZJUM
szamocąc się ze Sceledrusem
Puścisz, czy nie puścisz? 
  SCELEDRUS
Raczej gwałtem i przemocą, i wbrew twojej woli,  
Jeśli sama pójść nie zechcesz, porwę cię do domu! 
  FILOKOMAZJUM
Ten dom jest mi całkiem obcy, a mój dom i pan mój  
Są w Atenach. Ten dom tutaj nic mnie nie obchodzi.  
Ni was nie znam, ani nie wiem, co wyście za jedni! 
  SCELEDRUS
Skarż mnie. — Za nic cię nie puszczę; chyba — że przyrzekniesz 
Najsolenniej, że tu wejdziesz, 
 
wskazuje dom żołnierza
skoro cię wypuszczę. 
  FILOKOMAZJUM
Wszakże zmuszasz mnie przemocą, ktokolwiek ty jesteś. 
Lecz przyrzekam, gdy mnie puścisz, wejść tam, gdzie mi każesz. 
  SCELEDRUS
Więc cię puszczam. 
  FILOKOMAZJUM
A ja zmykam. 
 
Wpada do domu Periplektomenusa. SCELEDRUS
To jest babskie słowo! 
  PALESTRIO
Wypuściłeś łup, Sceledrze! Bo — jak tylko można —  
Tak to jest kochanka pańska. — Wiesz — zróbmy to prędko. 
  SCELEDRUS
Co? 
  PALESTRIO
Miecz mi tu z domu przynieś. 
  SCELEDRUS
A co z nim chcesz zrobić? 
  PALESTRIO
wskazuje dom Periplektomenusa
Wtargnę wprost do tego domu, a kogo tam ujrzę,  
Że Filokomazjum ściska, zgładzę go na miejscu! 
  SCELEDRUS
A więc sądzisz, że to ona? 
  PALESTRIO
Pewnie, oczywiście! 
  SCELEDRUS
Lecz jak świetnie udawała! 
  PALESTRIO
Idź, miecz przynieś! 
  SCELEDRUS
Zaraz. 
 
Wchodzi do domu żołnierza. PALESTRIO
sam
Nie, doprawdy, żaden jeździec, ani żaden piechur174 
Nie ma takiej zuchwałości, by sobie poczynać 
Tak bezczelnie jak kobieta! Jak sprytnie umiała  
Porozdzielać swoje słowa, tu i tam! Jak wodzi  
Za nos stróża tak czujnego, jak ten mój kolega!  
Doskonale, że tu mamy to przejście przez ścianę! 
  SCELEDRUS
wychodzi z domu żołnierza
Ty, Palestrio, nie trza miecza. 
  PALESTRIO
Jak to? Co się stało? 
  SCELEDRUS
W domu jest kochanka pańska. 
  PALESTRIO
W domu? 
  SCELEDRUS
Leży w łóżku. 
  PALESTRIO
Jeśli tak, toś się, dalibóg, nieszczęścia dopytał. 
  SCELEDRUS
Jak to?  
  PALESTRIO
Boś tę tu śmiał dotknąć, kobietę z sąsiedztwa. 
  SCELEDRUS
Tak, strach zbiera mnie doprawdy. 
  PALESTRIO
Lecz to tak być musi, 
Że to jest jej bliźnia siostra. I ty ją zapewne 
Tu widziałeś w tych uściskach. 
  SCELEDRUS
Tak, to oczywiste, 
Że to ona, tak jak mówisz. Jak niewiele brakło,  
Żebym się z kretesem wsypał, gdybym panu mówił. 
  PALESTRIO
Więc jeżeli chcesz mieć rozum: język za zębami!  
Więcej winien sługa wiedzieć niżli opowiadać. 
Ja odchodzę, bo nic nie chcę mieć z tobą wspólnego,  
I tu będę u sąsiada. Mnie się nie uśmiecha 
Całe to twe zamieszanie. Jeżeli pan przyjdzie  
I zapyta, ja tu będę i stąd mnie zawołaj. 
 
Wchodzi do domu Periplektomenusa.

 

Sceledrus, Periplektomenus. SCELEDRUS
sam
Odszedł sobie. Nic nie dba o swojego pana,  
Tak jakby nie niewolnik. — Teraz to na pewno  
Ona tutaj jest w domu, bo właśnie przed chwilą  
Sam ją w domu widziałem, w łóżku. — Teraz trzeba 
Wziąć się do pilnowania. 
  PERIPLEKTOMENUS
wypada z domu z krzykiem
Ci ludzie, dalibóg, 
Mnie tu mają za babę, a nie za mężczyznę, 
Niewolnicy sąsiada, żołnierza! Tak sobie  
Kpić ze mnie! By w ten sposób tutaj na ulicy175 
I szarpać, i znieważać kobietę będącą  
W mej gościnie, co wczoraj tu z Aten przybyła  
Z mym znajomym, osobę wolno urodzoną! 
  SCELEDRUS
na stronie, usiłuje ukryć się za węgieł176 domu
Już po mnie! Wszak on idzie tu na mnie prościutko!  
Strach myśleć, w jakie licho mnie wpląta ta sprawa, 
O ile sądzić z tego, co gada ten stary! 
  PERIPLEKTOMENUS
A więc nuże na niego: Ty tutaj, Sceledrze, 
Herszcie łotrów, ty śmiałeś, przed chwilą, przed domem 
Znieważyć mego gościa? 
  SCELEDRUS
składa się
Sąsiedzie, ja błagam, 
Posłuchaj! 
  PERIPLEKTOMENUS
Ja cię słuchać? 
  SCELEDRUS
Chcę się uniewinnić. 
  PERIPLEKTOMENUS
Ty się chcesz uniewinnić? Ty, coś taką zbrodnię,  
Tak niegodną popełnił? A więc, żeście zbóje,  
Myślicie, że wam wolno, gałganie, już wszystko? 
  SCELEDRUS
jeszcze próbuje mówić
Nie pozwolisz? 
  PERIPLEKTOMENUS
udając wściekłą złość
A niech mnie bogi i boginie 
Wszystkie — jeśli nie ujrzę twego rózgobicia177 
Długiego i trwałego, od rana po wieczór, 
Za to, żeś mi potrzaskał dachówki i rynny, 
Gdyś tam ścigał tę małpę — w sam raz ciebie godną —  
I żeś stamtąd się gapił tu na mego gościa, 
Jak ściskał i całował swoją przyjaciółkę, 
I żeś śmiał swego pana kochankę oczerniać  
Niewinną o łajdactwo, a mnie o szczyt zbrodni, 
I za to, żeś śmiał szarpać gościa przed mym domem.  
Jeśli za to nie ujrzę twego knutobicia178, 
To więcej hańby ściągnę na twojego pana179, 
Niżli fal jest na morzu w czasie wielkich wichrów! 
  SCELEDRUS
jąka się
Tak mnie ciśniesz do muru, Periplektomenie, 
Że nie wiem, czy mam raczej z tobą się wykłócić,  
Czy też może — jeżeli — ta tu nie jest tamtą, 
A tamta nie tą tutaj, ciebie nie przeprosić — 
Bo i teraz sam nie wiem, com widział właściwie,  
Tak jest strasznie podobna ta twoja do naszej,  
Chociaż nie jest ta sama. 
  PERIPLEKTOMENUS
Zaglądnij tu do mnie, 
To się wreszcie przekonasz. 
  SCELEDRUS
Czy wolno? 
  PERIPLEKTOMENUS
Sam każę! 
I spokojnie rozpoznaj. 
  SCELEDRUS
Tak też myślę zrobić. 
 
Wchodzi do domu Periplektomenusa. PERIPLEKTOMENUS
podbiega pod dom żołnierza i woła do Filokomazjum, która stała tuż za drzwiami
Słuchaj, Filokomazjum, przeleć biegiem do nas  
Szybko, bo tak potrzeba — potem, gdy Sceledrus  
Wyjdzie od nas, ty znowu, szybko biegiem przeleć  
Do was nazad! Dalibóg, że teraz się boję, 
Żebyś coś nie pokpiła. Jeśli on nie ujrzy  
Tu u nas tej kobiety — o, drzwi się otwarły. 
 
Sceledrus wychodzi od Periplektomenusa. SCELEDRUS
Na bogów nieśmiertelnych! Myślę, że bogowie  
Kobiety podobniejszej i więcej tej samej — 
Bo to nie jest ta sama — stworzyć by nie mogli! 
  PERIPLEKTOMENUS
Cóż teraz? 
  SCELEDRUS
Winien jestem. 
  PERIPLEKTOMENUS
Cóż więc? Czyż to ona? 
  SCELEDRUS
Choć ona, lecz nie ona. 
  PERIPLEKTOMENUS
Więc czyżeś ją widział? 
  SCELEDRUS
Widziałem ją i gościa, jak się całowali, 
Ściskali. 
  PERIPLEKTOMENUS
Więc to ona? 
  SCELEDRUS
Nie wiem. 
  PERIPLEKTOMENUS
A chcesz wiedzieć 
Na pewno? 
  SCELEDRUS
Chciałbym bardzo. 
  PERIPLEKTOMENUS
Idźże teraz zaraz 
Tu do was i tam zobacz, czy wasza jest w domu. 
  SCELEDRUS
Dobrze, świetnie mi radzisz. Ja tu zaraz wyjdę. 
 
Wchodzi do domu żołnierza. PERIPLEKTOMENUS
do widzów
Nie widziałem, dalibóg, nigdy, żeby kogo 
Więcej śmiesznie i dziwnie mógł ktoś za nos wodzić! 
Ale otóż wychodzi. 
  SCELEDRUS
wybiega i pada do stóp Periplektomenusa
Periplektomenie, 
Zaklinam cię na bogów i na wszystkich ludzi, 
Na moją głupią głowę i na twe kolana — 
  PERIPLEKTOMENUS
Czegóż mnie tak zaklinasz? 
  SCELEDRUS
Mej nieświadomości 
Wybacz i mej głupocie. Teraz wiem dopiero, 
Żem był głupi i ślepy, i niepoczytalny, 
Bo ona jest tu w domu. 
  PERIPLEKTOMENUS
No więc cóż, gałganie, 
Więc widziałeś je obie? 
  SCELEDRUS
Tak. 
  PERIPLEKTOMENUS
Więc dawaj pana!180 
  SCELEDRUS
Przyznaję, żem zasłużył na największe licho 
I żem twemu gościowi zrobił krzywdę. — Prawda,  
Lecz myślałem, że to jest ta pańska kochanka, 
Którą żołnierz, a pan mój, oddał pod mój nadzór;  
Wszak nigdy woda wodzie nie jest podobniejsza  
Z jednej studni dobyta jak ta i ta druga, 
Co jest w twojej gościnie! A także przyznaję, 
Żem zaglądał do ciebie, z góry, przez impluvium. 
  PERIPLEKTOMENUS
Jakże się masz nie przyznać, skorom cię sam widział? 
I widziałeś, jak gość mój tam się z nią całował, 
Z tą, co jest u mnie gościem? 
  SCELEDRUS
Widziałem — bo czemuż 
Mam przeczyć, skorom widział. Ale byłem pewny,  
Że to Filokomazjum. 
  PERIPLEKTOMENUS
A więc ty myślałeś, 
Że ja byłem w tej sprawie najpodlejszy z ludzi —  
Jeślim na to świadomie pozwolił, by mego  
Sąsiada tak krzywdziła u mnie ta kobieta? 
  SCELEDRUS
Teraz wreszcie pojmuję, żem głupio postąpił, 
Kiedy sprawę poznaję. Lecz nie ze złej woli  
Tom zrobił. 
  PERIPLEKTOMENUS
Lecz niegodnie. Bo niewolnik winien 
Trzymać krótko i oczy, i ręce, i język! 
  SCELEDRUS
Jeśli ja już od dziś dnia choć parę wypuszczę, 
Nawet gdybym coś wiedział na pewno, to wtedy  
Katu możesz mnie oddać — ja ci się sam oddam;  
Teraz wybacz mi, proszę. 
  PERIPLEKTOMENUS
Więc, chociaż niechętnie, 
Uwierzę, żeś to zrobił bez twojej złej woli, 
I wybaczę ci teraz. 
  SCELEDRUS
Niech ci bogi darzą! 
  PERIPLEKTOMENUS
grożąc mu
Jeśli bogi ci miłe, chyba już utrzymasz 
Twój język za zębami! Odtąd nawet tego, 
Co byś wiedział naprawdę, nie będziesz mi wiedział,  
Ani widzieć, coś widział! 
  SCELEDRUS
Słuszna twoja rada. 
Tak już zrobię na pewno. — Czyś już skończył? 
  PERIPLEKTOMENUS
Odejdź. 
  SCELEDRUS
Chcesz coś jeszcze ode mnie? 
  PERIPLEKTOMENUS
Tak jest, znać cię nie chcę. 
1 ... 5 6 7 8 9 10 11 12 13 ... 21
Idź do strony:

Darmowe książki «Żołnierz samochwał - Plaut (czytac .TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!
Dodaj komentarz